Dn Rurgemei.ster ln Wlthouders van
Schiedam
KNE RAMPSPOEDIGËT
Nationale Militie.
k k n n is (Tic v i x r,.
F e u i 11 e t o n.
Donderdag 26 Februari.
5,>:^®?-v1 'I 1 *l Vi' 1 - ~"<T'~ I *rt;""v '5'"^
vx^fvs>yv^^
J* J
Jtë 6160*
•#tó..
Negen-en Dertigste Jaargang.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag.
Buitenlandschs Berichten.
r-yfS^
l
J. I
•i v v f - 1' 'vi
jtBONMvMt» r* rii-Kijfc, }»cr «wit» i«tt
franco pei post, Hooi her geheele Kijk
A-frundej Iijke f
1.85,
*50.
- 0.10.
t>l >j»4
BlIKËitLlli SI A SIMT, K12 4.
Advertentieprijs: van 110 gewouo repels mei
inbegrip van eene Courantf t.10.
Iedere gewone regel meer<i 10.
Driemaal plaatsing wordt tegen tweemaal berekend.
oamrazaedKECTxn
Brengen ter kennis van do belanghebbenden, dat
de Militieraad m het 2e distuct van Zuul-llnlland,
rtoor deze Gemeente op Dinysdag den 17 Maart
aanslaande, des loonmildat/s ten 10 «re, zijne Eerste
Zifting zal houden te ROTTERDAM, in hel Oude
Mannenhuis aan de Hoogst i aal al laar.
Zij biergen wijdeis in heiimieimg Art 91 der
Vlet op de Nationale Militie van den 19 Augustus
1801, (Staatsblad no 72), luidende-
In de K e i s t o Zitting Van den Mil i tie raad
Hordt uitspraak gedaan ointieut:
De veisehoneii Vujwilligers vooi de Militie;
De Lotehngen die redenen van vrijstelling hebben
ingediend;
De Lotehngen, in de Aitt. b5 en 50 bedoeld;
Alle ovciige Lotehngen.
Dientengevolge loepen zij op de Lotehngen der
fAgttng van 1885, om ten bepaalden dage, ure en
plaatse voor geineldon Militieraad te vei schijnen. -
Eli is hiervan afkondiging geschiedwaar liet
behoeit, den 25 February 1885.
De Burgemeester en Wethouders voornoemd,
P. J. VAN Dl Ut VAN .MATENESSE.
De Secretaris,
A. \V. MULDER.
ENGELAND.
Van olficieele zijde wordt medegedeeld, dat
de piiris en de prinses van Wales zich in het
'begin van April naar Ierland hegeven en daar
verschillende deeleti des lands zullen bezoeken.
Op den Burgt van Dublin zullen zij geen be
zoeken afwachten.
In het lagerhuis ontkende Gladstone, dat
de regeeiing voornemens 'zou zijn, na het
verovien vao Khartoem Soedan te verlaten.
Wel had hij verleden Donderdag over het
ontruimen van Soedan door Egypte gedoken;
doch over het terugtrekken der Btii-che
troepen uit Soedan had hy met geen enkel
wnord geiept. Wat It ij aezegd had, was, dat
het ontruimen van Soedan door Eaypte en het
herstellen van de viyheid der Snedanneis de
oorspionkelyke politiek uitmaakten van de
regeering, en dat deze politiek ongewijzigd is
gebleven, ofschoon er gebeurtenissen hebben
plaats gegiepen, welke hare onmiddellijke
uitvoeiing vei bindeten.
Vervolgens vei laogde Gladstone de pi ioriteit
voor de motie van afkeuung. De Parnellieten
kwamen lneitegen op, en nadat het debat
amleihalf uur geduuid Imd, onder levendige
teekenen van ongeduld der overige leden,
vei klaarde de vooi zatter dat het Huis de
sluiting er van vei laogde. Dit veioorzaakte
gmoLö ei geruis ouder dn Ieren. Obnen werd
wegens ongehoorzaamheid met 244 tegeu 20
stemmen ge^choist, en tot sluiting vau het
debat over deze pi lonteits-quaestie werd met
207 legen 4G stemmen oveigegaan.
