rm
lï
I
Tmektfnt iaplm, ritwulM rwai.
-.V
mnainidj!: x <uhja uaiu
"V i f e> xi X> e r t ,ï|g- ste J a a r a u
-
«•f/ t >^4* r
t M
V f t* '1 °.}-pp'J
i
t j \,m x 4 -
ORAM!
Abonnementsprijs, per kwaitaal1.85.
Frhneo per post, door het geheele Rijk. -'2.50.'
Afzonderlijke nornniers- 0.10.
BlIHKAUi MARKT, IS, 124.
Advertentieprijs: van 110 gewone regels
mot inbegrip van eene Courant1.10»
Iedere gewone regel meer- 0.10.
Driemaal plaatsing wordt tegen tweemaal befekéa<L>
BH deze Courant behoort een JBy voegsel.
f ft
Aan het Commissariaat van politie is als ge
vonden aangebracht een Itulsdeur-sluUel.
Schiedam, 21 Februari 1880.
De B. B. Courant gaf voor eenige dagen
verslag van een vergadering, die wel ver van
hier gehouden ismaar die voor ons Neder
landers, niet ongemerkt mag voorbijgaan. .We
bedoelen de vergadering te Paratnariboj»dhqr
zes ingezetenen belegd met het doelepnTjil&n
te bei amen tot oprichting eener naamlooleven-
nootschap, zich ten doel (.tellende het exploi-
teeren.van plantages en al wat daartoe behoort.
Het verslag van het verhandelde op bedoelde
vergadering luidt aldus:
Die vergadering is gehouden, en de bedoelde
zes ingezetenen (met den heer S. Van Lierop
aan 't hoofd) maken deswege o. a. het vol
gende bekend:
ïWe mochten ous in een talrijke opkomst
verheugen, en .veiblijden ons in de vele be
wijzen van sympathie, die \yejt|a de vergaderde
menigte mochten ontvangen. Zoo zijn we dus
niet in onze hoop, bedrogen, dat er nog leven
in Suriname is op te wekken, en dat er nog
mannen gevonden worden, die de bandeu ineen
willen slaan om iets goeds tot stand te brengen,
om den bloei van ingezetenon en kolonie te
helpen bevorderen.
jWe verheugen ons in het aanvankelijk
welslagen onzer pogingen, en het is ons hoogst
aangenaam aan het publiek te kunnen mede-
dceleu, dat voorloopig reeds, staande de ver
gadering, voor omstreeks f 25,000 is inge
schreven en er tot meerdere deelnemingen
reeds toezeggingen zijn. Zal intusschen de
Maatschappij tot stand komen, waarvan we
zooveel goeds voor de kolonie verwachten, dan
is meerdere deelneming noodig, en met al de
kracht die in ons is, sporen we een ieder
daartoe aan. We doen dat met vertrouwen, in
de volle overtuiging dat we in onzen'plicht
zouden te kort schieten wanneer we het nalieten,
in de volle overtuiging dat we aansporen tot
iets goeds, en dit mogen we er bijvoegen, in
de vólle overtuiging ook,' dat liet een nieuwe
ramp voor de kolonie zou zijn, wanneer onver
hoopt mocht blyken dat voor dergelijke onder
neming', aanvankelijk op kleine schaal, met
aandeelen van slechts 1 250, de 'ondernemings
geest. in^Suriname zelfs blyken mocht 'te gei ing
te zijn.
JyWat zou men,in Nedeiland, wat zou men
elders in lEuropa denken van eene kolonie',
waar op'die wyze blijken).'zou zoo weinig ver
trouwen te bestaan in" het exploifeeren van
plantages? Hoe,zoudt ge weder op steunvan
elders' kunnen en mogen rekenen,* wanneer'gij
zelff toont u het geringstö( offer biet te willen
getroosten, zelfs niet de minste kans te willen
wageïn oen eene te lang "vergeefs gewachte wel
vaart op te wekken? En de kans bovendien,
het is in- de gehoSden vergadering betoogd
kan niet. in uw najfeel zijn, maar moet onge
twijfeld tot uw eel leiden."
