A°. 1881.
Vrijdag 19 Augustus.
J*° 5252:
Verschijnt iattlijh, iilpzimM Diusdai.
P OLITI E.
Biiitettlaiiisclie Bericiilei
mg
"V ij f e xi D e r t i g s t e 3 a h r a n g.
6tt
de
>rd
of
;en
ver
vH
B
ABONHKJiöwtoI'oij»kwnioutt 1 85,
franco par post, door hat geheele Kijk - 2.50.
tfebudarlijke nnmmeis 0.10.
nVKKllli JIAKKT, K, 124.
AwsaKTEKrisPRuavan 110 gewone regels
met inbegrip von eene Courant1.1P.
Iedere gewone regel meer- 0.10.
Driemaal plaatsing wordt tegen tweemaal berekend.
Aan het Commissariaat van Politie zijn inlich
tingen te bekomen omtrent een onbeheerd ge
vonden bruinachtigen Ncw-Foundlandsclien
hond met witte voeten, reu, en is als op straat
gevonden gedeponeerd, eeu pakje inhoudende
o. a. een paar bretels, en twee ceintuurs,
waarvan een van leder.
Schiedam, 18 Augustus 1881.
Dinsdagavond was er weder een vergadering
uitgeschreven in de wijk Belleville te Parijs,
waar Gambetta over de aanstaande verkiezingen
het woord zou voeren. Die vergadering is ont
aard ia een schandaal van het ergste soort;
het tumult, geschreeuw, gesis, gezang is van
dien aard geweest, dat men schier niet gelooveu
kon, een vergadei ing van menschea voor zich
te hebben, die over de hoogste belangen des
lands k wamenhoorenspreken. Er wordt ver
zekerd,'dat de partijen, die der republiek vij
andig zijn, benevens de zoogenoemde onverzoen-
lyken commuueinannenenz.het tumult
hebben voorbereid en aangestookt, om te ver
hinderen, dat Gambetta met zijn ledevoeiing
eeu even grooten indruk zou maken, als Vrijdag
te voren op de toen gehouden bijeenkomst
van kiezers. De luidi uchtigen, welke op deze
laatste vergadering buiten de deur waren ge
houden, hadden zich thans reeds drie uren
vóór den tijd van de zaal meester gemaakt;
althans eeu driehonderdtal schreeuweis had
zich op de voorste rijen geplaatst, en toeu Gam
betta te half negen binnentrad, klonk liet wel
Levede republiek, leve Gambetta! maar werd erop
de bekende wijs dapper gezongen: Gambetta,
le voila, ah ah ah
Het waren niet alleen kiezers, die tot deze
bijeenkomst toegang haddeu verkregen, stiaat-
jongens van vijftien jaar vertoonden hun toegang
biljet, en deze massa, in een soort vau schuur,
hoewel zooveel mogelijk opgeknapt, en doorelec-
trisch licht beschenen, opeengehoopt, deze tien
duizend personen voi inden een allerzondeiliugst
geheel. De heer Métivier, werd, zoo goed en zoo
kwaad het ging, tot president verkozen, en sprak'
een inleidend woord, waarvan waarschijnlijk nie
mand iets zal kuunen navei tellen en daarna trad
Gambetta op. Nauwelijks had hij het woord
genomen, of door een schrikbarend tumult werd
hy overstemd. Viucbteloos beproeft hjj stilte
te vei krijgen, eindelijk wordt hij toornig, en
met verheffing van stem roept hij uitZijt
gij waarlijk het Pai ijsche volkis dit de
democratie en het tooneel, dat zjj oplevert f
Eu gij beweeit de vrijheid waardig te zijn? Ik
roep u tot den eerbied voor u zei ven Toejuiching
en gesis waren het aDtvvoord op deze Woorden,
en toen er een schel gefluit opging, riep
Gambetta uilvDie fluit is een lafaard!" en
dan ging hij voort: stilte, de schreeuwers;
stilte, de blaaskaken
Een oogeubhk scheen de kalmte de overhand
te zullen krijgen; maar toen de redenaar daarvan
gebruik wilde maken, om het doel der ver
gadering uiteen te zettenen aldus begon
ïGij weet weldat zoo gij naar mij woudt
luisteren, ik in staat zou zyu aan alle tegen
spraak het hoofd te bieden," toeo klonk het
weer: ineen, neen"! O, riep Gambetta toen
weer, het is gemakkelijker «se» te schreeuwen,
zonder te weten wat meu zegt, omdat men
misschien wel betaald is geworden om neen te
zeggen. Gij zult niet kunnen verhinderen, dat
de waarheid en de gerechtigheid hun dag en
hun overwinning hebben; gjj kunt dit arron
dissement in beroering brengenmaar gij zult
het niet kunnen onteeien. Wat mij aangaat,
sedert lang ken ik u; maar ai werd het tumult
nog belachelijker, nog hatelijker, in'yu woord
en injju gedachte zal er niet door worden ge
stuit. Toejuichingen en gesis klommen thans
tot een zulk een hoogte, dat eenige leden van
het bureau Gambetta aanriadlu, zijn krachten
niet nutteloos, te verspillen. Gedurende dit
oogenblik haddeu andeien een afdeelmg agenten
van politie in den gang weten te plaatsen, die
naar de tribune leidde; hun tussclieukoinst is
echter niet noodig geweest. Gambetta meende
echter zóó niet te moeten heengaan. Nimmer,
riep hij, zal ik u met het waarachtige volk
verwan eu. Gy noemt mij dictator; weet
gij wie gij zijt? Gy zijt dronken slaven
en bij gevolg ontoerekenbaar. Ten slotte
zeide hij: Ik heb nog maar een enkel woord
te zeggeu: den 21en Augustus zal de stem der
ware buigers mij over deze laagheid wreken.
