■*a« EENE RAMPSPOEDIGE. '."^885. Maandag 23 Februari. J& 6158. m. Eerste Blad POLS TI Feuilleton. A n JN e g' n en Dertigste J a a r g- a n g. Verschijnt dagelijks uitgezonderd Dinsdag. Binnenlandsche Berichten. 't <y» rt vV* ,*«-»'-v r o V f A "'^0*^ - *<880!* vw'- A p T"i r #■»- - v v *1 f" aks <5« s!>.'5 t. 5 li i e- vordt keaüa ve be- INGE !?l IfT- a.tu- t'N inn o prijs ustens veilde d. im. ngen. ven. is. ie. etslui»,' ii x JiBONMCtlKNTSfKUS, por kwartaal JVojico per post, door het gehoele Rijk Afzonderlijke ïiotmimis 1.85. - '2.5U. - 0.10. Bil Bt A V lUllKT, l E, <4H Auvbktkntikprus. Vin i—10 gewnn* regels mei inbegrip van eend Courantf t.iÖ. - Iedere gewone regel meerr' 1 10. 12 4. Driemaal plaatsing wordt tegen tweemaal berekend. KawJuaiwujwtrai»jcwrJWrfu>ttlflR%u>wiiijiaiiw^^itn— Pillen (f iu het' n het 'ui i ■lijken >ereld. doses -ij ven, >ek af mgen, e ver innen schei- Izame zonde mdeie lechte i' eeste- deze ij vei- t' neten j i kuu-- s "raneo 'f leeren - idem<r ers, te toh en imede 1» v ■>ndert. i$ Aan het commissariaat van politie zijn als op straat gevonden aangegeven, een witte ~'xak<loek, gemerkt II., een lederen kln- dersclioentje, 3 gtstzakjes, het onder- «tuk van een gouden oorkei, een zakmes, H r*" en een kinderzakje met een bijbeltje. v Schiedam, 21 Februari '1885. Binnen weinige dageu wordteen confeientie -'gesloten, wier beteekems eeist lat-r in haar vollen omvang in het licht zal IredeD, en die zeker niet tot de minste der feiten zal be- hooren, welke eenmaal de geschiedenis met j den naam van Prins Bismarck zal verbinden we bedoelen de conferentie te Berlijn tal behandeling van de West-Afrikaansche of Congo-quaestie. De zaak zou vioeger beslist zyn geweest, indien niet Portugal, zeker geen i /model als koloniseereude mogendheid allerlei '•'hinderpalen in den weg had gelegd en aan spraken had gemaakt, wier geldigheid hoogst twijfelachtig wat en, maar toch overwogen zijn, Teu slotte heeft Portugal toegegeven, en in de volgende week zal misschien reeds officieel het bestaan van een vi ijeu staat aan de Congo rivier, die een blauwe vlag met groote ster in bet midden als keuteeken voeren zal. Het is te hopen, dat het uitge strekte gebied, dat aan Portugal is gelaten, in milden zm zal worden bestuurd. Wat den nieuwen, viijen staat belieft, daar zal het wel te houden zijnde beginselen oor de vaart op den Congo ten minste beloven alles goeds; aan alle mogendheden is toegestaan viije vaart en vrije handel op den stroom; en wie er zich ook vestige en welke mogendheid er in het vervolg ook terreinen moge annexeren, zjj weet nu reeds bij voorbaat, dat zij aan iedereen heelt toetestaan de meest uitgestrekte handelsviijheden, zoodat er noch „van tollen noch van beschermende rechten kunnen wor den geheven, die ten bate van den een, teu nadeele van den ander zouden kunnen strekken. Wie zou voor dezen nieuwen slaat niet de beste wenscheu hebbenin het leven gpi oepen door een gi ooi'deel van Eui opa's machten is haar bestaan wel verzekerdze strekt zich uit over een reusachtig teirein, dat volgens Stauiey buiteugewoon rijk is,-en slechts op njjvere handen wacht om dubbel de moeiten te beloonen, die er aan worden gewijd. Mogen nu de njjvere handen maar niet ontbreken 1" Aizoo vooruitgang in West-Afrikawie veispieidt er licht over den chaos m Qost- Afnka, aan den Boven- welhaast Middeo- Nijl. Een fanatiek Muzelman als de Mahdi, vmrtt sympathie, bij al zijn geloofsgenoolen zelfs in Euro; a te Konstaotinopel moet de nlutelmansche bevolking juichen in den val van Gordon en zouden in de moskeen dank gebeden tot Allah zijn opgezonden, die de Christenhonden door Mohaniineds zonen heeft doen verpletteren. De Eogelschen- hebben een vernuftigen zet gedaan, door aau loid Wolseley toe te voegen den