6
T
De loodgieter krijgt natte voeten
Departement in verwarring
Ministerie
Landbouw
worstelt al
tien jaar
met
nieuwe rol
Naaktfoto is nog
geen kinderporno
Socialisme
Feyenoord
Maximumsnelheid
Verlangen naar een geloof
Rotterdams Dagblad
Rotterdams Dagblad
Vrijdag 11 juni 1999
Onder eindredactie van Annemlek van Oosten, tel.: 010-4004358
By deze wil ik reageren op een ingezonden brief van
drie leden van de Jonge Socialisten Rijnmond waarin
zij aan de hand van het voorbeeld van de reging Be-
rishainAlbaniëhunaltematiefbeschrijven,namelijk
een Nederland zonder armoede, werkloosheid, dak
loosheid, racisme,ongelijkheid en tegenprivatisering
van collectieve voorzieningen. Dat alternatief komt
niet overeen met hetgeen door de 'moederparty', de
Partij van de Arbeid, de laatste jaren als regeringspar
tij in de praktijk wordt gebracht. Ik stel voor dat de
Jonge Socialisten eerst maar eens een goede discussie
binnen de Partij van de Arbeid aangaan, voordat ze
naar buiten treden.
Het socialisme van de Jonge Socialisten komt naar
mijn mening meer overeen met dat wat de Socialisti
sche Partij uitdraagt
F. van der Meij, Rotterdam
Feyenoord heeft geen spelers meer nodig. Stuk voor
stuk zijn het allemaal perfecte spelers. Ja, zij zyn niet
alleen maar landskampioen- maar ook wereldkampi
oenvoetballers.
Vergeet dit niet: tegen dit Feyenoord is geen enkele
voetbalclubopgewassen. Daarzijn de Rotterdammers
te sterk voor.
Martin Faber, Rotterdam
Ophetlaatstemomentzagikzezitten.'tweeagentenin
de auto, verscholen achter een bosje op de Kralingse
Plasiaan, met een fotoapparaatje op de voorplank van
hun auto. Het was tussen de middag. De ene agent had
de krant op schoot, de ander hapte net in een broodje.
De maximumsnelheid is daar 50 kilometer per uur. Ik
bleekzes kilometer te hard te hebben gereden, wat mij
een boete opleverde van ƒ60. Inderdaad, de teller kan
oplopen als je iets moetoptrekken of naarde volgende
versnelling moet schakelen. De beschikking die ik
kreeg, vermeldde dat ik snel moest betalen. De eerste
sanctie zou ƒ75 bedragen, de tweede ƒ112,50!
Als eerzaam burger krijg je zo de pest in, zeker als je
zietdatde politie niet in staat isje veiligheid te garan
deren doordat men de criminaliteit niet aankan. In
Rotterdam hebben tasjesrovers, overvallers, inbre
kers, drugsdealers, hooligans etcetera de vrije hand.
Enig respect hebben die criminelen niet, zelfs de poli
tie durft niet op te treden.
Nee, danis het bekeuren van iemand diezes kilometer
te hard rijdt, een veilig baantje. Door dit soort kinder
achtige boetes kan ook de eerzame burger geen res
pect meer opbrengen voor politie. Ik heb die boete al
thans als diefstal ervaren.
Koos van der Geest, Schiedam
Eén yan de-dichters diede komende dagen tij;
dens de dertigste week van Poetry Intematió-1
nal centraal zal staan is Willem Jan Otten. Tij
dens vier ochtenden wordt een aantal van zijn ge
dichten door allerlei dichters die op het festival te
gast zijn in hun eigen taal vertaald. Vertalen is zel
den makkelijk.
