(1
n.
I,
Pi0. 1885
Donderdag 12 Februari.
6150
en
D,
in,
*#wv
.«a
-Negen en Dertigste ,T a a r g a n g.
Verschijnt dagelijks f uitgezonderd Dinsdag.
Buitenlandsche Berichten.
v.?
rf- a
Jm,
K
"!r-
s
Stngel,
mers,
ruin,
K#,J
-
t
"H
vrouw
ot
c
'voegen
aan het
•i
irant.-"
acht
ea
de
i tea
ihte
ler-
iote
has
Ike
we
«5,
1 CO
BD
m,
te
ea
de
m.
-W
:!c SïStó*
JtBONNKKENTSi'ftue, (iar kwaiuwl
franco per post, door hot gehoele KqU
Afzonderlijke nomumrt.
f 1.85.
- 2.50.
- 010
BlIStKAWï HAJBKf, *5» IZ*.
Advertentieprijs; van t—10 gewone regel: met
inbegrip van eene Courant
Iedere gewone regel meer
Driemaal plaatsing wordt tegen tweemaal berekend
t t.iO
'10.
t
Schiedam, 11 Februari i885.
Vervolg en slot.)
Op do bedenking, of de mededinging
van Ameiika zoo niet haar toppunt be
reikt, toch zeker bij de sterk toenemende
bevolking op pigen grondgebied voor groote
uitbreiding niet moer vatbaar is, zegt Ro*si,
dat hy, tot verveling toe allerlei autoriteiten
en particulieren daarover ondervraagd heeft.
Wat ongeveer allen zonder onderscheid daarop
antwoordden, is dit
»De verkoopprijs der voediugstoffen, die
do Far-West produceert, wordt eer door
Europa dan door Amerika bepaald. Het is de
navraag der kooplieden van uw werelddeel,
die den prijs der voedingstoffen te New-York
regelt. Zoolang wij Europa gereed vinden
bet graan en het vleesch te betalen meteen
klein verschil in minder dun uwe landbouw
producten, is het natuuilyk, dat de Ameri
kaansche prijzen onveranderd blijven, niet
tegenstaande de groote verminderingen, die
io de kosten van productie en transpoit
-2'yn ingevoerd. "Zoolang Europa den prijs
i z'yner iandbouw-voortbiengselen zal bezwaren,
•met de belastingen, die men aldaar betaalt
voor staande legers en voor vloten, voor de
•iotrestou der pubiieke schuld, voor zijn pau
perisme, zal liet steeds genegen zijn onze
^producten ruim te betalen, en 'zal de prys
nimmer meer dalen dan noodig is om die
Ie doen vei kiezen als iets goedkooper voor
den vei bruiker dan uw eigen voedingsmid
delen; en zoodra de dag mocht aanbieken,
waarop gij Rieden niet ons zoudt willen en
kunnen concurreeren, betzij door een alge-
meeoen overvloed der oogsten van gansch
Europa, helzy door een verhooging van uwe
tarieven, zoudt ge zien over welke kracht
-de Amerikaansche voortbrengers kunnen be
schikken om in dien strijd het veld te behouden.
Hetzij gijlieden de inkomende rechten
verhoogt, hetzij gij tot veel lageren prijs
.zoudt gaan verknopen dan nu, wij zouden altijd
nog alle dergelijke verschillen in den prijs
kunnen pompenseeren door de groote speel-
-ruimte, die nu nog voor ons bestaat tusschen
hetgeen ons een Imheï tarwe kost, diea we
«aar Europa zenden, en den prijs dien gy-
lieden daarvoor thans betaalt, een prys, die
4,zich regelt naar het hoogste bedrag, dat uw
- ?eif>en tarwe geldt en die in geen verhouding
y.'l hoegenaamd staat tot den aigemeenen toe-
-'/ fBtaud van onzen landbouw, die zich ver-
H%rykt heeft en zich verryken zal ten koste
.vau den Eutopeeschen landbouw. Heden
>7' "verkoopen wy de tarwe te Liverpool of te
Londen voor 40 45 shilling per quarter
■/.ivao 8 bushel of ongeveer 5 h 5l/s schilling
*V,-'Per bushel (N.B. f8.50, f 9,per hecto
rs® diter). Als morgen de Engelsche landbouwers
'.op die twee markten voor denzelfden prys
graan aanboden, zouden wy terstond
oor 40 verkoopen; indien zy tot 40 dalen,
,t 4 J r
i:x>\ l
dan brengen wy dea prys op 35 en ïao verder,
totdat wy ons graan en ous vleesch tot prijzen
aoubieden, waarmede uwe landbouwers on
mogelijk concurreeren kunnen.
