10
'Schilderijen vervalsen geeft je vleugels'
Meestervervalser Gert Jan Jansen verslaafd aan de namaak
Musical 'Oliver': klassieker met een lach en een traan
Zalen van
Velasquez
in Prado
heropend
ShowBizCity
start nieuw
leven met
'Barcelona'
Schilder Arkley
overlijdt aan
overdosis
Abba-musical
naar VS
en Canada
Ontluisterend document
Rotterdams Dagblad
Maandag 26 juli 1'
Q
Aalsmeer ShowBizCity begint
op 24 september met de productie
'Barcelona1. De dinershow moet
het begin zijn van een tweede le
ven van het amusementspaleis
van Joop van den Ende in Aals
meer..
ShowBizCity stond sinds de op
richting in het teken van allerlei
van de commerciële televisie be
kende programma's. Begin juni
werd bekend dat er een 'wine, di
ne, show party-concept voor in
de plaats 2ou komen, dat klein
schaliger is en minder arbeidsin
tensief van opzet. Daarom is het
aantal banen op kantoor van 47
naar achttien gedaald en raakten
ook vijftig mensen in de amuse
mentssfeer bun functie kwijt. Een
sociaal plan werd vastgesteld om
zoveel mogelijk mensen, zowel
losse als vaste medewerkers, te
herplaatsen.
Mensen die boeken voor een
avondje 'Barcelona' krijgen eerst
een „feestelijk topdmer opgeluis
terd door live muziek en verras
sende acts", aldus een woordvoer
ster van ShowBizCity. Daarna
worden ze uitgenodigd in het
Broadwaytheater voor de show
'Barcelona', waarin straatmuzi
kanten uit de Noord-Spaanse stad
dromen van hun grote doorbraak.
Na de show is er een feest in ver
schillende cafés, waarna de afslui
ting volgt in 'muziekpaieis' Big
Apple. Daar heeft een 'grande fï-
nale' plaats met de artiesten van i
de avond en live muziek,
ShowBizCity wordt op dit mo
ment grondig verbouwd door de
decorafdeling van het Nederlands
Omroepproduktiebedrijf (NOB)
en Joop van den Ende Studio's,
Melbourne De Australische
schilder Howard Arkley, die zijn
land vertegenwoordigde op de
Biënnale in Venetië, is aan een
overdosis drugs overleden. Dat
hebben de nabestaanden vrijdag
bekendgemaakt, Arkley, die al ja
ren verslaafd was aan heroïne,
geldt als een van de belangrijkste
Australische schilders van deze
eeuw. Hij maakte onder meer air-
brashsehilderingen van het leven
in Australische voorsteden, waar
van er momenteel zeven op de
Biënnale worden vertoond. Ho
ward Arkley is 48 jaar geworden.
Elke drie maanden moet hij zich nog melden in Frankrijk. Een reis
van Delfzijl naar Orleans. Vijfjaar lang woonde Geert Jan Jansen '55)
daar op een kasteel en vervalste hij schilderij »n. „Ik werkte het hele
schilders-alfabet af." Toen liep hij tegen de lamp. Jansen week na zijn
gevangenschap uit naar de Groningse havenstad. „In Leermens woon
den vrienden." Maar in het Westen kan hij zich niet meer vertonen.
„Als ik door de Spiegelstraat in Amsterdam loop, dan sluitende gale
riehouders de rolIuikea'^Een berooide balling. Hij schreef zijn me
moires onder de titel 'Magenta, avonturen van een meestervervalser.'
Binnenkort de derde druk, „Schrijven vind ik een ontdekking,"1 zegt
de schilder/schrijver. „Ik ben nu bezig met een roman."
Door Lejo Siepe
„Het kan zijn dat deze litho van
Karei Appel door mij gemaakt is."
Geert Jan Jansen aarzelt. Op de
eerste etage van, het Museum voor
Valse Kunst in Vledder luisteren
bezoekers naar tekst en uitleg van
conservatrice Erna Jansen (geen
familie) over kunstvervalsingen.
In het zaaltje hangen tekeningen,
schilderyen en litho's van Picas
so, Dali, Matisse, Mondriaan,
Charley Toorop en vele anderen.
Het werk van tekende vervalsers.
Vier kleurrijke litho's van Karei
Appel hangen tegen de wand,
eentje staat op de grond. „Ja, het
kan, Iaat ik het daar maar op hou
den," mompelt Jansen. Hij is
zichtbaar verlegen met de situa
tie. „Ik heb die behoefte niet zo
om met mijn kunst te koop te lo
pen," zegt hij, even later op een
j terras, „Ik maak mij het liefst on
zichtbaar."
