Maandag 14 Augustus.
M 5507.
Kennisgeving.
Kennisgeving.
Kenmsgev mg
Feuilleton.
~ÜT DE GEDENKSCHRIFTEN
POLITIE.
mm
Zes ©n Dertigste Jaargang.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag.
van een Engelsch Politie-Beambte.
Abonnementsprijs, pei kwaitaal
Tmoo per post, door het geheele Ryk
Afionderlijke nommers
l.Sj.
- 2.50.
- 0.10.
i
BUREAU: KARSt E, 124.
Advertentieprijs: van 1—10 gewone regels met
inbegrip van eene Courant1,10.'
Iedere gewone regel meer0.1O.
Driemaal plaatsing wordt tegen tweemaal berekend.
jy deze Courant belioort een Bijvoegsel.
Inrlgtlngen welke gevaar, schade of
hinder kannen veroorzaken.
Burgemeester en Wethouders van
Schiedam,
Gelet op Ait. 8 der Wet van den 2den Junij
1875 Staatsblad no. 95)
Geven kennis aan de ingezetenen, dat
op heden aan F. W. VAN DENBERGHen
zijn regtverkrijgenden vergunning is verleend
tot plaatsing van een stoomwerktuig van
A paardenkracht met stoomketel van
10 paardenkracht, in zijne stoomwas-
schcrij aan de Hoofdstraat, sectie D Nos.
120 en 621 en zulks ter vervanging van het
stoomwerktuig van 8 paardenkracht, tot
plaatsing waarvan aan T. HOEK den 22
Junij ji- vergunning was verleend.
Schiedam, 12 Augustus 1882.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
P. J. VAN DIJK VAN MATENESSE.
JDe Secretaris,
A. W. MULDER.
Inrlgtingen welke gevaar schade of
hinder kunnen veroorzaken.
Gelet op de artt. 6 en 7 der wet van den
2den Junij 1875 Staatsblad no. 95);
Doen te weten:
Dat voormeld verzoek met de bijlagen op
de Secretarie der Gemeente is ter v t gelegd;
dat op Xaturdag den 26 Augustus a. s.,
des middags ten 12 ure, ten Raadhuize
gelegenheid zal worden gegeven om bezwaren
tegen het toestaan van het verzoek in te
brengen en die mondeling of schriftelijk toe
te lichten; en
dat gedurende dbrle dagen vóór het tijdstip
hierboven genoemd, op de Secretarie der ge
meente, van de schrifturen, die ter zake mogten
zijn ingekomen, kenDis kan worden genomen.
En is hiervan afkondiging geschied, waar
het behoort, den 12 Augustus 1882.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
V. J. VAN DIJK VAN MATENESSE.
Be Secretaris,
A. W. MULDER.
- -myr -r-V ylU.*
Kleinhandel la Sterken Drank.
op- straat gevonden aangegeven 1 stalen
beursje met vingerhoed,! wollen kin
derkousje en dito klndcrscheentje.
Burgemeester en Wethouders
van Scuied am;
Gezien het ingekomen verzoek van: DIRK
KRABBENDAM Gz, alhier, dd. 7 dezer, om
vergunning tot oprigting eener bergplaats
van lompen en beenderen, in het pand
aan de Vlaardingerstraat, wijk A, no. 125,
kadaster sectie C, no 611.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
SCHIEDAM,
Brengen, ingevolge Art. 5 der wet van 28
Augustus 1881 (Stil. no. 97), ter openbare
kennis, dat bij hen een verzoekschrift is in
gekomen van M. M. LUKING om vergunning
tot het verkoopen van sterken drank in het
klein in het pand aan de Hoofdstraat, G, 57.
Schiedam, den 12 Augustus 1882.
Burgmeester en Wethouders voornoemd,
P. J. VAN DIJK VAN MATENESSE.
Be Secretaris,
A. W. MULDER.
Aan het Commissariaat van politie zijn als
i Schiedam, 42 Augustus 1882.
