taclijiit iaplijis, uitspuw BMai.
A0. 1880.
Kennisgeving
Zaterdag 3 Juli,
4961.
Vier
i
*i Dertigste J a a
gang.
t
iSONNKMENTüPBUb, pel kwartaal J 1.85.
Franco per post, door het geheele Kijk - 2.50.
Wonderlijke noramars- 0.10.
Aan het Commissariaat van Politie zijn als
op straat gevonden aangegeven, een zwartbonte
»e» en een portcmonnale met f 0.70.
De BunoEsiEEStr.n vak Schiedam,
Brengt bij deze ter kennis van do Ingezetenen:
Dat het Kohier \an het Patentregt No. 2 dezer
Gemeente over liet Dienstjaar 188ÜS1door den
Heer Provincialen Inspecteur der Directe Belastingen te
Rotterdam, op den 1 Julij 1880 executoir verklaard
en op lieden aan den Ontvanger der Directe Belastingen,
ter invordering is overgemaakt.
Voorts wordt bij deze herinnerd, dat een ieder
verpligt is zijnen aanslag op den bij de wet bepaalden
voet, te voldoen; alsmede, dat, van lieden af, do termijn
van drie maanden ingaat, binnen welken de reclames
tegen dezen aanslag beiiooren te worden ingediend.
En is hiervan afkondiging geschied, waar liet behoort,
den 2 Julij 1880.
De Burgemeester roornoem 1,
.1. A. KOLKT Wz., Ij. li.
Schiedam, 2 Juli 1880.
Wie neemt er in deze dagen ook maar de
minste notitie van de amnestie in Frankrijk
en van het iot, dat haar'in den Fransehen
Senaat wacht? Waarschijnlijk niemand dan de
commissie uit genoemd staatslichaambelast
jmet het onderzoek van het daartoe strekkende
wetsontwerpde Ministers, 'die het hebben
ingediend, en zij. die in spauning uitzien naar
het tijdstip, dat de amnestie hun zal vergunnen.
(Jen voet weder op vaderlandschen bodem te
'getten. Zonderling toeval, op donzelfden dag.
dat er door de commissie wordt beraadslaagd
.of men een deel verbannen Fransclien deu
terugkeer in het vaderland zal toeslaan, let
men de decreten van jongstleden Maart ten
uitvoer, en doet de paters Jezuïeten hun ge
stichten ontruimen. Gelijk niea weet was aan
deze orde, als iti Frankrijk niet erkend, toe-
goetaan hun zaken te icgelen en de 30 Juni
-was daarvoor als uiterste termijn aangewezen.
jAndere niet erkende orden hadden van de
regcering slechts de erkenning hunner positie
j te vragen om met hun werkzaamheden te
blijven d.-orgaan.
Gelijk te verwachten was, hadden verscheidene
bestuurders van inrichtingen der Jezuïeten zich
aan den ontvangen last niet gestoord, en wilden
lij slechts voor geweld wijken. Deze feilen
waren belangrijk genoeg om de aandacht der
Franschen geheel van de nmnestie af te trekken
en op de zaak der kloosterlingen over te
brengen. De politie heeft handen vol work
gehad en het is zeer te verwonderen, dat de
zaak zonder veel geiucht is afgeioojien. Hier
on daar een duw en een stootwat getier en
geschreeuw »a bas la république," of sviveia
république," en daarmede is voor het oogenblik
gezegd, wat èr gezegd kan wordeD. Zelfs in
de Kamer der Afgevaardigden is men meteen
.enkele vraag van den beer Baudry d'Asson en
een kort antwoord van den Minister over de
geschiedenis heengestapt.
Zullen wij aam de nationale feestviering
deelnemen, vraagt het Journal do JIrvxeltcs
Aanleiding tot die vsaag neemt het blad uit
•de omstandigheid, dat België zijn vertegen
woordiger bij den Heiligen Stoel heeft terug
geroepen, en dus de bestaande betrekkingen
.afbreekt,
7oor eenige maanden nog verdedigde de
Minister van Buitenlandsche Zaken, de heer
BÜSlKAll: MARKT, K, 124,
Frère Orban, het behoud vajn dat gezantschap
met alle kracht: wat is dp'reden, die hem
thans bewogen heeft, een gpheel andere ge
dragslijn te volgen Het Handelsblad geeft in
korte 1 rekken hierover de volgende beschouwing.
