Ea wil ai ie CtoistelijHstwcta. r li 1 I m H 11 il m M eH Maandag 10 Juni. ij ■p ,'P lil m m A". 1873. .U 3151. BUITPURIDSOBE BEBiSHTSfü. BMENlAilQSCHE BERICHTE». pL i-ll 'lm Hl il lil Ai fff5# pfj *8*a CBricvcn Franco.) Het meest verblijdende verschijnsel van ons staats leven in de jongste jaren is, dat de zoogenaamde conservatieven, de Dagblad-üxtbsteeds moet' en meer van het onwettig ingenomen terrein wordt temg gedrongen. "Wat is de publieke geest bij ons nog ontzaglijk weinig ontwikkeld! Verbeeldt u, de nakomeling schap zal er van verbaasd staan, een kliek van morrende aristocraten, heersciizuelitige hovelingen en teleurgestelde eerzuchtigen, wier beginsel geen ander was dim beginselloosheid, heeft jatea lang zich als staat kundige partij weten te handhaven, door voor ge matigde liberalen dienst te doen als gematigd liberaal, voor anti-revolutionairen op te treden als zaakwaar nemers der Christeüjk-historische belangen, voor ulüa- moutanen eindelijk zich voor te doen als de onwraakbare verdedigers van Pausdom on Syllabus. Jaren lang heeft die zonder eenigen twijfel handige .cèterie haar spel weten te spelen. Éénmaal is zij zelfs regeerlngspartij geworden. Geen middel was zoo gevaarlijk of zij wendde het aan, om hare positie te behouden. Tot tweemalen toe werd de volksveitegenwoordiging bij wyze van strafoefening naar huis gezonden; de naam van ORANJE werd misbruikt; een poging aangewend om den on- schendbaren persoon des Konings in het strijdgewoel der staatkundige hartstochten over te plaatsen. Kort en goed de cóterio streed met hardnekkigheid den strijd om haar bestaan. In do woede van haar zelfzucht greep zij alles aan om er zich aan vast te klemmen. Ook het dierbaarste, wat Nederland bezat, werd niet gespaard. Het raakte haar niet welke verwoesting zij in haar worsteling aanrichtte, het eenigc waarnaar zij vroeg was, door die worsteling zich op bet eens ver worven standpunt staande te houden. Toch, het ontbindings-ministerie is moeten vallen, genoeg ingezien, dat zij van de conservatieven niets te hopen hebben; op het punt vau de schoolwet krijgen zij hoogstens halve beloften en worden zij ten slotte met een kluitje in hel riet gestuurd. Mannen als Keuchenhis verderdie boven alles ondubbelzinnigheid wensehen in de staatkundehebben liever met een tegenstander te doen, die zegt: dat nooit, dan met een hoveling, die u sympathetisch bejegent, doch ten slotte om den tuin leidt. Waar het het staatkundig progiamma geldt, zegt de anti-ievolutionair, is de conservatief niet meer mijn vriend dan de liberaal. Maar nu staat buiten ieder programma omdie zaak op het spelzullen wij van een club politieke avonturiers verlost worden? Zijn nu niet en liberalen en anti-revolutionahon verplicht, op plaatsen waar zij hun eigen programma niet meer kunnen doen zegevieren, tot het gemeenschappelijk programma de handen ineen te slaan? De anti revolutionairen winnen niets mot Nieistrasz, met Vaillaut winnen zij een nederlaag van de Dagblad- partij. Misschien zal de een of andere anti-revolutionair .zeggen: wij onthouden ons vau do stemming. Maar laat men toch vooral niet vergeten, dat in dit geval, onthouding van de stemming, de zegepraal der Dagblad- partij is, en dat zij dus practise!) op hetzelfde neerkomt, als wanneer men de candidatuur van den Dar/bind-man in de hand werkte. Steun verleenen aan de Dagblad- conservatieven is onmogelijk voor de mannen van den Standaard, doch zij hebben ook wel doorzicht genoeg om te begrijpen, dat