JAAR 1866. ■s Ivtr'Ik SI' y'rit {v,rSu: Sü?i« A?. 1867. rij dag 111 «lan ma rij. Verschijnt MaandagWoensdag en Vrijdag. u EUITEfólAKOHS: lERIGTii. SINHEMUNtlSGHE KRISTEN. - a as. l. SCHIEDAM, January 1807. "Jj Totaal VIII. lS. cm AIT. ABONNEMENT: Abonuemcntsprijs per line Manmlen Franco per Vostdoor liet gclicelc Ilijk. f 1.85. (Hi'setrn Franco.) ADVERTEKTIEKs Prijs Tan den gewonen regel0.10. lot 10 regels f 1 00. Zegelregt Toor iedere plaatsing - 0.35. in jk id le r- /«.an het Bureau van don Burgerlijken Stand alhier, zijn gedurende het jaar 18G6aangegeven Geboren. 4121, on Totaal 7GG. Totaal 21. 23. 810. Hlannclijk VrouwelijkS54 Hieronder 10 Tweelingen, 8 Mannelijk en 12 Vrouwelijk. Levenloos (aangegeven. Mannelijk Vrouwelijk13fTotaal Hieronder 1 Tweeling, 2 Mannelijk. Overleden. t Mannelijk tVrouwelyk. Weduwenaars29 Weduwen 66|lo,ual Goliuntl. 128 Paren. Jongmans en Jongedochtcrs9G. Jongmans en Weduwen3. Weduwenaars en Jongedochters18. Ongchuwden Gehuwden 513. 202. 95. Weduwenaars en Weduwen ËchtNciieiitinsen Geene. Woosijtlnala-veciindrriiigen. Getal personen die zich int Mannelijk 3*201,p de Gom. gevestigd hebben Vrouwelijk 3?0J 0 na {Vrouwelyk 884} ^otsia? Getal personen die de Ge- J Mannelijk jneente verlaten hebben I,anilvt'i'l:iiiziii|sen Twee. Berolhiug «p 31 Deeeniber ISOS. 16706. 11. 690. 785. m n. id m r- ot tn. I- in il m Weldra werd dan ook gemeld, dat het zoolang en zoo ver schillend besproken congres der mogendheden vooreerst geen plaats zon hebbendaarvoor zou nu een conferentie gehouden worden waarop men de proliminairen wilde vaststellen. De onzijdige mogendheden hadden tweeerlei programma voor het congies gesteld, Het eerste meer gespecificeerde werd door Pi uissen aungenomen, door Oostenrijk verworpen; bet tweede, meeralgemeene, werd door beide staten goedge keurd. Engeland en Frankrijk verklaarden geen lijdelijke toescheuweis van den oorlog te willen blijven; zells werd gezegd, dat do Engolscho gezant beweerd had, dat in geval van een weigering, aan de oorlogvoerende mogendheden vre- des-voorwaarden konden worden voorgelegd. o o In de zitting van de bondsvergadesing van 24 Mei werd eenstemmig aangenomen het den 19 te voien gedane voor- Stel, om de bondsleden, welke in die dagen buitengewone militaire maatregelen genomen hadden, te verzoeken, dat zij in de eerstvolgende zitting verklaarden, of en onder welke bepalingen zij bereid waren om gelijktijdig, op een door de bondsvergadering te bepalen tijdstip hunno strijdkrachten tot den voet van vrede terug Ie brengen. Oostenryk en Prnissen gaven hierop te kennen, in do vol gende zitting te zullen mededcelen, onder welke voorwaarden zy zich zouden ontwapenen. Van de zijde van Pruissen weid by die kennisgeving een meer uitgebreide verklaring gevoegd, hoofdzakelijk inhoudende: dat Pruissen had mogen ver wachten, dat Wurtemberg zich, even als Oostenryk on Sak sen, van do roede onderieekenïng zou hebbon onthouden vermits ook Wurtemberg, door zich zonder aanleiding tc wapenen, Pruissen tot het nemen van voorzorgmaatrcgelen genoodzaakt had en daardoor een deel van do schuld der te genwoordige spanning droeg; dat Pruissen het ernstige voor nemen om den vrede te bewaren nnn den dag gelegd had door "het doen van zijn voorstel ora een parlement bijeen te roepen; dat toch een parlement den besten wamboig voor de verzekering van den vrede opleverde, vermits het gohoele Duitscho volk zijnesten; zou verheffen voor do vreedzume regeling dor algomeene bolangen en tegen het bevorderen van bijzondere oogmerken door middel van een oorlogzuch