Dat geldt zeker voor poëtische teksten, die immers
gekenmerkt worden
door een directe samen
hang tussen vorm en in
houd. Binnen dehuidi-
zijn de gedichten van
Otten dan weer bepaald
niet de meest direct toe
gankelijke. Het juryrap
port van de VSB-poëzie-
prijs 1999 zegt naar aan
leiding van zijn laatste
bundel onder meer: 'Het
lezen van de gedichten
van Willem Jan Otten is
te vergelijken met een
schaatstocht op een zo
juist dichtgevroren meer, gepolijst aan de oppervlak
te met een intrigerende en duistere wereld daaron
der. Otten bevraagt de werkelijkheid in al zyn facet
ten op diepere, maar altijd verborgen bly vende ver
banden.'
De programmakrant van Poetry spreekt over zijn
poëzie als een zoektocht die vooralsnog uitmondt in
de subtiele en indrukwekkende verwoording van
een 'verlangen naar een geloof. Daarmee is Otten op
eigen wijze een vertegenwoordiger van een ontwik
keling die ook bij sommige andere hedendaagse Ne
derlandse auteurs te vinden is. Gerard Reve is daar
van misschien de meest spraakmakende. Maar ook
iemand als Frans Kellendonk heeft grote invloed ge
had met zijn visie op de rol van de literatuur, die in
zekere zin de 'grote woorden' van het geloof opnieuw
zou moeten reconstrueren en tot leven wekken "om
dat je ze misschien wel kunt afschaffen, maar niet
het verlangen waarvan ze altijd hebben geleefd"
Dat verlangen - en soms, even, de vervulling er
van - spreekt ook uit een aantal verzen van Otten.
Een prachtig voorbeeld is één van zijn verzen die de
komende week in veie talen herdicht zal worden:
'Ik heb mij nu zo luid tot u gericht
dat uw zwijgen is gaan klinken
naar de stilte in een bladstil bos
Ik twijfel niet
aan uw bestaan
zo lang u tot mij
zwygt Het is aan my, u laat mij vrij
om uit uw
echoënde stilte op te staan.'
Eigenlijk zouden de vertalers om hun werk goed te
kunnen doen een tekst van Genit Achterberg er by
moeten krijgen. Het kan immers bijna niet anders
dan dat Otten, bewust of onbewust, met zyn gedicht
reageerde op diens belijdenis:
'Ik kan alleen woorden ontmoeten, u niet meer.
Maar hiermee houdt het groeten aan, zozeer,
dat ik wel moet geloven, dai gij luistert;
zoals ik omgekeerd uw stilte in mij hoor.'
In een lezing uit 1997 citeerde Otten de uitspraak van
de zeventiende eeuwse filosoof Blaise Pastal, dat ie
mand die zoekt in feite al gevonden heeft. Misschien
is dat alles watje, ook als het gaat om een 'verlangen
naar een geloof, tenslotte zeggen kunt.
Door Mare Peeperkom
Jean-Luc Dehaene intimideert
Dag in dag uit geconfronteerd
met een almaar uitdijend dioxine
schandaal vervalt de Belgische
premier vaker in het simpelweg
afblaffen van journalisten en criti
ci. Pure onmacht, zoals afgelopen
week op de Europese top in Keu
len. Dehaene sloeg na afloop in
één teug zyn glas whisky achter
over, snauwde vervolgens zijn ge
hoor tien minuten lang toe om
daarna de zaal uit te benen.
'De loodgieter' wordt hij ge
noemd, vanwege zijn schijnbaar
onuitputtelijke vermogen de lek
ken in de Belgische coalitiepoli
tiek te stoppen. Voor de komende
verkiezingen aanstaande zondag
had Dehaene's Christelijke Volks
partij (CVP) zelfs een nieuw koos
naampje bedacht: de locomotief.
De man die België veilig de euro
binnenloodste, Dutroux twee keer
liet arresteren en de Witte Woede
inkapselde, die man stond klaar
om het land het volgende millen
nium in te trekken. Tot de dioxi-
neklppen op de rails verschenen.
De CVP-verkiezingstrein is in
middels piepend tot stilstand ge
komen, en loco-Luc heeft zich de
finitief uit de campagne terugge
trokken.
