'301ste Staatsloterij.
Stedelijk Kiem
I eetijiiiien.
PrijzGD van Cups en losbars OMigtiëi.
Beursbericht van Amsterdam.
Per Tele gr.
i
4?%
Do gees* van den SInt.
o, Bisschop! schoon 'k niet. licht een Heilige vertrouw,
Xiy-ijjt.een Heilige, dien 'k hoest aanbidden zon;
Een dïad'vau minzaamheid, van weldoen was uw leven,
Uw li'efdo heeft uw naam de ousterfiykheid gegeven:
Och, dwaze», die een naam, een grootcn noatn begeert,
Kent gij er een, zoo rein, zoo schoon, zoo stil vereerd
Oio dus, eeuw in eeuw uit, met hartelijkheid bejegend*
In 't hart der kindren loeit, door kindren wordt gezegend?
Db Genestet.
De straten waren vol menschon en kinderen,
de winkels waren opgepropt met jongere en oudere
bewonderaars van al de mooie zaken, die de Sint
1 had medegebracht, 't Zag er recht feestelijk uit.
Het geld ging 'van de eene hand in de andere en
menige verrassing werd cr bereid. En toch?
werd do geest van den Sint begrepen door Movr.
A., die zich afpehtsde om èens iets gloednieuws to
vinden voor hare dochter, die uzoo ruim van alles
voorzien wasT' of," door Mevr. B., die „waarlijk"
haast niets meer wist to bedenken voor de kleintjes
van haar zoon, die „kasten vol speelgoed" heb
ben? of door vele andoren, die in dergelijke
bezwaren zitten
Het eigenlijke gronddenkbeeld van de surprise
zit in het bekende feit, dat de Heilige Nicolaasin
de stilte van den nacht goud in huis wierp bij
een man, die zoo arm was, dat hij had moeten
besluiten z.ijne dochters te verkoopen. De wel
dadige tusschenkomst van den goeden Bisschop
maakte, dat de dochters in plaats van ongelukkig
te worden, nu allen oen bruidschat kregen, waarop
spoedig een gelukkig huwelijk kon volgen.
Hot helpen op het juiste oogenblik, het bezorgen
van een ongedachte uitredding uit een benarden
en schijnbaar hopeioozen toestand, daar is dus de
Sint Nicolaasdag bijzonder geschikt voor. Is bet
niet altijd gemakkelijk? Neen, en toch.voor wie
oogen heeft om te zien willen we op dezen
Sint Nicolaas-avond eens een blik slaan in een
paar woningen?
- Het is daarbuiten erg mistig, guur onaangenaam
weer en ieder, die een tohuis heeft, haast zich dat
tehuis op te zoeken. Ook Jan Van Dam, die anders
heel graag nog een beetje op straat rondslentert,
na schooltijd, is tohuis gekomen. Zijn tehuis is
epn kamertje met rooden steenen vloer, met een
tochtig raam, met een schut mot blauw behang
selpapier beplakt, dat de tocht van de deur zoo
wat afkeert, mot een schoorsteen, waaronder een
vuurpot met een smeulend turfje, met een oud
kastje, een tafel, een paar stoelen-en nog eenigo
stukjes huisraad, een rommel/oodje, dat op een
verkooping wellicht geen vijf gulden zou opbren
gen, en waarop toch al meer dan eens de blik
van Jan's moeder peinzend heeft gerust, om te
onderzoeken wat er van naar den lombard zal
worden gebracht. Dc doofpot?, maar daar had
zij zooveel dienst van de waschtobbe? die
zou zo altijd kunnen loenen bij buurvrouw, maar
dezo is do erfenis van haar mans moeder, die er
zoo'n zwak op had en zoo is er aan ieder stuk
een geschiedenis verbonden, die haar te binnen
schiet, zoodra zo er aan denkt om zich to scheiden
van het stuk in kwestie.
l'n toch, 't zal moeten gebeuren, want
een mensch kan toch niet verhongeren en sedort
gisteren was er nagenoeg niets te eten. Kleine
Jan is met honger naar school gegaan en met
lionger tehuis gekomen. Hij ziet er bleek van.
