HET MEISJE YAH LIEBENSTEIN,
- i
Gemengde Berichten.
het midden der hoplieden, dien beker achter
Èkander ledigen. Een artikel van het reglement
jtidde: Drinken, of de kamer af. Men kon voor
dukaten zich echter van dien dronk af-
Joopen. Een jeugdig vaandrig moest als
litenant geïnstalleerd worden. Hij kwam op
lan Doelen, maar weigerde den beker te ledigen,
Isndat hij zijn maag te lief had, hij betaalde
Ie.'5 dukaten en verliet de zaal. Wat nu met
lan wijn te doen? Een der aanwezigen had
Ié. aardigheid voor te steiler, den wijn in een
lak te doen, en den bok voor te zetten, die
luiten op het Doelenveld rustig liep te grazen,
poo gezegd, zoo gedaan; de bok kreeg den
pak met. wiju, dronk dien leeg en begon na
lenige oogenblikken de zotste bokkensprongen
|e maken,» welke men zich maar bedenken kon.
3e aanwezige heeren hadden schik iu hun
fcvenbeeld 1 Dat was een speling der natuur i
een dronken bok op 4 beenenDe pret moest
herhaald worden 1 Bij de volgende bijeenkomst
verd den bok andermaal een bak met wijn
voorgezet; hij rook, hij rook nog eens, maar
pet werd hem'weer zoo draaierig in de maag
ny werd in den vollen zin des woords koppig,
Ichopte den bak omver en liep heen. Verstandige
bok 1 Vele tweebeenige bokken, zijn dommer.
Victor Hugo in «Paris-Murcie" Wanneer
Spanje is gewond, bloedt Frankrijk; de slag,
[die Murcia trof, treft Parijs. Parijs is de hoofd-
tad 'der wereld en elke smart der wereld is
en smart voor Parijs.
Adelina Patti- schrijft in Paria-Mttreie,
dat zij, wanneer zij 's avonds moet optieden,
reeds 's morgens zenuwachtig is, dat die agitatie
klimt naarmate het uur der voorstelling nadert,
en1'dat, wanneer zij haar loge verlaat om op
hét tooneel te verschijnen, slechts één ggvoel,
dat van vrees, haar beheerscht. De indrukken
gedurende de voorstelling zelf outsnappen aan
de analyse; zij hangen af van de rol, van de
andere-artisten enz. «Indien ik u dat alles zou
kunnen voorzingen in plaats van "te schrijven,
zou dit alles duidelijker zijn," zegt de beroemde
artiste ten slotte, «want zonder verwaandheid
kan ik zeggen, dat ik mijn stem beter en ge
makkelijker gebruik dan de pen."
Blijkens van Dr. Finsch te Berlijn ont
vangen berichten is hij op Satsitl, een eiland
van de Maarschalksgroep, aangekomen, en heeft
bij" daar van 12 vrouwen en kinderen en van
3 'mannen reeds gipsafdrukken gemaakt. Hij
wil zich van daar verder westwaarts begeven
naar de Nicrouesische eilanden. Hij heeft ook
Mac Lay aangetroffen. Deze bevindt zich op
,dit oogenbük op de Admiraalseilanden, waar
hjj eene studie van de haaien maakt. Van die
dieren heeft hij reeds een groot aantal varianten
gevonden. Daarbij verkeert hij echter voortdu
rend in gevaar van door de kannibalen opge
geten te worden. Mac Lay ziet dat oogenbük
rustig te geinoet, en heeft zich door de aldaar
vertoevende zeevaarders laten belovpn, dat zij
c. q. zich niet zullen wreken, maar zullen
zorgen; dat zijn hoofd zijne veizamelingen en
zijne studiën naar Petersburg worde gezonden.
Van 1 Juli 1877 tot 30 Juni 1878 hadden
op de Engelsche kusten 3641 aanvaringen,en
schipbreuken plaats, -waarvan 422 geheel verlies
en'126 verlies van menschenlevens tengevolge
hadden. Alleen het getal Engelsche schepen,
'dat'gedurende dien tijd in-en uitgeklaard werd,
bedroeg ongeveer 60ö,000, een tonnelast van
ruim" 100 millioen vertegenwoordigende. Sedert
1852 hebben daar 46320 schepen schipbreuk
celeden, het verlies aan menschènlevens was
17829." J J, J T
Te Parijs is dezer dagen "een man aange
komen/die' den weg'.van/Lyon daarheen in
V -v( i ,'IV
48 uren te voet heeft afgelegd. Dje ongeevra-
v f' ,hpl' off. «O'.vzi'.'0 JU, O ,.f
s#arde wandelaar heet Bargossr en draagt den
bynaam van «den Locomotiefman." Te Home
wedde hij, naar meu verhaalt, dat hij 24 uren
lang een wedloop zou houden met een man
te paard, en wou zijne weddenschap, daar het
paard na 23 uren van vermoeienis bezweek.
