Een schoon Gelaat.
Eerste Blad.
KENNISGEVING.
Feuilleton.
Acht ©n Dertigste Jaargang.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag.
Bïnnenlandsche Berichten.
:,:k*
M
jre het
je over
ihikler
I en het
jrvatte
kun-
^BONM-.stKNTsi'ftiJi, per kwartaui
jFViriico pet post, doov het geheels Rijk
Afzonderlijke nommeis
1.85.
- 2.50.
- 0.10.
SCEËAUi HARKT, 12,' 134.
Advertentieprijs vau 110 gewone regels wel
inbegrip van eene Courantf 1.419
Iedere gewone regel meer - 0,10.
Driemaal plaatsing wordt tegen «weemaal berekend.
1.85,
"raneo
eere»
idtmt
jrs, ta i
oh en
inaedfl
md«th
De Burgemeester van Schiedam,
brengt lei kennis:
4. dat, voor het leggen van een Zinker
ten dienste der Waterleiding bij de Varkens
sluis in den mond der Nieuwehaveu, de vaart
gldaar geheel <3ESTI&I3M.Ï9 zal ziju vau
Vrjjdag, 13 September c. k., 's avonds
Q uur, tot Maandag, ld September
d. u. v. 'smorgens 6 uur.
2. dat, voor gelijke werkzaamheden bij de
Buitensluis aan het einde van den Buiten
haven. de vaart ook aldaar geheel <SE-
iTHEMB zal z'un van Vrijdag, 19 Sep
tember e. k., 's avonds 9 uur tot
IHaandag32 September d. a. v,
'g morgens 6 uur.
Schiedam, den 6 September 4884.
De Burgemeeat er'Kvan~~Sekiedaml I
P. J. VAN DIJK VAN MATENESSE.
Schiedam 6 Sept. 1884,
Dat Nederland zwak is, wijt de heer Van
Houten voor geen gering deel aan de flauw
heid der hbeiaie pailij.
Oader toejuiching van eeu deel der liberalen
wordpu tiiam reeds onze Mimsteiiên in
's Komngs kabinet gemaakt. De vorming van
aen kabinet is de prijs van aan steeple chase
tusschen uemge gunstelingen, en ons land
wordt geregeeid door exti a-pai lementaire
Minjsteiien, welk door hen woiden bijeeu-
gaschartek! Met betrekking tot den eensus
staan we thans eenig in Euiopa.
Vijf zesde van 's lands bevolking woidt
hier staalkundig onmondig gehouden. Aan
da veibeteung van sociale wanverhoudingen
doen wjj mets Terwijl overal, behalve in
België tegen kinderarbeid wettelijke maat
regelen waren genomen, heeft uien hier de
helft van een bescheiden maatiegel goedge-
keuid. In de eeds-quaestie hebben we ons
met smaad overladen, met medewerking van
een deel der liberalen, en de vrijheid en
gelijkheid zijp door hun toedoen een doade
letter voor oogeloovigen, die niet toevallig
den doop der Mennisten hebben ondergaan.
Wetgeving eo rechtspleging, beiden missen
ooispronkelijkheid. Men benoemt commission,
maar de rappoiten, die aan geen fiivsche
gedachten en nieuwe behoeften leven en
vorm geven, worden in do archieven ad acta
gelegd. Zelfs met de meest eenvoudige
zaak, ais bv. <le lijkverbranding, hinken wjj
achteraan.
Nog staat liet vrijhandeisstelsel in eere,
maar de beweging is tot stilstand gekomen.
Een beslissenden stap vooruit waagt men
niet meer; enmocht het ministerie Heems
kerk een protectwnistischen maatregel voor
stellen, dan zou 'ik vTeezeo, dat suit viees
voor crisis" ook.dit beginsel den weg der
leeds over boord geworpene ging.