tige kabinetspoiitiek. Pruissen moest uit dien hoofde nog maals ten" dringendste aanbevelen te besluiten tot de by een roeping van hot parlement, nis wclligt nog hot ecnlge middel opleverende om een oorlog van Duitschcrs logen Duitschers 'te vorhoeden. Alhoewel men dagelyks meer tot do overtuiging kwam, dat de betrokken mogendheden tot het houden van een con ferentie besloten hadden, verschilden de gevoelens hemels breed betrekkelijk den uitslag daarvan, on gaf dezo niet wei nig stof tot de meest uiteen loopende beschouwingen. De Franscho nota tot do conferentio van den Bondsdag .'luidde 0. a. als volgt: Het geldt de diplomatische beslissingen1 Cover do kwestie'der Hertogdommon, de Italiaansche gesokii- len, de bondsborvoi ming in zooverre deze het Europeoroh evenwigt raakt. En aan helslot: De regering des keizers vertrouwt, dat de zich tot don strijd aangordende mogend heden, in geval zo ilo voorstellen van hot congres beamen, hunno krijgstoerustingen zullen staken, ook al zien zij or tegen op om op vollen voet van vredo torug te koeien. Zoor in strijd echter waren hiermede de berigten uit Italië. Uit Florence werd gescbiovenDo oorlogzuchtige stemming van het Italinanscho volk gaat allo denkbeeld te boven; zij is ernstiger dan in 1848, ulgcmeener dan in 1859, zoo het gouvernement de geestdiift wilde stuiten, zou het dauiloe niet meer in staat zijn. Do bondsdag nam do uilnoodiging tot de conferentio nar., onder voorb dioud evenwel.dut hei Llolsteinsche geschil en de kwestie der bondshervouning, vooi zoover zij geen interna tionalc betiekkingen raakten, hun Duitselie karakter zouden behouden, Oostenrijk verklaarde tot de ontwapening tc zullen over gaan, zoodra het zekerheid verkregen had togen vernieuwd gevaar van oorlog. Het gaf te kennen, bij Pruissen vergeef- scbe pogingen tc hebben aangowend, om in de kwestie der Hertogdommen naar bonds- en landsiegt de beslissing aan den bondovoi te laten en don stadhouder tc magtigen de ston den bijeen te roepen: Pruissen gaf desgelijks beloften van ontwapening. Bleek het, zoo liet het Betlijnsche kubinet zich uit, dat do bond niet bij magto is ontwapening van Oostenrijk en Saksen te bewerken, of verzet hij zich tegen eoa bondsliervorming, zoo vindt Pillissen daarin het bewijs, dat do bond voor zijn taak niet is opgewassen. Ook word nog te kennen gegeven, dat Pruissen de kwestie der Hertogdommen nimmer met geweld van wapenen heeft willen beslissen. Dat Pruissen, of liever von Bisnaaick, de deelneming van den bond aan bot congres met ieede oogen aanzag was buiten allen twyfel liet orgaan van Pruisscn's eersten minister zeide 0. a. dam omtrent, niet to weten, wien en wat de gozunt van den bond op bet congres zou moeten vertegenwoordigen. In zijne gewigtigsto bestanddeolen toch was de bond aldaar reeds-door—Prnissen-on~ Oostenrijk-vertegenwoordigd. Bij het aannemen van deuïtnoodiging tot'het congres had Pruis sen die bedenking niet willen opperen; maar het meende, dat do voischyning van een bondsgezant op het congres de ont binding van den bond bespoedigen zoude en de bijeenkomst van een Duitsch parlement des te noodzakelijker maken. Later werd aan Oostemyk's verklaring tot deelname aan bet congres nog een voorbehoud gevoegd, en we! dit: dat daarop niet gehandeld zonde worden over combination, waardoor nan eon der uitgenoodigdo mogendhodon uitbrei ding van gebied of vorgrooiing van magt zou verzekerd wor den. Hierdoor zou echter een ruiling van gebied niet uitge sloten worden, over den afstand toch van Venetie zou men kunnen onderhandelen, wanneer