Bet debat over de motie weid nu door
Lubbock hervat.
In het Lageihuis is het debat geopend over
de bekeude motie_van afkeuring, ingediend
dooi Sir Stalïoid Noithcote. De heer Morley
stelde, een amendement voor, om het Huis
geen meeuing ovei de politiek* der Regeenng
te doen uitspieken, maar wel eene afkeuring
ovei het besluit der Regeenng om Britsche
troepen te bezigen tot het omverwei pen der
macht van deu Mahdi. Gladstone bestreed
het votum ea amendement beide. De Regee-
iing, zeide hij, heeft hare belofte van Goidon
te zuilen omzetten, nageleefd. Veriaad had
de uitvoenug er vau verlundeid; doch de
ven adeis hadden leeds lang den Mahdi be
loofd, hem de pootten van Khartoem te zullen
ontsluiten, 7üudia de Butscne ttoepen nader
den. Tot het doel der Regeei mg in Soedan,
het beveiligen van Egypte, waien gmote
voidenngen gemaakt: ook waien er, door
eene bijna reeds getroffen schikking, fiuan-
cieeie verwaïring en bankroet voorkomen.
Binnen weinige dagen geloofde bij, dat deze
schikking zou beklonkeu zyn. De Regeeriog
kon zich met Northcote's motie niet vereeni-
pen, omdat het vestigen van een Britsch
bewind over een vreemd christelijk gouver
nement, en tevens over Mohammedanen,
leiden zou tot voortduienden strjid, Ook bij
Motley's amendement kon zij zich niet aan
sluiten, aangezien de Regeering onder de
gegeven omstandigheden geene vei plichtingen
kan op zich nemeD, buiten datgene wat zij
naar gelang van zaken veistandig en billijk
zal oordeelen te doen.
De Fenians te Parijs hebban een manifest
gezundeu nun Gladstone en aan Lord Lyons,
waarin zij verklaren, dat, wanneer het Parle
ment de sCumes Act" weer invoert, zy vast
besloten zijn de »lex taliosiis" toe te passen
en gebruik te maken van de hulpmiddelen
der beschaving, d. w. z. van dynamiet.
DUITSCULANl).
Het rapport van de commissie der Congo-
confereutie is veideeld ia een zakelyk en eeu
foimeel gedeelte. Het behelst, behalve het
reeds gemelde, dat, wanneer alle tauficatiea
in het keizerlijk aichief zijn gedeponeeid, de
vettegenwoordigers der mogendheden zullen
samenkomen om eeu authentiek protocol op
te stellen, waarby het depót der ratificatieu
wotdt geconstateerd. Een exemplaar vau dit
document zal aan alle mogendheden worden
veistrekt. Het bericht is door De Courcel als
voorzitter en dooi Lambiemont als rapporteur
geteekend. Er zyn zes bylageu, die de besloten
veranderingen en bijvoegingen op het protocol
van 31 Januaii behelzen. -
Bij de behandeling der begiooting hebben
Maandag in den Piuisischen Landdag de Afge
vaardigden Wmdthorst en Schorlemer er over
geklaagd, dat de Aaitsbisschoppelijke zetels
van Keulen en Poseu nog steeds onbezet
en de Mei-wetten nog met herzien waren.
Jublewsk klaagde over handelingen jegens
Poolsche geestelijken.
De Minister van Eeredienst wees op da
..politieke beweging der Poolsche geestelijken*
die het volk steeds hoop doen voeden op da
wedergeboorte van Polen. In antwoord aan
Wmdthorst wees de Minister op aanmer
kelijke verbeteting in den toestand ten op
zichte der zielzorg. Wat de Mei-wetten betrof,
de Regeering wenschte, evenzeer als deza
vergadering, lot eene heiziening dier wetten
te kunnen overgaandoch zoolang meu het
over de lichting dezer herziening niet Pens
kan worden, ban meu aan geen oplossiog
van het vraagstuk beginnen.
