-¥ 5789.
Feuilleton.
ft". 1883.
Maandag 17 September
.DÏANIEL,
2ey en en 1) e r t i g sit e Jaar g an g-.
Verschijnt dagelijksuitgezonderd Dinsdag.
Bi rrn en I an dsc h e Ber ichten.
-i
sa
.J
y
■3
ABONNEMENTSPRIJS, pér kwartaal
franco per post, door het geheele Rijk
Aftonderlijke noinmevs
J. 1.85.
- 2.50.
- 0.10.
S U K IS A llM A K KT );.E,; 1 3.4.
Auvkrtentiephus: van 110 gewone regels met
.inbegrip van ecne Courant4.40.
•v Iedere gewone regel moer 0.40.
Driemaal plaatsing wordt togen tweemaal berekend.
jllj deze Courant behoort een Bijvoegsel.
Schiedam, 15 September 1883.
Een gedenkwaardig; feit wérd-deze week
door de hoofdstad vaa Oostenrijk herdacht:
het tweede eeuwfeest van het ontzet dier
stad, die door -de Turken zeer in het nauw
f
was gebracht, maar door den Koning van
Polen, Jan Sobiesky van den vijand werd
verlost. Welk een ommekeer-iu twee eeuwen!
Toen, de Turken nog in hun volle! kracht,
een schrik voor de landen, die aan hun ge
bied paalden, een bedreiging voor westelijk
Europa vooitdringend tot iu hethart.van
Europa, en ,de hoofdstad van den toen maligen
Duilschen Keizer knellend in een gordel van
verschansingen!
Nu, een nation èteinte, waarvan het terug
dringen uit Europa's giomlgebied nog maar
eeo kwesiie van tijd schijnt te zijn! Maar
.toen ook, een Koning van Polen, met zijn
igeduchte scharen aanrukkend tot bescherming
- van de belaugen der Christenheid, met zijn
Poolsche ruiters de Turken wegniaaieude als
stoppels; en thaus, de naam Polen als zelf
standig rijk uitg'ewischt uit de lijst der staten
nu de naam Polen als volksnaam b'y'na niet
meer genoemd
Te Weenen werd de gedenkdag feestelijk
gevierd, ook in de oude Poolsche stad Kra-
kau herdacht men, hoe groot en machtig het
vaderland eens is geweestmisschien werd
er in alle stilte de verzuchting' bij geslaakt,
dat Polen door inwendig partij krakeel krach
tiger tot zijii'eigen val'heeft; medegewerkt,
dan eenig buitenlaüdscli vijand.
Maak toch geen^ oorlog met China, pre
diken de Engelsché' bladen op zóetsappigen
loon tegen.de Frauschen! Ge hebt.geen
vriendeu in Europa: daar, waar andere mach
ten zich vereenigen, staat gij afgezonderd,
gij, Frankrijk,' dat in den grond geen'andereu
vriend hebt dan Engeland. Een beetje eigen
belang in deze Edgelsche lokslem is niet te
miskennen. De Eogelscben vreezen .de. op
winding der Chineezen, by wie de oude
vreemdelingenhaat ten gevolge van de opera-
tien der Franscheu tegen Tonking weder in
volle kracht is ontwaakt* en zich reeds in
daden heeft geopenbaard; te Canton in China
is namelyk een bedenkelijk oproer uitgebarsten.
Een'Portugees en een Chinees kregen twist.
In gewone tijden zou die zaak nauwelijks de
attentie getrokken hebben. Nu wilde:! het
ongeluk, dat de Chinees verdronk. liet ge
peupel ontstak daarop ,in woedede Britsche
consul had een aanval op. zijn hotel te ver
duren, die hij wel wist af te slaaD, maar
twaalf Eagelsche, drie Uuitsche, tweeFrausche
kantoren, benevens een Amerikaanse!) werden
toch vernield,
De Chineesche onderkoning te Canton deed
niëts~6ni hët'gépêüpèi in 'béid wang të Koudon;
hetgeeu als een bedenkelijk verschijnsel mag
aangemerkt worden.
Verder wordt nog bericht, dat de Chineesche
regeèrir.g va'u geen inmenging dei- Frauschen
in Tonking".wil' hóoreii. Gaat de Franèche
regeering voort met liet zenden van verster
kingen,' dan zal de Chiiieësché regeer ing,
zoodra de Franschë schepéb op hun wég "haar
het Oostea'Üé' Port-Sa'iil aankomen,'aan'haar
legér' bevél'geven, Tónkingbinneii te rukk'eb'.
In Frankrijk schijnt 'meii voor dit legér niét
bevreesd te zijn'j' maar ófdehóége toóu der
Fransche bladen wel zoo gerechtvaardigd mag
heeten, valt; te butwyfelen. Eén groot'ge
deelte der Frauschen denkt er waarschijnlijk
ernstiger óver, doch" al is Gambéita" dóód,
zijn geest blijft nóg voortleven onder tal van
'zyn gëèsfvenvantén, 'die van wapengeweld
geenszinis afkeerig zyn. Dab komt er hog'een
kleinigheid by de kwestie der 'financiën.
