A0.' 1878.
YncMjit iaplijh, ilpziW Biiislaj.
Biiitcnlaiiisciï Bericliten.
.M 4331.
Donderdag 17 Januari
Twee en. JL> ertijrste J a a r s: a 11
Abonnementsprijs, per kwartaal1.85-
Franco per post, door het gelieelc Rijk. - 2.50.
Afzonderlijke nommers-0.10.
BVKSAD: 9IAUKT, E, 121.
Advertentieprijs: van 110 gewone regels,
met inbegrip van eene Courant1.10.
Iedere gewone regel meer- 0.10.
Driemaal plaatsing wordt tegen tweemaal berekend.
Schiedam, 16 Januari 1878.
De vredesvoorwaarden zijn thans bekend
dat wil zeggen de Servische! Natuurlijk be
dingt dit kloeke Vorstendom zijn onafhanke
lijkheid; maar, wat het fraaiste is, het eischt
van Turkije vergoeding voor de schade, die
het leed *>n de verwoestiugenaangericht
in den vorigen oorlog, toen het door Turkije
totaal verslagen werd. Dit is wel de onzinnig
heid ten top voeren, en Rusland zou al zeer
diep gezonken zijn, als het de dappere Serviërs
niet binnen de perken der gematigdheid terug
voerde. Wat Ruslands èischen aan Tui kije zijn
nog niet bekend. Geen der mogendheden
weet die. Zooveel is zeker, dat ziju onder
handelaar, Grootvorst Nikolaas, van uitgestrekte
volmachten -is voorzien, en dat hij de Turksche
onderhandelaars heeft aangeraden bij hunne
j
Komst ook daarvan voorzien te zijn. Sedert de
Turksche toestand gestadig ongunstiger wordt,
Kaast Rusland zich niet, en dit schijnt eeu
bedenkelijk teefcen. Rusland heeft zich ontzag
lijke offers getroost, thans, nu zijn tegenpartij
Op alle punten verslagen is, zal hel zeker niet
vyeinig eischen. Dit ducht ook Engeland, en
daar iu klinkende rnuut van het Rijk des Sultans
vyeinig zal te halen zijn, vreezen de Engelschen,
dat het Turksche grondgebied het duchtig zal
npoeten ontgelden. Of het wijs is van de
Turksche Regeering, dat zij, tegen het sluiten
van een wapenstilstand en op het punt van
over den vrede te onderhandelen, haar vloot
bevel geeft in de Zwarte Zee te opereeren,
en weerlooze. naveus te beschieten, gelijk in
de laatste dagen geschiedt, zal de toekomst
leeren,
De berichten uit Italië leveren met eiken
dag de treffendste blijken van de hartelijke
gouegenheid der natie voor haar overleden
Koning. Zelfs de clericale pers in dat land uit
zich in bewoordingen, die haar alle eer aandoen.
Zeer steekt daarentegen de Fransche peis af;
vooral de bekende Veuillot is heftig. Vóór
twintig jaar leefden drie doodvijauden dei-
kerk, Cavour, Napoleon III en Victor Emmanuel.
Dood zijn ze thans alle drie; maar de kerk,
de rots staat nog onwrikbaar vast. YVel be
schouwd is. deze uiting des heeren Veuillot
niet meer dan een kolossale gemeenplaats, die
aan den Israëliet van Heine herinnert.
Mo/es Lamp prijst zich Vrijdagsavonds bij zijn
brandende Sabbathslamp ook gelukkig, omdat
Titus en al liet volk, dat zijn natie weleer
vervolgde, "goed en wel dood zijn, terwijl hij
gezond en we! met de zijnen het Sabbatlismaal
nuttigt. Wordt iemand door dergelijkeu troost
versterkt, hij geniete dien naar hailelust.
f De begrafenis des Konings zal te Rome plaats
•hebben. De stedelijke regeering vraagt het
voonecht, het stoffelijk overschot van zijn
eersten- Koning in de stad del- zeven hemelen
ie behouden en dit voorrecht zal zij genieten.
- Reeds zijn verscheidene personen ter by woning
van de .begrafenis aangekomen, onder anderen
de Kroonprins van Pruisen, terwijl de maar
schalk Car.robert, 's Konings wapenbroeder in
den Frasisdi-Italiaansch-Ooslem-ykschen oorlog
als vertegenwoordiger van Frankrijk bij die
gelegenheid optreedt. Meer dan 2700 deputaliën
hebben zich reeds aangemeld, om bij de treurige
plechtigheid tegenwoordig te zijn, terwijl de
Paus bevolen heeft de wensciien der Koninklijke
familie zooveel mogelijk te voorkomen.
Een der veteranen onder de Fransche
Republikeinen, Raspaii, die in 84 jarigen
ouderdom overleden wasis Zaterdag onder
eeu ontzettenden toevloed van menschen op
Père la Chaise begraven.