Itulie een daarmede gelijk staande tenitoriale compensatie uan Oostenrijk aanbood; ovenzoo over do Elbe-Hoitogdommen, wanneer Pi uissen een met Oostenrijks aandeel daurin gidykstuund gedeelte grondgebied wilde afstaan; maar Oostenryk zou aan de ver dragen vasthouden zoolang dit niet was geschied. Hierop deed do graaf von Bismarck per telegrauf weten, dat, wanneer de reserves van Oostenryk als geldig mogten worden beschouwd, Pruissen eveneens de noodige resorves wenschtete formuleien. Bellier algemeen kwam men daarin overeen, dat de hou ding van Oostoniijlc in het laatste oogenblik voor de bijeen komst der conferentio, elke minnelijke schikking onmogelijk maakte en daaidoor het doel der onzijdige mogendheden van zelve geheel verijdeld werd. Zooals het in zulke zaken gewoonlijk gaat, had men onmid- deiijk do beweegredenen uitgevoischt, waaraan Oostenrijk's plotselinge verandering van denkwijze moest worden toege schreven. Men wist het juiste gelul daarvan zells op te geven, en wel drie, zoo als: 1. Oostenrijk zou namelijk de drio interveniërende mogendheden gepolst bobben over de vraag, of men bereid was Silezio als vergoeding toe te staan, en de weigeiing der mogendhedon om met dit voorstel in bet con gres te voiscbynen, moet aanleiding hebben gegeven tot den terugtrod van Oostenrijk. 2. Zou Oostenrijk geêiieht hebben, dat do kwestie van Venetio buiten beraadslaging bleef, te meer, daar het boweordo in een slechtere verhouding op het congres tu verschynen dan Pruissen en Italië, dio omtrent do meeste punten gelijke lijn trekken en 3. Moest en dit vond nog het meesto geloof, terclfderure oen overeenkomst tus- Bchen Kusland en Oostenrijk tot stand gekomen zyn. lion aanval van jicht, waaruan men zeide, dat do heer Goitseha- ltofF lydendc was, werd in verband gebragt met de icservcs van Onslonrijk, torwyl daarbij tevens werd opgemerkt, dat Rusland aan do grouzen ran Gallieie belangrijke militaire maatregelen nam,(Vervolg hierna Den 15 dezer Is te Londen torwyl schaatsenrijders zich vormaukton in het Regents-Puik, het ijs gebroken, ten gevolge waarvan omstreeks 200 poisonen er door vielen en 3l) verdronken. Uit Napels wordt-gemeld, dat in den nacht van 15 dezer aldaar een lievige orkaan heeft gewoed, waardoor 20 koopvaardijschepen verongelukt zijn. Andere schepen ver keerden nog in gevaar. In Syrië is in 't nfgeloopon jaar do plaag der sprink hanen tot een hoogte geklommen, die zij sedert menschcn- gcbcugen niet had bereikt. Zij begon tegen het einde van Mei ea heorschto vooral in heigebergte van Juda. Rondom Jerusalem wasinJunij geen groen meer tczien. Toen do zwermen over Juda zich uitstrekten, was gelukkig de gerst en tarwe-oogst binnengehaald. De ooft-en olijfboomen, de wijnstok en de tuingewassen gingen geheel verloren. De straten to Jerusalem waren met myriaden godoode sprink hanen bedekt. De eerste zwerm was naauwelyks uitgeroeid, of een andore kwam van het Oosten aan. De meer sterke boomtakken bleven nu ook niet verschoond. Alles werd alge- vreton of afgebroken. Er waren onder deze dieren van 5 tot 6 Rijnl. duimen lengte. Do Arabieren schilderden ze af als dezulken, die op hunue koppen kroonen of vrouwenharen droegen, of ook met doornen in den staart waren voorzien. Een wind, uit het westen komende en die zich tot een orkaan verhief, lmd volstrekt geen uitwerking op de vraatzuchtigen. Gedurende den tijd der plaag waron in de stad Jerusalem allo winkels gesloten en alle bedrijvigheid stond stil. Onlangs werd in de Vereenigde Staten van Noord- Aracrika een Duitscher, met name Caspor