Gekelderd door een 'kieken'. Ter
wijl één blik op de feiten leert dat
deze blamage pal voor de verkie
zingen voorkomen had kunnen
worden. Immers: slechts één van
de 25 opslagtanks van de Vlaamse
vetsmelterij Vërkest bevatte met
dioxine verontreinigd vet. Uit de
ze tank zyn elf veevoederbedrij
ven bevoorraad, waarvan er bij
drie daadwerkelijk het kanker
verwekkende dioxine is aange
troffen, en slechts één keer was de
concentratie schrikbarend hoog.
Geen kwestie om luchtig terzijde
te schuiven, maar wel beheers
baar en bij aanvang redelijk over
zichtelijk.
Tenminste: als er direct was inge
grepen. Dezelfde terugblik leert
echter dat de Belgische burger de
dioxinecrisis die hem nu al twee
Premier Dehaene ziet de bui al hangen en hamert erop dat niet de poiitiekmaarde'maffia'het vee
voer heeft vergiftigd. Foto Yves Herman/Brussels
weken lang boter, kaas, kip, vlees
en eieren doet wantrouwen, voor
al te danken heeft aan zijn eigen
bestuur. Eind april zijn de bevoeg
de inspecties al op de hoogte van
de vergiftiging van het veevoeder,
maar dit wordt zoveel mogelijk
'onder de pet gehouden'. Tien
pluimveebedrijven moeten hun
deuren sluiten, maar dat zijn er
tien van de vele honderden die
het gewraakte voer hebben ge
bruikt.
Pas na perspublicaties eind mei
komen de 'verantwoordelijke' mi
nisters van landbouw en volksge
zondheid in actie: de verkoop van
kip en eieren wordt verboden.
Premier Dehaene verschijnt op
het toneel en spreekt zyn vertrou
wen uit in de twee ministers. Eén
dag later stapt het tweetal alsnog
op. Het is pas het begin van de cri
sis.
In de dagen die volgen komen er
druppelsgewijs steeds meer
etenswaren op de zwarte lijst. Na
de kip en de eieren, volgen eipro-
ducten als mayonaise, roomijs, ca
ke en koekjes. Omdat het besmet
te veevoer ook door varkens en
runderen is verorberd, moeten la
ter ook gehakt, speklappen, patés,
salami en andere vette worsten
eraan geloven. En nog weer later:
de echte Belgische boter.
De wijze waarop de regering ope
reert is op zijn zachtst gezegd
'chaotisch en onvolledig'. Bedrij
ven klagen steen en been, winke
liers halen hun schappen leeg, om
ze weer te vullen en opnieuw teeg
te halen. De consument baant
zich tureluurs met zijn winkelwa
gentje een weg langs allerhande
etenswaar, met veiligheidscertifi
caten waarvan niemand weet wat
ze waard zijn.
Het blijft gissen waarom de ver
antwoordelijke ministers de di-
oxinekwestie aanvankelijk ver
zwegen. Als het met een schuin
oog op de naderende verkiezin
gen was, is het in ieder geval een
blunder van formaat gebleken.
Niet alleen electoraal, maar ook
economisch dreigt de dioxine-af
faire België lelijk op te breken.
Steeds meer landen boycotten
Belgische voedingswaar. Kip,
vlees en eieren, maar ook produc
ten die volstrekt veilig zijn, ko
men het land niet meer uit Prali
ne-fabrikant Leonidas heeft de
productie stilgelegd wegens een
spectaculaire daling van de vraag
in Amerika en Aziè.
Ondertussen is de oorzaak van de
dio dnebesmetting nog steeds
niet opgespoord en eist de Euro
pe1 e Unie verdergaande veilig
heidsgaranties. Het volgende
sc nandaal dient zich al aan: partij-
z,i verdachte voedingswaar die
vernietigd moeten worden, ko
men toch op de markt. In Frank
rijk zijn de eerste 'Belgische' di-
oxinekippen al gesignaleerd,
compleet met een echtheidscerti
ficaat uitBretagne.