Wat u aangaat, handvol schieeuwers, gij keert
tot uw oude gewoonten tei ug. Ik ben de getrouwe
gekozene vau de Republikeinen van dit arron
dissement; wat de amleien aangaat, ik vei acht
ze en lever heu over aan het oordeel des volks.
Hierop nam hij zijn hoed eu veitiok. De menigte
maakte daarop aanstalten om de hoogte te
beklimmen, op welke het bui eau zittiug had;
rnaar een onheilspellend gekraak deed zich
hooren; de vooi ziclitigen kozen de partij vau
heen te gaan; de president verklaarde de
bijeenkomst gesloten; het electrisch licht weid
eensklaps vervangen door een stikdon keren
uacht, en de menigte, op welke plotselinge
overgangen altijd indiuk maken, juichte ian
heeler haite, eu keerde door de modder baüeud
huisvvaaits.
Aldus eindigde deze bijeenkomst. De Duit-
sche bladen, die zich over Gambetta's vioegere
redevoering, waarin hij op Elzas eu Lotharingen
had gezinspeeld, verontrustten, kunnen ditmaal
rustig zijn. I)e houding van den troep moge
veiaclitmg verdienen, GambetL. had wellicht
waardiger eu zeker veistandiger gehandeld,
indien hij zonder spieken weer ware heenge
gaan.
De internationale Ligue van don viede heeft
dezer dagen te Genève een opioepiog aan de
Frausche Uiezeis publiek gemaakt. Na in her
innering te hebben gebracht, van welk belang
voor Europa het voorbeeld van Frankiyk zijn
kan, somt deze oproeping alle vraagpunten op,
die tn de naaste toekomst moeten opgelost
worden, als daar zijn: de herziening der grond
wet; de bevestiging van het kosteloos, verplicht
leekenonderwijs; het tot stand brengen van de
scheiding van kerk en staat; het opzeggen van
het concordaat; de afschaffing van het budget
der eerediensten.
Maar boven al deze /raagpunten is er een'
nog gewichtiger, nog meer dringendnog
rnoeieiijker tevens: het behoud van den vrede.
Geen oorlog moet ondernomen wordende Fran-
sche kiezers moeten zich ouder de tepubliek
met laten meeslepen, zooals zjj onder liet Kei
zerrijk hebben gedaan.
Herinnert u Mexicoherinnert u Sedan
wantrouwt de zaak in Tunis. Geen valsch gevoel
van eer; wederstaat heu, die u tot toorn, tot
wraak zouden willen aanzetten. Staat nooit Elzas
en Lotharingen af. Neen nooit! Maar geen
oorlog! Hun bevrijding zal een vrucht des vredes
zijn. Nog éen woord. Laat u door niemand
verleiden. Fransche kiezers, denkt aan uw
vaderen. Laat hun onsterfelijk devies: Vrijheid,
gelijkheid, broedeischap, de grondslag zijn vau
uw buitenlandsche betrekkingen!
"Woorden genoeg, maar ook zaken? Er zal
nog vrij wat water door den Rijn en langs Straats
burg stroomen, voor de Fransche vlag op vrede
lievende wijze weer op de torens van den ouden
Munster wappert.
De Bonapartisten ti achten intusscheu de
kiezers legen het republikeiusche bewind op
te zetten, door het geiucht uit te strooien,
dat een mobilised mg van het leger aanslaande
is. De prefect van het departement du Gers
heeft die beweringen bij officieele piocl.smati»
tegengespiokeu, op last van de Regeering.
Meeneu de Booapnrtisteu de militaire hVHVes
tingen als een schrikbeeld tegen de Ré^dsrwig
te kuuuen gebiuikeu, dan bewijst dit vrflj wel
voor die vredelievende gezindheid der Fiausche
natie. Daarvan overtuigd te kunnen zyn is
voor Euiopa van gioot belang.
fr' It A X K it J.J h.
Het comité, dat de verkiezing van Gambetta
in Belleville begunstigt, kwam eergisteien avond
te 81/3 ute in de zaal voor de te houden kies-
veigaueiing. Er vvaien ongeveer 10000 persouen
in da zaal. Toeu het conntó plaats wilde nemen,
weiden er vau alle zijden zooveel kiften los
gelaten, dat het bureau zich niet coi.stitueeien
kon. Métivier en Gamier, ledpii van hel comité,
poogden teveigeefs de menigte tot hedaien te
biengeu. Gambetta wilde sptukeu ie midden van
de zoowel voor nis tegen hem gerichte kielen,
maar 't was hein niet mogelijk zich te doen
veistaun. Hij sprak de menigte schei p aan.
Alleen zij, die muist liern stonden, konden zijn
woorden opvangen. Buigers, sprak hij, gij zijt
hier ten getale van 10ÜÓ0, en dooi een handvol
inzenden zijt gij lot onmacht gebiacht. Zich