Het zijn sterke beenen, die de weelde
dragendit spreekwoord lazen we ia onze
jeugd op de scholen, en we schreven het
toen verscheidene malen na, zonder den diepen
zin er van te'verstaan. De geschiedenis van
vroeger en later tijd heeft ons dien zin, toen
we ouder werden, beter leeren verstaan;
immers, waar zij een hoofdstuk weelde heeft
te behandelen, daar volgt een ander, dat van
ontaarding en van verval gewaagt, op den voet.
In een onzer vorige nummers beschouwden
we, aan de hand van den heer Hartog, een
dergeljjk tijdvak in ons vaderland. Da kloeke
zonei van oud Nederland waren weekelingen
geworden, die twaalfhonderd gulden 's jaars
voor Vogeltjeszaad uitgaven, prachtige koetsen
en f ardenhielden',, maar voor buskruit ter
bescherming van 's lands handel geen penning
over hadden en de oorlogsschepen in de havens
lieten verrotten.
Welnu, op deze schildering volgt een andere,
die niet minder treurig is. ^Particuliere heden,
waaruit de Ooilegies van Staat worden gecom
poneerd, geldoven dat sy overal omdragen den
luister van het Ligchaam, waarvan sy leeden
zijn." Hunne vrouwen en dochters nemen in
byzondere kringen en gezelschappen ;rde
préseance als Prinsessen van den Lande."
En in de stedelijke regeeriugen was het even-
zoo, ja gaandeweg werd het nog erger,
v't Was of de Aristokratie het op handen zyn
van haar val voorzag en daarom nog van
de laatste jaren harer regeering zoo ruim
mogelijk gebruik wenschte te maken, zoo
trotsch was haar toonzoo weidsch haar
praalzuchtzoo laatdunkend haar gedrag
jegens al wie niet tot de uitverkoomen be
hoorden." nKaerel" was de gewone benaming
waarmee burger en boer gewoonlijk door da
achtbare heeren werden aangesprokendie
zich zeiven beschouwden als wezens vaneen
andere stof. Maar deze burgers hadden, wel
beschouwd, niet minder inbeelding.HetNedei -
landsche volk stond er voor bekend, dat het
een grooten dunk had van zich zelf. Daar
was grond tot toem, ais liet dacht aau zyn
worstelstrijd voor de vrijheidaan zyn
handelsondernemingen en ontdekkingen
aan zyn schilders en dichters, aan de
sterren, die aan zijne Hoogescholen flonker
den, aan de plaats, die zijne staatslieden een
maal innamen in de raadszaal der volken.
Indien het daarin een spoorslag bad gevonden
om met inspanning van alle geestelijke en
stoffelijke krachten zich te laten gelden, dan
was het zeker geweest op een goeden weg
En indien andere volken het overvleugelden,
de eerste der vrije natién had met eere ter
2ijde kunnen treden. Maar nu was de groote
roem, waarvan ieder den mond vol had, dat
men met het Hollandsche geld de geheele
wereld te machtig was. Men stofte op zyn
overvloed en schatte andere volken gering;
"Verblind door ijdelen waan, zag men niet/
hoe de ziel van het volk langzamerhand weg
vloot, en de ware kracht met den dag ver
dween. Het was te v.ccZcn, dat men, zich
zelf genoeg en zich zelf verheerlijkend, niet
bedacht zou zijn op den dag der kwade,
dingen en op eene noodige tegenweer. Het
was mogelijk, dat men in zijn ijdelheid zich
liet verleiden tot het schenden van bezworen
tractaten, tot gewaagde ondernemingen en
tot het tergen van een vyand, die blijken
zou ons te machtig te zynen die de dwaas
heid in schande zou doen eindigen.
Van zulk een geest was een natuurlijke vrucht,
dat men alles liefst maar blyven liet, zooals
het was. Die op het een of ander stuk op ver-
l
"V
K
IV.
