11
Acda en De Munnik
hoogtepunt Parkpop
Parade in de lift
'Der Alte'
overleden
Mongoolse schatten
verstopt voor Stalin
Grensje spelen voor asielzoekers
Carry Slee wint weer
Lustrum
Pa§ionate
Dijkmeijer
genomineerd
Fré met
Scapino
Meesterlijke rentree
Houwer verfilmt
Maarten 't Hart
huis.
Rotterdams Dagblad
-1
5
Maandag 28 juni 1999
MuntenDe Duitse acteur Sieg
fried Lowitz is afgelopen nacht op
84-jarige leeftijd in een zieken
huis overleden, Lowftz leed al ja
ren aan lage bloeddruk en brak
vier weken terug zijn been.
Lowitz speelde talloze rollen in
het theater, bij de film en in tele
visieseries. De grootste bekend
heid verwierf hij door zijn rol als
commissaris Koester in de serie
'Der Alte', waarvan tussen 1977 en
1986 meer dan 100 afleveringen
werd uitgezonden.
Rotterdam Maar liefst 120 pagi
na's telt het lustrumnummer van
het Rotterdamse literaire tijd
schrift Pa§ionate, dat zaterdag 3
juli wordt gepresenteerd in boek
handel Donner. Tijdens de bijeen
komst, die om 13.00 uur begint,
treden de dichters Najoua Bijjir,
Richard Dekker en Henk Hout-
hoff en de rapper Das de Rijmma-
niak op. Vervolgens zal de nieuwe
hoofdredacteur van Pa§ionate Er-
nest van der Kwast het eerste
exemplaar overhandigen aan J.
Kombrink, wethouder kunstza
ken.
Het lustrumnummer bevat een
selectie van de bijdragen die de
afgelopen vijf jaar in het tijd
schrift zijn gepubliceerd, In het
blad staan artikelen van onder an
deren: Herman Brusselmans,
Hans Sleutelaar, Aat Ceelen, Gro
Dahle en Alex Dabrowski.
Rotterdam De strijd om de Gou
den Dansprijs is in een pas de
deux uitgemond: alleen Janine
Dijkmeijer en Michael Schuma
cher maken er nog kans op. Begin
oktober wordt de winnaar be
kendgemaakt
De door Conny Eggink voorgeze
ten jury omschrift Janine Dijk
meijer als professioneel, inhoude
lijk en evenwichtig. Ze blonk uit
in de „buitenissigeen dierlijke so
lo" van Randell Scott, in Lara'
van Krisztina de Ch&tel en in het
laatste werk van Piet Rogie, 'Mo
del'.
Schumacher dankt de nominatie
aan zijn danspartijen in Work#!'
van Dana Caspersen (Balet
Frankfurt), in 'Proxie' van Selwyn
Norton en 'Bijbelse stukken' van
Strawinsky in het Holland Dance
Festival dit jaar.
Rotterdam Scapino Ballet Rot
terdam heeft Fré Spigt uitgeno
digd voor een speciale serie voor
stellingen van 'Nico'. Onder bege
leiding van de band Ice Nine (van
gitariste Corns van Bins bergen)
zullen Spigt en Scapino tussen 6
en 10 december een nieuwe versie
van de succesvolle dans- en mu-
ziekproducte in de Rotterdamse
Schouwburg opvoeren. Scapino,
afgelopen weekeinde met 'Nico'
in het Oostenrijkse Innsbruck
warm ontvangen, presenteert
zich ook op Lowlands. Ed Wubbes
'Le Scare du Printemps' is vrij
dagavond 27 augustus op het
'campingpopfestival' in de Flevo-
polder de 'introductie-aanbie
ding' van het zich meer op jonge
ren richtende dansgezelschap.
Rotterdam Drie boeken van
Maarten 't Hart worden verfilmd.
Het gaat om de romans 'Het woe
den der gehele wereld', 'De nako
mer' en 'De kroongetuige'. De
plannen van producent Rob Hou
wer voor 'Het woeden der gehele
wereld', dat in Duitsland een best
seller was, zijn het verst gevor
derd. Het scenario ligt al klaar. De
regisseur is de Duitser Michael
Voorhoeven. Het moet een inter
nationale productie worden, met
een budget van vijftien tot zestien
miljoen gulden. Dat bedrag kan
volgens Houwer nog stijgen, dat
ligt eraan wie de hoofdrollen gaan
vertolken.
Het is de bedoeling dat de film be
gin 2001 in de bioscoop is te zien.
