I
M 1869.
JW 2208.
V r ij dag S SfiOct ober.
Verschijnt
Het Debatteren van onzen. Gemeenteraad
ALGEMEEN OVERZIGT.
8U1TENLAIDSGHE BERIGTEN.
BINNENLANDSCHE BERIGTEH.
,r"
li.
- .V'
Wij hébben in rins Vorig artikel dorre cijfers nan-
gebragt. T Wij stêllcn.ons niet voor aan onze lezers
een aanlokkelijke lectuur të hebben verschaft, innar toch
gelooveif wij ons doel bereikt te hebben. Een alge
meen in Schiedanx gekoesterde meening hebben wij
door onlóochënbpré fcitèn gestaafd. Wij hebben de
Schiedamsche publieke ó[)inie itt cijfers uitgedrukt.
En dat is veel waard. Wij hadden wat wjj te
zeggen 'itebbcn,. zoo, zonder al die statistiek kunnen
zeggen, doch wij meenden ons niet op daadzaken te
mogen beroepen,' zonder die goed in bet licht te hebben
gesteld, ook al wérd door de publieke opinie de waar
heid daarvan griftoëgëgeven.
En thans kómen'wij tót de zaak, die wij eigenlijk
wilden bespreken; hóe komt het, dat er in onzen ge
meenteraad dezoken zoo onpraktisch worden besproken
Wij wenschen naar, ons beste weten de oorzaken dier
ziekte op të sporen.
Wanneer men aandachtig 'de vele adviezen naleest,
die een man. in een raadsvergadering over een zaak uit
brengt, komt men van zelve tot de overtuiging, dat het
dikwijls spreken van sommige leden daaraan is toe te
schrijven, dat zij zeiven met de formulering hunner denk
beelden geen vrede hebben. Dit geeft zeer natuurlijk
aanleiding tot vele herhalingen. Men, gevoelt toch
zich"slechttc hébben uitgedrukt eri wil, als men dan weer
aan hét woord is, meteen, dat wat men reeds gezegd
heeft, nog eens beter zeggem D.e denkbeelden, die zij
onder woorden hebben te brengen, staan hun, wanneer
zij spreken niet genoegzaam scherp van elkander onder
scheiden voor den geest; zij weten te weinig weg in de
wereld hunner gedachten, enpyétcn daardoor te weinig
de hoofdzaken van nevenzaken helder te onderscheiden.
Zij verstaan de kunst van liet schaduwen niet en werpen
op de culminerende punten niet meer licht dan op de
nevenzaken. Daarom ontvangt men van hetgeen ge
sproken wordt geen totaal-indruk; daardoor stichten de
meeste redevoeringen verwarring van denkbeelden.
Eri nog kunnen wij ons niet ontveinzen, dat er een
andere reden toe medewerkt. Velen hooren zich zelf
zo.o gaarne cn herhalen wat zij reeds hebben gezegd, niet
zooalsonderen, omdat zeer niet mede tevreden zijn, maar
juist omdat ze met hun eigen rede zoo bijzonder zijn in
genomen. Sómmigen luisteren weinig naar anderen;
er is dikwijls geen eigenlijk debat, maar do sprekers
houden soms buiten alle verband voor hun eigen ge
noegen redevoeringen, die men in zekeren zin wei alleen
spraken zou kunnen noemen.
Een bijzondere, lastige categorie is die van hen, die
„nog eens wat meencn te moeten vragen." Het
schijnt, dat ér zijn, die mcenen ook eens wat te moeten
zeggen: het hoort zoo; nu weet men niets: wel nu, „dan
meent-inen iets te moeten vragen." Die vragen hebben
voorts heel weinig om het.jijf. Zoo bijv. die \rnaig juist
toen burgemeester en wethouders een voorstel indienden
Of burgemeester cn wethouders bij hun voorstel bleven?
(pag. 333)1 Een dergelijke vraag heeft gécn zin en schijnt
daaruit te verklaren tc zijn, dot men, toen men liet woord
had gevraagd, meende ook iels te moeten zeggen.
Talrijk zijn de uitstapjes die door vele raadsleden ge
maakt'worden,'maar een soort is er al bijzonder leelijk;
'hetzijn dietbllooze onnoodigeaanvallen op den voorzitter.