Ruim een week verliep, zonder dat er iets
belangrijks voorviel. Het spel begon eiken avond
sis naar gewoonte. De dwaze Morton liet zich al
J 1 4
verder moê$lepen. Hij was al zooverre gekomen,
dit.hij de kostbaarheden zijner zuster weggeno
men en verspeeld had. Geen hartstocht brengt
san mensch dieper ten val dan het spel. Sandfort
had hem nu geraden maatregelen te treffen om
«en hypotheek op zijn goederen te nemen, ten
«inde zijn ontzettend opgeioopen schulden te kun
nen afdoenzijne schulden van eeren
eindelijk do kans ten goede te zien koerenhet
fata morgana van alle spelers
Voordat men hem echter tot dit uiterste mid
del droef, werd besloten hem nog een laatste
kunstbewerking te doen ondergaan- Sir Charles
Moiton meende, dat hij bijzonder sterk in 't
écarté was: men noodigde hem daarom op een
avond uit een partijtje te spelen, en liet hem
slag op slag winnen- In dien strik was ik voor
heen ook gevallen. ïk begreep dus, toen ik Mor
ton telkens winnen zag, en zijn tegenspelers zich
hielden alsof zij wanhopig werden, dat men thans
een grooten slag, die voor hem do coup de grace
zou zijn, op 't oog had, en ik meende nu dat
het mijn tijd werd om door te tasten.
Ik liet Sandfort door een der vrienden van
ter zijde in vertrouwen meêdeelen, dat ik nog
maar alleen te Londen vertoefde, om er eenige
duizend pond te incasseeren die tot do .erfenis
van mijn oom Passgrave behoorden, en dat ik
voornemens was vervolgens naar Yorkshire terug
te keeren. IVat sloeg hij een helschen blik op mij,
de schelm,, toen hij die mededceüng ontvangen
had! Hij moet toch eigenlijk bij al zijn gesle
penheid wel een grooten ezel, een onnoozelen hals
geweest zijn, om to kunnen denken, dat het mij
mogelyk zou geweest zijn zoo gauw al het kwaad
te vergeten, dat hij mij gedaan had!
't Oogenblik van de crisis naderde. Sir Char
les Morton zou de gelden in handen krijgen die
hij op zijn goederen geleend had, en ik vei telde
dat ik dienzelfden dag ook ik het bezit der erfenis
van mijn oom komen zou.
In de wolken over zijn geluk mei het écarté',
en door zijn vriend Sandfort die er dadelijk
partij van trok, aangezet, wilde de ongelukkige
Morton de sommen, die hij in handen zou krij
gen, niet besteden om zijn accepten te betalen,
maar gaf hij den wensen te kennen al dat geld
te zetten tegen.de verschillende waarden, die hij
gedurende verscheiden; maanden in den kring
verloren had. De listige schelmen, die zijn schuld
bekentenissen in handen hadden, hielden zich
eerst alsof dit voorstel hun misnoegen in hooge
mate opwekte, en verklaarden dat zij vóór alles
nu eindelijk betaald wilden worden. Maar van
lieverlede gaven zij ten slotte, zoo als'zij met
elkaar overeenkomen waren, en schijnbaar voor
den aandrang van Sandfort zwichtende, toe, en
er werd besloten dat sir Charles Morton ecarté
zou blijven spelen. Ihj twijfelde geen oogenblik
of hij was allen de baas, en hield zich zoozeer
„U y l, I
van dert góeden uitslag overtuigd, dat "tij Op
vioolijken toon" zijn Ir wloozen raadsman ver
zekerde, nooit kaart of dobbelsteen meer te zul
len aanraken, zoodra hij het verlórene terugge
wonnen had. Hij had het' sarcastisch lachen, en
i J 'j
de spotternijen der schelmen eens moeten liooren,
toen Sandfort hun, achter zijn rug, dat mooie
besluit meedeelde!
De bijeenkomst, met zooveel ongeduld door
Morton en de medeplichtigen, door het blinde
slachtoffer en da afzetters, te gemoet gezien,
werd bepaald tegen den dag na dien, waarop
de woekeraars zijn portefeuille voor 't laatst van
'V
.-é
,-vV-
*Y*< t
Jr
-fv'r