De voormalige bisschop van Doornik, de heer
Dumont, heeft dezer dagenin de Tribune de
Mons den volletligen tekst openhaar gemaakt
der officieele stukken, welke sedert den aanvang
van den ^schoolstrijd" met liet episcopaat zijn
gewisseld, Uit deze stukken blijkt ten duide
lijkste, dat de Roomsche Gurie tegenover de
Belgische Regeering zeer dubbelzinnig gehan
deld heeft en zelfs haar eenvoudig zocht te
bedriegen. Daardoor dan ook is het behoud
van het Belgische gezantschap bij het Vatikaan
onmogelijk geworden. liet' is gebleken, dat de
Curie en bepaaldelijk kardinaal Nina, van den
aanvang af, niet slechts bekend waren met
alles wat de Belgische bisschoppen tegen de
wetgeving op de staatsscholen hebben verricht,
maar die baudelingen ook nadrukkelijk hebben
goedgekeurd en geprezen. Alle verzekeringen,
in het diplomatieke verkeer aan de Belgische
Begeering gegeven, waren onoprecht en niet
gemeend. Indien de lieer |YèreOrban aan de
hem uit Rome gezonden, antwoorden volle ge
wicht heeft gehecht en liet als eeu zaak van
eer beschouwde ze niet te wantrouwen, dan
was het, omdat hij te eerlijk man is om zulk
spelen met woorden te voorzien. Een thans
openbaar gemaakt stuk, waarvan stiaks, zegt,
dat do Regooring inderdaad niet om den turn
werd geleid. Maar den gausclien o nvang van
het bedrog kan zij toch slechts nu hebben be
grepen, door de mpdedeelingeu Mgr. Dumont.
In December 1878, nog voordat het wets
ontwerp op de scholeu voor lager ouderwijs bij
de Kamers was ingediend, maakten de Belgische
bisschoppen zich reeds tot den sthijcl gereed en
vaardigden eeu zeer heftige» herderlijken brief
uit. De bisschop van Doornik, Mgr. Dumont,
weigerde het stuk mede te onderteekenen, en
verklaarde dit eerst te zullen doen, wanneer
de Paus het hem uitdrukkelijk gelastte. Hit
Rome kwam het telegiafische bericht van
kardinaal Nina, dut de Paus gean druk op Mgr.
Dumont wihlo oefenen door een bepaald bevel;
de herderlijke brief zou dm zonder zijne ouder-
teekening kuunen uitgevaardigd worden. De
aartsbisschop van Mechelen zou dien in zijn
eigen naam kunnen openbaar maken, en dan
zouden de overige bisschoppen zich ieder
afzonderlijk daarbij kunnen aansluiten. Mgr.
Dumont moest dan maar naar eigen goedvindeu
handelen. De bisschop van Luik, Mgr. De Mont-
pellier, gaf hiervan aaD zijn ambtgenoot voor
Dooi nik kennis, en deze antwoordde per tele-
giam: i>Je signe ad ineutem S. Sedis" (ik
ondei toeken in den zin van deu 11. Stoel). De
herderlijke brief, welke dus ie Rome bekend
en goedgekeurd was, werd openbaar gemaakt,
en de lieer Frore-Orbau begaf zich naar den
nuntius, om hom ouder het oog te brengen,
dat deie gemeenschappelijke verklaring der
bisschoppen in de oogen van het publiek van
groote beleekt-nis was, te meer omdat, volgons
dépêches uit Rome, in de dagbladen opgenomen
en niet gelogenstraft, het Vatikaan den berde-
lijken brief zeer gunstig had opgenomen.
Daarop antwoordde kardinaal Ninn, wieu
dezelfde bezwaren op '15 Januaii 1879 door
den Belgischen gezantschapssecretaris Reussens
opnieuw werden voorgedi agenNoch hij noch
de H. Vader hadden niemand opgediagen" om
een telegram af te zenden, waarin de herde-
lijke brief wordt geprezen. Dit was volkomen
CD DRA NT.
