Maandag 14 Mei.
-ts 5699.
VERLOREN.
lep
NT 1
1883.
F euil leton.
Zeven en Dertigste Jaargang.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag.
K.KK
MMarf
zich
onder'
H zêt
t tand
tand
'f W P-rV j';-
O'*
m. f
•ti
"J
■H
Pï'i
ïr,
aden,
ver-
175,
a kort
onder
0.80.
daten
sune-
naakt
émail
Trisch.
voor
'n en
d kor-
arein-
ats.
Uoog-
NTEN
Porce*
a H.J.
te
tL; te
assluit
A. J,
ige ¥j
len bij
K; te
r.hoven
ASCH.
V-« v
i'fi'H:
x-fMVt»
f 1 -
*1
1 -
I
ABONNEMI-NTSI'RIJS, pel fcwaitlWJ
franco pet post, door het geheele Rijk
Aftondei lljke noiiiineis
1.85.
- 2.50.
- 0.10.
BUKEAUf MARKT, li, 134.
Advertentieprijs: van i10 gewone regel» met
inbegrip van eene Courantf 1.10,
ledeie gewone regel meer- 0.10
PniEUAAl. plaatsing wordt tegen tweemaal berekend.
lydcte Courant behoort een Bijvoegsel.
'n van
en van
e ver-
mezen,
>r Hok
ilf. De
orden,
htends
e Zalf
erdr'yft
al voor
i moet
en ge-
ion die
stoken
zacht
veron
rB Zalf
behan-
f 4.85,
•v
tran$
heeren
'V
Schieovm, '11 Mei '1883.
De Parijsche correspondent van het Handels-
Had schrijft, dat het in de Frausche Republiek
tegenwoordig zeer rustig is, en dat, dank zij
de kracht, die door de Regeering werd ont
wikkeld, de legitimisten bedaard zijn, en ook
de anarchisten den mond houden. We hebben
het voor eenige maanden toegejuicht, dat het
proces tegen de anarchisten zoo flink werd
doorgezet. Dit schijnt de schieeuweis tegen
de maatschappelijke orde van zaken een weinig
tot bedaten te hebben gebsacht. UitDuit«ch-
Sand, waar eenige dezer heeren het zelfs zoo
ver hadden gestuurd, dat zij een plaats in
den Rijksdag machtig werden, en waar men
ben duchtig Dureed, zijn velen naar Amerika
overgestoken. En wat hebben zij daar uit
gericht? De naeesten hebben, naar het schijnt,
gebogen voor de eeuwige wet, die arbeid als
plicht predikt. Hasselmann, de scheikundige,
is in het land der vrijheid aan het werk getogen,
en heeft leeds een aai dig kapitaaltje overge
legd. Fritsche heefteen bierhuis geopend, toen
de nood begon te nijpen. Vahlteich werd weer,
wat hij te voten geweest was, schoenmaker,
en toen hem dit vak met genoeg opbiacht,
beeft hij zich verbonden aan een dagblad, dat
begrippen piedikt, aan die der sociaal-demo
craten geheel tegenovergesteld. Een vieide
rolt de tabak weer in elkander tot sigaien,
en veidient op eeiitjke wijze den kost.
Dit pleit voor den practischen zin van het
Amenkaansche volk. 't Is daar ook wel een
bodem om stellingen ais da volgende iogaDg
tó doen vinden: »Elke arbeid behoort op
gelijke wijze beloond te wordenimmeis
niemand heeft zich zelf talent gegeven." En
om het uit te schateren is het voor een
V
kers, ti
■oscirt
Um«f<
jnrfefc
56.
Zoo bleef ze den tijd, die dus eindeloos scheen,
in bange verwachting doorbrengen, telkens ho-
i, dat zij de welbekende voetstappen op de
i, die hij moest oversteken, vernemen
zou.s Soms viel do huisdeur mot eenzvvaren
dreun, zij boorde loopen, maar neen'twas
3a afwezige niet F 't Baatte niet of zij zich te
begaf, de slaap ontweek haar vermoeide
oogleden. Vergeefs beproefde zij alle hulpmiddelen
wtnmen uit liet hoofd maken, de namen van
opvolgende koningen van Frankrijk op-
,6?gen De s]aap bleef haar hardnekkig
lachten, en zij ging weder overeind zitten,
totdat eindelijk zijn vaste, altijd gelijkmatige
voetstap klonk. Hij kwam de trap op
Amerikaan, als hij hoort vei kondigen, dat by
verschil van ijver b;j den arbeid eigenlijk
toch hetzelfde loon dient betaald te worden;
want de mate van ijver is het gevolg van
iemands constitutiedie hij zich zelf niet
heeft gegeven!