Egypiischen prius Hassan; waar jieEa- gelsche lord nu ook verschijnt, zal hij dus een veitegeuwoordiger van het Mohammedanisme voorop kunnen zetten en het teiugstootende van zijn verschijning kunnen temperen. Voor het oveuge zijn de berichten uit .Soedan zeer vei ontrustend voor de Eogelschen ze 7\jn in vollen'aftocht oin te trachten zioh meer noordwaarts te vereenigen. De Mahdi tracht elk der deelen van het Eoeelsche leger afzondei lijk te vernielen en heeft zich daarom newend tot Metemneb, welke plaats de Engelschen plan hadden te bestormen, Doch aangezie'n de Mahdi er eenige duizenden manschappen met hetnoodige geschut, want riaaiaan ontbreekt het hem niet,heeft heengezonden, zal men van die bestorming wel afzien en trachten uit het kamp van Gubat naar Korti te komen. De weg tusschen die twee plaatsen loopt door de woestijn, en toen men uit eerslgenoejmde plaats de gewouden naar Korti zond, w.erd het escorte door een groote macht beschoten, die onbegrijpelijk genoeg echter uiet tot een aanval overging, maar slechts eenige geweer- scholen wisselden. In welk een zoudeiljnge stelling bevinden zich hier Engelpcheo, Schot ten en leren. In een onherbergzame woestijn worden schansen opgeworpen om de broouen te beschermen, en kunnen ze zich hier hand- havén, dan is er veel gewonnen, waut dan wordt het trekken door de woestijn voor den v\jaml onmogelijk. Uit de papieren van Gordon, doorzyn knecht te Korti aangebiacht, blijkt dat de edele man volkomen op de hoogte was van het verraad, dat tegen hem was gesmeed, dat hem echter de macht outbrak Khartoem van de veiraders te zuiveren en dat. hjj de overtuigiug had, dat de Engelsche hulp te Iaat zou komen. Ziju laatsje papieren bevatten dan ook een laatste afscheid aan ziju vrienden, De Munster Gladstone is dooreen en ander in een uiterst moeielijke positie gekomen. Was Goidou bij zijn leven reeds de populaire man bij uitnemendheid; zijn dood maakt hem tot martelaar voor de verheven taak, die hU zich voorstelde te vervullen, en zijn marte laarschap wordt gesteld op rekening van dé Engelsche Regeering, die door haar dralen en talmen kostelijke weken Het voorbijgaan, alvorens tot het zenden van hulp te besluiten, en de dood van generaal Stewart, die voor eenige dagen bij Metemmeh werd gewond, en waarvan de tijding gisteren werd ontvangen, strekt slechts om de opgewondenheid te ver* grooten. i'i Wel nog geen oorlogsverklaring tusschen China en Fiaukrijk; maar feiten, die die dat! oorlog verkondigen zeker. Voor eenige dagefl heeft een ernstig gevecht plaats gehad'tu'schea Fransche en Ohineesche oorlogsbodems. Twéé dezer taatsten hebben den Franschen werk té doen gegeven, en het traditioneele verhaal vafl de lafheid der Chineezen glansrijk gelogen straft. Hoewel ze ten slofte door Fransché toipedo's werden vernield, hebben zedappe'r gestieden, nadat ze viermaal de Franschd verniehngsvaartuigeo hebben doen afdeinzen» Zou die fiere geest onder de Chineezen oog de nawerking zyn van Chinese-Gordons organi satie, dun geldt ook van hem, dat h\j nog spreekt nadat hij gestorven is. T- asr-gaaé - g=es==sa* DEN liAAU, 31 Februari 1885. De Chuieesche gezant Li-Fong-Pao, heeft gistei ochtend de lesidentie verlaten, terug- keerende naar Berlijn, alwaar ZExc. mei?4 zijn diplomatieke functie uitoefent, SCHIEDAM, 21 Februari 181-5. Ia ons bericht betreffende den Leeuw op L bet Schutterij vaandel, staat, dat deze ver se-—af "*$4» i 12. Iwan Matwejitsch zat gewoonlijk in een fauteuil V'oltaire. Recht boven zijn hoofd hing een portret, dat een jonge viouw voorstelde met ,een open en schoon gelaat. Zij droeg kostbare, t Joodüche klcederon, die rijk bezet waren metedel- gesteenten en paarlen, Dikwijls boscbouwde ik dit portret,- maar eerst'eenigen tijd daaina vernam ik,dat hot (de beeltenis mijner moedor was, :;pp bestelling van Iwan Matwejitsch door haar |?aderv geschilderd. Hoe was zij sedeit dien tijd .K ^veraiiderd Ja, hij was er in geslaagd, deaanval- d' lige bloem te knakken, te vernielen»En toch J.