Buiteilaüiscle Bericliten.
a o su ii i).
Ta South-Shields werden bij gelegenheid van
de verkiezingen zes politieagenten ernstig ge
kwetst, Elders zijn elf kerels voor den rechter
van instructie gebracht, die gezworen hadden
iedereen te zullen vermoorden, die voor den
conservatieven kandidaat stemde.
Te Aichlado heeft men de huizen van eenige
kiezers belegerd, teu einde heu daardoor te
verhinderen, hun stem te gaan uitbrengen,
't Een en 't ander is echt Engelsch snaar laten
we het tot vertroosting van diep gevoelende
zielen hierbij voegen: een eeuw geleden was
't veel erger en weerde men zich by dergelijke
gelegenheden veel meer dan thans met knuppel
en vuist.
Wat er ook nog verder gebeure, de aftreding
van Lord Beaconsfield is zeker, en naar consti
tutioneel gebruik, zullen de liberalen regeerings-
partij worden. Voor een eindalooze minis-
terieele crisis, gelijk de Meimaand van '79 er
een aan Nederland bracht, behoeft in Eugeland
geen oogenblik vrees gekoesterd le worden. De
liberalen vatten de teugels van het bewind op,
als aangewezen personen, en hetzij Gladstone
ftl dan niet lid van het kabinet wil zijn, de
ïaak zal wel spoedig beslist worden.
En nu de indruk, door dezen onverwachten
uitslag in het buitenland teweeggebracht? Te
Berlijn is men niet vbldaante Weenen wordt
het ook niet verbloemddat men gaarne een
meerderheid voor het Ministerie Beaconsfield
bad gezien. De Bei jijnsche bladen, zelfs liberale,
voorspellen een libpraal kabinet in Engeland
maar een zeer koit leven; zij zouden natuuilijk
ook gaarne zoo iets zien. Zij kennen Beacons
field als den avontuurlijken bestrijder van de
Bussische staatkunde en zijn van de bedoelingen
van Gladstone lang niet zeker. Daar komt bij,
dat de Petersburgsche bladen over de over
winning der Engelsche liberalen juichen en
dit bleef te Berlijn niet onopgemerkt. Een en
ander is wel het duidelijkst bewijs, dat de
innigo verstandhouding tusschen Oostenrijk,
Duitschland en Rusland, al mogen de monarchen
van beide laatstgenoemde staten jegens elkander
vriendschappelijk gezind zijn, toch nog zoo vol
komen niet is als vroeger het geval placht te zjjm
Da Oostenrijksche Kroonprins, die met de
dochter van den Koning der Belgen verloofd
is, zal na Zijn huwelijk zyn verblijf vestigen
te Praag, de hoofdstad vaa Bohemen, waar
hij reeds een paar jaren heeft dooigebracht.
De Prins is na zijn terugkomst uit België
daarheen gereisd en heeft aan de bewoners
der stad mededeeling gedaan van zijn aanstaand
huwelijk en zijn vestiging in genoemd kroonland.
Aan gelukwenscheu van allerlei corporatiën
ontbrak het niet, eu de Kroonprins had na
tuurlijk voor alle een antwoord. Daaronder is
er een, dat opmerking verdient, 't Was tot den
bevelhebber der militaire macht gericht. Hem
verzekerde de Prins, dat hij naar lichaam en
ziel soldaat was, en dat zijn toekomstige
echtgenoote een ware, dappere soldaten
vrouw zijn zou. 't Is werkelijk kras; dat in
itille afzondering opgevoede Prinsesje, voor
weinige weken nog gansoh en al kind, een
soldatenvrouw I Nu moet men zoo'n antwoord
wel niet hcoger schatten, dan het werkelijk
•waard is; maar men ziet er uit, welke geest
den Prins bezielt. Had hij gezegd: sik ben met
hart en ziel financier, en myn vrouw zal een
zuinige huisvrouw zijn; beiden zullen we door
voorbeeld en daad aantoonen, langs welken weg
de publieke schuld het best kan verminderd
worden, want dit is een levenskwestie voor
Oostenrijk", dan zou men hem waarschijnlijk,
burgerlijk, zeer burgerlijk hebben genoemd.