ïEn op mijne vraag", zoo gaat Rossi voort:
5Voorziet ge dan dat er een worstelstrijd zijn
zal tusschen den landbouw der nieuwe en*
der oude wereld?" was het antwoord: »On-
getwijfeld en die strijd zal voor Europa vreese-
lijk zijn, wanneer eenmaal de Vereenigde
Staten tot iederen prys de overproductie van
hunnen landbouw zullen moeten afzetten in
mededinging met Manitoba met Australië,
met Indië. met Egypte en zelfs met Zuid-
Amenka. Eu nademaa! de toestanden in Canada
eu io Austialië, wat de kosten van explotatie
betieft, vrij gelijk zijn met die van Ameiika,
en men voor tie outgiuniog en de vrucht
baai heid dier nieuwe landen niets anders
noodig heeft dan den moed en de veei kracht
van den Yaukee, gebeurt hot reeds heden
dikwerf, dat de Amerikaansche bandelsspe-
culatiën zich regelen naar de berichten, die
men uit deze Engelsche koloniën heeft, wsike
men meer ducht dan alle andeie landen.
Deze taal is voor den Europeeschen land
bouw weinig opbeurend; wat ons land aangaat,
blijkt echter uit een bijgevoegde statistieke
tabel dat do Nederlandsche landbouwer tot
heden den stiijd met de Nieuwe Wereld op
het zoo echt Hollandsch terrein der veeteelt
en zuivelbereiding met glans volhoudt, en al
dalen de winsten, die in vroeger jaren soms
bij den dag klommen, wy zijn volstrekt nog
niet uit het veld geslagen, ja zelfs schijnen^
wy meer teirein te vinden dan te verliezen.
Verder bespreekt de heer Van der Heim
het geroep om bescherming dat zich ook hier
te lande laat hooren. »Geen wonder, zegt hij
dat van alle zijden de kreet woidt vernomen
deuren toe! sluit uwe gienzen voor dec
nieuwen vijand, beschermt den eigen land
bouwer en weert den vreemden indringer,
die ten slotte onzen ondergang veroorzaken
moet en zal
Reeds heeft het groote Duitsclie Rijk, alhoe
wel op bescheiden voet, het vooi beeld gegeven
en dringt de landbouw aldaar op kiasser maat
regelen aan. Elders zien we vroegere vrij
handelmannen, zoowel als staatslieden, ijverig
in de weerom de noodzakelijkheid te betoogen
van retorsie-maatregelen en van afsluiting der
landgrenzen om eigen landbouw voor geheelea
ondergang te behoeden. Ook de Italmansche
schrijver Rossi, door de Amerikaansche stellige
uitspraken wel wat erg onthutst, spreekt over
maatregelen van bescherming, ofschoon hij
ten slotte zijnen Isndgenooten aanraadt, den
graanbouw zooveel mogelijk prys te geven,
om zich met ijver toe te leggen op wyubouw
en aanplaniing van deu olijfboom
En wat zat Nederland doeu Zullen we door
(f) Da streek tusschen de Veieenigde Staten en
Canada, van welk laatst land het een deel uitmaakt.
het heffen van hooge rechten alle vreemde
aanvoeren van granen, varkens- en scbapeD-
vleesch en levend rundvee zoeken te weren?
Het kan toch waarlijk niet de toekomst van
Europa zjjo, dat alle landen zicb als met een
Chineeschen muur omringen, alleen denkende
om eigen belang. Gelukkig de staten, die als
deze tarief-oorlog zal hebben uitgewoed, zullen
bl'yken de verstandigste te zyn geweest!
Daarbij moeten we niet vergeten, dat Neder
land in de allereerste plaats een handelsland,
dat het vroeger de vrachtvaarder van ons
werelddeel was; dat het als zoodanig nog een
goeden naam heeft, en dat we op dit terrein
elke mededinging met vertrouwen kunnen
volhouden. Waarom zal Nederland met
wederom meer dan nu, de oude taak opnemen
en terwijl wy van ons land de stapelplaats en
markt maken van tal van koopwaren, ook
tevens ons de uitvracht bezorgen naar de
Nieuwe Weteld, zoowel als van daar uit naar
hier?
Eu om nu om op den landbouw terug te
korc&n, er zjjo verschillende middelen aau de
hand gedaan, als: het invoeren van tuinbouw
in plaats van verbouw van granen, en ook het
omzetten van akkerland in bouwland.
Zeker goeden zaken, maar die eerst langzaam
kunnen tot stand komen.
Een niet-parlemeutaire enquête over ver
schillende door den schrijver genoemde
onderwerpen zou zeker uitstekend werken.