Mannen, die niet in 's mans schaduw kunnen slaan, heb
ben, niet genoeg achting voor zich zeiven, ,om bij elke
gelegenheid door uitweiden er nog een grofheid tegen
den voorzitter in tc vlechten..— Die hoeren schijnen
niet'Ie begrijpen, dat ze lot iels anders in den raad zitten,
dan om aan hunne particuliere hortstogten bol tc vieren.
Maar wij hebben nog niet alle oorzaken opgenoemd
één voorname willen.wij nog aanstippen. Wij doen
in achting voor 'den burgemeester .voor niemand onder
zonder het in allé opzigtenmet hém eens te zijn, achten
wij; zijn energiek: optreden eenweldaad voor dc
gemeente. - Hoezeer wij er. dus in liet minst niet pan
denken oppositie tegen hem te voeren, moeten wij, om
der wille der zaak; heincr. opmerkzaam op maken, dat
de gerektheid tier debatten ook voor een deel aan hem
{zejven tc wijteii is. De voorzitter moest rnaar ons inzien
;mirider mede discussiëren; hij moest óp enkele aan-
vallen niet alleen niet bitier toeinig Verslag pag. 343)
,maor nïeis- antwoorden -hij moest aan de discussien
'riïéër leiding leenen. -
Toen bijv. weder in dë raadsvergadering van 28 Julij,
de zaak van den lieer Penning ter sprake werd gebragt,
en dc lieer J. B. NotuT'een voorstel deed van wijdere
strekking, was de gelegenheid schoon ge weest liet debat
te bekorten. De heer Nolet wilde op pag, 334 het
door den raad uitgemaakt zien of het oorbaar is pensioen
te vcrleènen vóór er ontslag is gevraagd.Nu warrelde
er in het.debat van pag. 334546 twee zaken dooréén,
die tamelijk heterogeen waron: liet voqrstel-Nolet en
de vraag, hoeveel het pensioen van den heer Penning
moest bedragen, llad de'voorzitter liet voorstel-Nolet
dadelijk aan dc orde gesteld en dadelijk alle debat, dat
dit voorstel niet betrof bij presidiaal verbod gesmoord,
dan zouden al de redeneringen; die niet op het voorstci-
Nolet betrekking hadden achterwege zijn gebleven,
het Verslag ware tot weinige paginu's ingekrompen cn
men was tocli tot hetzelfde resultaat gekomen.
Een dergelijk presidiaal verbod had niet in het minst
de leden in hunne regten verkort; welk raadslid kbit zich
te zeer beperkt achten, als,hij bij de kwestie: of injiet
algemeen het pensioneren oorbaar is vóór liet ontslag is
gevraagd, niet over het bedrag van liet pensioen van den
heer Penning mag spreken?.—Men kan even goed zich
beperkt achten, als men bij-liet leggen van straten niet
over liet schoolwezen spreken mag.
En wat betreft de handhaving van artikel 7 van liet
reglement van órde (dat geen der leden over óón zaak
meer 'dao'Dyeemalen hrit^viaord mag voeren), wat be
treft de handhaving' van dat' artikel, wij 'zouden dat
bijzonder aanbevelenmaar wij vragen in gemoede,
of een aanmaning om kort te wezen veci indruk maken
zal als zij zelf bijna 214 pagina beslaat (pag 309 enz.).
In die aanmaning kwam niets noodigs voor dan een ver
wijzing naar art. 7 en ben aankondiging, dat men 's na
middags vergaderingen zoirgaan houden; meer behoefde
er eigenlijk niet gezegd te worden, en toch 214 pagina!
Wij gelooven, dat dc .voorzitter te zeer gewoon is zich
sierlijk uit te drukkeiTen daarom ook in den gemeente
raad de elegantie wil bewaren; wij wenschten, dat hij
die aan de kortiieid opofferde.
■•i** - J
'A B O N N E M B N T:
AbonnemcoUptgpïf Drie Mummiën
Franco per Postdour het geheels Rijk.,
f 1.85.
- 3.60.
(Drievéu Franco.)
ADVERTENTIEN:
Pnj«een X tot 10 gewone regel» f 00; iedere regel meer f0.11).
Voor den werkenden standen loor weldadigheid, de helft ven den prijs.
- !-< '<i'. i.
ik zie' óp'ticzo'wijze itulcrdaail geen einde aan do zaak.
Woorden van dhrihéër IUjnbekde.
n.UDSVERSLAC, p. 300.