De opnamen beginnen volgend
jaar. Er wordt gedraaid in onder
meer Berlijn, New York, Las Ve
gas en uiteraard Nederland. In
1994 kreeg 't Hart voor 'Het woe
den der gehele wereld' de Gouden
Strop, de prijs voor beste Neder
landstalige spannende boek.
Door Yvo Jouvenaar
Den Haag Ruim driehon
derdduizend bezoekers ver
zamelden zich zondag in het
Haagse 7Aiiderpark om daar
het grootste gratis openlucht
festival van Europa mee te
maken. En zoals altijd was er
weer voor iedereen wat wils.
Acda en De Munnik, Soul-
wax, Corey Glover en natuur
lijk Blondie waren de be
kendste namen van een line
up die dan misschien niet
vernieuwend, maar wel zeer
populair was.
„Hallo, met mij! Waar sta je?
Links of rechts? Okee, ik zie je
daar over vijf ndnuten." Ook op
Parkpop, als festival toch een van
de laatste bastions van het 'hip
pie-gevoel', is de mobiele telefoon
volledig ingeburgerd. Liep de on
oplettende' ezoeker tot nu toe al
tijd het risLc om z'n nek te bre
ken over de her en der geplante
vlaggen, nu ontmoette men el
kaar per GSM. Hooguit een enkel
groepje schaarde zich nog om een
meegebracht herkenningspunt,
onwetend van hun achterstand op
de moderne racebaan.
Gelukkig veranderen andere din
gen nooit. Na een kort regen
buitje, door de weergoden waar
schijnlijk bedoeld als een geintje,
scheen het grootste gedeelte van
de dag de zon als altijd op Park
pop. Met een wel heel curieuze
uitzondering: reggaezanger
Mutabaraku kreeg het vo^r elkaar
om aan het einde van zijn optre
den doormiddel van een geïmpro
viseerde regendans ook daadwer
kelijk een korte bui op het pu
bliek te laten neerdalen.
Parkpop als festival draaide altijd
al meer om de sfeer dan om de
muziek en dit jaar is geen uitzon
dering. Alleen de 'cabarock' van
Acda en De Munnik wist het pu
bliek in groten getale op de been
te brengen. Soulwax en Blondie
vingen ook de aandacht van meer
dan alleen de mensen die vooraan
stonden. Verder draaide het voor
al om lekker in de zon liggen, on
der het genot van een biertje en
een van de vele hapjes die er bij
de talloze standjes waren te krij
gen.
Ook de festivalmarkt, volge
stouwd met van die spullen waar
van je niet wist dat je ze wilde
hebben totdat je ze zag, was een
groot succes. Zwembrillen met
gekleurde glazen en T-shirts van
de tekenfilmserie South Park,
beide zeer hip deze zomer, ston
den naast de gebruikelijke Afri
kaanse beeldjes en geverfde kle
den. Zeer populair waren ook de
bevallige Nurofen-dames Ilgin en
Myriam, die gekleed in niets dan
een catsuit tegen betaling op de
foto gingen (maar alleen met
Joelen bij en meezingen met Acda en De Munnik. FotoGPD
Acda en De Munnik zijn defini
tief uitgegroeid tot mega-act.
Op Parkpop wisten ze een me
nigte van meer dan 200.000
mensen aan zl<^ te binden.
Foto GPD
vrouwen, tot spijt van wel heren)
om op die manier de verxoop van
aspirines te stimuleren. Alsof de
vele duizenden liters bier die wer
den geschonken dat niet al ge
noeg zullen deden.
Sexy Debbie
Debbie Harry en haar groep Blon
die waren 's avonds om half acht
aan de beurt en werden helaas be
geleid door de eerste echte regen
bui van de dag. Fans van het eer
ste uur stonden naast jongeren
die de eerste Blondie-rage niet
eens hebben meegemaakt. Waar
om die belangstelling? „Het is
van die muziek die iedereen kent,
en waar mensen cb'jd op gaan
dansen", zei Marion, naar eigen
zeggen niet echt een fan.
Debbie Harry, inmiddels dik in de
vijftig, liet in de regen nog menig
mannelijk bezoeker vol overgave
'Denis, Denis' meekreunen. Toen
de blonde dame en haar mannen
afsloten, had ze er flink wat jonge
fans bij gekregen, getuige de
waarderende opmerkingen van
vooral veel mannen in de afgela
den bussen richting Centraal Sta
tion, Volgend jaar dan maar Tina
Turner?
Acteurs met Koeterwaalse teksten spelen Vrijvogels van Het Waterhuis. Foto Paui van der stap
DoorHanGeurts
Hellevoetsluis Stralend zonne
tje in het asielzoekerscentrum in
Hellevoetsluis. Toch is één ding
zeker: tussen die hekken en ba
rakken wachten tot je terugkan of
mag blijven doe je niet voor de lol.