De Belgische burger kijkt er met
meer van op. Kwestie van gewen
ning misschien, want uit Euro
pees onderzoek bleek dat in 1997
slechts zeven procent van de Bel
gen zyn politici vertrouwt. Dertig
procent was kritisch over zijn be
stuurders en 63 procent ronduit
negatief De ontsnapping van
Dutroux en de gifkippenaffaire
zullen aan deze cijfers niet veel
veranderd hebben. Tekenend is
dat de oproep van de regering om
verdachte etenswaar naar specia
le containerparken te brengen,
massaal wordt genegeerd. Waar
om zou je ook een verzoek volgen
van een bestuur dat je niet ver
trouwt?
Niet de dioxine is dodelijk voor de
politiek, als wel de tentoonge
spreide bestuurlijke onmacht.
Eén op de vyf Belgen zegt dat zijn
stemgedrag zondag wordt beïn
vloed door de dioxinezaak. Pre
mier Dehaene ziet de bui al han
gen en hamert erop dat niet de po
litiek maar de 'maffia' het veevoer
heeft vergiftigd. Dat is waar, net
zo waar als dat de politie niet in
breekt en de brandweer geen
brand sticht. Die zijn er juist om
dat soort calamiteiten te bestrij
den, precies zoals de regering zou
moeten waken over de gezond
heid van haar burgers.
Het Is niet eenvoudig te wer
ken op het ministerie van
Landbouw. Ambtenaren moe
ten steeds meer rekening
houden met de wensen van
de maatschappij en de aan
dacht voor natuur groeit. Die
veranderingen zorgen voor
verwarringen onzekerheid.
Daar kwam do cultuurshock
tussen de aanpak van Van
Aartsen en Apotheker als mi
nisters nog eens bij. Intern
heeft Landbouw al jaren een
dioxine-affaire.
Door Peet Vogels en Iianne
Sleufjes
De politiek viel de afgelopen week
veelvuldig en luidkeels over het
ministerie van Landbouw heen,
Eerst werd minister Hayo Apothe
ker zijn politieke graf ingetrapt,
vervolgens kreeg staatssecretaris
Geke Faber ervan langs. Tussen
de bedrijven door mengden ook
de ambtenaren op Landbouw zich
in de discussie: aardige mensen,
die Apotheker en Faber, maar
daar was ook wel alles mee ge
zegd, vond ondememingsraads-
voorzitter Chiel Bouwmeester.
De buitenwacht kijkt met een
mengeling van leedvermaak en
verwondering naar het geharre
war op het departement. „Het mi
nisterie is in verwarring en ont
zettend op zoek naar een rol voor
zichzelf," aldus Bas Sprengers,
hoofd afdeling Groene Ruimte
van de stichting Natuur en Mi
lieu. „Bovendien is er nog steeds
de stammenstrijd tussen de amb
tenaren van de directie Land
bouw en die van Natuurbeheer."
Sprengers illustreert die twee
conflicten met een discussie die
hij' had met de directie Landbouw.
„Wij worden gesubsidieerd door
de directie Natuurbeheer. De
helft van ons onderzoek en onze
voorstellen gaan echter over land
bouw. Ik heb de directie Land
bouw daar eens over aangespro
ken. Kunnen jullie ons niet subsi
diëren, want jullie nemen onze
beleidsvoorstellen soms letterlijk
over. Nee, ik moest maar naar het
ministerie van VROM: *Wij be
schouwen jullie niet als onze na
tuurlijke bondgenoot'. Daar blijkt
duidelyk uit dat ze nog moeite
hebben met de veranderde rol van
Landbouw."
Maatschappij
Het ministerie van Landbouw is
van oudsher een departement dat
erg naar binnen is gericht. Na de
oorlog was het veiligstellen van de
voedselproductie het adagium.