"Werd 'iu dé dagen van Thiers hët^nancïeel
beleid; jioogëljjk 'geroemd, en geraakte men
in korten tijd van een'zwaar akkenden
schuldenlast,1, 'het 'gevolg ',Van den oorlog,
bevryd,W.'^éïn^jar^^'de zaak omge
keerd." Een oud-Ministër jn Frankryk, de
heer Muthiëu-Bodét heeft "gemeend' 'aan zyn
landgenootén één waarschuwend woord over
's lands iiuanciën toe te moeten spreken. Hij
berekent,dat rinen' de eerwaardige som van
520 hjïiliioeh' francs zal móéten leenén oni
het tékbrt oj) de gewone en de uitgaven op
de buitengewone bëgrooiiüg té kunnen dékken.
Hy wyst er vérder óp, dat sedert 1878 de
uitgaven ongeveer met 100 nriillioen francs
zyn toegenomen'terw'yl de inkomsten gere
geld zyu blyven dalen. Dit tafereel is zekér
biet fraai, en zal de populariteit van dé
Regeéring zeker niet verhoogen, vooral, wani
néér "zjj, door een ihogeljjkenoorlog mét
China, den schuldenlast opnieuw zal moeteu
vermeerderen.
Het oproer te Canton doet de zaken in
China eeu nieuwe phase iutreden. De Euro-
peesche mogendheden, beueveus de Verèeuigde
Staten 'van Noord-Amerika mogen verbolgen
zijn over de beweging, door Frankryk in
China iu het léven geroepen, zé kunnen niet
anders dan bij de Chineesche Regeeriog op
voldoening én' schadevergoeding Voor haar gè-
pluudéide ondérdauén aandringen, en mocht
die niet" opde'"meest loyale wy'ze yiprden
gegeven, dau zal mén mogelijk wel met dat
zelfde Frankryk móéten samenwerken om
'China tot réde tè brèngënJ Fraukryk' heeft
by deze gelëgeuheid eëD grooté verantwoor
delijkheid op zich geladen.
De Belgen hebben in de afgeloopen week
op waardige wijze hulde gebracht aan een
hunner beróéradste landgenooteD, aan Hen
drik Conscience, 'den grooten schrijver, die
>zlju volk heeft leeren lezen," die met dé pen
tafereelen wist te malenwelke het Vlaam-
sch'e volk tot 'in de ziel moesten treffen. Op
71 jarigen leeftijd is hy, aan de gevolgen
eener vreesel'yke ziekte, maagkanker, hèen-,
gegaan; in '30 washij een ijverig' tegen
stander van het Nederlandsch gezag, en ieder,
die leestweet op welke na'ieve wyze h\J
zijn lotgevallen als vrijwilliger heeft geschetst.
Aan eerbewyzingen en lof heeft het hem bjj
zyn leven niet ontbroken. Reeds bewaart zjjn
standbeeld de herinnering aan zijn vriendelijk
gelaat, en zyn begrafenis, waarbij KonÏDg
Leopold zich liet vertegenwoordigen, werd
in waarheid .bijgewoond ;door allen, die liefde
hebben voor de Wlaamsche taal en als gevolg
daarvan voorden man, die deze taal als een
tooverspeeltuig wist aan te wenden. -
SCWEDAM,15 September 1888.
Ter uitvoering van het raadsbesluit, 'oni
te voorzien in de léssen in scheikunde
en natuürlyke historie aan de middelbare
scholen alhier, 'door ongesteldheid van'dén
leeraar Dr. P. A, Bózon, is als zoodanig
ty del ijk aangesteld de heer II. Elion, Phil,
Doet te Leiden.
Dé firma Roetman ScheffersCo.,' gist-
handelaren alhier, zyn voor hun artikel zuivere
onvervalschte gist bekroond met de Zilveren
medaille.
Bij de gisteren tè VlaardiDgen gehouden
schietwedstrijd, uitgeschreven door dé ver-
IJS
i .10. September 483.
Ecrgisteron ben ik.-twintig jaar geworden, en
ik heb het seminarium voor goed,verlaten.. Wat
ben ijc blij, welke heerlijke aandoeningen yer-
yullcn,^mijIi; sedert^ik in .mijngeliefd ..geboorte;
;jand ben teruggekeerdIk heb de',oude kennis
jnet mijn landgocdje, de Bruasseries, hernieuwd.
.Jk,heb ook dè Temphers weergezien, waar mijn
«|óin woont, ,eii or Denise ^ontmoet,..Zij'.is veel
grooter en. nog schooner geworden dan;verleden
jaar. Zij is nu zeventien.. Ik ben van morgen de
-W' •'■Mm':, T j A} i-.Q i.S'.-W NI
weide doorgegaan dio do -Bruasseries van. de
Tomplien scheidtp en wandelde door tot aan den
voet van het spitse torentje dat'op Etableaux ziet.