middellijke of onmiddellijke steun eigenlijk op hetzelfde neerkomt. Wanneer een waarlijk conseivatief, een van Goltstein, een van Naamen, tegenover dr. Vaillant stond, zouden wij kunnen be grijpen, dat de Christelijk-historischen onverschillig bleven; nu bet geldt de oveiblijfselen van die coterie die de liberalen eenmaal met Keuchenius bestreden hebben, voor hot vaderland onschadelijk te maken zou onverschilligheid onverklaarbaar, ja laakbaar wezen. en sedert ging de XtoyWod-partij aanhoudend achteruit. De liberalen herwonnen steeds meer en meer in krach ten, de anti-revolutionairen begonnen eindelijk wakker te worden en te beseffen, dat de conservatieven leefden door hunne levenskracht, dat menig Dagllad-mm op een plaats zat waar een anti-revolutionair behoorde to zitten, dat de Christelijk-historischo party op sleep touw was genomen door een club, die noch Christelijk was noch historisch, maar die alleen aan gemis aan eigen beginselen, de vaardigheid ontleende om den uiter- lijken schijn van alle beginselen, welke men maar wilde, aan te nemen. Op menig plaats verving een anti-revolutionair den Dagblad-mmde Christelijk-historische partij begon haar zaken zelf te doen. De arme Dagblad-mannen I hielden geen andere cliënten meer over dan de Ultra- montanen, In kiesdistricten als het onze, waar zij. die I onze vólkshistorie veiguizen, met geen eigen eundidaat I voor den dag kunnen komen, zonder een storm van I geestdrift tegen zich in het leven te roepen, blijft de I behartiging van de belangen vau den Syllabus bij voort- I during aan Dagblai-mmucn opgedragen. Het is ver I met de conservatieven gekomen. Do nnationalen" van I 1866 z\in door een dubbelen nationalen stroom ter zijde X geschovenbun blijft geen anderen steun meer over dan de zeker niet nationale steun der uitrnmontanen. H Het zuiverings-proces is dus in vollen gang. De strijd tegen de Dagblad-cdterie is een strijd niet tegen zekeie staatkundige beginselen, waar geen beginselen zijn kan men ze ook niet bestrijdenhet is alleen een strijd voor eerlijkheid en waardigheid in onze staatkunde. Het zul een B groote weldaad voor ons land zijn, als wij ons het Dagblad B en zijn aanhang voor goed van den hals hebben ge- B schoven. Nu is samensmelting van partijenmet geheel Hverschillende grondslagen, venaad aan beginselen en B staatkundig bederf. Maar iets anders dan samensmelting, Bis oogeubHkkeiyke vereeniging tegenover een gemeen-* Bsehappelijken vijand. Liberalen en anti-revolutionairen B hebben ieder langs hun weg den politieken almospheer ^trachten te zuiveren; wat is er tegen, dat zij die het- ■Izelfde doel beoogen zich voor oen wijl tot dat Bjdoel samen vereenigen? Onze anti-revolutionairen hebben Het Fiausche kabinet heeft den bal, die haar door de radicale linkerzijde, tengevolge van de beruchte circulaite vau Pascal en Iieulé, toegeworpen was, teruggekaatst door de vervolgingen tegen den heer Rune weder te beginnen voor zijn deelneming aan de handelingen van de Commune. De Nationale Yergadet ing heeft daarover in hare zitting van Donderdag beraadslaagd. De president der Kamer Buffet had een brief ontvangen van don minister van oorlog en van den kommaudnnt van helleger van Voisailles, gene raal de Lacbniianlt, waarbij zij aan de Kamer machtiging verzochten om den lieer Ranc te vervolgen, als wordende hij beschuldigd van deelgenootschap aan de Commune, aan slag tegen de regeering, opi uiing tot den burgeroorlog ea overschrijding vau zijn macht. De brief van