Jansen brengt het Museum voor
Valse Kunst een stapel nieuwe
exemplaren van zijn boek 'Ma
genta, avonturen van een mees
tervervalser', winkelprijs dertig
gulden, maar nu bevatten de ge
schriften een heuse tekening van
de Franse schilder Matisse. Op
het schutblad. Vervalst door Geert
Jan Jansen. Ondertekend met
Matisse '99, terwijl de schilder al
jaren dood is. Geintje, maar ook
bittere noodzaak. De prijs van het
boek ligt nu -met de Matisse-te-
kening- dan ook op 95 gulden.
„Maar dan heb je ook een echte,
vervalste Jansen," zegt Henk
Pienter, directeur van het muse
um. De meestervervalser moet
tenslotte ergens van rondkomen.
Want andere bronnen van inkom
sten zijn er nauwelijks voor Geert
Jan Jansen sinds hij na zijn Fran
se avonturen neerstreek in Delf-
zijl.
Handel is handel, maar handel in
kunst is ronduit windhandel. Wat
de gek ervoor geeft. De consu
ment wil bekende namen hebben.
„Dat vind ik grote onzin," zegt
Jans m stellig. „Mensen kopen
een mooi schilderij, niet de be
kende naam. Dat is de grote ver
gissing. Ik heb de kunsthandel en
de kopers van meet af aan niet se
rieus genomen. Vijftien jaar lang
vinden mensen een litho of een
schilderij van Appel of Matisse
mooi totdat zy te horen krijgen
dat het om een vervalsing gaat,
Dan vinden zij het ineens minder
mooi, sterker nog, zelfs lelijk. Een
vreemd fenomeen."
Hij raakte toevallig in de jnst-
handel verzeild zoals een wande
laar wel eens een verkeerde weg
inslaat. Jansen verzamelde schil
derijtjes van naïeve schilders, ver
kocht ze tegen een goede prijs en
werd galeriehouder. Zijn studie
kunstgeschiedenis brak hij af.
Het pad van de vervalsingen lag
nog ver weg, maar door schulden
achtervolgd moest er snel gehan
deld worden. „In de kunsthandel
zag ik links en rechts om mij heen
dat er zoveel werd gerommeld,
dat ik dacht: dat kan ik ook wel. Ik
zette toen ergens een handteke
ning onder een schilderij, waar
door het ineens tien keer zoveel
waard werd. Ik heb een hekel aan
gekluns, dus zo'n vervalsing moet
wel perfect gedaan worden. Ik
ben een perfectionist."
Venema
Jansen raakte bevriend met Adri-
aan Venema ('slachtoffer van zijn
eigen grootheidswaanzin'), Henk
Emste ('een oplichter eerste klas')
en met vooraanstaande galerie
houders. Het driemanschap licht
te veie handelaren een beentje.
„Veel galeries leefden destijds
van de verkoop van Appel. Zij
konden daarmee de huur betaler,
en andere exposities voorfinan
cieren. Bijna alles van Appel dat
toen op de markt verscheen, was
vals. Ik drukte vee! van zijn werk.
Als grapje zeiden wij wel eens:
'wij hebben meer voor het galerie
wezen in Nederland gedaan dan
het Ministerie van WVC."
Jansen ging zich ook toeleggen op
het natekenen en schilderen van
hedendaagse kunstenaars. „Als
ik een vervalsing van Picasso
maakte, werkte ik enorm hard om
Meestervervalser Geert Jan Jansen voor enkele vervalste Appels: 'ik ben geen crimineel' FotoGPo/BertJippes
het zo dicht mogelijk te laten lij
ken op een echte Picasso. Ik lette
op het tijdperk waarin de Span
jaard schilderde, het materiaal, de
verf, het papier, de techniek, maar
vooral het ambacht. Dat interes
seerde mij enorm. Ik voelde mij
zelf een uitvoerend kunstenaar
zoals een violist van het Concert
gebouworkest een partituur van
Bach zo goed mogelijk naspeelt.
Ik wilde ook zo dicht mogelyk de
partituur van Picasso, Dali of Ma
tisse benaderen."
Kopiisten zijn er door de eeuwen
heen geweest. Het tijdperk van de
Renaissance repte zelfs van imite
ren, vertalen en overtreffen.