Ook te Milaan en te Napels heeft hij tal van
dergelijke weddenschappen gewonnen^
In tegenstelling met de sneeuw- en ijsbe-
richten, die uit bijna geheel Europa tot ons
komen, schrijft iemand uit Catania, op Sicilië,
dat hij den lin Dec. in de open lucht tussehen
bloeiende oranjeboomen en ro/en de courauten
heeft zitten lezen, die vol waren van de buiten
gewone koude, ea dat hij zelfs nog een poosje
in huis heeft moeten gaan, omdat de zonneschijn
hem wat al te warm werü.
De Maimer Am. meldt dat Woensdag
eeti onderwijzer met ongeveer 30 schoolkiudereo
by Caup door het ijs gezakt is en dat op 9
kinderen na, allen verdronken zijn.
Onlangs werd in verschillende bladen
melding gemaakt van aen toestelletje, om door
middel der tanden te hooren. Wanneer dat
toestelletje algemeen in gebruik komt, roept
het satirieke blad Perl. Wespen uit, dan zal
dit van groeten invloed zijn op de taal. Men
zal dan kunnen zeggen»lk durf mijn tanden
niet te vertrouwen." «Den eeaeu taod in en
den anderen weèr uit." «Hij preekt voor doove
tanden." Wie tanden heeft om te hooreu, die
hoore." sik ben geheel tand" enz.
De directeur van den schouwbuig te
Pskow (Rusland) klaagde steen en been. Avond
aan avond speelde hij vot stoelen en bankeu
en de man bezat geen kopek, om rnet zijn
gezelschap naar een andere stad te trekken.
Wat te doen 1 Hij liet voor de afscheidsvoor-
stelling plaatsbewijzen drukken in twee kleuren,
roodeen blauwe. De blauwe gaf hij den bureaulist
ten verkoop, terwijl hij de roode langs den
weg door zijn bediendeu lietverhezen. Des
avonds waren partei re en loges stampvol; de
bewaarders van oveijassen en pelsen hadden
het nog nooit zoo druk gehad. Daar wordt op
eenmaal het publiek geannonceerd, dat door
een der bedienden per ongeluk de roode
biljetten op stiaat waren veiloien en voor
dezen avond alleeu de blauwe geldig waren.
De meeste bezoekers lieten blauw blauw blijven
en voorzagen zich in allerijl aan het bureau
van plaatsbewijzen, om toch maar volstiektde
voorstelling te inogen bijwonen.
Do coup de ihêalre gelukte volkomen.
Edison heeft eene nieuwe electrische
lamp uitgevonden, die byzomler eeuvoudig en
goedkoop is, en waarbij het licht, verkiegen
wordt door sterk verhit gecurbouiseerd papier,
dat met de plalmadraden vei bonden en ineen
luchtlechgen glazen bol wordt gesloten. Keue
eenvoudige machine om de electi iciteit op te
wekken, die in ieder huishouden in toepassing
kan worden gebiacht, is voldoende om vijftig
lampen te voorzien.
naar het lloogduitsch van
FUIEDRICH BOD ENsjTEDT.
II.
Alexander vond, nu hij bij Mario was, alles
goed. Hij volgde haar naar den tuinen schepte
er een bijzonder zondagsvermaak in, met haar,
over de heg, de kippon te voêren van het brood
dat zij medegenomen had, waarbij hij lachend nu
zichzelf dan Mario en dan wedr-r de kippon be
keek, even alsof hij zich wilde ovortuigon, dat liet
geen droom maar werkelijkheid was. Daarop moest
bij Marie in den stal volgen waar zij hem, niet zonder
trots,' twee vette koeien en vier geiten, als vee-
bezitting'van haar vaderlijk huis, toonde. Ook.,,
voor deze dieren had zij iets te snoepen meege
bracht; zij staken [haar al dadelijk bij haar binnen
komen .verlangenddo koppen - toe p men i konhet -
hen aanzien, ,dat zij gewoonOwaron ,bjj ,zulke.ibe-;.,i
zoeken* vriendelijk door haar bedacht* te worden.
Van den stal gingen zij weder naar den tuin, en -
Marie haalde in het voorbijgaan een blauwe brei
kous uit het huis en zeide»Wij drinken ge
woonlijk pas om vier uur koffie, maar moeder vraagt
of u ook liever nu dadelijk een kop koffie wilt»
hebben, zooals do gröoto hoeren dat na tafel ge
woon zijn? «Ik zou ook even goed tot vier uur
kunnen wachten, maar als zij klaar is, wil ik
ook—wel dadelijk' een kopje" hebben."
'Zij gingen samen in den tuin op een bank
zittenMario zette dadelijk hare naalden in be
weging, terwijl de vorst zijn koffie dronk, die liare
moeder hem zonder verder te vragen zelf gebracht
had, terwijl zij daarbij opmerkte:
«Ik dacht weldat mijnheer wel liever voor
ke/ktijd dan daarna koffie wou hebben."