De nauwe samenwerking tussen
ministerie, boerenstand en onder
zoeksinstellingen als de Land
bouwhogeschool in Wageningen
zorgde voor een ongekend succes
verhaal De Nederlandse land
bouw stond op veel terreinen we
reldwijd aan de absolute top.
In de loop van de jaren tachtig
groeide de kritiek. De keerzijde
van de hoge productiviteit, veel
mest en veel bestrijdingsmidde
len, zorgde voor milieuproble
men, Het ministerie reageerde op
Voormalig minister van Landbouw Van Aartsen (rechts) gaf zijn ambtenaren weinig ruimte. Zijn op
volger Apotheker (links) overlegde en probeerde draagvlak te creéren." Fotomontage pmi Nijhuwcpo
die kritiek door nog geslotener te
worden.
De eerste die de luiken een beetje
probeerde te openen, was Gerrit
Braks. „Ik was minister toen het
beleid om moest. Tot die tijd was
Landbouw vooral gericht op zo
veel mogelijk produceren. We
moesten toe naar een model van
beheersen, minder mest, minder
bestrijdings
middelen en
dergelijke. Bo
vendien kwam
de hele natuur-
poot erby. Dat
waren andere
mensen met
een andere ach
tergrond en dat
leidde tot on
derlinge botsin
gen."
Braks was ook
de eerste minis
ter die de uit
breiding van de
veestapel aan
pakte. Daarmee zorgde hij voor
een schok in de Iandbouwwereld.
Desalniettemin groeide de veesta
pel daarna nog tien jaar door. Zijn
opvolger Piet Bukman hield zich
meer bezüg met de relaties met an
dere ministeries.
Tas
Als de landbouw al dacht dat ze
het ergste had gehad met de
maatregelen van Braks, was de
komst van buitenstaander Jozias
van Aartsen pas een echte koude
douche. Van Aartsen was niet af
komstig uit het CDA en had geen
agrarische achtergrond, twee za
ken die een trendbreuk beteken
den met het verleden. Hij maakte
als eerste écht werk van de aan
pak van het mestprobleem en de
verkleining van de varkensstapel.
Daardoor kreeg het ministerie
ook op een andere manier te ma
ken met de
veranderende
samenleving.
De bemoeie
nis van maat
schappelijke
organisaties
met het beleid
zorgde al voor
verwarring en
onrust binnen
het ministe
rie. De aan
pak van Van
Aartsen deed
het departe
ment schud
den, weet Ge
rard Doornbos, voorzitter van de
boeren- en tuindersorganisatie
LTO-Nederland. „Van Aartsen
was heel erg bezig met manipule
ren van zyn ambtenaren. Er werd
met dossiers geschoven. Wat bij
de ene directie thuishoorde, werd
ineens door een andere directie
Braks zelf had, zoals hij hemzelf
noemde, 'monumenten van direc
teuren'. „Ze waren in het land be
kend, ze traden zelf naar buiten
als er iets aan de hand was. Land
bouw was in die tijd een broeinest
van talent. AUe departementen
probeerden mijn ambtenaren weg
te halen. Jij hebt nog goede ande
ren over, zeiden mijn collega's als
ze er weer eens een hadden weg
getrokken bij mij."
Van Aartsen gaf zijn ambtenaren
heel wat minder ruimte. „Jozias
had een grote tas waar hij alle
stukken in stopte. Die kwamen er
weer uit als hy een beslissing had
genomen over dat dossier. Wan
neer dat was, wisten zyn ambte
naren nooit. Van Aartsen betrok
hen nooit bij de belangrijke be
slissingen," aldus Wien van den
Brink, voorzitter van de Neder
landse Vakbond voor Varkens
houders.
„Dat deed Apotheker heel andere.