„Sommige kunstexperts zeiden
dat ik bepaalde kunstenaars eve
naarde en zelfs overtrof. Dat geeft
een goed gevoel. Het is een tover
staf-effect, Mijn eigen naam on
der een schilderij leverae niets
op. Maar de naam van Picasso of
Matisse... Iedereen raakt dan op
gewonden. Alle deuren vliegen
open."
Jansen ruilde zijn eigen identiteit
in voor die van een ander. „ïk
deed dingen waar ik niets over
zei. Alles moest geheim blyvesIk
verkocht uitsluitend aan tussen
handelaren die op de hoogte wa
ren. Ik werkte met een systeem
van brievenbussen en maatschap
pijen. De kans op ontdekking was
echter groot. Maar ondertussen
bezat ik een machtig middel. Ver
valsen geeft vleugels. Mijn schil
derijen gaan door de wereld onder
een andere naam. Dat is speciaal.
Ergens is het ondankbaar werk
want ik bouwde er zelf geen oeu
vre mee op. Ik vind dan ook dat ik
andere kunstenaars vee! werk uit
handen heb genomen," Jansen
lacht. „Vervalsen is nu ook iets
wat ik mis. Ik 2it een afkickperio
de."
Hij schildert nu alleen nog maar
onder zijn eigen naam. „Lyrisch
abstract. Je kunt er figuratieve
voorstellingen in ontdekken."
Vervalsen is nu voor hem taboe,
Zegt-ie. „Ik krijg veel verzoeken
van mensen die om een verval
sing vragen. Tot nu toe heb ik
steeds geweigerd."
Is het vervalsen misschien een
aanval geweest op gevestigde na-
oen in de kunstwereld? „Dat was
het oorspronkelijk misschien wel.
Bovendien vind ik het flauw dat
de prijzen steeds kunstmatig wor
den opgedreven. In mijn ogen
mocht een grafiek niet meer dan
500 gulden kosten, maar de han
delaren schroefden de prijs steeds
fors op."
Gevaarlijke gek
Dat is ook iets wat hem dwars zit.
Na publicatie van zijn boek raasde
er een storm van verontwaardi
ging door de Nederlandse kunst
handel. Jansen was een boef, een
crimineel en een gevaarlijke gek.
De kunstwereld moest worden ge
zuiverd van zulke types die de
vuile was breeduit (270 pagina's)
uit de schildersdoeken deden, „Ik
zag steeds om mij heen dat de
kunsthandel enorm verdiende
aan mijn vervalsingen. En zij blij
ven buiten schot. Kunsthandelaar
Jan Pieter Glerum zegt dat twin
tig procent van het aanbod ver
valst is. Dat is nog een voorzichti
ge schatting. Ik denk eerder veer-
Door Hans Visser
Amsterdam De musical 'Oliver'
komt eraan. Vorige week begon
nen in de Amsterdamse studio Fo
cus de repetities voor misschien
wel de grootste reizende Neder
landse theatertournee ooit, geba
seerd op de beroemde roman 'Oli
ver Twist' van Charles Dickens.
In de grote rol van de leider van
de jongensbende Fagin maakt Ar
jan Ederveen zijn musicaldebuut.
Hij treedt daarmee m de voetspo
ren van Johnny Kraaykamp die
deze rol speelde toen de show in
1963 zyn eerste Nederlandse pre
mière beleefde.
Samen metMarïska van Kolck en
Bart Oomen, de beide andere vol
wassen hoofdrolspelers, sneed hij
de 'Oliver'-taart aan. Daarmee
werd het begin ingeluid van de
productie, die op 19 september in
het Amsterdamse Koninklijk
Theater Carré in première gaat.
Eigenlijk had ook Willem Nijholt
bij het feestje moeten zijn. Vanaf
januari, als 'Oliver' zijn tweede se
rie voorstellingen in Carré geeft,
speelt hij afwisselend met Eder
veen de rol van Fagin. Maar de ac
teur, zanger en danser vierde in
eigen kring zijn 65e verjaardag.
De musical 'Oliver' van de begin
dit jaar overleden Lionel Bart,
wordt gespeeld door zesentwintig
acteurs, onder wie ook Bert Sim-
hoffer, Marjolein Sligte, Marika
Lansen en Tom van Beek. Zij heb
ben de sleutelrollen in het verhaal
over een jongetje det in het Lon
den van pakweg 1850 dnor de va
der en moeder van een weeshuis
wordt verkocht aan een begrafe
nisondernemer en diens vrouw.