Deze onderneming geldt alzoo het bevorderen
der welvaart opAeen grondgebied, dat sedert
1667 in het bezij^Èir Nederlanders is en in den
bloeitijd der Wejfcftndische Compagnie rijke
yoordeelen aan h|LJioederland afwierp. In later
tijd is Suriname -'e^iter zeer achteruit gegaan,
en van,een gebie^dat ruim viermaal de opper
vlakte van Nederland beslaat, wordt thans
het cijfer zou lachwekkend zijn, als het op een
minder ernstige betrekking had, slechts
een tweehonderd tachtigste deel, of 10 vierkante
mijlen bebouwd. D:e grond levert uitmuntende
suiker, koffie, cate y en katoen, producten alzoo,
die een aanzienjijte handelswaarde vei tegen woor-
digen. De hoofdstsO Paramaribo telt ongeveer
18000 inwoners. Wij zyn-gewoon van deze
bezitting weinig 'góeds te hoorenin de jaren,
toen onze Oost-Inctache bezittingen ruime baten
aan' het moederlab 1 afwierpen, kwam de West
steeds als een schadepost op onze begrootingen
voor.en( werd .veel gesproken van ver
beteringen, die konden en moesten ingevoerd
wordtin, van invoer van werkvolk, om in de ont
brekende arbeidskrachten te voorzien, maar het
bleef bij het bespreken van plannen, en vei'der
kwam het niet. Merkwaardig mag daarom het feit
worden genoemd, dat thans in den boezem der
kolonie zelf een stem opgaat, om den rijken»
vruchtbaren bodem te ontginnen. Die poging ver
dient meer dan de belangstelling, zij verdient ook
den kraehtigen steun der Nederlanders, aari wie
de vruchten der onderneming zeker ten goede
zullen komen in den vorm van veilevendigd
haudelsvertier en drukker scheepvaart.
Vooreerst volge men dus met belangstelling,
wat deze vennootschap in het klein gaat ver
richten, en blijkt zij vertrouwen te verdienen,
dan dient liet haar bij mogelijke uitbreiding
harer plannen, geschonken te worden. Mocht
men beweren, dat Amerikaansche ondernemin
gen in den laatsten tijd by de Nederlandsche
groote en kleine kapitalisten geen byzonder
vroolijke herinneringen hebben opgewekt, daar
tegen kan aangevoerd worden, dat in gindsche
gewesten het gezond verstand ook zijn rechten
schijnt te hernemenen dat de dwaze onder
nemingen der laatste jaren daar op welver
diende wijze aan de kaak worden gesteld. Wil
men hiervan een proefje, men leze het volgende
verhaal van Bret Harte, den Amerikaan, die
als een andere Dickens zijne landgenooten hun
misstappen en dwaasheden op de rechte Wyze
onder het oog weet te brengen. Bedoeld ver
haal luidt aldus:
DE DUIVEL EN DE MAKELAAR.
Een middeleeniTSche legende.
De kerkklokken in San Francisco sloegen tien.
Juist streek do Duivelwelke dien avond boven
de stad had gefladderd, neder op het dak van eene
kerk op den hoek van do Bush- en Montgamme-
rystruaten gaf eon démenti aan liet volksgeloof
dat Zijn Ueisclio Majesteit heilige gebouwen ont
wijkt en verdwijnt op liet hooren van een Credo
llaler-nmler.
Zelfs wil hedendaagscho twijfelzucht wel bewe
ren dat hij niet afkocrig is van die orthodoxe
sermoenen welke *bepaaldolijk over hom handelen,
en zoo tot op zokeie hoogte eone erkenning'int
zich sluiten van zyne macht en zijn aanzien.