Die overlegde en probeerde
draagvlak te creeren. Soms was er
wel al teveel overleg, dat straalde
geen daadkracht uit," aldus
Doornbos. Toch vindt Doornbos
dat Apotheker meer had kunnen
bereiken als hy voldoende was ge
steund. „Zyn eigen departement
hanteerde steeds vaker de werk
wijze: hier heb je een volle tas,
zoek het maar uit."
Een bestuurslid van het Produkt-
schap voor Vee en Vlees denkt dat
het gebrek aan besluitvaardig
heid van Apotheker tot de proble
men op het departement heeft bij
gedragen. .Ambtenaren willen
een minister die ze vertelt wat ze
moeten doen."
OR-voorzitter Bouwmeester
beaamt dat het ontbreekt aan po
litieke sturing op het departe
ment. „Straks krygen we wél een
zwaargewicht," doelend op de
nieuwe minister Laurens Jan
Brinkhorst
Vryuit
PvdA-Kamerlid en landbouw-
woordvoerder Harm Evert Waal-
kens stelt dat de politieke be
stuurders op Landbouw niet vrij
uit gaan. Maar je moet nieuwelin
gen ook een kans geven, oordeelt
hij iets milder. Het komt van twee
kanten, het schort bij de ambtena
ren aan politiek inzicht vindt hij.
„Er is onvoldoende deskundig
heid op het ministerie gebleven
doordat allerlei onderdelen zijn
verzelfstandigd. De vraag is dan
of er nog knowhow aanwezig is
om de problemen te doorgron
den."
Dat die politieke antenne nu niet
aanwezig is, komt volgens VVD-
landbouwwoordvoerder Gert-Jan
Oplaat door het ontbreken van ge
zag. „Dat was er wel toen Van
Aartsen er zat. En het is in die tien
maanden dat hy weg is verdwe
nen." Doornbos zet daar zijn kant
tekeningen bij. „Van Aartsen gaf
wel altijd de indruk een heel
daadkrachtige minister te zyn,
maar onder zijn ministerschap
bleven veel dingen liggen. De dos
siers die Apotheker en Faber in
moeilijkheden hebben gebracht,
lagen er al onder Van Aartsen.
Ook de problemen met de var-
kenswet en de affaire met de oor
merken, maar hij heeft er niets
aan gedaan."
Wat Van Aartsen noch zijn opvol
ger Apotheker voor elkaar kreeg,
is het ministerie een nieuwe rol te
geven in de discussie over het
platteland. „Dat is de grote wor
steling van dit moment," weet
Sprengers. „Wij vinden het jam
mer dat Van Aartsen de vorande-
ringen die hij heeft ingezet niet
heeft afgemaakt. Onder zyn lei
ding is natuurbeheer veel meer op
de agenda komen te staan."
Onder Apotheker is die verande
ring blijven steken, vindt Spren
gers. „Landbouw zoekt naar een
rol die het kan spelen in het debat
over de inrichting van het lande
lijk gebied. Die discussie wordt
beheerst door het ministerie van
VROM. Pronk heeft een dikke
vinger in de pap. Dat was een gro
te frustratie van Apotheker."
De daadkracht die het ministerie
nodig heeft, ligt echter niet in het
politiek punten scoren. Na al die
jaren is het ministerie er nog
steeds niet in geslaagd de ramen
wijd open te zetten. Een bewinds
persoon die het ministerie weer
een belangrijke rol wil laten spe
len, zal de jarenlange zoektocht
naar de nieuwe plek in de samen
leving moeten beëindigen. Een
minister die een duidelijke missie
voor het ministerie formuleert is
het beste medicijn voor de kwak
kelende patiënt.
Door Gijs Schreuders
Justitie in Amsterdam heeft laten weten dat ou
ders die een foto maken van hun blote kinderen
op het strand niet bang hoeven te zyn voor een
vervolging wegens het in bezit hebben van kinder
porno.
Een hele geruststelling. De verklaring dat een gewo
ne blootfoto van kinderen geen porno is, was nodig
wegens de rel over door Justitie in beslag genomen
foto's uit de tentoonstelling 'Attack!' in het kader van
het Holland Festival.