Maar wat die ook aan het licht zou brengen,
het komt vooral aan op een kloeken en
kundigen landbouweistanil. j>Het Arcadië, zegt
de heer Van der Heim, waarvan onze dichter
Poot eenmaal zong, is, zoo het werkelijk
bestaan heeft, voorgoed voorbij. Het ïrustige"
leven van dan s vergenoegden" landman heeft
plaats gemaakt voor die onpoëtische sstruggle
for life", waaraan niemand zich meer onttrek
ken kan. De iaudbouwer is koopman geworden
in den voliedigen zin des woords en hij moet
al zijo vlyt en .al zyn intelligentie iuspannen
oin te blyveu op de plaats, die hij eenmaal
heeft ingenomen.
Als de enquête, waarvan wy spraken, ook
de vi aag steldehoe staat het met de zedel'yke
kracht en de euergie van den landbouwenden
stand in uw distiikt, hoe zou op vele plaatsen
het antwoord luiden? Hoe ver is ook hier die
natjonale kanker doorgedrongen, die de bevol
kingen de." steden naar liet proletariaat
heensleept
Tachtig jaar geleden gaf Metelerkamp een
eerste pioeve uit tan een statistiek van
Nedeilaod. In een noot teekent hij, ergens
aan: Niets heeft zoozeer medegOvverUtyot den
achteruitgang der natie als het toenemend
misbruik van sterken drank.
Wat zou die man, die zjjo volk goed kende,
zeggen, als hy thans leefde en zag, hoe de
rijkdom van deD landbouw tn de javen 1850—
1875," zoowel als vele andere oorzaken, die wy
hier niet behoeven op te sommen, dit mis
bruik, vooral in dorpen en op het laudf-
schrikbarend heeft doen toenemen?
Geen beschermend recht, geen wettelijk*
tusschenkomst vrage men in de eerste plaats,
noch hope daarin afdoende hulp te vinden:
»Niet de maagdelijke bodem van Amerika,
maar de werkzame vindingrijkheid van de
Amerikanen bedreigt den Nederlandscheu
landbouwer. Verstand en lichamelijke kracht,
nadenken zoowel als arbeid, zijn veieischten
om onzen landbouw weder te verheffen."
-ri<
ENGELAND.
Het heugelijk bericht uit Kotti luidt, dat Sir
Charles Wilson en de zijnen vau het eilaudja
in den Nijl, waarop ze zich hadden var-"
schanst, zijn afgebracht door het stoombootje'
'twelk, onder bevel van Lord Beresford, tot
hunne redding was afgezonden. Wilson is au
te ICorti om aan Wolseley in persoon verslag -
van zijn wedervaren voor Khartoem te geven.
Gedurende de terugreis naar Gubat werd
Beresfords boot door de Soudaneezen aan-, i
gevallen, maar zonder succes..
De berichtgever van Daily Netos ia taf
Gakdul aangekomen, met een'cdnvooi zieken'
en gewonden vau Gubat en Abu Klea. Mefl
wachtte zeide hij, te Gubat in angstige span*"
ning op de komst van versterkingen, ondef*
generaal Butler. Deze zou Vrydag van GakduP
op march eeren en kan dus nu te Gubat zjyq, -
liet is zeer waarschijnlijk,- dat Generaal
Bulier, die alsdan het opperbevel in harden
neemt, met de te Gubat reeds aanwezig*
troepen van Generaal Stewart, Metenmeh zal
bestormen, teuzy de geruchteu zich bevesti* s.'
gen, dat Gordon nog in leven is. In dat geyfll
is het niet onmogelyk, dat Wolseley eeo 4
onverwyld opiukken naar Khartoem gelast,
schoon zulks haast onuitvoerbaar sch'yut,.
Wanhopiger onderneming is moeilijk denk
baar," zegt de jongste Pall Mall en het
is dun ook haast niet te gelooveo, dat er ia
ernst aan gedacht wordt.
De Mahdi had reeds, voordat alle artillqrïaf
van Gordon hem in de handen viel, twee*
en-twintig stuks geschut in zyn bezit. Da r
beide oevers van den Njjl zyn bedekt met
9000 met Remington-geweren gewapend*
Arabieren. De Mahdi heeft zes sloombooleu
tegen de Engetschen twee. De iaatsten hebbatt
bijna geen artillerie, bijna geen transport éa
slechts een kleine hoeveelheid levensmiddelen
en ammunitie, en zyn in aantal een handvol
tegenover de duizenden nu in Khartoem 1
gelegerde vijanden/
Maar, zegt de Pall Mall, die in deze ears 1
verregaand radicalisme huldigt, als het wallf 1
is, dat Gordon opgesloten is, moe t' het ga* 1
beuren, maar das zal die tocht naar Khartoem
de gevaarlykste onderneming zijn, die mes-
ooit in den oorlog beeft durven wagem, -