Dat het Rotterdamse jeugdthea
tergezelschap Het Waterhuis het
centrum kiest voor de nieuwste
voorstelling is dus prima. Voorde
rest gaat alles mis wat mis kan
gaan bij doelgroeptheater.
Vrijvogels' begint nog wel aardig.
Asielzoekers, hun kinderen en
wat andere bezoekers zitten in het
gras tussen enkele wigwams.
Vanaf de puntdaken krauwen en
kakelen vijf woest uitgedoste ge
vederde vrienden dat het een oor
deel is. Dan duiken we de tenten
in voor een soort levensverhaal in
een onverstaanbaar taaltje. Terug
op het gras volgt een ritueel fes
tijn met zang, dans, vuur en rook.
Af en toe komt er een flard poëti
sche tekst uit een luidspreker en
tegen het einde ook een rood-wit
lint: de grens. Want het onder
werp is het asielzoeken zelf, het
onderweg zyn, op zoek zijn, op de
vlucht zjjn.
Helaas getuigt de voorstelling va*i
een rampzalig optimisme. Om te
beginnen over het eigen kunnen
op het gebied van bewegingsthea
ter en straatthcater: de oerdansen
en bioritmes, de levenskreten en
het gejuich kunnen met oneindig
veel meer gevoel voor esthetiek
uitgevoerd worden. Erger is dat
de voorstelling slechts een kap
stok is voor een politiek verhaal
en als ik mij niet vergis met een
ruime boog over de kinderen
heen gaat. Tenslotte waag ik te
betwijfelen of het 'grensje-spe-
len' voor oudere asielzoekers wel
zo aangenaam is om te zien. De
medelevendheid der Hollandse
theatermissionarissen kan nogal
pynlijk zijn voor iemand die vol
gende week weer in de ry moet
staan voor een verblijfsvergun
ning. Wat moet zo iemand met de
boodschap dat de werkelijke vrij
heid 'in jezelf zit?
Wie wil bepleiten dat ons land
meer verdwaalde vogels opneemt
moet op het Binnenhof zijn bij de
minister en bij het Nederlandse
volk dat de minister kiest en de
tolerantiegrenzen bepaalt. In het
asielzoekerscentrum lijkt het me
veel nuttiger om zonder betwete
rige bijbedoelingen gewoon heel
goed en leuk kindertheater te
brengen.
'Vrijvogels' naar 'The conference
of birds' van Het Waterhuis. Ge
zien: zaterdagmiddag in het
asielzoekerscentrum in Helle
voetsluis.
Rotterdam De Rotterdamse
Parade beleefde gisteravond
een mistroostig einde. Vanwege
de regen liep er maar een hand
jevol mensen over het festival
terrein. Het was in tegenstelling
met de drukte die er de hele vo
rige week in het Museumpark
heerste.
Zo'n 30.000 mensen bezochten
dit jaar de Parade, terwyl dit er
vorig jaar nog maar 19.000 wa
ren. De organisatie van de Para
de is dan ook tevreden over de
Rotterdamse aftrap van het
rondreizende theaterspektakel,
dat deze zon*er nog in Den
Haag, Utrecht en Amsterdam
zal plaatsvinden.
„We hebben vorig jaar een heel
slecht jaar gehad," bekent Ma-
rije Jansen van Mobil Arts, de
organisator van de Parade. „Dat
kwam grotendeels doordat het
EK voetbal bezig was. Dat is het
risico van de Parade. Het succes
hangt altijd ook af van externe
factoren."
„Dit jaar hebben we een hele
goede start gemaakt. Het festi
val heeft meer bekendheid dan
vorig jaar en het weer is heel
goed geweest. Het is moeilijk
om te zeggen of dit precies de
redenen zijn, n.aar ja, ik kan wel
zeggen dat het een succes was."
Uitgebreider
Een van de populairste shows
van dit jaar is KrambamboeHe
van Loes Luca. De Werktheater-
tent was bijna alle keren uitver
kocht, hoewel het de grootste
tent op het Rotterdamse festi
valterrein was. Verwacht wordt
dat deze show in Den Haag,
Utrecht en Amsterdam ook veel
bezoekers zal trekken.
Een aantalhikken wordt wel in
de andere steden opgevoerd,
maar niet in Rotterdam. „Wij
vinden zelf niet dat we Rotter
dam te kort hebben gedaan, in
tegendeel De Parade is uitge
breider dan vorig jaar," zegt Ma-
rije Jansen. „Bovendien begint
de tournee in Rotterdam. Het
Rotterdamse publiek krijgt de
premières."