Van dat punt ligt dégeheeic vallei voor het oog
uitgosproid. Êtableaux verhoft zich rechts, trapsge
wijze, op een rotsachtige holiing, In, de diepte,
over de lommerrijke kruinen dor kastanjeboomen
hénenziende, ontwaart men de Egronne, die zich,
lustig voortstroomende, door. de "weiden kronkelt,'
nu ééns verborgen door dewilgen, dan weder
schitterend, haar zilveren -'.spiegel, vertoonende,
met een glans, die 'toog bijna verblindt. Tor'
linkerzijde, geheei op den- achtergrond, breidt
zich 'tvlek Pressigny als een .waaior uit, en dé
mier besproeit de laatste huizen. De zon rees
aan een- onbewólkten blauwen .hemel, en baadde
de gelieele jvallei in haren goiidóh.gioed. Wolk
een genotvol schouwspel Welk'overheerlijk wé
der, en wat ishet leventoch een genót j
Toen ik- eergisteren avond miijn afscheidsbe-
zoek bij onzen supérieur, ,den abbé Bonneau,
bracht,vond 'ik hem, naar gewoonte,'in zijné
bibliotheek. Wel, - '.mijn, zoon, zeide ,hij en
hief 't zilverwitté jióbfd. op, gaat gij ons ver-
laten? .Hartelijk, hèb ik.hem'bedankt voor
- - t-.Vi i
al de goedheid,* die hij jegens mij onafgebroken
ci ,oto .fit? Utti/W
heeft betoond, én hem jnedegedócld, dat ik geen
Mf-Jiift-C..) ..'ld-1
beslisteroepingvoor den geestelijken stand
«n HiatittW a«i k«.xw
-gevoelde. -
Sxwvui to -hv «b 1'»4 as .reaovdysv aófl
- Mijn zoon, antwoordde hij, op zijn gewonen
bedaardon, minzarnen toon, en mét'dat heldere,
iiëfelijke stemgeluid, hem in zijn ouderdom zelfs
bijgebleven: 'gij spréékt y'ah' hetgeen gij niet
kent. De wereld ohdérwerpt het hait aan zware
proeven, "en gij zjjt juist van dezulken, dié 'zij
als bij voorkeur "doét lijden. Maar'ik vertrouw,
voogdc hij er bij,'dat .de Herdér te Zijner tijd
Zijne schapen tót'de kooi terug weet'të voeren.
Ik zeg' u dan 'óók'niet iiyaa'ryvel" maar '»tot
■weerziens;" want, als ik de stóin- var» mijn hart
mag gèloov'enidén zult gij tot ons wederkomen,
':Arihe abbé! Er zijn pas tweè dagen vorloopon
sedert ."de^zwéfë -pport'zicii achter .'mij gesloten
hóeft, "en.' nu rèê'dsi konit' hét sêmmariuin' mij
voor als eeh .vér verwijderd én vréémd landI
,18 .September, s avonds.
I-,5 .1v;J ;4r j tr 1 ji Jj» fj-
De torenklok van, Pressigny slaat tien uur,
- i - 'irJ r." f- *"'i "b."1
do nacht is kalm, alles in' huis slaapt, en ik ben
'de eenige dip ^iriet 'slapen'kan'. N
't Was vandaag. Zóndag. Wij zijn, niet naar
de Vi
zoel weder; de dienstboden hadden voor de rost
n»t,>':vee 10 naswirscsis en ,awd-«
yan den dag vrij-af. Mijn oom was op de jacht,
on tante al lezende in haar gétijdebóek inge
dommeld. De klokken van Pressigny hadden lang
geluid, maar zwegen nu tóch eindelijk.'t Gegons
der insecten vervolde de lucht. Denise o'ri ik
waren aan 'den 'voet van liet'torentje gaan 'zit
ten.'Wij spraken echter weinig. Ikgcvoeldóimij
gelukkig, én toch .word ik door allerlei gedachten
gekweld/Ik had wél willen wégloóppn, óm mijne
vcrlogenheid ,to óvériviiinen, en oven wot bleef ik
onbeweeglijk. Zij s'clieen oók eonigszihs ontroerd.
Éindelijk zei ik: .DÓnisé, ik'liób'u icts'të vragen
waarmee gij mij hoogst gelukkig zoudt maken
Pluk voor mij ,'dlb 'roos' daar en ,géef zé'mij. -
Maat' zij verroerde zicli nietik iyerd rood van
schaamte én durfde''liaar 'niet ineër aanzien. Eens
klaps cchtér 'stóiid zij 'óp, zonder iets tè'zeggen
en, ging langzaam "naar den rozobooin'. Zij staÉ
'dé '.liaiid door liet gebladerde' óin'; dé'aangeduide
én'\vildo zich 'verwijderen. Ik greép liare hand
en drukte, zacht bevende, mijn vinger op de ge-
«.vuriri tiö .iiu«, f.'lKjl* -l'.'-xt "suil
wonde .plek, waar reeds een bloeddroppel parelde.
qo s era ,i3®iu tot a «vagiia'n'l m*,-«rsTS«»u
