i!$i^
il^i-
Verschijnt dagelijksuitgezonderd Dinsdag,
mier,
ikken,
'iSONNKMKNTSl'lius, per k war tun I
Advertentieprijs: van 1—10 gewone regels mei
inbegrip van eeno Courant.
Iedere gewone regel meer.
Driemaal plaatsing wordt tegen tweemaal berekend.
franco per post, door liet gelicele itijk
Afzónderlijke nummers
lijkste Nederlaudsche. geslachten, het gezellig
tehuis verlaten voor het onderzoek van verre,
verre gewesten, men denkenau den te
■vroeg ontslapen Elout, dan klopt hét
Hollandsch hart wat sueller en'dan maakt de
raad der ArnhemscTus Courant, die het zeker
niet kwaad meent, wel wat wrevelig.
We verheugen er ons hartelijk io, dat het
jongste kind van Jaw en Jannetje niét meer
Jau Salie heet, maar dat er een Jau Cordaat
schijnt op' tö 'groeien, waarvnu we veel mogen
hopen. -
Ze heeft in den lieer Charles Boissevain
een uitmuntenden pleitbezorger, die Willem
Burendts-vereeniging. Wilt ge kennis maken
met eene proeve hoe hij er den slag vau
heelt, het verledens, aan het heden te kop
pelen, men leze zijn beschrijving van de aan
komst van het scheepje Willem Barents op
het 'aan "Hollanders ,zoo bekende Spitsbergen,
waar eeumaal'het geïmproviseerde Hullaudscho
dorp Smeerenburg, met zijn groote Hoilaudsche
tiaankokerij zich verhief:
Wat lag het scheepje dien nacht rustig in
'dat hoekje, achter al die hooge trolsclie
bergmassa'sBuiten op zee hoorde, men het
ioeieu van den storm en het bnkeude geluid
der harde windslooten, en aau boord heerschte
de grootste stilte, slechts algebrolceu dooi
den eentonigeu zachten voetstap van den
wachtiiebbeuden matroos op het dik be
sneeuwde dek.
Honderden stormineeuwen, den strijd op
zee moede, haddèn zich in een dichte menigte
aau lij van het scheepje neergevlijd, om in
't vlakke water aldaar uit te rusten vau de
al te zware rukwinden daar buiten. Het
sneeuwde onafgebroken, waardoor zelfs de
steilste bergwanden met sneeuw werden be
kleed, ende geheele omgeving een heerlijk
grootsch wintergezicht aanbood.
Toen het weer na een paar dagen beter
'werd, koersten wij naar Amsterdam-eiland
(de N.W. hoek van Spitsbergen.)
■j't Was 'een heerlijke avond, en nog eenmaal
deed de barre gure noordkust zich op haar
vriendelijkst 'voor.. .Maar het leven en de
bedrijvigheid van Vroeger waren nu vervangen
"door het vroolijk geklapwiek der tallöoze
ijs'duifjes, papegaaibekken en lommen, die
aan 't naders zoo gure natuurtooneel iets
opgewekts en levendigs gaven.
Lang duurde dit heerlijk schouwspel niet,
•waiit 'kort daarop wikkelde de geheele kust
zich in haar grauwen avondnevel, die, zich
tót ver op zee uitbreidend, het de - Willem
Barents inoeielijk. maakte, haar weg naar
Amsterdam-eiland te vervolgen. Als 't ware
geblinddoekt koerste men, scherp uitkijk hou
dend én goed naar branding uitluistereud,
behoorden het-eilaud Vogelzang om en zeilde
langs de oostkust vau Amsterdam-eilaud de
Hoiiandsche baai binnen. Het woei hard, en
ih een zware bui, dicht bij de overblijfselen
der budo traankokerijen van Smeerenburg,
kozen 'wij eèh ligplaats.
Zoodra het schip veilig en wel ten auker
lag, gingen de officieren cu roauschappen
naar den wal, om het oude Smeerenburg te
bezoeken.
Wat waren er van die eenmaal zoo druk
bezochte levendige plaats weinig sporen meer
overgebleven! Vv'at was die vlakte doodsch
en verlaten,waar eens jaren laug zulk een
vroolijk gewoel had geheerscht!