Volgend jaar bestaat de Parade
tien jaar. Wat er tijdens de mil
lenniumeditie gaat gebeuren is
nog niet bekend. Het is wel ze
ker dat de Rotterdamse editie
vanwege het succes verder
wordt uitgebreid.
Rotterdam Kinderboeken
schrijfster Carry Slee is onbetwist
het populairst bij de kinderen.
Slee werd zaterdag in twee leef-
tijdseategorieen bekroond met de
Prijs van de Nederlandse Kinder
jury 1999, Haar boek Meester
Paardenpoep werd gekozen tot
het beste boek voor kinderen van
6 tot en met 9 jaar. In de categorie
10 tot en met 12 jaar won haar
boek Afblijven.
Het is de twaalfde keer dat de jury
boeken bekroont. Tussen 1 febru
ari en 1 juni werden lezertjes via
scholen, bibliotheken en boek
handels opgeroepen hun favorie
te boek te kiezen. Uiteindelijk de
den öG.OOö kinderen mee.
Carry Slee is al langer een geliefd
auteur. Eerder werden haar boe
ken Verdriet met mayonaise, Con
fetti conflict, Ridder Schijte-
broek, Spijt en Pijnstillers door de
Kinderjury uitgekozen. Daarmee
groeide zij uit tot de populairste
kinderboekenauteur van Neder
land.
Door Frangoise Ledeboer
Amsterdam Het met groen flu
weel beklede paardenhoofd op de
Mongoolse processiewagen in de
Nieuwe Kerk in Amsterdam werd
gemaakt door de monnik
Damdinsüren, overleden in 1938.
Stalin maakte Mongolië in de ja
ren dertig ïoi een satellietstaat
van de Sovjet-Unie, verwoestte
meer dan 700 kloosters en liet tal
loze monniken vermoorden.
Damdinsüren was een van hen.
De meters hoge versierde proces
siewagen is een /an de blikvan
gers op de expositie 'De Dansende
Demonen van Mongolië", die tij
dens het eerste weekend meteen
al grote drommen mensen trok.
De tentoonstelling laat zien dat
Stalins streven naar totale vernie
tiging van de eeuwenoude boed
dhistische erfenis gelukkig niet is
geslaagd. Zijn handlangers ver
nietigden wel de processiewa
gens, maar in de kerk-staat nu de
prachtige replica die werd ge
maakt door leerlingen van het
Amsterdamse Hout- en Meubile
ringscollege,
Het is de bedoeling dat de wagen
na afloop van de expositie naar
Mongolië wordt overgebracht,
waar hij een belangrijke functie
zal vervullen in de herleving van
de boeddhistische religie. Want
net als in andere voormalige Sov
jetrepublieken hebben de com
munistische machthebbers de
godsdienstige behoeften van de
Mongolen tientallen jaren welis
waar zeer hardhandig onder
drukt, maar slaagden ze er niet in
die uit te roeien.
De replica kon worden gemaakt
dankzij de vondst van een foto uit
begin deze eeuw die Jan Fontein
en John Vrieze, samenstellers van
de expositie, in gezelschap van
een groot aantal andere glasnega
tieven met boeddhistische ritue
len ontdekten in het Nationaal Ar
chief van Mongolië. De foto's zijn
opnieuw afgedrukt en complete
ren een overzicht dat verder uit
een exotisch ogende uitstalling
aan schitterende maskers, sculp
turen, heilige geschriften, ge
bruiksvoorwerpen en een heuse
Mongoolse nomadentent bestaat.
Dat er nog zoveel moois bewaard
is gebleven, mag na Stalins ver
woestende terreur en de onder
drukking door zyn opvolgers een
wonder heten. Volgens Fontein is
dat te danken aan de moed van
gelovige Mongolen die voorwer
pen al die jaren met gevaar voor
ei gen leven in het geheim bewaar
den. Zo werd bijvoorbeeld ook het
paardenhoofd gered.
Het Mongoolse rijk strekte zich
onder Djengis Khan (1162-1227)
uit van Oost-Azië tot aan Midden-
Europa en van de IJszee tot aan
de Perzische Golf. Het grootste
wereldrijk uit de geschiedenis
viel echter al ruim dertig jaar na
zijn dood uiteen. Het nomaden
volk werd teruggeworpen op een
grondgebied dat op (Üt moment
ongeveer zo groot is als Frankrijk,
Engeland en Duitsland samen.