Maar de Kroonprins heeft zich misschien her
innerd, dat een zijner voorvaderen, Hei tog
Frans van Lotharingen, de gemaal van Keizerin
Maria Theresia ook niet zeer gezien was.
Waarom? Och, de man had- niets te doen;
want zijn vrouw en de Minister Von Kaunitz
regeerden. Daarom ging hij voor tijdverdrijf
koopmanschap drjjven en naar men verzekerd,
zijn de schatten van het tegenwoordige Habs-
burgsche huis niet vreemd aan het burgerlijk
bedrijf van den practischen naam keizer. Sol
datenbloed had de man echter niet, en daarom
was hij zeer, zeer burgerlijk.
Prins Jeróme Napoleon heeft Frankrijk ea
ons geheele werelddeel verrast met een brief.
Deze heer heeft ook geen soldatenbloed; als
't op vechten ging, werd hij steeds ongesteld,
en den Hertog van Aumnte het hij op antwoord
wachten, toen deze hem tot een tweegevecht
uitdaagde. In zyn brief dan verklaart het
wezenlijke of vermeende hoofd der Bonapartes,
dat hij zijn volle goedkeuring schenkt aau het
geen de Fransche Regeering in zake het onder
wijs heeft verricht eu aan de decreten betreffende
de congregatiën en de Jezuïeten. De prins ver
klaart volgens zijn beginselen de revolutie te
zullen verdedigen, waar deze ook maar op een
enkel punt wordt aangerand, maar dat hij zich
eveneens zal verklaren tegen de opheffing van
eeredieust en tegen het sluiten der kerken.
Dit laatste is curieus; wie denkt daaraan?
De prins heeft van zich willen doen hooren;
dat is duidelijk, maar of hij verstandig heeft
gehandeld, is een tweede zaak. In het kamp
der Bonapartisten ten minste zijn velen heftig
verbolgen over 's PiÏDsen uiting zijner nieuwe
gevolgens.
Heeft ook Bismarck van zich willen doen
hooren toen hij onverwachts zijn ontriag als
rijkskanselier heeft ingediend: Is hij werkelijk
zoo ziek, of wil hij door zijn verzoek om ont
slag den Keizer bewegen, hem terwille te zyn
in zekere maatregelen, die hij noodig acht en
wil doorzetten? In een extra parlementairen staat
als Duitschland is ^'eel mogelijk, wat elders
niet zou kunnen bestaan.
Wilhelm het verzoek van den rijkskanselier
Von Bismarck om ontslag met de volgende woorden
beantwoord: ®Het blijft bij mijn vroeger:
nooit". De rijks kanselier had echter Dinsdag
zijn verzoek, met verwijzing op zyn ondermijnd#
gezondheid, vernieuwd, en was daarop tegen
gisteren tot eene verdere bespreking by den
Keizer uitgenoodigd.
Het bericht der dagbladen te Berlijn,
volgens hetwelk de rijkskanselier Von Bismarck
zijn verzoek om ontslag reeds vóór twee dagen
aan Keizer Wilhelm gericht, en deze daarop
afwijzend beschikt had, alsmede dat Je rijks
kanselier daarop zijn verzoek, op grond tan
gezondheidsredenen, had vernieuwd, is ten
eenenmale ongegrond. De rijkskanselier hesft
Dinsdag zijn verzoek om ontslag gemotiveerd,
zooals dit Dinsdag door de Nordd. Ally, Zeit,
is opgegeven, ingediend. De Keizerlijke beslissing
daaromtrent is nog niet bekend. In de par
lementaire kringen houdt men zich verzekerd,
dat de bondsraad, bij het hervatten der beraad
slagingen over zegelbelasting, de denkwijze van
den rijkskanselier zal eerbiedigen, en zulks te
meer, daar de rijksconstitutie een rijkskanselier
behoeft, die de verantwoordelijkheid voor de
wetsontwerpen op zich neemt en die ook con
trasigneert.
ENGELAND.
Van de 481 verkiezingen, welke tot dusver
hebben plaats gehad, behooren van de gekozenen
283 tot de liberale en 163 tot de conservatieve
partij, en 35 tot die van de home-rulers.