„Heb je wat moeder?" is zijn eerste vraag.
„Neen jongen, waar zou'k het van daan halen?"
Ja, dat weet Jan 'Volstrekt niet, maar wat hij
wel wist, was, dat hij rammeldo van den honger.
„As 'k es ging bedelen," stelde Jan voor, maar
of hij zich ook gauw moest redden, want moeders
arm verhief zich dreigend, terwijl zij uitriep:
„bedelen! schaam je wat! jongen! Een fatsoenlijk
man's kind bedelen'k Sloeg je liever bont cn
blauw. .Waar leer je dat? Op do school?"
En het voorbeeld van alle onbescbaafdon vol
gende, herhaalde zij deze zinnen eenige malen, hoo
langer hoo heftiger, tot eindelijk de tranen van
.'Jan haar moederlijk gevoel opwekten en zij ver
volgde: „ja, schaap, jij kunt het ook niet helpen
dat we zoo arm zijn, maar praat roe nooit weer
van bedelen."
„Neen." beloofde Jan weer nader komende,
„maar zie, op zoo'n avond is 't wat anders. Dan
[heeft ,iedoreen geld in zen zak en als je voor do
ramen kijkt, dan zie je niets anders dan mooie,
lekkere gingen,hè, wat zal dat smaken, nu, en
als zb nu wat minder'kochten en mij wat gaven.
Weet je moeder, dan',kocht.ik brood voor je en
eten en
„Dan mocht je wel beginnen mot olie te koopen,"
viuWc de nipeder aan, „want de lamp gaat haast
jut,en dap zitten..wij in donker."
Het pitje flikkerde ,en 'zou het niet lang meer
Uithouden, toch,' het gaf nog genoeg schijnsel óm
hét kindje te zien, dat nu begon 'ie'schreien,
,'t, Was ,een schepseltje,' dat'blijkbaar gebrek leed,
'Zoo' ruim zat dat velletje over de kleine, magere
handjes.
Geef hem maar wat, moeder'," zeido Jan,' die
nooit, veel behagen vond in hc^ jschreien van -
broertjo.' ,,'fc Helpt niet veel," zuchtte de vrouw
zacht, haar borst rontblootende en het ongeduldige
schreien van het wichtje toonde duidelijk aan, dat
zijn dorst niet gelescbt werd. '„Wat scheelt hem
vroeg Jan
„Ook al honger," klonk het antwoord der moeder
terwijl zij het kind eens waj voorover legde, geen
voldoend -middel 'voor zijn kwaal, maar zoo kon
zij voortmaken aan haar naaiwerk, een schort,
dat bijna klaar was en waar zij een dubbeltje voor
zou verdienen aan naailoon.
Als de lamp het nog maar volhield, tot ze klaar
was en als dan vader tijdig tehuis kwam, en als
de vrouw dadelijk geld gaf, dan zou er van avond
nog een snee brood worden gegeten.
Maar de lamp ging te vroeg uit, vader kwam
moedeloos tehuis, had geen werk kunnen vinden
wat kan toch ook een metselaar vinden buiten zijn
vak? en als de baas niets te doen heeft, vindt de
knecht ook geen karrewoitjes en kleine Jon
ging met honger naar bed op dien prettigen avond,
toen zoovele kinderen met goede gaven werden
overladen! En in de eerste-'dagen van Januari
werd het kleine broertje, een kindje van eenige
maanden, ten grave gebracht. 't\Vas uitgeteerd,
't Had harde koortsen gehad en veel geleden.
„Zoo jammer," zeida de vader hoofdschuddend,
„want nu begon het woer een beetje ruimer te
worden." Nu had de man weer wat weik, en met
hot lengen der dagen kon men altijd weer een
beetje goedkooper leven.