Een uiterst practisch volk zyn de Ameri
kanen. In de groote Republiek zijn zoo van
lieverlede gansehe scharen van Ieren aange
komen, en daaronder van de meest hulpbe
hoevende, ook van de grootste schieeuwers.
Zoo piedikt thans de heer O'Donovan Rossa
te New-Yoik het inbrandstekeu van Londen,
door 1000 Ieren', uit Amerika naar Engeland
ta zenden. Een begrooting der ko3ten, aan
de uitvoering van dit plan verbonden, is
hieraan, tot in bijzonderheden uitgewerkt,
toegevoegd. Hoe, zeggen de Arnerikaaasche
bladen, zal Amerika het schuim van Engeland
voortdurend jmoeten opnemen? Amerika be
schouwd te zijn als een ladd góed genoeg
voor arme Ieren, dat kunnen de zonen van
de vrije Republiek niet verduren. Het streven
bestaat in Engeland, om door een landver
huizing op groote schaal in lei lands toestand
verbetering te brengen. Maar de Ameri-
kaansche wetgeving heeft voorzien in het
geval, dat een al te groote toevoer het
land ia moeielijkhedea zou kunneu bren
gen. Landverhuizers, die niet voor zich zelf
vermogen te zorgenkunnen afgewezen
worden, doch van deze bepaling wordt slechts;
zelden gebruik gemaakt. De commissie voor
de landverhuizers ziet veel door de vingers.
Werd het aantal leren te groot, en het ge-
D O
halte te mmdan zou er wel eens een
ommekeer in deze gedtagslijn kunneu komen.
De Amerikaansche bladen meenen, dat de
Britscbe Koloniën in de eerste piaats in
aanmerking moeten komen, als er sprake is,
zich van overbevolking te ontdoen. Hoe het
zij, de Amerikanen zijn op dit oogenblik de
Engelscheu slecht gezind, en ook de Iersche
opruiers, die zich thans in het verre westen
bevinden,- mogen toezien. Een enkele daad,
wool den doen geen kwaad, zeggen de Ameri
kaansche bladen, een enkele daad zou vol
doende zyn hen onschadelijk te maken, spoe
diger en beter, dan zulks in den besten
politiestaat, al heet die ook Engeland, heb
geval zou zyn.
liet Suezkanaal is een open riool. Zyn
water is verpest, en een echte moddermassa.
We hoorden daar tol heden nog niet van,
maar sedert de Engelschen in Egypte de
haas zijn, hebben hun fijne neuzen deze
kwaliteiten van het water in gemeld kanaal
ontdekt, 't Is eeo reusachtige reclame voor
een nieuw kanaal, door Engelschen met
Eogelsch geld aan te leggen. In een verga
dering deze week gehouden, is in gemeiden
ziu beslist. Men wil van de oude compagnie,
van De Lesseps, den voorzitter, vooral onaf
hankelijk zijnen daarvoor wel eenige mil-'
lioeuen wagen. De bronwaaruit het plan
opweltmoge onedel ziin het plan zelf is
grootsch. Met de som, daaraan besteed, kon
een gioot gedeelte van Nederlands nog woest
liggende gronden, gekanaliseerd worden, tot
zegen voor land en volk.
nlComt kiezers, gij moet kiezen gaan't Is
zoo'n lieve Mei! Aldus of eenigszitis anders
luidde de leus van De Standaardl En nu
ze gekozen hebben, klaagt het blad: nalweer
drie jaren verlorenDo- verhouding der
partyen m de Eerste Kamer zal door
deze verkiezing der Provinciale Staten wel
geen verandering ondergaan, de richting ia
dit lichaam blijft voor het eerste drietal jaren
Hij stak den sleutel in 't slot't ging
knarsend openAls hij !t nu eens niet was,
maar een dief 1 Zij beefde en kneep de handen
angstig dicht. Neen, gelukkig! Hij was'tl Zij
hoorde duidelijk zijn gewoon, droog kuchje. Nu
was zij gerust. Hij ging in zijn kamer, en begon
een .dagblad te lezen, zijn gewone middel om
in slaap to vallen Nu sloten zich ook
haar oogleden, en zij vleide 't jeugdige hoofd
eindelijk neer op 't hoofdkussen, meestal vochtig
van tranenNa zulke vreeseüjke nachten was
zij den volgenden morgen bleoker dan gewoon
lijk, haar oogen waren rood en ingevallen,
haar bewegingen niet zoo vlug als anders, en
haar heldere, welluidende stem was dan heesch
en dof, zoodat het de aandacht van haar vader
niet ontgaan kon.
Wat deert u van morgen toch?
Ik heb slecht geslapen.