Degelijk geleerde, edel mensche..vriend, man
van karakter onverschrokken strijder voor zijne
beginselengeen dezer hoedanigheden wordt
hem betwist. Hij heeft veel geledenher
haaldelijk werd hij in de laatste 40 jaren vau
zijne vrijheid beroofd, en zoo hij den triomf
van zijne beginselen .al niet heeft mogen zien;
hij is heengegaan, terwijl hij op een goede
toekomst voor zijn land mocht hopen.
Zijn oude medestrijder Louis Biauc wijdde
hem een treffend woord van hulde bij zijne
begi afenis.
S 1' A S J
Is er al dan niet een aitikel in de grondwet,
dat viijheid vau godsdienst waarborgt? liet
attikel beslaat, maar voor de geestelijkheid,
zooals het inaar al te dikwijls schijnt, slechts
op het papier. Wat onlangs te Alcoy is oor-
gevallen strekt er opnieuw ten bewijze van.
Ziehier wat er gebeurd is, naar luid der minis-
terieele bladen:
Eene moedor en dochter waren sedert ge-
ruiinen tijd iu genoemde stad gevestigd. Beiden
behoorden tot den protestantschen godsdienst
en bezochten geregeld de zoogenaamde Engcl-
scbe kapel.
De moeder werd ziek en ontving gedurende
hare 'ziekte telkens de bezoeken van deu pre
dikant. In den as oud van dun 25a December
nam de ziekte zoodanig toe, dat de geneesheer
de dochter op het ergste voorbereidde en haai
den raad gaf geestelijken bijstand in te roepen.
De dochter ontbood, in overeenstemming met
de leden der familie, den predikant. Een weinig
later kwam de pastoor ten huize der stervende
en wist zich toegang tot haar te verschaffen,
in weerwil dat de familie tegen zijne toelating
was. Aan hel ziekbed gekomen, bleef hij daar
eene geruime poos, zuchtkens tot de zieke
sprekende.
Vóór dat de pastoor liet huis verlaten had,
kwam de predikant. Er ontstond tusschcn
hen eene woordenwisseling, waarvan liet gevolg
was dat de pastoor het huis verliet. Men
zegt dat de bloedverwanten en de predikant
den alcade en een beambte der politie hebben
laten roepen, ten einde tegen den gewetens
dwang van den pastoor beschermd te worden,
Is dit waar, dan heeft hun beroep op bescher
ming van de zijde der mannen van de wet
weinig geholpen; want korten tijd daarna
kwam de pastoor terug, vergezeld van eenige
dienaren van politie, die last gaven den pastoor
alleen te laten bij de stervende. De bloedver
wanten kwamen hiertegen in verzet en verklaar
den dat niemand den priester had doen roepen,
en deze dus weer kon heeugaau.
De pastoor ging, maar kwam voor den
derden keer terug, ditmaal met niet minder
dan zes of zeven personen, ouder welke een
dienaar van politie. Iiy drong de kamer der
stervende binnen en diende haar het laatste
oliesel toe.
De vrouw stierf den 28en December, en
gedurende den geheelen dag zag men den
predikant van het raadhuis naar het gereijffts-
hof heen en weder gaau, en van daaiv naai
den militairen gouverneur, om verlof te.bekomen
het lijk een protestantsche begrafenis te be.,
zorgen. Dat moet vele moeilijkheden hebben
opgeleverd; maar eindelijk werd het verlof
verleend, doch onder voorbehoud dat het lijk
op de katholieke begraafplaats ter aarde zou
worden besteld. Werkelijk werd het aldaar
begraven.
Diario Espanol, over dit voorval sprekende,
zegt het volgende
Het behoeft niet gezegd te worden, dat het
geen te Alcoy gebeurd is, van het hoogste
gewicht is. Zeker is het dat er geweld is ge
oefend of op de bloedverwanten of op de ster
vende; want do pastoor heeft zich laten ver
gezellen door eeu ambtenaar van de openbare
macht. Deze geweldpleging mag niet ongestraft
blijven. Op eene schandelijke wijs is jegens'eene
vrouw, die op het punt stond de eeuwigheid
in te gaau, en jegens hare familie art. '11 dei-
grondwet geschonden. Misschien ziju bij dit
geval nog meer personen betrokken; misschien
hebben dê alcade en andere overheidspersonen
de hand geleend tot de grondwelschemn?. Iu
hoever zij zich vergrepen hebben aan do hoogste
wet, zal uit het verwacht wordeude proces
blijken.
TURK IJ E.
Server en Na inky Pacha, vergezeld door deu
Turkschen rechtsgeleerde Tarin Pacha, zullen
over twee dagen te Kasanlik aankomen. De
Grootvorst Nikolaas heeft aan Reotif Pacha
doen weten, dat zij volmacht zulleu hebben
om over de vredesvoorwaarden te onderhan
delen. Die voorwaarden zijn aan geen der Mo
gendheden door de Russische gezanten mede
gedeeld.
De Kamer heeft eenstemmig de motie
van een afgevaardigde verworpen, waarbjj
de Regeering uitgenuodigd werd aan de Kamer
0
DRAMT.
c