- /leeft zij Jiem liefgehad 1dien zelfzuchtigen dijhiaa liefgehad 1Hoe is het mogelijk, zulk J«n monsch te beminnen 1" Deze gedachten -ezen gedurig bij mij op; doch Qvanneer mij straks weder monigen blik, menig gezegde, menige onwillekeurige beweging van mijn moeder -^AV'd.d/ - 1 i' »A» I herinnerde, dan moest ik met schrik er kennen: Ja, zij heeft hom liefgehad l" Ach, God behoede elke vrouw voor zulk eon toege negenheid Dagelijks moest ik Iwan Matwejitsch voor lezen, somtijds drie, vier uren achtereen. Zoo veel en zulk overluid lezen was voor mij nadeelig. Onzo dokter maakte zicli bezorgd voor mijn borst on gaf dit op zekeren tijd aan Iwan Matwejitsch te kennen. Maar deze glimlachte slechts, dat wil zoggen, hij glimlachte eigenlijk nooit, doch vertrok cvon de lippen, en antwoordde toen vVous no savez pas, ce qu'il y a de ressources dans cette jeunesse 1" »Maar in vorige jaren heeft tocli monsieur le Commandeur voorgelezen 1" waagde do dokter aan te morken. Iwan Matwejitsch glimlachte nogmaals op zijn wijze. ïVous lêvez, mon cherl Le Commandeur n'a plus de dents et il crache a cheque mot. J'aime les voiv jcunes." En den eenen dag voor ,er den anderen na, moost ik hem voorlezen, ofschoon ik 's nachts en 's morgens hevig hoestte. Somtijds liot Iwan Matwejitsch mij voor zich op de piano spelen. De muziek had een slaapwek- kenden invloed op hem. Terstond sloot hij do oogen en langzamorhand liet hij ook het hoofd nederzinkon. Als hij bemerkte, dat ik doe- hot spelen 'vermoeid was geworden, dan bood hij mij ïdu cachou de Boulogne" aan. XVIII. «Zoo ging de eene dag na den anderen voorbij. Daar trof mij, op zekeren nacht, die mij altijd onvergetelijk zal blijven, een verschrikkelijke ramp. Plotseling verloor ik mijn moeder. Ik had toen nauwelijks mijn zestiende jaar bereikt. O, hoe zwaar trof mij dit droevig verlies, zoo onverwacht en zoo onheilspellend voor de toekomst 1 Onze betrekking tot elkander was zeer eigenaardig geweest; wij hadden elkander hartstochtelijk lief, hartstochtelijk en hopeloos Wij verborgen als bet ware ons gemeenschap pelijk geheim voor elkanderwij bewaarden, daarover althans een onveranderlijk stiizwrijgen, ofschoon wij wisten, alles wisten, wat in de diopto van ons hart lag besloten. Mijne moeder sprak nooit met mijjover haar verleden, en nooit heb ik eon klacht over hare lippen hoeren komen, hoewel geheel haar uiterlijk slechts getuigde van stomme smart. Ach-, steeds hoopte ik op de komst van het heuchclijk uur, waarin zij mij alles verhalen,v alles ophelderen zSü} waarin ook ik eindelijk mijn lmrt voor haar zon kunnen uitstorten, en waarna liet ons lichter vallen zou, innig aan olkar^er verbonden, ons lot te dragen. Maar de dagelijksche 'bemoeiingen, 'dB ziekelijkheid en schroomvalligheid mijner moeder, de tegenwoordigheid van den hoer Ratsch, dit alles deed ons verzwijgenwat ons diep ter neder drukte. Plotseling was nu de gelegenheid tot spreken afgebroken -, en ik kon niet slechts het terughouden der zoo gewensebte verklaring betreuren, rnaar mocht ook geen enkel woord ten afscheid van de lippen mijner moeder opvan* gen. Ik herinner mij, dat de heer Ratsch mij toeriepsSuzanna Iwanowna, ga naar uw moe der! Zij wil u haar zegen geven." En een oogenblik daarnaA een 1 hand, die mij van onder de zware dekens Avcrd toegestoken, een pijnlijk ademhalen, oogen,"die braken m den laatsten strijd, maar, genoeg Igenoeg Met welk een tegenzin, niet welkj.ecu wroif - r i "Sl 'I 'X- X -f* .Tl 'l-

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1885 | | pagina 1