Ik voor mij houd het er voor, dat hij lot deze'
keuze van rustplaats voor oen groot deel gobracht
werd door haar onmiddellijke nabijheid van oenr
drukke hoofdstraat Toon hij rustig en wel gezeten
wasbegon hij de verschillende geledingen 'van
een langensmallenrieten stok uit te schui
ven dien hij in de hand hielden die weldra
bleek een buitengewoon kunstig vervaardigde hen
gelroede te zijn, teleseoopsgewijzo in elkander slui
tend waardoor zij tot eene ongelooflijke lengte
kon worden uitgetrokken. Na er een snoer aan.
vast gemaakt te hebben, zocht hij oene kunstvlieg
van bijzonder maaksel uit con doos dion hij bij
zich droeg, en wierp met een behendigon zwaaii
de lijn juist in het midden van den levenden stroom,
welks vloed en ebbe door Montgoinmorystraat rees
en daalde. Of de menseden bij/onder deugdzaam,
warenof dat het iokaas niet verleidelijk genoeg
wasniemand wilde bijten. Te vergeefs wierp de
Duivel den angel uit in den maalstroom voorden,
ingang van dc Westerbank, of vierde do lijn in
do beschaduwde plekjes der Cosmopolitan; vijf
minuten gingen voorbij zonder dat lnj zelfs maar
beet- kreeg. «Wel heb ik ooil" sprak do Duivel,
»dat 's al heel vreemd on nog wel een van unjn
meest gezochte vliegenWelin Broadway of
Beanconstreet kwamen ze er in scholen op af. Tc Zal
eens een ni.uwe aanslaan." En voorzien van oen
versche vliig uit zijn welgevulde doos ging de
lijn weer naar beneden.
Een tijd lang scheen liet alsof do vangst voor-
deelig zou zijn. Ieder oogenblik daaldo en reos de
dobber en zaten ze aan de vlieg to knabbelen.
Eens of twoemaal scheen het zelfs, alsof het aas
was verzwolgen, en dc wijze, waarop do Duivel
bij zulke gelegenheden de lijn vierde en speling
gaf, zou liet hart van Izaak Walton, den "Vol
maakten Hengelaar, goed bobben gedaan. Maar
zijn pogingen bleven vruchteloos; onverandeilijk
was het aas van den angol af zonder dat liet
slachtoffer was aangehaakt, en oiudolijk veiloor
do duivel zijn geduld. »Ik had al meer van die
San Franciscanen gehoord," mompelde lnj; wacht
maar tot ik er eens oen beet krijg, of ik
liem voegde hij er kwaadaardig bijterwijl
hij een nieuwe vlieg aan den haak sloeg. Een
geweldige ruk en een heftig draaien en wringen
bekroonde zijne poging, en eindelijk, niet zonder
veel moeite, slaagde hij er in een vetten twee-
lionderdponds makelaar op het kerkdak aan land
te brengen.
Terwijl liet slachtoffer als een visch op het
droge lag te snakken, bleek liet uit alles, dat de
Duivel vol«trokt geen haast maakto om don haak
uit zijn kieuwen te verwijderenovenmin sjn eidde
hij in cho tecdere kunstbevveiking de hoffelijkheid
en bevallige handigheid ten toon, waai door hij
zich gewoonlijk onderscheidde«Komaan", z.oide
hij barsch, terwijl hij den makelaar bij /.ijifbi ooks-
batid vatte, «schei maar uit met dat gesteun en
gezucht. Verbeeld je maar niet dat ju een groote
vangst bent. Ik was er zeker van ,je te zullen
krijgen. 'tWas maar een kwestie van tijd."
«Dat is liet niet, Uwe Hoogheid, 't geen mij
hindert," kermde de ongelukkige, terwijl lnj pijnlijk f
het hoofd schudde, «maar dat ik me door zulk een
ellendig lokaas heb laten verschalken. Wat moe-
ton ze wei van'me zeggen, daar beneden? Dat j
ik zulke mooie affaires bon voorbijgeg&anom ma1
-1
Jf