Advertentieprijs: van 110 gewone regels
met inbegrip van eene Courantl.lé»
Iedere gewone regel meer- 0.10»
Driemaal plaatsing wordt tegen tweemaalbere'tei d»
waar. i>0 pgedr agen" had kardiuaal Nina
dit aan niemand, want hij zond het telegram
zelf, met het b'avel om den herderlijken brief
onder alle omstandigheden, met of zonder
Dumonts handteekening openbaar te maken.
De Regeering werd dus met voordacht om den
tuin geleid.
Op 17 Juni '1879 richtte da aartsbisschop
aan Mgr. Dumont evenals aan alle andere
bisschoppen een schrijven betreffende een nieu
wen herderlijken brief, door het geheele episco
paat onmiddellijk na de aanneming der nieuwe
schoolwet uit te vaardigen. Ook de tekst van
dit schrijven is in de Tribune de Mons opge
nomen De aanvang luidt aldus: sWaarde en
geëerde heer! De gemeenschappelijke herder
lijke brief, door u ontvangen, is door den li.
Vader uitdrukkelijk goedgekeurd en geprezen,
doch Z. II. wenscht dat dit volstrekt geheim
(obsolutamenle secreto) blij ve." Alzoo was ook
deze tweede herderlijke brief, voordat hij den
bisschoppen ter onderteekening werd voorgelegd,
door den Paus onderzocht en goedgekeurd. Op
19 Juli opperde Frère-Orban zijne bezwaren
over dien herderlijken brief,1 »als volkomen in
strijd met de afgelegde verklaringen van den
H. Stoei." „Daags daarna kwam uit Rome het
volgend antwoord: »Dë bisschoppen zijn kardi
naal Nina vóór geweest; de instruction aan
den nuntius ziju te laat ontvangen; men moet
den herderlijken brief eerst kennen, alvorens
zich daarover te kuuuen verklaren".
Op 5 October ontving Frére-Opban uit Rome
het officieele bericht, dat de Paus de bisschop
pen had vermaanddoch niet gehoorzaamd
was geworden. Nauwelijks was dit stuk in
November ter algemeene kennis gebracht, of
de ultramontaansclie pers trad op met de
verklaring, dat Leo XIII den bisschoppen
^rechtstreeks zijn dank had betuigd voor hunne
ijverige verdediging der Kerk, onder verklaring
van zijn vertrouwen in liuuue beproefde wijs
heid". Van liberale zijde was tot dusver nog
altijd zekere twijfel geopperd over de echtheid
dezer verklaringdoch thans weet men, dat
de rechtsti eeksche goedkeuring van de houding
der bisschoppen werkelijk van het Vatikaau
is uitgegaan.
De onthullingen van Mgr. Dumont hebben
de dubbelhartigheid van de Roomseho Curie
aan het licht gebracht. Der Belgische Regeeripg
zijn de oogen opengegaan en zij breekt daarom
de diplomatieke betrekkiugeu met den Pause
lijke» Stoel af.
Dinsdagavond is te Brussel in de kapel van
liet Museum, de kerkelijke plechtigheid gevierd,
uitgeschreven door de Synode der Evangelische
kerken in België, bij gelegenheid van de feest
viering van Belgie's vijftigjarige onafhankelijk
heid. Feu verslaggever beschrijft de bijeenkomst
als een soort van familiefeest, waarop de uit
drukking vau nationale blijdschapen van
ernstige vreugde in de plaats trad van den
indruk door ceremoniëele plechtigheden teweeg
gebracht.
De gnnsche vergadering zong een gebed voor
den Koning en het land. Daarna hield de
president der Synode, de predikant Rochedieu,
vroeger te Delft gevestigd, een rede, waarin
hij deed uitkomen, dat op een plaats aan den
eeredienst gewijd, wei van geen staatkunde
sprake mocht zijn, maar dat daar thans we!
moest gesproken worden vau de vrijheden, aan
den protestantschen eeredienst, in België door
de constitutie van 1880 gewaarborgd. In ge
voelvolle woorden uitte despreker de betuigingen