L)al het manifest van twintig loden dér linkerzijde van het
Fi'onsclio wetgevend ligchaum, waarvan wij gisteren den
bootdinhoud roededeelden', verschillend zoude beoordeeld
worden, was ie voorzien*,' dé onafhankelijke bladen zijn
daarmede hoogeljjk ingoriomen/deofftciole en ofllcieuse daar
entegen lufeon het. Zoo' zegt' de ConstUutionnel'. Degrootó
gebeurtenis heeft plaats gedropen: De vólks-afgevaardigden
van de linker zjjde zjjn bjjeengéko'raen om hiin manifest (in
Spanje zou liet een promnciamiénto heeten) betrekkelijk do
zomenroeping van het wetgevend ligchnnm op te stellen. De
bewoordingen van dat stuk zjjn, naar verzekerd wordt, het
onderwerp van .levendige bittere discussien geweest; elk
woord daarvan is gewogen in de schaal der ultra-demokra-
tischo regtzinnïghèid; alzoo is daarin ook de kleinste bijzon
derheid van gewigt.
Derhalve zal het de opmerkzaamheid des publieks trekken,
dat do onderteekenaron niet van schending der constitutie
spreken; zjj zeggen, datdo';^constitutionele regelen" met
voeten getreden zijn. Dit is den bijzonderheid van beteekenis
na al wat door.de organen dér linkerzijde is gezegd over de
boweèrde. schending dér'grondwet (die met het uitstel der
wetgevende zitting zou begaan zjjn).
Do inhoud van het manifest is zoo schraal mogelijk. Van
de demonstratie van 26 .Ooiober wordt afgeziendat is het
eonigo stellige dut er üit bly kt. Hei overige bestaat in klanken
en ontkenningen'; van een 'positief éti praktisch programma
is er zelfs geen zweem of sprank'/ 'En óm twintig onderteeke-
ningen op dat onechadelyk manifest te kunnen vercenigen,
heeft men niet geschroomd zich vanhet meer gemntigdo deei
dor linkerzyde af te zonderen, alsmede van do' schare der
onverzoenlijker).
Het orgaan der ónvér'zöenlyke vjjanden des keizerrjjks,
le Rappel, zegt, sprekende vaii het manifest: „Men bohoeft
het slechts van 'nabij'te'; beschouwen, om to zien, dat het
geenerlei verbindtenis op de ónderteekenaren legt.",
Kortom; het is een mislukte stap van de linkerzijde. Tot
zoover de Cónstitutionnel." i j
Do Siècle eon ultra-liberaal blad, zegt danrpntègon Het
stuk bewysi, dat.wjj niets verloren hebben door te wachten.
De linkèrzyde is goed geïnspireerd geweest, op haar manifest
zal, naar wy hopen, by zeer veten goédkeuring vinden.
heeft twee groote verdiensten. Het zegt ronduit wat gezegdf;;yi
moet worden, en bet zegt dit in weinig woorden. Het brengt1#:
de staatkundige kwestie op baar waar terrein, het eenige wat'
voortaan "regt/van bestaan heeft algemeen stemrégt en
nationale soevereiniteit. Buiten dat terrein vindt men sleohts
teleurstellingen en verrassingen^" -!:.V
Op' tien hechteu" grónd3lag' '*anóhetmanifest kan men
daarentegen een waurljjk demokratisch bestuur óprigtéri; cn
de vreedzame revolutie, waarvan men van dag tot dag al
duidelijker de onvermjjdcljjke ontknooping kan nagaan, tot
een goed einde brengen.
Do regering mag nu een mnnifest uitlokken door ontwik
keling vnn een groote militaire roagt, zjj moge patronen aan
de soldaten uitdeden, zjj moge de Champs Elysées en de-
Place dé la Concorde door regementén kavaterie doen be
zetten, dit alles laat ons onverschillig, want de demokratén
zullen niet tot mikpunt van de cbassepots dienen.
Onlangs is te Regensburg een belangrjjke verzameling
zilverwerk ontdekt. Bij het afbreken van een oud huis vond
men op de bovenste verdieping onder een wenteltrap één''
zorgvuldig verborgen kist, die zwaar verguldzilveren tafel
gereedschap bevatte. Acht bokalen en zes kennen van ge
dreven zilver streden met elkander om den voorrang; een
groot aantal lepels, vorken, messen en ander tafelgereedschap
van verguld zilver, benovens een menigte andere zilveren
voorwerpen, bewijzen dut de kist alle kostbaarheden van een
welgestelde familie bevatte, die men slechts hoogst zelden in
zoo volkomen orde byeenvindt. Waarschijnlijk is de kist
tijdens den dertigjarigen oorlog verborgen, want men vindt
er cenige stukken bij, met bet jaartal 1626 geteekend.
