taclijiit iaplijis, uitspuw BMai. A0. 1880. Kennisgeving Zaterdag 3 Juli, 4961. Vier i *i Dertigste J a a gang. t iSONNKMENTüPBUb, pel kwartaal J 1.85. Franco per post, door het geheele Kijk - 2.50. Wonderlijke noramars- 0.10. Aan het Commissariaat van Politie zijn als op straat gevonden aangegeven, een zwartbonte »e» en een portcmonnale met f 0.70. De BunoEsiEEStr.n vak Schiedam, Brengt bij deze ter kennis van do Ingezetenen: Dat het Kohier \an het Patentregt No. 2 dezer Gemeente over liet Dienstjaar 188ÜS1door den Heer Provincialen Inspecteur der Directe Belastingen te Rotterdam, op den 1 Julij 1880 executoir verklaard en op lieden aan den Ontvanger der Directe Belastingen, ter invordering is overgemaakt. Voorts wordt bij deze herinnerd, dat een ieder verpligt is zijnen aanslag op den bij de wet bepaalden voet, te voldoen; alsmede, dat, van lieden af, do termijn van drie maanden ingaat, binnen welken de reclames tegen dezen aanslag beiiooren te worden ingediend. En is hiervan afkondiging geschied, waar liet behoort, den 2 Julij 1880. De Burgemeester roornoem 1, .1. A. KOLKT Wz., Ij. li. Schiedam, 2 Juli 1880. Wie neemt er in deze dagen ook maar de minste notitie van de amnestie in Frankrijk en van het iot, dat haar'in den Fransehen Senaat wacht? Waarschijnlijk niemand dan de commissie uit genoemd staatslichaambelast jmet het onderzoek van het daartoe strekkende wetsontwerpde Ministers, 'die het hebben ingediend, en zij. die in spauning uitzien naar het tijdstip, dat de amnestie hun zal vergunnen. (Jen voet weder op vaderlandschen bodem te 'getten. Zonderling toeval, op donzelfden dag. dat er door de commissie wordt beraadslaagd .of men een deel verbannen Fransclien deu terugkeer in het vaderland zal toeslaan, let men de decreten van jongstleden Maart ten uitvoer, en doet de paters Jezuïeten hun ge stichten ontruimen. Gelijk niea weet was aan deze orde, als iti Frankrijk niet erkend, toe- goetaan hun zaken te icgelen en de 30 Juni -was daarvoor als uiterste termijn aangewezen. jAndere niet erkende orden hadden van de regcering slechts de erkenning hunner positie j te vragen om met hun werkzaamheden te blijven d.-orgaan. Gelijk te verwachten was, hadden verscheidene bestuurders van inrichtingen der Jezuïeten zich aan den ontvangen last niet gestoord, en wilden lij slechts voor geweld wijken. Deze feilen waren belangrijk genoeg om de aandacht der Franschen geheel van de nmnestie af te trekken en op de zaak der kloosterlingen over te brengen. De politie heeft handen vol work gehad en het is zeer te verwonderen, dat de zaak zonder veel geiucht is afgeioojien. Hier on daar een duw en een stootwat getier en geschreeuw »a bas la république," of sviveia république," en daarmede is voor het oogenblik gezegd, wat èr gezegd kan wordeD. Zelfs in de Kamer der Afgevaardigden is men meteen .enkele vraag van den beer Baudry d'Asson en een kort antwoord van den Minister over de geschiedenis heengestapt. Zullen wij aam de nationale feestviering deelnemen, vraagt het Journal do JIrvxeltcs Aanleiding tot die vsaag neemt het blad uit •de omstandigheid, dat België zijn vertegen woordiger bij den Heiligen Stoel heeft terug geroepen, en dus de bestaande betrekkingen .afbreekt, 7oor eenige maanden nog verdedigde de Minister van Buitenlandsche Zaken, de heer BÜSlKAll: MARKT, K, 124, Frère Orban, het behoud vajn dat gezantschap met alle kracht: wat is dp'reden, die hem