Maar had Sint Nicolaas hen eens bezocht toen
de nood zoo heel hoog was, toen de man en vader
nergens weik kon vinden toon er zich geen
enkel lichtstraaltje ergens vertoonde o, zeker,
ze zoodon niet alles verkocht hebben en ze zouden
nu niet -zoo doodarm zijn.
Zoo'n winter komen ze den geheelen zomer niet
weer te boven.
»Kaal en knapjes," schijnt wel do leuze te zijn
bij den heer Dijlle. Hijzelf zijn jas is erg kaal,
maar geen smetje, geen pluisje zult ge er op zien.
Zijn linnengoed als hij 't aan heeft, keurig
gesteven en helder wit, maar op den keper be
keken zijn die plooien van dat overhemd met kunst
en vliegwerk aan elkander gehouden.
Zijne kinderen brandhelder als ge ze naai
school ziet gaan, doch wat een geschiedenis ver
tellen niet al die k leer en die jurkjes van de
meisjes, maar vooral de kielen en broeken van de
jongens, hoe menig stukje sverd er niet netjes
ingezet, hoe menig stopjöj werd er niet gelegd, om
te maken, dat de kindoren zoo knap voor den dag
kunnen komen.
»De moeder heeft er vee! voldoening van," zegt
de buitenwereld, en dat is ook zoo. Ze heeft een
gevoel van zelfvoldoening, dat ze door zuinigheid,
orde en vlijt maakt, dat ze »knappo burgerlui"
blijven kunnen, maar wat een hoofdbrekens, wat
een zorgen om uit „niets" „iets" te maken, om
rond te komen met vermeerderde uitgaven en ver
minderde inkomsten, want het inkomen is onvast.
De man en vader van dit gezin corrigeert en
vertaalt en copieert en geeft wat les, en pakt aan
wat hij vinden kun. Hij yan zijn kant doet ook
erg zijn best, maar buitenkansjes zijn zoo
zeldzaam en het loon voor zijn ailmid zoo klein.
Hij kan de toekomst soms zeer donker inzien en
dat wei kt gewoonlijk slécht op'zijn gezondheid,
-vandaar dat-zijn vrouw hem zooveel mogelijk een
onbekommerd golaat toont en steeds vroolijk en
welgemoed haar taak verricht
Maar die taak is soms zeer zwaar, als dc kin
deren uit het een uitgroeiorf en als het andere zoo
totaal versleten is; als do schoenmakersrekening
zoo hoog loopt en als men geheel niet meer buiten
een betrekkelijk kostbaar, voorwerp kan, terwijl het
reeds moeite genoeg kost om de garen- en band
doos \an hei noodige tê voorzien.'
Achals Sint Nicolaas nog Ipefde knap ver
stelde kleederen zouden luider tpt hem spreken
dan de uitgestrekte 'hand der- baveloo/e.- hij zou
de taak der huismoeder verlichten'door surprises.
En dan, voor do kleinere cn 'grdoterc kinderen
uit zoo'n gezin, o, de Sint zou .er 'aan denken, dat
zij van hunne kameraadjes op school hooren, hoe
de vijfde December een "feestdag in hunne woning
is en hun deur niet voorbijgaan. Hij zou begrijpen
dat het goed is voor de jeugd - niet om over
laden te worden.maar- om ook mui .deel (al
is ,'t ook een nog zoo bescheiden deeltje) te erlangen
van de algemeeno kindervreugde. Een kinderhand
is zoo spoedig gevuld en do^hcrihnering-anh ge
lukkige .huiselijke feestjes is een band, die ons
verzoent met veel wat ons. in latere dagen* kan
treffen. „Laten," zeggen we Dr! -"Verwijs na, i
„kinderen volop de reine vréugd der..blijde kinder
jaren genieten, en zo zullen mensehen worden,
die met een dankbaar hart aan hun jeugd terug
denken, en die zich gaarne terii" toovereri in 'den
kring van het ouderlijk huig."
Ecre aan lien, die dat mogelijk maken voor die
kinderen, wier ouders, onder.zorgen.gebukt gaan!
h«Agatha.
