13,i
I
Wroeten in een
vuilniszak, op zoek
naar een adres
A
Poppenkast en ijsjes toe
voor jongste vluchtelingen
'De naam milieupolitie bewaren we
voor de echt vervelende sujetten'
-00 Ji:!3 j
ii £l tgs%i e SteS7 H
Anneke in een unieke positie
genda
Rotterdams Dagblad
A
Donderdag 27 mei 1999
We mogen niet verwachten dat Anneke Meijer meteen de vergade
ringen van burgemeester en wethouders naar haar hand gaat zetten,
wanneer zij aanstaande dinsdag voor het eerst aanschuift. Zij zal de
eerste weken een bescheiden opstelling verkiezen. Anneke komt in
de voor Nederland originele situatie dat zij als niet-welhouder mag
meepraten in het college van b en w.
Die unieke positie heeft alles ie maken met de vindingrijke afspraak,
die de vier coalitiepartners in de Schiedamse gemeenteraad vorig
jaar maakten. Op voorstel van Aad Wiegman spraken PvdA, WD,
Groenlinks en D66 af dat Adri Reijnhout (D66) halverwege de raads
periode zou plaatsmaken voor een wethouder van Groenlinks. Het is
nog niet zo ver dat Reijnhout stuivertje moet wisselen, hij heeft nog
een jaar, maar Anneke mag wel alvast aantreden. Zo kan zij zich in
werken om in 2000 beslagen ten ijs te komen. Als aankomend wet
houder mag zij in het college-meepraten, zonder stemrecht Maar het
komt er in het college niet zo vaak op aan dat er gestemd moet wor
den, wist zij nu reeds. „Er wordt namelijk gestreefd naar consensus/'
Consensus.
Dat is datje net zo lang praat tot je het met elkaar eens bent, We mo
gen ons in gemoede afvragen of dat in het college wel voldoende ge
beurt Verschillende gemeenteraadsleden hebben uit de onthutsen
de zelfanalyse van het Stadserf dat intrigerende zinnetje geciteerd,
dat luidt dat Schiedam niet een college heeft, maar vier wethouders.
Daarmee wordt dit bedoeld: Aad Wiegman, Peter Groeneweg, Luub
Haflamp en Adri Reijnhout vormen geen team, maar ze zijn solis
tisch ingesteld, ze houden zich voornamelijk met hun eigen porte
feuille bezig. Hun beleid is niet integraal, staat in de zelfanalyse. Er
wordt te weinig in eikaars keuken gekeken en ze wisselen te weinig
argumenten uit. Dan kun je het gauw eens zijn. Maar dat is geen con
sensus. Dat is gemakzucht. Het is angsthazerij, ze zijn beducht voor
partijpolitieke conflict) es.
Het college heeft bij het vaststellen van de zelfanalyse beterschap be
loofd. In dat licht is het is bijzonder verstandig om nu reeds Anneke
Meijer bij het dagelijks bestuur van Schiedam te betrekken. Beschei
den als ze is - naar mijn smaak te veel een madeliefje, te weinig een
distel - kan ze toch grote verdiensten hebben als ze probeert verban
den aan te brengen. Het kan haar functie zijn om los zand en wille
keur te voorkomen. Dan is zij als 'buitenlid' van het college niet al
leen in Nederland uniek, maar zelfs ook in Schiedam.
Ik daag Anneke Meijer uit om vooral samenhang te brengen tussen
wijk- en buurtbeheer en groenvoorziening (meer natuur in de straat),
- tussen wijk- en buurtbeheer en bouwplannen, tussen wijk- en buurt-
beheer en openbare orde, en vergeet daarbij de verkeersdrculatie en
parkeeroverlast niet Dan doet Anneke precies wat het zittende colle
ge categorisch nagelaten heeft, voorbijgaand aan verzoeken van ac
tieve wijkbewoners.
Ik daag Anneke niet voor niets uit Ik verwacht wat van haar. Maar
zelfs als ze slaagt vraag ik me af of het college volgend jaar, als Adri
Reijnhout formeel wijkt voor wethouder Meijer, niet aan een grotere
opfrissing toe is. Als Luub Hafkamp nu eens gaat rentenieren, dan
kan Will van Wijk zijn loopbaan als wethouder afsluiten, zodat de
WD in 2002 met een frisse lijsttrekker de verkiezingen in kan (Chris
Coppensisinbeeld).
-Een vlottere doorstroming zou geen kwaad kunnen.
KOR KEGEL
Donderdag 27 mei
SCHIEDAM
Filmhuis, Nieuwstraat 12. Fear and Loathing in Las
Vegas,21,00u.