generaal Lad- mirault luidt: »Do rechtsbedeling moet voor allen gelijk zijnik maak er mij een plicht (lees feest) van, don heer Ranc aan te wijzen, als zijnde het oenigst lid van de Com mune, die, hoewel hij ten hoogste daarin gecompromitteeid is, nog niet vervolgd is geworden." Verder maakt de brief melding van de verschillende decreten, die door den heer Ranc tijdens de Commune ondeiteekond zijn. De Kamer heeft besloten Zaterdag, heden, een com missie te benoemen, om het verzoek tot machtiging der vervol ging te onderzoeken, Opmerkenswaai d is, dat de heer Itanc nu op eens ver schrikkelijk schuldig wordt gevonden en dat er gisteren of vroeger niet de minste icdenen schenen te z.tjn hem te ver volgen. Zoo zou men gaan gelooven dat de autoriteiten, die aangesteld zijn om te waken dat aan Allen recht geschieden moet, hun plicht schromelijk verzaakt hebben, door een zoo grooten misdadiger gedurende al dien tijd ongestraft te laten. Onder die autoriteiten nu, behooien niet alleen de heer Dufaure, de ex-minister van justitie, de generaal de Cissey, ev-miuister van ooi log, of, zoo men wil, zelfs de heer Thiers, maar natuurlijk ook de tegenwoordige Presi dent der republiek, de maarschalk Mae-Mahon. Al de rede nen, die genciaal de Ladmirault als kommandant vau hot leger van Versailles in zij n brief opgeeft, waarom men Ranc reeds lang had moeten vervolgen, zijn dus even zoovele be schuldigingen tegen Mac-Mahon, het hoofd der tegenwoor dige ïegeeiing, daar deze tot 24 Mei de functie, die Lad mirault thans bekleedt, vervuld heeft en derhalve had moeten zorgen dat de rechtsbedoeling voor allen gelijk was Op denzolfdon dag, waarop de Pruisische regeering het hekende protest der Pruisische bisschoppen tegen de ketkehjke politieke wetten ontving, had zij aan de hoofden der provinciale besturen opgedi agen, ter uitvoering van die wetten bij de bisschoppen te vragen om de noodige opgaven omtrent het leerplan, het aantal leerlingen enz. op de semi naria. Zooals mon weet, was men toen algemeen nieuws gierig wat de bisschoppen zouden doen, een ontwijkend antwoord geven, de zaak op de lange haan schuiven, of ant woord weigeren. Dit laatste hebben nu de bisschoppen van Trier en Padei born gedaan. Een Duitsch blad deelt de volgende curiositeit mede. Op den avond van hetconstitutiefeest kwam koning Victor Emanuel, na den aanvang van het tweede bedrijf bij de gala-voorstelling in het Apollo-theatre. Juist toen hij zijn loge wilde binnenstappen, weid hem medegedeeld dat de grootvorstin Maria Nikolajewna van Rusland daarjuist tegenwoordig was. De koning, die alles behalve pracht- lievend en vormelijk officieel is, was nu ook allereen voudigst en niet in gala-tenue gekleed. Hij kon dus, waar hij zulk hoog gezelschap vinden zou, niet zoo huiselijk ge kleed ais hij was binnengaan. Vertrekken wilde hij even min en hij stapte dus kort en goed naar de loge van den prefect van politie, leende van hem onmiddellijk zwarten rok en witten das en ging toon de Russische grootvorstin begroeten, terwijl do prefect zich in zyne hemdsmouwen en met blooten hals uit de voeten gemaakt had, en het volk, dat den vorst met luid gejuich en het schetteren der fanfaars ontving, weinig dacht dat il regalantuomo daar aan de Russische grootvorstin zijn complimenten maakte met geleenden rok en das. Gelijk men weet, hebben de oud-Katholieken dezer dagen een eigen bisschop benoemd. Deze zal in de eerste plaats trachten zich door de verschillende Duitsche regee ringen te