■*a«
EENE RAMPSPOEDIGE.
'."^885. Maandag 23 Februari.
J& 6158.
m.
Eerste Blad
POLS TI
Feuilleton.
A n
JN e g' n
en Dertigste
J a a r g- a n g.
Verschijnt dagelijks uitgezonderd Dinsdag.
Binnenlandsche Berichten.
't
<y»
rt vV* ,*«-»'-v r o V f A "'^0*^ - *<880!* vw'- A p
T"i r #■»-
- v
v *1
f"
aks <5«
s!>.'5 t.
5 li i e-
vordt
keaüa
ve be-
INGE
!?l IfT-
a.tu-
t'N inn
o prijs
ustens
veilde
d.
im.
ngen.
ven.
is.
ie.
etslui»,'
ii
x
JiBONMCtlKNTSfKUS, por kwartaal
JVojico per post, door het gehoele Rijk
Afzonderlijke ïiotmimis
1.85.
- '2.5U.
- 0.10.
Bil Bt A V lUllKT,
l
E,
<4H
Auvbktkntikprus. Vin i—10 gewnn* regels mei
inbegrip van eend Courantf t.iÖ.
- Iedere gewone regel meerr' 1 10.
12 4. Driemaal plaatsing wordt tegen tweemaal berekend.
KawJuaiwujwtrai»jcwrJWrfu>ttlflR%u>wiiijiaiiw^^itn—
Pillen (f
iu het'
n het
'ui i
■lijken
>ereld.
doses
-ij ven,
>ek af
mgen,
e ver
innen
schei-
Izame
zonde
mdeie
lechte i'
eeste-
deze
ij vei-
t'
neten j
i kuu--
s
"raneo 'f
leeren -
idem<r
ers, te
toh en
imede 1»
v
■>ndert. i$
Aan het commissariaat van politie zijn als
op straat gevonden aangegeven, een witte
~'xak<loek, gemerkt II., een lederen kln-
dersclioentje, 3 gtstzakjes, het onder-
«tuk van een gouden oorkei, een zakmes,
H r*"
en een kinderzakje met een bijbeltje.
v
Schiedam, 21 Februari '1885.
Binnen weinige dageu wordteen confeientie
-'gesloten, wier beteekems eeist lat-r in haar
vollen omvang in het licht zal IredeD, en die
zeker niet tot de minste der feiten zal be-
hooren, welke eenmaal de geschiedenis met
j den naam van Prins Bismarck zal verbinden
we bedoelen de conferentie te Berlijn tal
behandeling van de West-Afrikaansche of
Congo-quaestie. De zaak zou vioeger beslist
zyn geweest, indien niet Portugal, zeker geen
i /model als koloniseereude mogendheid allerlei
'•'hinderpalen in den weg had gelegd en aan
spraken had gemaakt, wier geldigheid hoogst
twijfelachtig wat en, maar toch overwogen
zijn, Teu slotte heeft Portugal toegegeven, en
in de volgende week zal misschien reeds
officieel het bestaan van een vi ijeu staat aan
de Congo rivier, die een blauwe vlag met
groote ster in bet midden als keuteeken
voeren zal. Het is te hopen, dat het uitge
strekte gebied, dat aan Portugal is gelaten,
in milden zm zal worden bestuurd. Wat den
nieuwen, viijen staat belieft, daar zal het wel
te houden zijnde beginselen oor de vaart
op den Congo ten minste beloven alles goeds;
aan alle mogendheden is toegestaan viije
vaart en vrije handel op den stroom; en wie
er zich ook vestige en welke mogendheid er
in het vervolg ook terreinen moge annexeren,
zjj weet nu reeds bij voorbaat, dat zij aan
iedereen heelt toetestaan de meest uitgestrekte
handelsviijheden, zoodat er noch „van tollen
noch van beschermende rechten kunnen wor
den geheven, die ten bate van den een, teu
nadeele van den ander zouden kunnen strekken.
Wie zou voor dezen nieuwen slaat niet de
beste wenscheu hebbenin het leven gpi oepen
door een gi ooi'deel van Eui opa's machten
is haar bestaan wel verzekerdze strekt zich
uit over een reusachtig teirein, dat volgens
Stauiey buiteugewoon rijk is,-en slechts op
njjvere handen wacht om dubbel de moeiten
te beloonen, die er aan worden gewijd. Mogen
nu de njjvere handen maar niet ontbreken 1"
Aizoo vooruitgang in West-Afrikawie
veispieidt er licht over den chaos m Qost-
Afnka, aan den Boven- welhaast Middeo-
Nijl. Een fanatiek Muzelman als de Mahdi,
vmrtt sympathie, bij al zijn geloofsgenoolen
zelfs in Euro; a te Konstaotinopel moet de
nlutelmansche bevolking juichen in den val
van Gordon en zouden in de moskeen dank
gebeden tot Allah zijn opgezonden, die de
Christenhonden door Mohaniineds zonen heeft
doen verpletteren.