VLAARDINGEN
Grote Kerk. Lunchconcert, 12.45-13.15u. Dc Soenda.
Schaken, 14.00u. De Harmonie. Schotse avond Ne
derlandse Vereniging van Hhuisvrouwen, 19.30u.
MAASSLUIS
Centrum voor Natuur en Milieueducatie, Haven
straat 2d. Cursus natuurvriendelijk tuinieren,
20-OOu.
Vrijdag 28 mei
SCHIEDAM
Het Gebouw, Broersveld 142. Beeldend kunstenares
Meta Oosters in gesprek met bezoeksters over kunst,
ll.00-12.00u. Dc Oost Maaltijd van de maand, 12.00-
13.00u, Stedelijk Museum Schiedam. Opening ten
toonstelling Aloysius Donia, Bad Paint, 20.0ÖU. Klap
huis Oost, Boerhavelaan 79. Receptie 25-jarige be
wonersverenging Schiedam-Oost. Filmhuis, Niéuw-
straat 12. Fear and Loathing in Is vegas, 21.00u, Podi
um Café, Lange Haven 28. Vrijdag-avond CD's,
21.30u.
VLAARDINGEN
Markt, voor het stadhuis. Stadswandeling VW,
19.15u. Filmhuis, Schiedamseweg 51. Festen, 21.00u.
Villa Musica, Koningin Wilhelminahaven NZ 10b.
Concert YammahTammah, 21.00u. Broekpolder Wa
tersportweg ter hoogte van De Sommeer. Nacht
vlinders kijken, 22.00u.
MAASSLUIS
Commedia (dansschool Sitton). Govert van Wijnka
de 18, Summer Swing 1999 met Edwin Rutten, De
Blue Friends en Mr. Boogie Woogie, 2G.öüu.
HOEKVANHOLLAND
Kampeerterrein Rotterdam aan Zee. Rondgang Mar-
f1 Band met aansluitend concert harmonie-or-
'tterdam aan Zee, 19.00u,
Bioscopen
Van do.27mei. t/m wo/Jjuni.
Cinerama 1: 'Entrapment' (16) dag. 13.20-16-18.40-
21.30. Cim2: 'Message in a bottle' (12) dag. 12.40-
15.30-18.20-21.20.Cin.3: 'Acivil action' (16) dag. 12.40-
15.30-18.20-21.20. Cin.4: 'Lolita' (16) dag. 12.20-15.20-
16.15-21.10. Ciiü>: 'La vita bella' (al) dag. 13-21.20.
'Astérix Obélix contre César' (al) dag. 16-18.40-
21.30.
ïmax Theater: 'Extreme' (al) dag. (beh.vr.za.) 14-15-
19.30, vr.za. 14-16-20 (nb: 19.30-20 u. Eng. vers.). Afri
ca's Elephant Kingdom (al) dag. 15. 'Whales' (al) dag.
13, vr.za. ook 19. 'Saving private Ryan' (16) vr.za. 21.
"The Horse Wisperer' (12) dag. (beh.vr.za.) 20.30,
Venster 1: 'Journey to the sun' (16) dag. (beh.wo.)
19.30. 'Vaarwel Pavel' (16) wo.19.30. 'My name is Joe'
(16) dag. (beh.ma.) 22, vr. ook 15. Sneak preview (16)
ma. 22. Ven.2: 'De boekverfiiming' (16) do. t/m zo. 20.
'Festen' (16) dag. 22. Moviezone: 'Basquiat' (16)
vr.15.30. Cinema 2000: 'Cria cuervos' (16) ma.wo.
19.30. Ven.3: 'Leaf on a pillow5 (16) dag. 20. 'Sitcom'
(16) dag. 22. Ven.4: 'La vie rêvée des anges' (18) dag.
19.30. 'Following' (16) dag. 22.
Lumière 1: 'Arlington road' (16) dag. 13.15-16-18.45-
21.30. Lum. 2: 'I still know what you did last summer'
(16) dag, 13-15,30-18.15-21. Lum.3: 'True crime' (16)
dag. 12.30-18.15-21.15. 'Holy man' (al) dag. 15.15.
Lum. 4: 'Rush hour' (16) dag. 13-21.30. 'Bride of
Chucky' (16) dag. 15.45-19.