Het Openbaar Ministerie merkte deze week acht fo
to's aan als kinderporno omdat het afbeeldingen zyn
van naakte jongens. Vreemd genoeg mochten de fo
to's wel blijven hangen, ook al waren zij formeel in
beslag genomen Wel werd eerder al op last van het
Openbaar Ministerie een foto uit 1962 van de Amen-
kaan WaUer Cbapell van de tentoonstelling verwij
derd.
De uitdrukkelijke verklaring van het OM dat nie
mand nu vlug het familiealbum met strandkiekjes
hoeft te verstoppen uit vrees voor vervolging, toont
wel aan dat er zacht gezegd begripsverwarring be
staat over de vraag wat nu eigenlijk kinderporno is.
Het m 1996 aangescherpte artikel 240b van het Wet
boek van Strafrecht gaat over de albeelding van een
seksuele gedraging, waarbij iemand onder de 16 jaar
is betrokken. Op de afbeelding moet dus een kind te
zien zyn dat seksuele gemeenschap heeft met een
volwassene, een kind met wie ontuchtige handelin
gen worden gepleegd of dat op welke andere manier
dan ook betrokken is in een seksuele gedraging.
Op de deze week in beslag genomenten dele zeer ou
de, foto's staan weliswaar naakte jongens, maar van
seksuele gedragingen is op die afbeeldingen geen
sprake. Het doet er met toe welke fantasie een toe
schouwer zou kunnen krijgen, want dan zouden ook
vakantiekiekjes en natunstenfoto's van kinderen
strafbaar zijn.
Geen kinderporno dus. Het Openbaar Ministerie zit
in dit geval fout en was zelf ook niet zeker van zijn
zaak. De acht foto's waren dan wel in beslag geno
men, maar ze mochten toch gewoon op de tentoon
stelling blijven hangen in afwachting van een rech
terlijk oordeel. Als het echt kinderporno zou zijn, is
het onbegrijpelijk dat de foto's niet werden verwij
derd. Ook mag het een raadsel heten waarom het
OM, zonder uitspraak van de rechter, weer wél op
dracht gaf de reproducties van de foto's in de catalo
gus onzichtbaar te maken.
Met de zondag al in beslag genomen foto van Chapell
ligt de zaak minder eenvoudig. Ook al is het een be
kend kunstwerk, 37 jaar oud, herhaaldelijk gepubli
ceerd en tentoongesteld, toch kan deze foto onder de
definitie van kinderporno vallen. Men ziet een vader
(Chapell zelf) met een kind in zijn arm. Volgens de di
rectie van het Holland Festival een huiselyk tafereel
tje. De man heeft echter een erectie. Om die reden
kan Justitie beargumenteren dat de foto een afbeel
ding is van een seksuele gedraging.
Dat maakt de inbeslagname echter nog niet vanzelf
sprekend. Artikel 240b heeft maar één doel: het be
schermen van kinderen tegen seksueel misbruik.
Om die reden werd m 1996 niet alleen het vervaardi
gen of exposeren, maar ook het bezit van kinderpor
no voor eigen gebruik strafbaar gesteld. De mogelij
ke maximale gevangenisstraf, vroeger drie maan
den, werd verhoogd tot vier jaar. De wijziging was be
doeld om een effectieve bestrijding van zedendelic
ten tegen kinderen mogelijk te maken.
In de Kamer riepen de verscherpte bepalingen tegen
kinderporno ongerustheid op met het oog opgevaren
voor de privacy of mogelijke heksenjachten. De mi
nister van Justitie, toen nog Sorgdrager, verzekerde
daarop dat strafrechtelijk optreden zich bij uitstek
zou richten tegen de vervaardiging van kinderporno
en de commerciële en professionele productie daar
van. Hier is alle reden voor, gegeven de verspreiding
van kinderporno via Internet.