De Eogelschen- hebben een vernuftigen zet
gedaan, door aau loid Wolseley toe te voegen
den Egypiischen prius Hassan; waar jieEa-
gelsche lord nu ook verschijnt, zal hij dus een
veitegeuwoordiger van het Mohammedanisme
voorop kunnen zetten en het teiugstootende
van zijn verschijning kunnen temperen.
Voor het oveuge zijn de berichten uit
.Soedan zeer vei ontrustend voor de Eogelschen
ze 7\jn in vollen'aftocht oin te trachten zioh
meer noordwaarts te vereenigen.
De Mahdi tracht elk der deelen van het
Eoeelsche leger afzondei lijk te vernielen en
heeft zich daarom newend tot Metemneb,
welke plaats de Engelschen plan hadden te
bestormen, Doch aangezie'n de Mahdi er
eenige duizenden manschappen met hetnoodige
geschut, want riaaiaan ontbreekt het hem
niet,heeft heengezonden, zal men van die
bestorming wel afzien en trachten uit het
kamp van Gubat naar Korti te komen. De
weg tusschen die twee plaatsen loopt door
de woestijn, en toen men uit eerslgenoejmde
plaats de gewouden naar Korti zond, w.erd
het escorte door een groote macht beschoten,
die onbegrijpelijk genoeg echter uiet tot een
aanval overging, maar slechts eenige geweer-
scholen wisselden. In welk een zoudeiljnge
stelling bevinden zich hier Engelpcheo, Schot
ten en leren. In een onherbergzame woestijn
worden schansen opgeworpen om de broouen
te beschermen, en kunnen ze zich hier hand-
havén, dan is er veel gewonnen, waut dan
wordt het trekken door de woestijn voor den
v\jaml onmogelijk.
Uit de papieren van Gordon, doorzyn knecht
te Korti aangebiacht, blijkt dat de edele man
volkomen op de hoogte was van het verraad,
dat tegen hem was gesmeed, dat hem echter
de macht outbrak Khartoem van de veiraders
te zuiveren en dat. hjj de overtuigiug had, dat
de Engelsche hulp te Iaat zou komen. Ziju
laatsje papieren bevatten dan ook een laatste
afscheid aan ziju vrienden,
De Munster Gladstone is dooreen en ander
in een uiterst moeielijke positie gekomen.
Was Goidou bij zijn leven reeds de populaire
man bij uitnemendheid; zijn dood maakt hem
tot martelaar voor de verheven taak, die hU
zich voorstelde te vervullen, en zijn marte
laarschap wordt gesteld op rekening van dé
Engelsche Regeering, die door haar dralen
en talmen kostelijke weken Het voorbijgaan,
alvorens tot het zenden van hulp te besluiten,
en de dood van generaal Stewart, die voor
eenige dagen bij Metemmeh werd gewond,
en waarvan de tijding gisteren werd ontvangen,
strekt slechts om de opgewondenheid te ver*
grooten.
i'i
Wel nog geen oorlogsverklaring tusschen
China en Fiaukrijk; maar feiten, die die dat!
oorlog verkondigen zeker. Voor eenige dagefl
heeft een ernstig gevecht plaats gehad'tu'schea
Fransche en Ohineesche oorlogsbodems. Twéé
dezer taatsten hebben den Franschen werk té
doen gegeven, en het traditioneele verhaal vafl
de lafheid der Chineezen glansrijk gelogen
straft. Hoewel ze ten slofte door Fransché
toipedo's werden vernield, hebben zedappe'r
gestieden, nadat ze viermaal de Franschd
verniehngsvaartuigeo hebben doen afdeinzen»
Zou die fiere geest onder de Chineezen oog de
nawerking zyn van Chinese-Gordons organi
satie, dun geldt ook van hem, dat h\j nog spreekt
nadat hij gestorven is.
T- asr-gaaé
- g=es==sa*
DEN liAAU, 31 Februari 1885.
De Chuieesche gezant Li-Fong-Pao, heeft
gistei ochtend de lesidentie verlaten, terug-
keerende naar Berlijn, alwaar ZExc. mei?4
zijn diplomatieke functie uitoefent,
SCHIEDAM, 21 Februari 181-5.
Ia ons bericht betreffende den Leeuw op
L
bet Schutterij vaandel, staat, dat deze ver
se-—af
"*$4»
i
12.