Later valt hij in handen van de ou
de booswicht Fagin, die leeft van
wat zijn bende zakkenrollertjes
hem oplevert. Maar dan komt, Oli
ver in contact met de ryke Meneer
Brownlow. ievert een verhaal
op met een »—n en een traan.
Net als zoveel andere shows waar
van de Engelse producent Came
ron Mackintosh de rechten bezit,
zou ook 'Oliver' moeten worden
geënsceneerd naar model van de
jongste Londense succesversie.
Niettemin mag Van den Ende een
De drie vol
wassen
hoofdrolspe
lers van de
musical 'Oli
ver* snijden
de OJiver-
taartaan.Van
links naar
rechts: Bart
Oomen, Ma-
riskavan
Kolck en Arjan
Ederveen. Foto
GPD/Rob Keerls
eigen versie brengen. Die wordt
nu neergezet door een productie
team dat vooral uit Engelsen be
staat. De leiding heeft regisseur
Ken Caswell, die in Nederland on
der meer 'Les Misérables' en
'Anatevka' regisseerde.
„'Oliver' ib in Engeland een mo
nument," zegt hy. „Sinds mijn
achtste heb ik het verhaal in aller
lei vormen leren kennen: als strip,
ais film. als musicai en natuurlijk
heb ik de roman gelezen. Dus je
kunt zeggen dat ik goed bekend
ben met alle karakters. Ze staan
in een yzerslerk verhaal, dat door
Lionel Bart op een ideale manier
tot musical is verwerkt,"
Het regisseren van 'Oliver' vindt
CasweÜ bepaald geen kleinigheid.
Met een speelse grijns rond de lip
pen verwijst hij naar de Ameri
kaanse komiek W. C. Fields die ie
dere theatermaker voor eens en
voor altijd waarschuwde: treed
nooit op mei honden en kinderen,
want die leiden alle aandacht af.
„En in deze voorstelling hébben
we honden en kinderen."
„Maar een echt probleem is de bij
zondere sfeer van het verhaal. Die
ademt de wereld van de schrij
nende armoede in hpt Londen uit
de vorige eeuw en dat geeft de
show nogal wat donkere kanten.
Een show vol contrasten. Op een
ernstig mishandeling, sluit naad
loos een vrolijk liedje aan. Dat
moet je als acteur toch geloof
waardig kunnen maken."
„Een verhaal vol Victoriaanse el
lende," vindtBrigitte Odett. co-re-
gisseur. „Die boeken van Dickens
hadden in Engeland waar de ar
moede vaak werd ontkend, dan
ook beslist effect." Ze vertelt hoe
Dickens eens een predikant mee
nam naar een armenbegrafenis.
Een schokkende ervaring die hij
naderhand beschreef in 'Oliver
Twist'. Toen de predikant dat ver
haal later teruglas, verklaarde hij
in het openbaar zich niet te kun
nen voorstellen dat zoiets zich
werkelijk zou kunnen voordoen.
„Dat Victoriaanse Engeland van
toen doet me sterk denken aan de
Verenigde Staten van nu, waar
ook de middle class de dienst uit
maakt, die het op zijn beurt de
zwarten nog heel lang bijna kwa
lijk heeft genomen dat zij be
staan. En welbeschouwd komen
vergelijkbare situaties ook voor in
de achterstandswijken van de
grote steden in Nederland. Daar
mee is 'Oliver' nog aardig actu
eel."
Odett vindt dat Lionel Bart er
goed in is geslaagd het verhaal
lichtvoetig te maken. „Daarmee
blijft hij toch in de buurt van Dic
kens. Kyk bijvoorbeeld wat hij
met de namen van de personen in
zijn boeken doet. Oliver Twist is
meer dan zo maar een naam. Als
je die uit elkaar haalt krijg je 'All
of a twist', wat duidt op een grote
omslag in iemands leven. En die
heeft Oliver dus ook."
Ken Caswell heeft Lionel Bart van
nabij meegemaakt. Opgewekt
vertelt hij: „Die man was absoluut
onmogelijk. Als hij nu hier zou
zijn, had hij ons gegarandeerd
gek gemaakt. Maar ja, die show is
dat ook echt van hèm."