Pathé 1: 'Entrapment' (12) dag. 11.50-15.30-18.15-
21.10. Pat.2: 'Letters from a killer' (16) dag. 11-13.35-
16.10-18.50-21.30. Pat.3: 'At first sight'(12) dag. 11.50-
1820-21 10, dovrmadi ook 15.30. Pat.4: 'Forces of
nature' (al) dag. 11.30-14-16.30-19-21.40, Pat.5: TVho
am I?' (12) dag. 11-13.35-16.10-18.50-21.30. Sneak Pre
view: Tes man, it's true' (16) di. 21.20. Pat.6: 'Shake
speare in love' (al) dag. 11.40-18,40-21.20, di. niet om
21.20, vr.do.ma.di. ook 15.20. Pat.7: 'American history
X (16) dag. 16-18.45-21.20, do.vr.ma.di. ook 11-13.30,
Redactie
Waterweg:
John
Bunte,
Edwin
Comelisse,
Ben van
Haren,
Danielle
Hermans,
Mariëtte
Oisthoom,
Eefje
Oomen,
Sander
Sonnemans
Overde
Vesten 3,
3116 AD
Schiedam
Postbus 373,
3100 AJ
Schiedam
Telefoon
2732700
Telefax
4265227
Sportredac
tie:
Bart
Boerop
Telefoon
2732700
4004310
Door Eefje Oomen
Viaardingen Tussen het
bergje afgedankte fauteuils,
keukenkasten en oude gym
schoenen in de voortuin ligt
één plastic boodschappentas.
Kordaat steekt reinigingsin
specteur Chris Roest er (46)
zijn rechterhand in. Teleur
gesteld trekt hij 'm weer te
rug. „Jammer, jammer, er zit
geen envelop in." Collega-
Hans Mielen (51) knoopt een
praatje aan met de overbuur
man. „Aha. u heeft ze dus za
terdagochtend zien vertrek
ken." Het benedenhuis aan
de Floreslaan is leegge
ruimd, op de deurlijst staan
nog wel wat letters gekrast.
Mielan: „Hmm, die naam
ook even onthouden."
Huisraad op straat zetten, zonder
de reinigingsdienst in te lichten.
Het is al jaren verboden, maar
toch komen de twee Vlaardingse
inspecteurs nog regelmatig oude
bankstellen, koelkasten en ma
trassen tegen, die zomaar op het
trottoir zyn achtergelaten. Of, er
ger nog, gedumpt zijn in een
plantsoen of park. Mielen: „In
flatwijken nemen sommigen niet
eens de moeite om hun afgedank
te spullen naar beneden te tillen.
Daar gaat die oude wasmachine
zo, hup, van tien hoog de balustra
de over."
Soms signaleren ze zulke stapels
afgedankte spullen tijdens één
van hun ronden door de wijken.
Andere keren, zoals nu in de Flo
reslaan, gaan ze erop af na een te
lefoontje van omwonenden.
Roest: „Gebeurt niet zo vaak,
hoor. De meesten durven hun bu
ren niet aan te geven. Klikken,
vinden ze dat. Nee, zeggen wij
dan, dat is zorg dragen voor je ei-
gen omgeving."
Tien jaar geleden werd Roest aan
gesteld1 als eerste Vlaardingse rei
nigingsinspecteur. De grote ste
den hadden zo'n buitengewoon
opsporingsambtenaar al sinds
middenjaren zeventig, de periode
waarin het woord 'milieubewust
zijn' voor het eerst in zwang raak
te. Een paar jaar later, in 1992,
werd Hans Mielen aangesteld.
Hun eerste taakomschrijving
luidde: 'het bestrijden van bron
nen van vervuiling'. Inmiddels
zijn er tientallen pagina's nodig
om hun takenpakket in woorden
te vatten. Roest; „Elk jaar veran
dert de milieuwetgeving. Het is
bijna niet meer bij te houden."
Pakkie-an
Productie-afval van bedrijven is
niet hun pakkie-an. AfVal in slo
ten of grachten, daar gaan ze ook
niet over. Wel heeft het tweetal al
les te zeggen over het gewone
huisvuilnis, het groente- fruit-, en
tuinafval en het grofvuil. Staan de
zakken op het verkeerde tijdstip
op de verkeerde plek buiten ge
parkeerd, dan mogen zij een bon
uitdelen. Waar het voor vuilnis
mannen verboden is in de grijze
zakken te gluren, mogen Roest en
X
Reinigingsinspecteurs Chris Roest en Hans Mielen op pad in
Viaardingen. 'We hebben het zwerfvuil er goed onder gekregen.'
Foto Roel Dijkstra
Mielen dat wel. Ze hebben er zelfs
een speciaal wagentje voor. Daar
laadden ze het afval in uit en
wroeten er dan voorzichtig door
heen, met handschoenen aan.
Roest: „Niet dat ik er vies van
ben, maar je moet toch oppassen.
Er kunnen injectienaalden tussen
zitten."