De liberalen hebben thans 67 zetels ge
wonnen, zij beschikken nu ovev eene meerder
heid van 85 stemmen op de conservatievenen
home-ruleis sameu.
Lord Hartington hield jl. Diusdag eene
uitvoerige redewaarin hij zeide dat, lord
Beaconsfield den aanstaanden Minister van
Buitenlandsche Zaken eeue moeielijke erfenis
heeft nagelaten.
Ais men den liberalen het verwijt doet, dat
zij Rusland vergunnen zullen inbreuk te maken
op het verdrag van Berlijn, dan kan het
antwoord luiden wat heeft Beaconsfield gedaan
om Turkije te dwingen tot het nakomen zyner
verplichtingen, die toch evenzeer bij het ver
ding van Berlijn waren vastgesteld. De spreker
bleef bij zijne bewering dat het verdrag nog
steeds onuitgevoerd was.
OOSTENRIJK,
Het gisteren bij het Lagerhuis ingekomen
wetsontwerp tot het sluiten eener staatslcenüng
tot kanaiiseering van de Theiss en ter onder
steuning van Szegediu, stelt voor den Minister
van financiën te machtigen eene loterij-iecning
uit te geven ten bedrage van 40 inillioen.
Hiervan zullen 15 millioen aangewend worden
tot weder-opbouw van Szegediu. De leening
zal 4 pet, rente geven en binnen 50 jaren
afgelost zijn.
Bismarck's verzoek om ontslag heeft ts
Weenen een geweldigen indruk gemaakt wegens
de overeenkomst tusschen Berlijn en Weenen ea
vooral ook wegens de voor Rusland zoo vrien
delijke stemming aan het 'Berlijnsche Hof. Da
bladen spreken allen den wensch uit dat Bis
marck over het Duitsche particularisme en de
Berlijnsche hofpolitiek mag zegevieren tot heil
j van Oostenrijk.
F R A N K B IJ K.
De Pays, sprekende over den brief van Jé-
róme Napoleon, zegt dat de groote massa van
de imperialistische party er met verontwaar
diging tegen protesteert, en niets te doen wil
hebben met een zoo onverbeterlijk man, van
wien voor Frankrijk en voor de belangen van
de party niets goeds te verwachten is. i
AMERIKA.
De heer Guzman Blanco is tot president der
republiek Venezuela herkozen.
t
Volgens liet nieuwsblad Politik zou er een
conflict ontstaan zyn tus«chen Keizer Alexander
en graaf Loris Melikoff, waarbij den laatstge
noemde zijn verlangen werd toegegeven. Na
de laatste gepleegde aanslagen was het van
alg'-meene bekendheid, dat de repressive maat
regelen nog strenger zouden ten uitvoer gelegd
worden In het eerste oogenblik was dit de
wensch van den Keizer en hij zou daarbij
gezegd bobbenïdat de samenzweerders uit
geroeid moesten worden". Loris Melikoff was
het iu beginsel natuurlijk eens met deD Keizer,
maar wilde gansch andere middelen dan deze
aanwenden. Het ging zoover dat hij verklaarde
zijne opdracht alleen ten uitvoer te kunnen
leggen als men hem de handen vrij liet. De
Czaar stemde er eindelijk in toe en Loris
Melikofi liet daarop verscheidene leden van
den raad uit de burgerij van Petersburg zitting
in de executieve commissie nemen, terwijl hij
ook het ontslag van geueraa! Dienteln wist
door to zotten en meer andere hooggeplaatste
ambtenaren wil doen vervangen. Ilij is echter
voorzichtig bij de moeieüjkheden die hij ont
moet en gaat slechts langzaam voort. Man
verzekert intusschen, dat hij zijn doel niet
tracht te verbloemen en dat hjj meer en meer
liberale maatregelen wil nemenwaarin by
krachtdadig ondersteund wordt door den
Grootvorst-troonopvolger.
Prins Gortschakoff is zoo ziekelyk, dat
hij zich in' een rolstoel naar de kamer des
Keizers moest laten voeren, om daar, in zit
tende houding, zijne voordrachten en plannen
aan den Czaar stamelend mede te deelen.
DUITSCHLAND.
Volgens de National Zeit., heeft Keizer