Incidenten
Maar hoe is Caswell zélf als regis
seur? Brigitte Odett moet beken
nen dat ook hij wel eens uit zijn
slof kan schieten, maar dat blij
ken hooguit noodzakelijke inci
denten te zijn. „Hij is grappig, ge
passioneerd, integer en begint al
tijd met iedereen op zijn gemak te
stellen. Daarbij is bjj een en al
energie. We werkten al samen by
'Les Misérables', 'Sweeney Todd'
en 'Anatevka' en ook in Duitsland
en België hebben we samen 'Lp*
Mis...'gedaan."
„Ik heb vroeger ontzettend veel
geleerd van het regisseren van
amateurtoneel in Haarlem en
Santpoort. Maar werken met hem
is werkelijk een leerschool. Zel
den maak je mee dat iemand zo
goed zijn huiswerk doet, die zo
goed onderbouwd zijn aanwijzin
gen geeft Een van zijn grootste
kwaliteiten is toch wei dat hij in
staat is van al die mensen die deze
show moeten spelen een echte
groep te maken."
Als je acht maanden met elkaar
op reis bent, is dat ontzettend be
langrijk. Hij doet dat door ieder
een simpelweg volop respect voor
elkaar te laten hebben. En dat zal
nodig zijn, want dit wordt een ont
zettend zware tournee met veel
matinees en dus veel voorstellin
gen. Bovendien heb je de 2org
voor al die kinderen, elke dag
weer."
De kinderen... zij brengen in elke
voorstelling die jeugdbende tot le
ven. Ook zij sneden op het feestje
een taart aan. Hun taart. Dat ge
beurde door een groep die inmid
dels al met repeteren is begon
nen. In totaal worden zeventien
groepen kinderen opgeleid, jon
gens en meisjes, die dan zo snel
mogelijk meespelen. En niet al
leen omdat de rollen dan nog vers
in het geheugen zitten. Want, stel
dat jongens die te lang moeten
wachten de baard in de keel krij
gen....
De audities voor de latere voor
stellingen zijn daarom nog in vol
le gang. Maar als die achter de rug
zijn, heeft het productieteam
tweeduizend kinderen aan zich
voorby zien komen. Ze werden
uitgekozen door choreograaf Ge
offrey Garratt. Samen met Neder
landse assistentie werkt hij strak
maar liefdevol en strooiend met
complimentjes naar de eerste
voorstellingen toe.
Sommigen zijn al een beetje erva
ren, anderen nog een onbeschre
ven blad. Maar de lol straalt er bij
iedereen van af. En dat moet ook,
want meedoen moet voor ieder
een een onvergetelijke ervaring
worden. Dankzij de manier waar
op eerder bij 'Les Misérables',
'Miss Saigon' en vooral ook 'An-
nie' met kinderen werd gewerkt
mag de jongste generatie in 'Oli
ver' nu twaalf voorstellingen spe
len. „Bij 'Les Mis...' waren dat er
nog acht", vertelt Odett niet zon
dervoldoening.
De musical 'Oliver' is van 15
maart tot en met 30 april 2000 te
zien in Rotterdam,
tig procent. Daarom... ik voel mij
niet schuldig. Ik vind het verve
lend als mensen door mijn toe
doen schade hebben opgelopen.
Maar ik ben geen crimineel,"
De Brabander zegt dooreen groot
rechtvaardigheidsgevoel te wor
den gedreven, „Ik ben tegen on
recht. En de kunstwereld is niet
eerlijk. De schijn aannemen van
rijkdom en indruk maken op dc
omgeving. Met een lelijk eendje
aankomen is 'not done'. Dat moet
een Volvo De Luxe zijn en witte
plakken marmer in de venster
bank van de galerie. De kunstwe
reld is voor een groot gedeelte ge
bakken lucht. Ik vind dat mensen
zelf moeten nadenken over goed
en kwaad, over mooi en lelijk en
dat niet moeten overlaten aan au
toriteiten en experts."
Jansen volgde vroeger vier jaar
langpsycho-therapie. „De psychi
ater zei dat ik een duivels plezier
beleefde aan het onderuit halen
van autoriteiten. Ik vond het later
dan ook leuk om kunstexperts
voor de mal te houden. 'Wilt u dit
werkje eens bekijken,' zei ik dan.
'Aha. meneer heeft een Matisse,
wat een mooi exemplaar!' Dat
vond ik iedere keer prachtig." Hij
speelde de vermoorde onschuld.
„De expert ging aan mij uitleggen
waarom zo'n vervalste Matisse zo
bijzonder was. Daar genoot ik
van."