In onze verhoudingen tot de katholieke
keik is in twee opzichten het ware beginsel
toegepast. Met het hoofd eener kerk behoort
Nederiand geene diplomatieke betiekkingen
te ouderhoudeu, en wij hebben dus geen ver
tegenwoordiger by den Paus. Maar bij onzen
Kening is nog wel een nuntius van den Paus
en het herstel van den pauselijken gezant
staat voor de deur, zoodra een coaservatief-
katiioliek ministerie den moed zal hebbeu
het voor te stellen en er z'yn portefeuilles
voor over te hebben? Tenzij de katholieken
zelve het uiet ernstig willen en begrijpen,
dat het vrijheidsbeginsel nog zoo kwaad niet
is, nu ook de uit Duitschlaod verdreven gees
telijken hier hunne inrichtingen konden over
brengen, en het beginsel van volledige scheiding
van kerk en staat hun ook te goede is
gekomen. Het zou wel een merkwaardig feit
zyn, als de katholieke kerk eene gelegenheid
voorbij het gaan, om de ontbrekende schakel
in 'de uiterlyke attributen barer wereldmo
narch is te herstellen, maar het is ook een
merkwaardig feit, ja eene wezenlijke ironie
van 'het lot, dat ons, van het overwicht der
roomsche kerk roet zooveel offers vrijgevochten
land een toevluchtsoord voor roomsche gees
telijken is geworden.
Wie mijne meening niet deelt, dat onze
groqte kracht schuilt in de verdediging van
het-beginsel der vrijheid, moge zich zelf de
vraag stellen, hoezeer de internationale po
sitie van ons land door die enkele daad van
wezenlijke vrijzinnigheid heeft gewonnen.
Nif ia Duitschland de nationaal-egoistische
richting in zoo menig opzicht over de kos
mopolitische zegepraalt, en de partij, wier
einddoel de vereeoiging der verbroederde
vo'fif&!i~"en de opheffing der douanelinièn is,
er onmachtig is geworden, is de tegenstel
ling der duitsche en nederlandsche kerke
lijke politiek ons sterkste anker. Maar men
zorge, dat oaze staatkunde het karakter
blijve dragen van eene eerbiediging van het
recht op vrijheid, ook voor ultramontaau en
jezuiet, en niet eene daad van zwakheid
tegenover het katholicisme blyke te zijn.
Want de drang naar geestelijken vooruitgang,
datgene wat de Paus als ongeloof en revolutie
vei oordeelt, is nog sterker dan hij, en wie
ter wille van de gunst der katholieke kerk
zich tegen de geestelijke vrijheid wendt is
veroordeeld. Eo helaas krijgt het langzamer
hand den schijn, alsof die kerk, eo niet de
vrijheid, in onze regeeringskringen de steun
pilaar van ons volksbestaan gerekend wordt.
In een man als Schaeptnan klopt een te goed
nederiandsch hart, om niet gaarne te gelooven
dat da warme gevoelens voor ons vorstenhuis
waarvan hij zoo gaarne getuigenis aflegt,
uit het diepste van zijn binnenste opwellen.
Masr de toekomst van vorst en volk is
beter verzekerd, wanneer van den Dollard
tot de Schelde, des noods onder eenig
gemor van een deel der katholieken, de kreet
Oranje en de vrijheid weerklinkt, dan wan
neer de ultramontaau al te zeer recht heeft,
om den oianjewimpel aan zijne vlag te ver
binden, en onder de banier der Oranjes da
vrijheid en rechtsgelijkheid van atheïsten ea
sociaal-democraten niet meer gewaarborgd is>
Tot zoo ver de schrijver over onze eigen
toestanden. Hoe is het met da internationale
betrekkingen? De schrijver is van meening,
dat wij minder dan vroeger voor misbruik
van macht tegenover ons behoeven te vreezen
(Wordt vervolgd.)
SCHIEDAM, 6 September 1884.-%
Ooze stadgenoot de heer J. F. W. Meijer
is geslaagd voor 't eerste gedeelte van bet
notarieel examen.
Gisteren bezocht de Minister vau Binnen-
landsche Zaken de gemeente Delft om per
soonlijk het plan van grenswijziging nategaau,
dat door Gedeputeerde Staten is opgemaakt,
Reeds 48 jaren heerscht tus=chen Delft en
de omliggende gemeenten eene spanning over
een door Delft als noodzakelijk voorgestelde
wijziging der grenzen.