Voor 't kale en verlaten strand lag alleen
het Nederlandsch schoenertje ten anker, en,
door sneeuwjacht en mist slechts gedeeltelijk
zichtbaar, maakte de lage, vlakke kust een
zeer doodschen indruk.
De achtergrond bestond uit hooge, donkere
bergmassa's waardoor het eentonig strand
er nog vlakker en onbeduidender uitzag dan
het inderdaad was.
Men stelle zich voor: een wit besneeuwde
vlakte, waarvan alleen dicht aan den water
kant de sneeuw is ontdooid, en die smalte
strook gronds bezaaid met gebroken roode
dakpannen, puin, verbazend groote stukken
walvischbeen,. sloepriemen, half vergaan touw
en hier en daar enkele graven, dan heeft
men een weinig aanlokkelijk, doch vrij juist
begrip van wat er van. die weleer zoo-druk
bezochte plants is overgebleveo.
Het kerkhof aan 't Noordelijk uiteinde van
het strand, was zoo mogelijk nog treuriger;
de meeste kisten waren opengebroken, de
grafkruisbn omgewaaid en .doodshoofden en
beenderen lagen alom verspreid.
De kisten werden met de half vergane
deksels weder dicht getimmerd, do kruisen
opnieuw opgericht, eh den volgenden dag, op
het hoogste punt van den grafheuvel, werd
te middeu der graven, een groote steenhoop
gebouwd, waarlegen met eenige helling de uit
het vaderland meegebrachte steen werd
geplaatst, wtyjikip te Jbzen. Ét oud:"
In meinoriain. Spitsbergen of Nieu-land
ontdekt lot 79° 30' N. Breedte door de Hollan
ders. Hier overwinterden 163334 Jacób
Secgersz. en zes anderen. Hier overwinterden
en stiurvon 1634—33 Andries Jansz. van
Middelburg en zes anderen.
Doet liet u niet goed, dezen pleitbezorger
aau liet svoord te hooren Hij heeft'hart
voor de zaak, die hij beschrijft, en 't is, of
hij ons, Nederlanders, die naar men verzekert,
vau dwaze speculation, iu de laatste jaren
uiet afkeerig zijn geweest, aan dc goede leus
wil hei juneren
Het water is 003 element,
De zee bruist onzo glorie.
Als hij in zijn «Leven en streven van
Schiedam, 2 Februari 1884.
Et' bestaat hier te lande een Vereeuiginp,
genoemd naar den koenen Noordpoolvaarder
Willem-Barents. Voor een paar. dagen hield
deze vereeuigiug eeu vergadering, waarvan
het doel was,.een nieuwe poolvaart in den
aanstaanden zomer voor te bereiden. De lieer
Charles Bóissevain' schetste de uitkomsten
der zes reizendie met het scheepje waren
ondernomen en betoogde opnieuw het nut
der pooltochten, waarbij hij den laad voegde
deze reizen voort te zetten, un de hoop uit
sprak, dat hel Neöerlandsche volk die tochten
mogelijk zou maken.
De Arnliemsche Courant, die dit bericht
overneemt, voegt er het volgende aau toe:
«Na de ..ondervinding: omtrent do vorige
reizen-opgedaan en met het oog op hetgeen
de wetenschap er bij gewonnen heeft, ge-
looven .wij niet, dat liet Nederlaudsche volk
algemeen aan de roepstem beantwoorden zal.
Wil-men-geld voor ondernemingen geven,
dan zijn er andere oordon in de wereld, waar
men met meer vrucht schepen kan heenzenden.
Het gebeurde met de Varna is eene les
geweest, die men uog niet vergeten zal hebben.
Wie niet mede zich verantwoordelijk wil
stellen; voor de gevolgen, onthouden zijn steun
aan deze lociiteu, waarvan de resultaten niet
opwegeu tegen de gevaren.