thans bewogen heeft, een gpheel andere ge dragslijn te volgen Het Handelsblad geeft in korte 1 rekken hierover de volgende beschouwing. De voormalige bisschop van Doornik, de heer Dumont, heeft dezer dagenin de Tribune de Mons den volletligen tekst openhaar gemaakt der officieele stukken, welke sedert den aanvang van den ^schoolstrijd" met liet episcopaat zijn gewisseld, Uit deze stukken blijkt ten duide lijkste, dat de Roomsche Gurie tegenover de Belgische Regeering zeer dubbelzinnig gehan deld heeft en zelfs haar eenvoudig zocht te bedriegen. Daardoor dan ook is het behoud van het Belgische gezantschap bij het Vatikaan onmogelijk geworden. liet' is gebleken, dat de Curie en bepaaldelijk kardinaal Nina, van den aanvang af, niet slechts bekend waren met alles wat de Belgische bisschoppen tegen de wetgeving op de staatsscholen hebben verricht, maar die baudelingen ook nadrukkelijk hebben goedgekeurd en geprezen. Alle verzekeringen, in het diplomatieke verkeer aan de Belgische Begeering gegeven, waren onoprecht en niet gemeend. Indien de lieer |YèreOrban aan de hem uit Rome gezonden, antwoorden volle ge wicht heeft gehecht en liet als eeu zaak van eer beschouwde ze niet te wantrouwen, dan was het, omdat hij te eerlijk man is om zulk spelen met woorden te voorzien. Een thans openbaar gemaakt stuk, waarvan stiaks, zegt, dat do Regooring inderdaad niet om den turn werd geleid. Maar den gausclien o nvang van het bedrog kan zij toch slechts nu hebben be grepen, door de mpdedeelingeu Mgr. Dumont. In December 1878, nog voordat het wets ontwerp op de scholeu voor lager ouderwijs bij de Kamers was ingediend, maakten de Belgische bisschoppen zich reeds tot den sthijcl gereed en vaardigden eeu zeer heftige» herderlijken brief uit. De bisschop van Doornik, Mgr. Dumont, weigerde het stuk mede te onderteekenen, en verklaarde dit eerst te zullen doen, wanneer de Paus het hem uitdrukkelijk gelastte. Hit Rome kwam het telegiafische bericht van kardinaal Nina, dut de Paus gean druk op Mgr. Dumont wihlo oefenen door een bepaald bevel; de herderlijke brief zou dm zonder zijne ouder- teekening kuunen uitgevaardigd worden. De aartsbisschop van Mechelen zou dien in zijn eigen naam kunnen openbaar maken, en dan zouden de overige bisschoppen zich ieder afzonderlijk daarbij kunnen aansluiten. Mgr. Dumont moest dan maar naar eigen goedvindeu handelen. De bisschop van Luik, Mgr. De Mont- pellier, gaf hiervan aaD zijn ambtgenoot voor Dooi nik kennis, en deze antwoordde per tele- giam: i>Je signe ad ineutem S. Sedis" (ik ondei toeken in den zin van deu 11. Stoel). De herderlijke brief, welke dus ie Rome bekend en goedgekeurd was, werd openbaar gemaakt, en de lieer Frore-Orbau begaf zich naar den nuntius, om hom ouder het oog te brengen, dat deie gemeenschappelijke verklaring der bisschoppen in de oogen van het publiek van groote beleekt-nis was, te meer omdat, volgons dépêches uit Rome, in de dagbladen opgenomen en niet gelogenstraft, het Vatikaan den berde- lijken brief zeer gunstig had opgenomen. Daarop antwoordde kardinaal Ninn, wieu dezelfde bezwaren op '15 Januaii 1879 door den Belgischen gezantschapssecretaris Reussens opnieuw werden voorgedi agenNoch hij noch de H. Vader hadden niemand opgediagen" om een telegram af te zenden, waarin de herde- lijke brief wordt geprezen. Dit was volkomen CD DRA NT. Advertentieprijs: van 110 gewone regels met inbegrip van eene