Aan de bestrijding déArvan zou Justitie haar aan
dacht en energie beter kunnen besteden dan aan rel
lerig optreden op een tentoonstelling van oude
kunstfoto's bij het Holland Festival. Het enige resul
taat van dal laatste is dat de omstreden afbeeldingen
op tv en in kranten wijd en zijd zyn getoond.
Opgericht 2 aprii 1991
Hoofdredactie: J, Prins en LP. Pronk.
Chef Central Desk: FJ. Eckhardt.
Eindredactie Vormgeving: R.LJ. van Zeeist (chef),
W.M J. Broesder, RJ.A. Dochy, C.W. Hengstmengel, G.A.
Putkamer, F.D, Schouten, M. Schreuder, R.K. Timmer, mr.
J.H. Vente, P.C. vanZwionen.
Stadsredactie Rotterdam: J-S. Boolster (chef), J, de
Bruljn.K. Kegel,Y. Keu nen,J.v. Klaveren, WA KJoppert.P.
de Lange, mr. J.P.W.E. van der Leur (pfv.chef), mr. P.
Louwerse, drs. B.H.L Maandag, AA van derMee, B.M J ,H.
Neefissen,M.E. Nijboer, drs. W. Penning, M.M A Potters,
drs. P.M.C. Smits, T.H. Tlbboel, JA Wattmans-van Eek, R.
Wofters.
NIeuwsdlerwt/BJnnen/buItenland:5. V. Verkade (chef)N.
Atici, Th. den Boer, J.H.P. Geurens, SJ.van Item, A.MJ.
van Oosten (opinie), drs. P. Otte, A. Provoost (Z&Z), A.
Riethof, P. Slavenburg, J J.C. Spanjersberg, C. van der
Velden
Cultuur Leven: MJ.F. Maas (chef), F. Alten, EJ. Baks,
P J.T. van Eijkelenburg, M.O.S. Floor, LG. Du Moulin,
A.M.A, Veelenturf, G.E. Scholtens.
Economie: N.P. de Vries (chef), A. Bakker, O J.C. Bulter, D.
van der Jagt, G.B. Onnink, J.C. Roodenburg, M.LW.
Thissen.
Sport' P. Ouwerkerk (chef), S.G. Bootsma, W.D. Dijkstra,
M. van der Kraan, P. Ocks, J.Th. Reismann (plv.chef)LS.
van Scheüebeek.
Illustratie: F. van Someren (chef), J.A. Christlaanse, J.W.
Dorst, D.D, Fabery de Jonge, N. van der Hoeven, C. Kuiper,
J. Rozema, A.P.G. Spniijt, 1.1. Vilders.
Informatiebeheer: Th. C. Kiffers (chef), B. Boot, drs. HJ.
Borsje, H. Grootenhuijs, E. Lagerwerf, J. Tutert.
EditieVoome-Putten: C.G. Buitendijk (chef), A. Bevaart
(sport). A. Hoogerwerf, RJA Leijssenaar.S. deVKegh, EJ.
Wendt, H.P. de Wit
EdltJeWaterweg: J.H. Bunte (chef) W.B.Boerop (sport) E
Comellsse, B.P.van Haren, D.G.Q.P. Hermans, M.M.
Olsthoom, E.C. Oom en, A.H.M. Sonnemans
Editie Ussel en Lek: M.E. Verwaaljen (chef), A. de Koning,
A.W.L Rooljakkers, D.C.M. van Vlimmeren.
Editie Regio Zuid: C.H. Soeters (chef), P.M.H. Blonk, WJ.
Hulsman (sport), F. v.d. Krol, A.C.P.H. Leeuwe, EJ.
Gkkerse, A.I. Rubio,
Secretariaathoofdredactie:JA Durivou, C. vanden Bent
Eindredactie Rotterdams Dagblad TV: M. de Jong (chef)
H. Andriesse, F.S. Hllbrands, J.H. Latijn houwers, S J.
Latijnbouwers, A.M.M. Simons.