doen erkennen. Pruisen zal dit waarschijnlijk doen en zou zelfs geneigd zijn den bisschop uit de schatkist een toelage te verleenen. De bisschop zal het oud-Katho lieke kerkgenootschap besturen met een synodale com missie, bestaande uit 9 leden, waaronder 5 leeken. Bij staking van stemmen beslist de bisschop. Telken jare, en wel met Pinksteren, komt de synode bijeen. De gemeenten zullen zeiven hare pastoors verkiezen, maar de bisschop moet die keuzen bekrachtigen. Uitdrukkelijk verklaren de oud-Katholieken, dat ze blijven behooren tot de Katho lieke Keik en recht hebben op hare goederen. Reeds heeft Spanje thans weder een nieuw ministerie. Het zal een ministerie van verzoening zijn. Pi y Margall is er president van en tevens minister van binnenlandsche zaken; Estevanez, minister van oorlog; Soren, koloniën: Auiich, marine; Muro, buitenlandsche zaken; Dadico, fmancienGonzalès, justitie, ea Benot, openbare werken. Figueras, fdie zijn ontslag genomen heeft, is onmiddellijk naar Eaux-Bonnes afgereisd. De Chineezen gebruiken om hunne kisten voor han delswaren tegen vocht te behoeden, een ondoordringbaar vei nis, waarvan de bereiding de volgende is: Men mengt met zorg gelijke dealen versch afgetapt bloed engebluschta kalk in poedervorm met een weinig aluin. Een, twee tot di ie lagen van deze lijmige vloeistof zijn voldoende. De ondoordringbaarheid der kisten, waarop men het hoeft toe gepast, was evengoed als van die welke met de zoo kost bare zinkbladen waren bekleed, zoodat deze au ten eene- male overbodig zijn. ijs SCHIEDAM, 14 Juni 1873. Het Vaderland, ea wie zal daar niet mede instemmen, brengt volgenderwyze hulde aan bet besluit van den gene raal van Swieten, om, met het oog op de gebeurtenissen in Ned. Indië, weder inactieven dien3t op te tredenDe gene raal van Swieten, de man, die, na een leven vol moeite en gevaren, geheel gewijd aan den dienst van zijn vaderland, thans te midden van de zijnen een welverdiende rust smaakt, heeft er in toegestemd, om in het belang van het land van die rust afstand te doen en op G7jarigen leeftijd op nieuw als opperbevelhebber van het leger naar Oost- Indiè te gaan en zijn teven voor zijn vaderland te wogen. Die daad geeft hem aanspraak op de erkentelijkheid van het Ned. volk Tot secretarissen zijn door het domkapittel der Oud- Roomsche cierezie benoemd de hh. Ileijkamp, bisschop van Deventer, en J. Verheij, pastoor te Rotterdam. Binnen drie maanden zal een nieuwe aarts-bisschop gekozen worden. De heer E. J. van Wisselingh, predikant bij de Herv. gemeente te Antwerpen, heeft voor het beroep naar die ge meente te Maassluis bedankt. De gemeenten Geervliet, Simonshaven en Zuidlaad vierden dezer dagen een eigenaardig en treffend feest, bij gelegenheid dat de waardige burgemeester, de heer J. D. Preuyt. zijn vijftigjarige ambtsbediening als zoodanig* herdacht. Als iu een zegetocht werd de beminde grijsaard en zijn echtgenoot door die gemeenten rondgeleid, en ook do aangrenzende gemeenten toonden hare belangstelling in dit zeldzame feest. Groot was de algemeene vreugde en opgewektheid, terwjjl die op velerlei wyzea aan den dag t'i f',1 f li tf Mglfi COURANT. A B ONNBSEHl! Abonnementsprijsper Dno Maanden Franco per Postdoor hot geheel» Rijk f 1.85 2 50 ABVEBTEH11BN: Prijs; van 1 tot 10 gevtone regels flMiedere regel meer f0.10. Voor den werkenden stand en voor weldadigheid, de iielfl van den prijs. jjïji v Ji'j TH 1 -1 1

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1873 | | pagina 1