Direeks, opge hangen ten gevolge van een volksuitspraak to Nebraska City, wegens een moord op een jongen veehoeder gepleegd. Hij had, zoo luidde de beschuldiging, hem in een sloot gewor pen nadat hij hem door middel van een pistoolschot had gedood.cn daarna de zestig runderen, die aan zijn zorg waren toevertrouwd, medegevoerd en verkocht. Door een ontelbare menigte achtervolgd, die den moorde naar was gaan opsporen, werd Direeks digt bij de stad gevat. Een in der haast uit het volk zamongestelde legtbunk deed hem op staanden voet een verhoor ondergaan, waarin zoowel do beschuldiging als de verdediging werden gehoord. Een jury, die ook op de pluats zelve werd bijeeugebragt, ver klaarde hem schuldig en veroordeelde hem 01a opgehangen te worden. Do teiegtstelling werd niet langer uitgesteld danertyd noodig was om een schavot op te riglen. Hij werd naar de stads gevangenis goleid, waaruit hij ten zes ure 's avonds naar de plaats der teregtstclling werd gebragt, alwaar hij, in tegenwoordigheid van een ontelbare menigtedie uit de omstreken was komen toesnellen, werd opgehangen. Op dat noodlottig oogenblik zeide hij. terwijl hij met vaste hand den strop vatte: „Zoo waar als ik dit touw in de band houd, waarmede ik naar de eeuwigheid zal worden gezonden, ver klaar ik, dat ik wel schuldig ben aan den diefstal, maar niet aan den mootd!" Een oogenblik daarna was het doodvonnis voltrokken. Direeks was in Duitsclilandgeboren. Hij waszevcnen- twintïg jaren oud. Vóór den oorlog had hij onder de gere gelde troepen gediend. Bij den aanvang der vijandelijkheden had hij een compagnio geworven voor het 65ste rogement van Illinois en een aanstelling uls eersten luitenant bekomen. In September jl. was hij met den rang van luitenant kolonel uit de dienst getreden. SCHIEDAM, 17 Januari) 1867. Van alle kantenniet alleen in ons vaderlandmaar ook uit het buitenland komen berigten in van de ontzettende massa sneeuw die er in de laatste dagen gevallen is, waar door do commuuicatie 'allerwcge zeer bemocijelykt wordt, zóó zells, dat de laatste trein van Amsterdam van doHolland- scho spoorwegmaatschappij, gisteren avond niet was afgere den en de postwugens van hier op Rotterdam d dienst dien dag hebben moeten staken, Ook dezo stad biedt een sneeuwgezigtaan, zoo als in vele jaren niet weid gezienen ofschoon er voor menigeen eon goede gelegenheid boslaat tot vermaak en uitspanning, wordt door het schitterend wintcrklecd voor nog meerderen do pas sage niet weinig beleuimeiend en onaangenaam gemaakt. Aan het overzigt van den stand der veeziektege durende de week van 30 Deo, tot 5 Jan. jtgeplaatst in de Maats-Courant van 16 dezer, outleenen wij hot volgende om trent hetuuondissement Rotterdam In het noordelyk deel van het arrondissement bloef de ziekte afnemen. To Stein en Broek vooral was het cyter der aangetasten zeer gering in verhouding tot de vorige weken. Ook te Gouda, Nieuwerkcrtc a/tl IJsscl en andere gemeeuten hield do afname aan, Er worden weinig nieuwokoppolsaan- getast en de besmette zijn byna doorgeziekt. In do omstreken van Rotterdam kwam woinigverandering. Te Vlaurditigcn Schiedam, Mathenesse, Delfshavcu ea Rotterdam zijn geen nieuwe gevallen voorgekomen, In 1866 zyn te O verschie geboren 130 kinderen, over leden 118 personen, en gehuwd 21 paien, Te bcliiebroek zyn geboren 14 kinderen, overleden 12 personen en is gehuwd 1 paurpn 1866. Naur men verneemt, bestaat het voornemen om de tweodo kamer der staten genei aal togen den 5 February

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1867 | | pagina 1