Het klimaat kent stikhete zomers
Masker dnd negentiende
eeuw. Foto g po
en ijskoude winters met altijd
snijdende steppenwinden.
Natuurreligie
De Mongolen beleden aanvanke
lijk het sjamanisme, een natuur-
religie waarin de sjamaan als in-
termediair tussen de mens en de
geesten van zijn voorouders en
het pantheon van 99 goden en de-
monen fungeerde., De introductie
van het boeddhisme had plaats in f
de dertiende eeuw, maar het zouj»
nog tot de zestiende eeuw duren
voer het Tibetaanse boeddhisme JjJ
dat bekend staat onder de noemer
Lamaïsme, in heel Mongolië vaste j jj
grond onder de voeten kreeg. De*S
goden en demonen van het sjama-'*:
nisme werden ondergeschikt ge-.*
maakt aan Boeddha en gingen-"
een belangrijke rol spelen in de
boeddhistische Tsam-dans. Op de j
expositie is een groot aantal vaak
angstaanjagende maskers te zien
die tijdens de Tsam-dans moesten 1
zorgen voor verwoesting van de 1
demonische krachten die verlich-
ting in de weg stonden. Fontein
en Vrieze legden ook de hand op !i
tientallen mini-beeldjes van dan-1
sers die meededen aan dit uitdrij-
vingsritueel. De centrale figuur
was Yama, de god van de dood, die
tijdens de dans onder meer gezel-
schap kreeg van Erlg Khan, de ,j
sjamanistische god van de onder-, -j
wereld.
Hoogtepunten op deze expositie ij
zyn vijf bronzen religieuze beel-?j
den van Zanabazar, in de zeven- J
tiende eeuw de eerste wereldlijke ff
leider die ook tot hoogste geeste-
lijke leider werd benoemd. Hij *j
maakte verfijnde, sierlijke Boed-
dha-sculpturen met gezichten die
imponeren door hun menselijke j
uitstraling. Hij werd vereerd als
een levende Boeddha en kreeg als IJ
reïncarnatie van de Tibetaanse j
kerkvader Taranatha van de Dalai
Lama in Tibet de eretitel Bogdo J
Gegen. Na hem kwamen er nog f
zeven Bogdo Gegens. Aan de jj
vooravond van Stalins- terreur
stierf de laatste in 1924. 3
Expositie 'De Dansende Demo- 4
nen van Mongolië' in de Nieuwe .4
Kerk (Dam, Amsterdam), tot en 5
met 17 oktober. Dagelijks vanfj
10.00 tot 18.00 uur en op donder-
dagtot 22.00 uur.
artiest
Randy
Newman
bum
'Bad Love'
label
Dreamworks
44.55 mm.
Timing kan ongelooflijk belangrijk zijn voor de ontvangst van een
kunstzinnige boodschap. Weet ook Randy Newman die bijvoorbeeld
met z'n satirische musical-interpretatie van 'Faust' vier jaar geleden zo
weinig losmaakte dat hij achteraf zal hebben gedacht dat hij beter had
kunnen wachten op een gunstiger moment. Staat tegenover dat sinds
dien de honger naar een regulier album van deze (naar-)geestige singer-
songwriter (54) alleen maar is toegenomen. Elf jaar na z'n veel geprezen
liedjesbundel 'Land Of Dreams' mag dit nieuwe levensteken dan ook
bijvoorbaat rekenen op bovenmodale aandacht. Plus aansluitend een
verse vloedgolf van fijnproeverswaardering. Want Newman toont zich
andermaal een grootmeester in het amusant portretteren van het dage
lijks burgermansleven en dan met name de onmacht om daar te komen
waar die eigenlijk allang had willen zijn. In 'Fm Dead (But F Don't Know
It)' zegt hij na dertig jaar eigenlijk helemaal niks meer te vertellen te
hebben, maar ja, er valt ook nog een gezin te onderhouden, dus moet er
brcod op de plank. De regenbuien zijn op 'Bad Love' niet van de lucht,
maar op de achtergrond knipoogt toch altijd de zon er eventjes door
heen. Newman, neuzelig als altijd maar door producersduo Mitchell
Froom en Tchad Blake voorzien van een kraakheldere omlijsting,
klaagt ook nog twee keer maatschappelijk bewust In 'The Great Na
tions Of Europe' krijgen de veroveraars uit de Oude Wereld ervan langs,
in'The World Isn't Fair' brengt hij Karl Marx op de hoogte van de 0 zo
pijnlijke triomf van het kapitalisme. Enig in 2'n soort.
Louis Du Moulin