Alexander begon met Mario's moeder een gesprek,
en vond hare antwooiden en opmerkingen zeer
verstandig.
Intusschen was het klokgelui weder begonnen,
en spoorde de huisvrouw aan haren "mantel om te
doen, (zonder welken geen getrouwdo boerin in
Thuringen 's Zonda» uitgaat, al is hot nog zoo
warm), en den man: huizes te wekken. Mario
bracht hare hreikousr<lö% om in plaats daarvan
haar gezangboek to en Alexander verliet
te gelijk met het vronijTklaverblad hot huis.
Hij kwam echter met zijn kerkgang niet verder
dan tot aan hot badhuis, waar hij door zijn oom
gezien werd dio onder de schaduwrijke kastanje-',
hoornen, mot een gezicht waarop de verveling te
lezen stond, heen- en weèr slenterde, on de rook
van zijn sigaar met een lusteloosheid wegblies,'
alsof een kurt oponthoud in liet heerlijke Lieben--
stein tot dé zwaarste beproevingen des levens -
behoorde.
«Waar gaat gij nu weer heen?" vroeg hij aan'
Alexander, die in zijn onschuldig gesprek met
Marie, zijn oom in het geheel niet bemerkt had,
en onaangenaam verrast was toen deze op eens voor
hem stond.
«Naar de kerk," antwoordde Alexander.
«Gij zonde, me een groot genoegen doen nu een
beetjo bij inij te blijven, om mij, voor wij aan tafel
gaan, de zoo hooggeroemde heerlijkheden van Lie-'
benstcin te toonen, daar ik dadelijk na tafel weder
denk te vertrekken."
Alexander nam afscheid van Mario en bare
ooders en beloofde spoedig weer te komen. Do
bravo lieden vervolgden hunnen weg naar de kerk,
Dimitry, die al dadelijk Marie scherp had opge
nomen, wierp nu een langen onderzoekenden blik
op hare ouders, en trok daarop zijn neef bij don
arm met zich voort. -••>
«Gij schijnt van frissche boschbeziën te houdon."'
zei hij na een poos, «en gij hebt waarlijk gee),
slechten smaak. Hoelang kent gij dat meisje'al?"
Sedert gisteren."
«Sedert gisteren en heden na een lang bezoek,
op weg naar de kerk in gezelschap van hare oudérs,u
Dat noem ik snel en slim te werk gaan. Uw vader"
zou het niet gelooven, als ik het hom verhaalde,-
en ik zelf had zoo iets van den jongen sebuchte-
ren heilige nooit gedocht."
De toon, waarop dat gezegd werd, had ietsbe-
leodigends, iets uitdagends, en Alexander had reeds13
een scherp antwoord op de lippen; hij beheerschte,!,'
zich echter bij do gedachte, dat zijn oom, met-,
wien hij weinig sympathiseerdesleehts eenige
uron in Liebcnstein vertoeven zoudie hij nu
niet mot hem in onmin wenschte door te brengen/'-!
Hij stelde voor met hem een wandeling door3
het bosch naar hetLange Zwaard" temaken, en
Dimitry stemde toe, alleen, zooals htj zich uitdrukte,
om don tijd te dooden. Bij het aanschouwen van'
het velo natuurschoon, waarop de licht ontvankelijker'
Alexander hein opmerkzaam maakte, haalde hij t1
onverschillig de schouders op, en hij had bij het
gesprek slechts één hoofddoel, nameniijk zijn neef
over te- halen, uiterlijk binnen veertien dagen naar
Baden-Baden te komen, waar nog andere blbed-
verwanten en vrienden vnn' zijn huis zich zouden->
bevinden.
«Baden-Badcn" zeide hij telkens, «is na Parijsr
de oenige plaats, waar men leven kan zonder
zich te vervelen. Alexander, wiens gedachten bij'
Marie waren, liet zijn oom praten, zonder meer1",
te antwoorden dan noodig was, en was Mij toen
hij 's avonds van hem nf was, want zijn qet».
hield woord en vertrok dadolijk na hot diner
(waaraan Alexander slechts in schijn deelnam)
om aan de ispeeltafol cnbij de bajndèren in/'1
Baden-Badon, die opwekking-te zoeken, welke 'hij- ut
door het kalme natuurschoon van Liobenstein niet,.,.;
vinden kon.
Reeds den volgenden dag ging Alexander-zijne-
Mario, zooals hij haar in zijne gedachte noemde, t
weder, bezoekenhij vond echter noch haar, noch-
hare ouders tehuis, en vernam van een 1'klein-,
meisje, dat-voor buurmans deur .zat, -dat 'zij op-'A
het veld aan don arbeid waren, -Ilij .dacht eonHjij
oogenbük na, wat', hij doen zou. Het denkbeeld,-^
dat hij Mario den" geheelen' 'dog niet zién zou, was-
hem'ionverdragelijkji'hij) mocht aan tafel de goede*"
lieden weer niet overvallen en zoo besloot hij hen»-