Iwan Matwejitsch zat gewoonlijk in een fauteuil
V'oltaire. Recht boven zijn hoofd hing een
portret, dat een jonge viouw voorstelde met
,een open en schoon gelaat. Zij droeg kostbare,
t Joodüche klcederon, die rijk bezet waren metedel-
gesteenten en paarlen, Dikwijls boscbouwde ik dit
portret,- maar eerst'eenigen tijd daaina vernam
ik,dat hot (de beeltenis mijner moedor was,
:;pp bestelling van Iwan Matwejitsch door haar
|?aderv geschilderd. Hoe was zij sedeit dien tijd
.K ^veraiiderd Ja, hij was er in geslaagd, deaanval-
d' lige bloem te knakken, te vernielen»En toch
J.- /leeft zij Jiem liefgehad 1dien zelfzuchtigen
dijhiaa liefgehad 1Hoe is het mogelijk, zulk
J«n monsch te beminnen 1" Deze gedachten
-ezen gedurig bij mij op; doch Qvanneer
mij straks weder monigen blik, menig gezegde,
menige onwillekeurige beweging van mijn moeder
-^AV'd.d/ - 1 i' »A» I
herinnerde, dan moest ik met schrik er
kennen: Ja, zij heeft hom liefgehad l" Ach,
God behoede elke vrouw voor zulk eon toege
negenheid
Dagelijks moest ik Iwan Matwejitsch voor
lezen, somtijds drie, vier uren achtereen. Zoo
veel en zulk overluid lezen was voor mij nadeelig.
Onzo dokter maakte zicli bezorgd voor mijn borst
on gaf dit op zekeren tijd aan Iwan Matwejitsch
te kennen. Maar deze glimlachte slechts, dat
wil zoggen, hij glimlachte eigenlijk nooit, doch
vertrok cvon de lippen, en antwoordde toen
vVous no savez pas, ce qu'il y a de ressources
dans cette jeunesse 1"
»Maar in vorige jaren heeft tocli monsieur le
Commandeur voorgelezen 1" waagde do dokter
aan te morken.
Iwan Matwejitsch glimlachte nogmaals op zijn
wijze.
ïVous lêvez, mon cherl Le Commandeur n'a
plus de dents et il crache a cheque mot. J'aime
les voiv jcunes."
En den eenen dag voor ,er den anderen
na, moost ik hem voorlezen, ofschoon ik 's nachts
en 's morgens hevig hoestte.
Somtijds liot Iwan Matwejitsch mij voor zich
op de piano spelen. De muziek had een slaapwek-
kenden invloed op hem. Terstond sloot hij do
oogen en langzamorhand liet hij ook het hoofd
nederzinkon. Als hij bemerkte, dat ik doe-
hot spelen 'vermoeid was geworden, dan bood hij
mij ïdu cachou de Boulogne" aan.
XVIII.
«Zoo ging de eene dag na den anderen voorbij.
Daar trof mij, op zekeren nacht, die mij altijd
onvergetelijk zal blijven, een verschrikkelijke
ramp. Plotseling verloor ik mijn moeder. Ik
had toen nauwelijks mijn zestiende jaar bereikt.
O, hoe zwaar trof mij dit droevig verlies,
zoo onverwacht en zoo onheilspellend voor
de toekomst 1 Onze betrekking tot elkander was
zeer eigenaardig geweest; wij hadden elkander
hartstochtelijk lief, hartstochtelijk en hopeloos
Wij verborgen als bet ware ons gemeenschap
pelijk geheim voor elkanderwij bewaarden,
daarover althans een onveranderlijk stiizwrijgen,
ofschoon wij wisten, alles wisten, wat in de diopto
van ons hart lag besloten. Mijne moeder sprak
nooit met mijjover haar verleden, en nooit heb
ik eon klacht over hare lippen hoeren komen,
hoewel geheel haar uiterlijk slechts getuigde
van stomme smart. Ach-, steeds hoopte ik
op de komst van het heuchclijk uur, waarin
zij mij alles verhalen,v alles ophelderen zSü}
waarin ook ik eindelijk mijn lmrt voor haar zon
kunnen uitstorten, en waarna liet ons lichter
vallen zou, innig aan olkar^er verbonden, ons lot
te dragen. Maar de dagelijksche 'bemoeiingen, 'dB
ziekelijkheid en schroomvalligheid mijner moeder,
de tegenwoordigheid van den hoer Ratsch, dit
alles deed ons verzwijgenwat ons diep ter
neder drukte. Plotseling was nu de gelegenheid
tot spreken afgebroken -, en ik kon niet slechts
het terughouden der zoo gewensebte verklaring
betreuren, rnaar mocht ook geen enkel woord
ten afscheid van de lippen mijner moeder opvan*
gen. Ik herinner mij, dat de heer Ratsch mij
toeriepsSuzanna Iwanowna, ga naar uw moe
der! Zij wil u haar zegen geven." En een
oogenblik daarnaA een 1 hand, die mij
van onder de zware dekens Avcrd toegestoken,
een pijnlijk ademhalen, oogen,"die braken m den
laatsten strijd, maar, genoeg Igenoeg
Met welk een tegenzin, niet welkj.ecu wroif
-
r
i
"Sl
'I
'X- X
-f*
.Tl 'l-