Madrid Spanje's bekendste mu
seum, het Prado, heeft vrijdag vijf
zalen met werken van de beroem
de zeventiende eeuwse schilder
Diego Velasquez voor het publiek
heropend. De ruimtes waren twee
jaar lang gesloten. De Spaanse
premier Aznar verrichtte de ope
ning als onderdeel van de viering
van het 400ste geboortejaar van
de schilder.
Tijdens de restauratiewerkzaam
heden lekte regenwater door de
daken, wat de leiding van het mu
seum op zwaVe kritiek kwam tc
staan. Het besluit tot de restaura
tie viel, nadat ook al jaren voor de
hersteloperatie lekkend regenwa
ter schering en inslag was. De ge
hele affaire kostte een directeur
van het Madrileense museum zijn
baan.
De Ve'asquez-zalen, nu de trots
van het Prado, hebben onder
meer een nieuwe belichting ge
kregen. Zijn meesterwerk Las
Meninas (dc hofdames) is ten
toongesteld op een centrale plaats
in de koepelzaal.
Het Prado wordt jaarlijks door
zo'n twee miljoen mensen be
zocht.
Rotterdam De Abba-musical
'Mamma mia!' gaat in mei vol
gend jaar in het Royal Alexan
dra Theater in Toronto in pre
mière. De Canadese stad is
daarmee de eerste buiten Lon
den die de succesvolle musical
op de planken krijgt. De onder
handelingen voor een Broad-
way-productie in New York
zijn in een vergevorderd stadi
um. Joop van den Ende heeft
een optie op de rechten voor
een Nederlandse productie.
Tdamma mia!' ging 6 april dit
jaar in première in Londen en
groeide razendsnel uit tot de
meest succesvolle musical in
de theaterwijk West End. De
voorstelling is gebaseerd op
ruim twintig Abba-hits, maar
heeft wat het verhaal betreft
niets met het Zweedse pop-
kwartet te maken. laaiend en
thousiaste kritieken maakten
van de voorstelling een hot
item in de internationale thea
terwereld. „We doen het rustig
aan", verklaarde de Britse pro
ducent Judy Craymer onlangs.
„Maar Broadway is een droom
die iedereen wil verwezenlij
ken."
artiest
Fish
album
'The complete
BBC Sessions'
I a b
BBC MusiCV
Bertus
143:22 min.
The Complete BBC Sessions
In september 1988 stapte zanger Fish uit de symfonische rockgroep Ma-
rillion, waarna hij een solo-carrièrre opstartte. Pas in 1990 bracht Fish,
geboren Derek'William Dick, zijn eerste solo-plaat "Vigil in a Wilderness
of Mirrors' uit. BBC Radio One registreerde twee concerten van de tour-
nee door Engeland die volgde op het verschijnen van de schijf.
De weerslag daarvan is terug te vinden op dit dubbelalbum. Voor vol
gers van de Schotse zanger een belangrijk document, dat echter even
ontluisterend genoemd mag worden. De stem van Fish is in 1990 al aan
merkelijk minder dan in zijn periode als zanger van Marillion. Daar
naast heeft hij een aantal muzikanten aangetrokken die nou met be
paald uitblinken in subtiliteit. Het ritmetandem Steve/Mark Brzezicki
is een bij Big Country gelauwerd duo, bij Fish echter klinken ze alsof ze
het materiaal voor de eerste maal spelen. Met name het Marillion-mate-
riaal, bijna de helft van de songs, lijdt onder het gebrek aan subtiliteit.
Luister maar eens naar de uitvoeringen van Kayïeigh en Lavender, in
1985 grote hits in Europa, maar nu klinkend als tweederangs meezin
gers.
Opmerkelijk genoeg maken Fish en zijn band, ook nog bestaand uit
toetsenist Mickey Simmomls, en de gitaristen Frank Usher en Kobin
Boult, nog de meeste indruk als songs worden gespeeld van de solo
plaat, Het anti-Amerikanisme van 'Big Wedge,' waardoor Fish jarenlang
geen platencontract aan de overkant van de grote plas kreeg, het afreke
nen met zijn oude bandmaten op 'The Company' en de Schotse onafnan-
kelijkheidsdroom in 'Internal Exile.' Het zijn hoogtepunten op een live
album dat alleen de echte fan zal interesseren. Wie echt wil weten hoe
het Fish vergaat als zanger kan beter zyn eerste soloplaat aanschaffen,
wat ook zijn beste was, In september is de boomlange Schot weer in Ne
derland op de clubpodia te bewonderen om zijn nieuwste album 'Rain-
gods with Zippos' te promoten.
Ariën Stuyt