Men schryft uit Parjjs; Men wil weten, dat de heer
de Lesseps, by de inwijding van het kanaal van Suez, den
titel zal ontvangon van „hertog van Suez." Tot nog tóe even
wel heeft steeds de regel gegolden, dat mén geen adelljjken
titel aan een. land óf plaats ontleende, die niet, al.wa's het'dan
ook maar tijdelijk, in het bezit der Franschen was,
De heer Kaspail was nog de eenige afgevaardigde van
het wetgevend ligchaam in Frankrijk, die niet bepaaldelijk
bad te kennen gegeven, dat bjj zich van een manifestatie op
26 October zou onthouden. Zjjn Lyonsche kiezers hebben
hem thans een open briel geschreven, waarin zij het volgende
verklnren De ondergeteekenden, kiezers van het eerste kies
district der Rhöne, zyn van oordeel, dut hun" vértegenwoor-
diger zich behoort te onthouden van clké'dèsnonstratie op 26
October, welke zjj beschouwen als een munaeuvre 'tegen do
democratie,
Te Ahtwerpon laadde iemand in het Spaarsche schip
Francisco, bestemd naar Havana, verscheiden kisten, dié tót"
een bedrag van 55,0Ü0 francs geassureerd waren. Het is"
evenwel gebleken, dat de kisten slechts ligtonivlambarestof-
fen zonder waarde bevatten, en daar dé afzender ook'nog*'
plants genomen had voor een passagior, vermoedt men, niet
zonder grond, dat hij het schip heeft'willen doen'verbranden'
om de assurantie-premie magtig te worden. Hy is gevangen
genomen; cn de kisten zjjn met do noodige voorzórgs (baat-
regelen ontscheept. Een dergelijke misdadige poging die'
vroeger ook te Antwerpen plaats had, heeft reeds het ónder-
werp geleverd voor een Frunscbe roman.
Do bekende prediker Loyson (pater I-Iyacinthe) is fé
Boston aangekomen en plegtig ontvangen door de leeraren
der Evangelische gemeenten.
/SCHIEDAM, 21 October I860.
De plaatsely ke schoolcommissie alhier, heeft een circulaire
rondgezonden aan de werkbazen dezer stad, en allen die'
jongens en meisjes in hunne dienst hebben, ten einde hen uit'
te noodigen alleen dié kinderen in hunne dienst t'e nemen, die:
van wege bunnen roepectiéven hoofdonderwijzer in hot bezió
zjjn VRn een getuigschrift, dat- zy 'de lessen van het lager
onderwijs op de dagschool geheel zjjn gevolgd, en tevens aan
hén, die beneden de achttien jaren in L.ünno dienst zjjn, de*
gelegenheid te verschaffen om van 1 October1 April des
Maandags, Woensdags en Vrijdags avonds, van 7—9 ure,'
de'lesson te kunnen waarnemen, die óp de gemeente-avond-
scholen, voor jongens in het schoollócaal van don hoofdóndór-
wijzer van Vlaardingen, en voor meisjes in dat.van den:
hoofdondérwjjzor Bunders, gegeven'worden, en welke strek-
kén tot herhaling en voortzetting van hetóp de dogscbplén
aangeleerde,terwjjlhet onderwjjsgeheelknstcloos is.
Deze circulairë, met den inhoud waarvan 'de schpolóp-'
zienër in het fide district, de héér O. J. Vaillan t;zich Ver-
eènigt,gaat vergezeld,vaneénvei'bindtenis,diedo commissie;
•verzoekt onderie'ekqiid terug te mogen ontvangen,'niet omdat t-;
er by baar twjjfel bestaat, dat de geadresséerdé dozonuttige"
zaak niet naar zjjn boste vermogen zoude voorstaan, maar'
omdat zjj gn'arne zjjn'naam ziet prykenbp'dqlysi'dergeneb,';
die do ontwikkeling en beschaving van dé jèugdigé arbeiders'
tér harte ncracnyoo des betrokkenen rittam ên zédelyken in-'
-.M/Vv.