N Simon Monfort zag haar eenige oogenblikken
aan; maar zij scheen toch niet ziek te zijn,
meende hij. En wie heeft er ook niet wel eens
een slapeloozen nacht? En hij dacht er niet
verder over, maar hield zicli weer met zijn
eigen aangelegenheden bezig, terwijl zij haar
gewone dag8hjkscho bezigheden hervatte.
Maar eindelijk toch merkte hij op, dat er
velband scheen te bestaan tusschen zijn late
avond, om niet te zeggennachtwandelingen,
en den toestand waarin hij zijn dochter dan
den volgenden morgen aantrof.
-Slaapt ge slecht, Marcello, als ik iaat
thuis kom? vroeg hij haar eons kortaf; Ik
maak u dan zeker wakker, en dan kunt gij den
slaap niet weer vatten
Neen vader, maar ik kap in het geheel niet
slapen, als gij uit zijt. en dus hg ik dan al
dien tijd wakker, antwoordde zij onschuldig en
oprecht. Maar oodra zag zij niet dat het ge
laat van haar vader bij die woorden betrok,
en er een wolk op zijn voorhoofd kwam,,of zij
haastte zich er op te laten volgenMaar
dat is niets, dat kan geen kwaad! Let er maar
niet op. 'tls niet de moeite waard.
Monfort antwoordde niots, maar bleef een
veertien dagen 's avonds t'huis, doch langer
kon hij 't niet uithouden. Toen word do be
hoefte, die hij aan lange wandelingen in de
nachtelijke stilte had, hem weer te sterk, eft
zijn goede wil bleek te zwak. Toch bezweek hij
niet dan na heftigen imvendigen strijd. Hij
verweet zich een slecht vador te zijn, en dat,
Marcelie zich geheel opolfeide voor heml Op
een avond dat zij, naar hy meende, in diepen
slaap lag, werd de verzoeking om uit te gaan,
te zwaar. Hij sloop zoo stil mogelijk heen, om
haar niet te wekken, en toen hij eens zijn
nachtwandelingen hervat had, kon hij het den
volgenden avond niet laten. Iïij dacht, dat zij
't nu niet bemerkte. Maar hot tegendeel was
waar, en Marcello hield zich 's morgens maar
goed, en veinsde vroolijk te zijn. Simon bemerkte
niet, dat het een schijnvertooning was, en ge
voelde dus geen wroeging over het vernieuwde
toegeven aan zijn zwakheid.
Maar zij, reeds zoo slank opgegroeid, ver
magerde bij den dag, en haar gelaatskleur werd
als albast, haar oogen schenen telkens grooter
en er begon zeker koortsachtigvuur in te
M
anti-revolutionair. Had den ze maar beter
gestemd, die kiezers, zegt liet bladMet
evenveel xecht kunneu dit de libei ale bladen
2eggen, van hun partijgenooteD, die op zeer vele
plaatsen ook al weinig opgewektheid gevoelden
ter stembus te gaan. Het volgende drietal
jaren moge velen tot inkeer brengen. Wie
had ooit gedacht, dat de Eerste Kamer der
Staten-Generaal nog eenmaal zou berend
worden wegens liberale gevoelens I I
De Minister Heemskerk heeft zich zelf en
zijn lijeengescJmrreld Ministerie aan de Tweede
Kamer vooi gesteld. Scharrelen, de geachte
afgevaardigde uit Breda, had dit wooid ge
bezigd, scharrelen heeft volgens ons taaleigen
een ongunstige beteekeniszeide de heer
Heemskerk. Welke beteekenis? Misschien
heeft nog nooit iemand daaraan gedacht,
't Woord beteekent achteruit krabben, zooals
de hoendeis doen. In oude tijden had men
hier een spreekwoord: Als da hennen
voorwaaits scharrelen, zal men v'olmaeckte
vriendschap hier op aerden vihden." En
een schairel was een schimpwoord voor
schraper. De heer Van der Hoeven was
boos, dat onder dat bijeengescliarrelde ook
de Minister van Koloniën behooide. De heer
Ileemskeik, die by het klimmen zynerjaien
zijn handigheid niet verloren blijkt te hebben,
verdedigde zijn ambtgenoot, o. a. door aan te
voeren, dat het iets andeis is voor de schryf-
tafel gezeten te zyn, dan voor de eischen der
praktijk te zijn gesteld. En de Minister'' van
Koloniën verzekerde, dat h'y het wezenlyk zoo
kwaad met meende, en zoo heel reactionair
niet was. Het is 'toude lied, hetzelfde dat
de heer Van der Biugghen voor ruim 25
jaren zong, toen hij Minister werd. En de
moraal van dit alles is: woorden en werken
zijn twee!
i ;t
t
r