Tien jaar ervaring heeft het twee
tal uitgerust meteen batterij truc
jes om notoire overtreders er bij te
lappen. Mielen: „Iedereen weet
dat je het gewone huisvuil alleen
maar op bepaalde dagen buiten
mag zetten. Toch zyn er nog
steeds een paar burgers, die de
zakken op de straat pleuren als
hun hoofd er naai staat. Slim zor
gen ze er dan wel voor, dat er geen
brief of ansichtkaart met hun ge
gevens bij zit. Eventjes gaat dat
goed. Maar vroeger of later vallen
ze toch door de mand. Vergeten ze
dat hun adres ook op de wikkel
van een tv-gids staat of op het eti
ket van een flesje medicijnen."
Roest: „Geheid dat ze *t ook een
keertje vergeten, om geen brie
ven in die zak te stoppen,"
Soms kost 't ze wel flink wat zoek
werk, voor ze een overtreder bij
de lurven hebben. Zoals die keer
dat Roest een partij huisraad
vond van een familie, die inmid
dels verhuisd was. Geen brief,
geen medicijnflesje. Via via
(„daar heb je op een gegeven mo
ment wel je methoden voor")
kwam hij er snel achter dat het ge
zin in buurgemeente Schiedam
woonde. „Die lui dachten dat ze
van ons af waren. Tot ze opeens
een telefoontje kregen. Of ze toch
nog even hun spullen op wilden
komen halen."
Reprimande
Soms ook blijkt een spoor vals.
Mielen: „Vorige week nog kwam
ik een flatwijk twee zakken in het
plantsoen tegen. Vanaf het balkon
naar beneden gegooid. Twee en
veloppen met adres erin. Kat in
het bakkie, dacht ik. Toen ik bij
de dame aanklopte, die op de en
veloppen vermeld stond, zag ik di
rect dat zij het niet gedaan kon
hebben. Die schrok écht Met
mijn ervaring zie ik dat wel, hoor.
Na wat rondvragen bleek dat een
buurjongetje een geintje uit had
gehaald." De dame kreeg nog wel
een reprimande van Mielen. Ze
had de zakken immers direct naar
de container moeten wegbrengen.
Altijd, bezweert Roest, krijgen
overtreders eerst een waarschu
wing. Pas als bewoners herhaal
delijk in de fout gaan, komt het
beruchte boekje uit het borstzak
je. „Wij zijn geen bonnenjagers.
In dit vak moet je niet meteen een
prent van honderd piek uitdelen.
Dat werkt alleen maar averechts."
Mielen: „Dan hebben ze direct
een bloedhekel aan je/'
Roest lepelt hun beroepsmotto
op: „Je moet niet overrulen, maar
overtuigen. Mensen geduldig uit
leggen, wat het betekent als zij
hun vuilniszak te vroeg op straat
zetten. Dat als er één zo'n zak
staat, andere snel volgen." Mie
len: „En dan een beetje op hun ge
moed spelen, hè. Zo van, u wil
toch ook niet dat het hier een zooi
tje wordt Dat u bezoek heeft en
dat uw gasten dan zeggen: wat
woont u in een gribusbuurt."
Als de inspecteurs willen, mogen
ze zich ook voorstellen als 'milieu
politie'. Mielen: „Maar dat klinkt
zo hard, hè. Die naam bewaar ik
voor de echt vervelende sujetten."
Anders dan de andere 'agenten'
lopen Roest en Mielen in hun ge
wone kloffie rond. Een voordeel
vinden ze. Omdat ze geen blauv
dragen, denken burgers vaak da
ze met rechercheurs te makei
hebben. Roest: „Daar hebben z
veel respect voor."
Schelden
Het tweetal heeft ook geen m
pen. Niet nodig, vinden ze, war
ze hebben nooit te maken met g<
weid. Zelfs geen verbale agressie
Mielen: „Dat wel natuurlijk. Al
we alle ziekten hadden gekregei
die ons waren toegewenst, zate
we hier niet meer." Zijn colleg
schurkt zijn schouders: „Ma*„
ach, schelden, daar wen je wt*
aan."
Dat Roest na tien jaar milieu-ii
speette nog steeds een complet
inboedel op straat vindt, zoals i
de Floresstraat, vindt hij niet erj
„Ik reed dit weekeinde nog do<
Spangen. Daar was me 't bui te
toch smerig. Nee, dan hebben w
in Viaardingen weinig te klagei
We hebben het zwerfvuil er goe
onder gekregen."