Heden zijn 46 runderen van den veehouder
Th Lourens, als verdacht vau longziekte,
onteigend om te worden afgemaakt.
In eene vergadering der vereenigingter
bevordering dor algemeeiie belangen van
ScheveDÏngen werd Donderdag door dett
heer Hora Siccama medegedeeld, dat binnen
■p—
Kaar het Engelsch bewerkt
DOOR
MAX van WEISZENTHURN.
25.
a Go schijnt buitengewoon opgewekt, klein
vrouwtje," sprak Karei, terwijl hij naderbij trad.
«Hebt ge een prettigen dag gehad vroeg
zij en reikte hem de hand.
Niet bij uitstek, Emma, doch hoe zou dit
ook kunnen? Ge ziet er op 'toogenblik veel
boter uit, dan anders het geval; hebt ge be-
„v«jek gehad?" i
- Bij deze woorden zag hij haar scherp aan.
T j ï'Ookter West is hier geweest. Adrienne ont-
7 oette hem, en heeft hem gezegd, dat ik mij
Jliet wol gevoelde."
Werkelijk? Welnu, heeft hij u dan ook
meegedeeld, dat hij met Rose Leclerq verloofd
is?"
Emma verbleekte en Karei maakte hieruit
zijne gevolgtrekking.
«Met Rose verloofd?" fluisterde r~ nauw
hooi baar, «weet ge dit zeker, Karei?"
«Welzeker, lady Carleton hoeft het me mee
gedeeld; dit bericht schijnt u niet erg te ver
heugen, Emma?"
»lk dacht aan Ileinrich hij zal. het diep
gevoelen."
«Heinricb is te verstandig, dan over de lief
de van een meisje te kwijnen, dat hom toch
onwaardig zou geweest zijn; een meisje, df
West boven hem kiest, is hem niet waardig."
«Neen antwoordde zij beslist.
s'tVerwondeit mij, dat dokter West u die
blijde boodschap niet beeft medegedeeld; Rose
is immers zeer rijk."
Emma antwoordde niet, doch beefde van
aandoening.
Met een medelijdenden blik zag hij op haar
neer. De smart, die op haar gelaat stond te
lezen, griefde hem tot diep in de ziel, en hij
had berouw, dat hij de liefde oener vrouw had
afgesmeekt, welke toch aan een onder toebe
hoorde. Hij trad nader, knielde voor haar neer,
lei haar hoofd aan zijne borst en in l\et
kleine vei trek heerschte eenige minuten de
diepste stilte.
«Vrouwtje," sprak Karei eindelijk op zach-
ten toon, «eene verandering zou ons beiden
goed doon, wat dunkt u hiervan? Zullen we
een of twee maanden op reis gaan? Any kan
voor den jongen zorgen, bij haar is hij zoo
gaarne en wij zullen nog eenmaal die ge
lukkige weken van ons huwelijksreisje door
leven, weet go het nog?"
Emma hief hare oogen tot hem op met de
uitdrukking eener onmiskenbare vreugde.
«O, Karei, ik zou zoo gelukkig zijn,
laat ons dp reis gaan."
Wonsclit gij het werkelijk?" vroeg hij aan-
genaairf verrast.
s'tZou het toppunt mijner wcnschen zijn}
doch wanneer zal het plan dan uitgevoerd
■worden, Karei?"
«Welk een ongeduldig vrouwtje," lachte hij.
s'tls nu Woensdag kunt ge Maandag reis*
vaardig zijn?"
«O ja, lieol goedach Karei, dat zal heer*
lijk zijn."
«Gij gaat gaarne met mij mee, en 'tzal
ook niet eenzaam zijn, met mij alleen?"
«Alsof dat mogelijk ware," fluisterde zij, eri
de toon harer stem en de heete kus, die zij
hem daarbij op de lippen drukte, stelden de
jonge man weer gorust; neen, hij kon noch
mocht aan haar twijfelen, dat zou een groot
onrecht zijn."
sAh zoo, mijne schootte Flore, monsieur en
madame zullen dus op reis gaan
sMais oui, monsieur, en alle reisbenuo^
ÏS» "5 i ha"**, 1%
A