Courantl.lé» Iedere gewone regel meer- 0.10» Driemaal plaatsing wordt tegen tweemaalbere'tei d» waar. i>0 pgedr agen" had kardiuaal Nina dit aan niemand, want hij zond het telegram zelf, met het b'avel om den herderlijken brief onder alle omstandigheden, met of zonder Dumonts handteekening openbaar te maken. De Regeering werd dus met voordacht om den tuin geleid. Op 17 Juni '1879 richtte da aartsbisschop aan Mgr. Dumont evenals aan alle andere bisschoppen een schrijven betreffende een nieu wen herderlijken brief, door het geheele episco paat onmiddellijk na de aanneming der nieuwe schoolwet uit te vaardigen. Ook de tekst van dit schrijven is in de Tribune de Mons opge nomen De aanvang luidt aldus: sWaarde en geëerde heer! De gemeenschappelijke herder lijke brief, door u ontvangen, is door den li. Vader uitdrukkelijk goedgekeurd en geprezen, doch Z. II. wenscht dat dit volstrekt geheim (obsolutamenle secreto) blij ve." Alzoo was ook deze tweede herderlijke brief, voordat hij den bisschoppen ter onderteekening werd voorgelegd, door den Paus onderzocht en goedgekeurd. Op 19 Juli opperde Frère-Orban zijne bezwaren over dien herderlijken brief,1 »als volkomen in strijd met de afgelegde verklaringen van den H. Stoei." „Daags daarna kwam uit Rome het volgend antwoord: »Dë bisschoppen zijn kardi naal Nina vóór geweest; de instruction aan den nuntius ziju te laat ontvangen; men moet den herderlijken brief eerst kennen, alvorens zich daarover te kuuuen verklaren". Op 5 October ontving Frére-Opban uit Rome het officieele bericht, dat de Paus de bisschop pen had vermaanddoch niet gehoorzaamd was geworden. Nauwelijks was dit stuk in November ter algemeene kennis gebracht, of de ultramontaansclie pers trad op met de verklaring, dat Leo XIII den bisschoppen ^rechtstreeks zijn dank had betuigd voor hunne ijverige verdediging der Kerk, onder verklaring van zijn vertrouwen in liuuue beproefde wijs heid". Van liberale zijde was tot dusver nog altijd zekere twijfel geopperd over de echtheid dezer verklaringdoch thans weet men, dat de rechtsti eeksche goedkeuring van de houding der bisschoppen werkelijk van het Vatikaau is uitgegaan. De onthullingen van Mgr. Dumont hebben de dubbelhartigheid van de Roomseho Curie aan het licht gebracht. Der Belgische Regeeripg zijn de oogen opengegaan en zij breekt daarom de diplomatieke betrekkiugeu met den Pause lijke» Stoel af. Dinsdagavond is te Brussel in de kapel van liet Museum, de kerkelijke plechtigheid gevierd, uitgeschreven door de Synode der Evangelische kerken in België, bij gelegenheid van de feest viering van Belgie's vijftigjarige onafhankelijk heid. Feu verslaggever beschrijft de bijeenkomst als een soort van familiefeest, waarop de uit drukking vau nationale blijdschapen van ernstige vreugde in de plaats trad van den indruk door ceremoniëele plechtigheden teweeg gebracht. De gnnsche vergadering zong een gebed voor den Koning en het land. Daarna hield de president der Synode, de predikant Rochedieu, vroeger te Delft gevestigd, een rede, waarin hij deed uitkomen, dat op een plaats aan den eeredienst gewijd, wei van geen staatkunde sprake mocht zijn, maar dat daar thans we! moest gesproken worden vau de vrijheden, aan den protestantschen eeredienst, in België door de constitutie van 1880 gewaarborgd. In ge voelvolle woorden uitte despreker de betuigingen

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1880 | | pagina 1