Maar dromen ze dan niet af en tc
van een Viaardingen, zo smetti
loos als Singapore? Geen beke
tje, geen ysstokje, geen kauv
gommetje op straat? Even aarzi
len ze. Roest denkt even voor zie
uit: „Nee, jóh. Dat kan hier toe
nooit. Burgelijke ongehoorzaan
heid is de tweede natuur van d
Nederlander."
Maassluis „Daar, daar!! De zeldzame vo
gel. Daar is 'tie!" Kinderen schreeuwen zo
wat hun keeltjes schor, terwijl de vingertjes
richting de felrode poppenkast wijzen.
Want Joop, hoofdrolspeler, moet worden
gewaarschuwd. Maar nog niet voot de vo
gel, zo blijkt later. In het groene beest ziet
Joop namelijk een kikker. Wel een heel bij
zondere want hij kwakt niet; het enige wat
hij uitkraamt is het woordje 'ja'.
Lachen, schreeuwen, kortom reageren; de
zo'n vijfentwintig aanwezige kinderen, al
len niet ouder dan een jaar of tien, deden in
Theater Schuurkerk wat een poppenkast-
publiek behoort te doen. Toch was het pu
bliek van theatermaker Wim Noordegraaf
gistermiddag anders dan anders. Geen ver
jaardagspartijtjes, maar een zaal bestaande
uit in Nederland geboren kinderen van
vluchtelingen, of zij die op jonge leeftijd
zelf de uittocht uit hun vaderland mee
maakten. Bijvoorbeeld uit Somalié, Kosovo
ofIran.
Lachen
De middag is bedoeld om te lachen, om ple
zier te hebben. Ieder op z'n eigen manier.
Zoals drie Noord-Afrikaans uitziende ko
ters die het poppenspel ademloos in zich
opnemen, maar ook Somalische boefjes die
op de grond stampen en de opgevoerde
heks uitdagen. „Je bent een stom beest!"
roept er één.
Voor de allerkleinste aanwezige, misschien
twee of drie jaar, is de creatie van Wim
Noordegraaf blijkbaar wat te hoog gegre
pen. Op het podium klauteren en verstop
pertje onder de tribune vindt ze veel span
nender
Lida Kersten van organisator PICO (Project
Interculturele Ontmoeting) vertelt dat voor
het 'middagje lachen' een kleine tachtig
persoonlijke uitnodigingen de deur zijn uit
gegaan. De opkomst van 25 vindt ze dan
ook wat tegenvallen. „Vluchtelingen heb
ben blijkbaar toch wat moeite met brieven
die ze krijgen; misschien moeten we toch
een andere manier verzinnen."
Leed verzachten
De gratis middag - inclusief gratis ijsje - is
speciaal voor de kinderen die steeds met
leed te maken hebben, vertelt Kersten. Een
begeleidster van twee kinderen uit Somalië
en drie uit Kosovo, ze beschouwt zich een
beetje als oma van hen, bevestigt dat leed.
Zeker de moeder van de drie Kosovaartjes
wordt de laatste tyd geconfronteerd met de
situatie van de familie in haar geboorte
land, legt de begeleidster uit.
Beetje leuk
'Niet leuk', noemt zoontje Niki (9) de situa
tie in het land waar hij werd geboren. Maar
dat zijn vader in Duitsland verblijft, zegt hij
gewoon te vinden: „hij belt ons soms." Lik
kend aan een ijsje laat Niki, die al vijfjaar
in Nederland woont, zich ook uit over de
poppenkast-uitvoering. In tegenstelling tot
zusje Arlinde (7) vond hij het maar 'een
beetje leuk'. „Het leek wel voor baby's. Ik
vond het meer wat voor Nederlandse klein
tjes."
Dirie uit Somalië speelt na afloop van voor
stelling en ijsje nog wat met vriendjes op
het plein voor Theater Schuurkerk. „Ik
woon in Maasland omdat ik gevlucht ben,"
vertelt hij. „Ook heb ik nog in Italië ge
woond en in dat land waar de piramides
zyn. 't Is niet leuk als je vluchteling bent,
maar ik heb wel zeven landen gezien."
Toen Dirie nog maar net geboren was, ver
loor hij z'n drie jaar oude zusje Sakieja; ze
werd getroffen door een kogel. „Ik denk
vaak hoe ze er uit ziet," vertelt de jonge
Maaslander. En: „Toen ik heel klein was,
kon ik ook geraakt worden," Over z'n huidi
ge bestaan is Dirie tevreden. „Ik heb het
best wel leuk hier."
Zo'n 25 jongt
vluchtelin
gen ver
gisteren prl
ma tijdens d(
dccrhctPro
jectlnterCui
turele Ont-
organlseer-
in De Schuur
kerk. Foto Roet