-Prijzen en jPremie» va» f 100 en daarboven.
Ve Kl. 15e Trekk., -f- Dec. No. 7872 en
19682 ieder flOOO. No. 17533 f400. No. 6751
f200. Nos. 7040, 8221, 10370, 15927, 19639,
19989 en 20130 ieder f100.
B URGE RL IJK K STAND.
Geboren3 December. Annigje Everdina,
dochter van D, Wal Key en J. Vau den Berg,
Nieuwsticht.
Overleden: 3 December, Adriana Hendrica
Brandoud 4 jaar, Noordmolenstraat.
MARKTPRIJZEN AAN DE BEI 'BS TE SCHIEDAM
van 5 December.
Rogge per 2100 kilo Jar. Libau f227 Ct.,
Coursche f213 3/m,
Gerst: per 4950 kilo Pernau f198 3/m.
Moutwijn en Jenever door besloten water
geen prijs genoteerd.
Spoeling: f2 per ketel.
Bij de Sciiifiiiu!t«i;i')f> -^pi-eling-Vereeniging
f 2 per ketel.
DEMERARA, 31 Oct. Zeilklaar, Jlesultado. k. George,
n.'Schiedam.
EOLDERAA, 30 Nov. Vertrokken, J, II. Niemann (st),
k. n. Schiedam.
4 December.
Met, fl. 21C.M.
Nation Met. in
Zilv. 21 C. M.
Div. in
Eng. m. afOd.
Eng. Portugal
Fransehc
Belgische
Div.in Roichsm
Hamb. Russen
f
21.521/0
Russ. in Z. R.
pap. R.
21.521/3
Polen in Z. R.
9
11.75
0 in PI,
12.00
Sp.Buitenland.
11.75
111 francs....
9
47.50
.Amer. in Dol.
47 50
9 m papier
s
58.95
OostemijkscUe
9
1.20%
Dank actiën.
f 1.24
47.00
2.46%
2.46%
D
9
pCt.
4 Dec.
5 Dec.
Premie leen. Rotte! d.
3
1021/a
Ne'd. Weikl. 'Schuld.
21/s
«53/g
653/16
Idem 1878
4
10116/10
102
Handel-Maatscli.resc.
«61/4
Obl. Centraal Spourw.
51%
Spanje, Binnenl.
1
44%
W/is
2
34%
Dito, Duiten!. 1867
1
15%
451/ic
n
2
38%
PORTUGAL, Rmtl. 1867
3
526/jo
526/j,
Rusland, Nicolai
4
773/s
77%
9 v 1873 gee.
5
873/4
9 1875
41/2
77 Va
1877.
5
91
90%
Staatsl. 1864
5
9 1866
5
Gr. Russ. Sp.-Manti.
5
130%
OoSTENR.,Öbl.paji.Mei
5
58%
580/16
i v zilv..Tan.
5
60
59%
9 koten 1854
4
107
9 0 1860.
5
1121/4
1 t 1864.
141
ïlloiig. v 1870.
941/4
l'URKIJC, Obl. 1865
5
9 -
8M/w
Egypte 1876
5011/18
1876
5
Peru 1870
C
W»/i8
1 915/lo
9 1872
5
Vereen.Staten 1861
6
1871
5
1013/4
Mexico, 185!
v - 1864
3
4% 0
Columbia
4%
393/g
l!.r.lNO,S
99
Atl. Miss. 01,m
7
711/4
Omtrent de stemming der beurs op gisteren zegt
de Amtterd. Courant:
De beurs vias stil en uiet uitzondering van Russische
fondsen,' waarvan enkele'soorten een fractie lager werden
afgegeven,' iii Buropceschc waarden ferm prijshoudend
■zonder dat ook heden de variatien bjjzondore'verihéldïng
verdienen.' 'Egyptische daalden pet. en sluiten aan
geboden, terwijl ook "Pcruaansche iets in"prijs'>zijn
teruggeloope'u.