Of men wel doet, deze tochten, oefenscholen
voor den zeemau, dut bewijzen, dat in de
Nederlanders' den ouden geest der vaderen
niet is geweken, onmogelijk te maken? De
smaken verschillen; maar dit is zeker: als
de dagbladen meldiug maken van een nieuwen
pooltocht, of van een expeditie naar Sumatra,
of van het feit, dat zonen van de aa'uzien-
Poor-
LAM
Do derdo vraag: waarom gaf Van Ileeren voor,
dat Paul Sivers waanzinnig was, en zocht hem
onschadolijk te mtikcn, door de ijv'orzucht van
den woedenden zwarte tegen hem op te wokkon, en
wilde later aan mij niet bekennen, dat de raatt'
gered was? Ik kom alzoo tot do overtuiging,
dat dezo Van -Ileeren iets gedaan heeft,.wat da
gevangene weet en niot mag zoggen en dit kan
alleen met do lading van de «Donna Anna" in
verband staan. In de haven te Hamburg heeft
niemand iots verdachts opgemerkt. De nacht-
waciits zeidon ovenwei, dat zij iedcron keer, all
zij in do nabijheid der «Donna Anna" kwamen met
eono ketting hoordon rammelen. Zij voeren naar.
het stoomschip, maar kon er niets buitengowouns;
opmerken. De zwarto en .de matroos hielden
naar het voorschrift do wacht.
Do vierdo vraag: waarom liet de kapitein
dezen jongen man clkcn nacht waken-en .gaf
aan do manschappen vier nachten de volle vrij
heid?' -i\t -■■■
De slotsom is: in die nachten gebeurde iets,
wat met de lading van de:«Donna Anna" ia
wil van de afbestelling, dezelfde hoeveolhoid wijn
brengt, en die door dezen te Hamburg verkocht
wordt.
Ten negende: ik kocht een flosch van dezen
wijn, zond die aan de wijnhandelaars to Mainz,
erf ontving-liet volgende bericht: «Dat dit de
zelfde wijn was, dien zij aan Van Hoeren te
Hamburg gezonden hadden." Ik vroeg nogmaals
»Is er van dezo soort wijn veel te Bremen ver
kocht geworden, on bestelde misschien Van Ileeren
dezelfde hoeveelheid eerst daar?" Het antwoord
luidde >Wij hebben deze soort wijn nimmer te
Bremen geleverd, en óver lietalgemoen nog weinig
verkocht.
Ten tiende: toen.de «Donna Anna" verbrand
was,werd or in de gooderenbergplaats nog een
geheel ongeschonden wijnvat gevonden, dat
met wator gevuld was.
«Nu de eerste vraag: hoe kon Van Ileeren
den naar Amsterdam ingescheepten wijn te Ham
burg vorkoopon
De tweede vraag: hoe kwam water in het
wijnvat?
en dertig duizend daalders horloges aan boord,
om er voor eigen rekening mede te handelen.
Ten vierdehij verzekert alles voor doze
waarde, vaart af en het schip verbrandt'. Tot
zoover is alles duidelijk," voegde do heer Bloom-
liart er bij, «maar nu worden de zaken duister.
Ten vijfdeeen waanzinnige steekt bet
schip in brand doch het is bewezen, dat hij
niet waanzinnig was en geen enkele reden liad,
om het schip van den kaptoin, aan wion hij
veel verplichting had, in brand te steken.
Ten zesde; is doze man geen zeeman van
beroop, maar heimelijk op het schip werkzaam,
en stort, in een gevecht met don zwarten stuurman,
gedurende den brand over. boord. De kapitein
doet alle moeite 'om den zwarto te redden," ter
wijl hij den andere voor .waanzinnig verklaart,
en don angst der matrozen tegen hem opwekt.
Ton zevendedeze over boord gestorte
zeeman had des nachts mot den zwarten stuur
man do wacht op het schip.
Ten achtste: er komt een schipper, uit Bremen
te Hamburg aan, die aan Van Hp.Jren, in weer-
Romun van
ROSENTHAL—Bon in
Aan het politiebureau aangekomen, kreeg do
heer Bloenihnrt uit een dubbelgosloten ijzeren
.kast een zakboek, vorzocht den ndvokaat aan
eene smalle, groene tafel plaats te nemen, en
«Aetto zich tegenover hom:
«Ik hob de zaak nauwkeurig onderzocht, en
hierin alles opgoteekend," zeido hij.
«Ton eerste: Van Heoren's zaken staan zeer
-'slecht.
:s - Ten tweede hij verkoopt zijn klein oud schip,
i jM» koopt de groote «Donna Anna".
Ten derde: hij noemt te Hamburg voor zeven
1.35,
'rahcö
beren
i damt
xs, te
ichen.
mede
ndéÜ»