Windthorst verlangde een verdrag met den
Paus ter bepaling van de rechtstoestanden
der Katholieke Kerk, en zoolang dit verdrag
er niet is: wederinvoering der wetten, die
onder den vorigen Koning zyn uitgevaaidigd.
In de Maandag gehouden zitting der Congo-
conferentie deed de waarnemende voorzitter,
de** heer Busch, mededeeiing van eön aait
vorst von Bismarck, als president der confe
rentie gelichte kennisgeving van de Congo-
vereeniging, blykeus welke deze door bijna
alle ter conferentie vertegenwoordigde mo
gendheden by wijze van verdrag is etkend.
De voorzitter begroette namens de keizerlijke
ïegeeiing dit verblijdend feit, met het uit
drukken zyner warme sympathie voor de
edele en met goed gevolg bekroonde bemoeiin
gen van koning Leopold. Deze meileeliog
vond levendigeu bijval by de overige gevol
machtigden, welke hunnerzijds als protocol
een geiijke hulde aan den koning der Belg-a
bi achten.
BELGIË.
Het Belgische gouvernement heeft de inter
nationale Congo-veieeniging erkend; het
tractaat is Maandag te Berlijn geteekend.
13.
Bij zag mij onbeschaamd in de oogen en ik
I voelde mijn bloed sneller stroomenterwijl
êf' mijn wangen bogonnen te gloeien Haat en diepe
verachting ïezen gelijktijdig in mij op, en ovcr-
'Mveldigden mij.
I ïJa, ik begrijp u, Iwan Demjnnitsch," gaf ik
tsn antwoord, en mijn eigen stem klonk mij
X vreemd; smaarik zal niet naar Iwan Matwejitsch
gaanik zal uw voorspraak niet zijn!"
"De heer Ratsch kuaiste met de tanden liij
Midderdo van woede en balde de vuist.
ïAh, wacht maar, piinsesjo!" droigdohij met
1 ®sn heesche stemadat zal ik niet licht verge
s'ten!"
Dien/elfden dag liet Iwan Matwejitsch ham tot
zich roepen toon had de landheer, naar men
verhaalde, hom niet zijn rotting bedreigd, den
zelfden lotting, welken Iwan met Laiochefoucault
tegen den zijnen geruild had, en hem in ge
brekkig Russisch toegeschreeuwd: bGij zijt een
geldwolfeen ellendig rnensch Ik zal u op
stiaat laten zetten I" De Rus had namelijk zijn
mopdcitaal bijna geheel verleerd; hij verachtte
see jaigon rude et vulgaire."
Intusschcn joeg hij den Heer Ratsch met weg
hij ontnam hem niet eens zijn betrekkinghet
geldelijk verlies kon een man als Ijvan Matwejitsch
terecht onveischillig zijn en wat deerde bemin
zijn hart het onzedelijke tier handelwijsDoch
de heer"Ratsch?heeft mijn weigeiing inderdaad
nooit vergeten.
Langzamerhand bemeiktc ik, dat de innei Iijke
gesteldheid van Iwan Matwejitsch begon te ver
anderen Hij werd knorrig, hij verveelde zich,
en was minder gezond. Zijn fiisch en blozend
aangezicht werd geel en rimpelig; hij verloor
een paar van zijn voorste tanden. Bovendien ging
lnj volstrekt niet meor uit rijden en hij vertoonde
zich ook niet moer bij do ontvangst en het ont
haal van zijn boeron op vaste dagen, welke hij
ten hunnen behoeve, doch mot uitsluiting dor
geestelijkheid, »sans la concours du clergó,"
had bepaald.
Op zulke dagen begaf Iwan Matwejitsch zicli
met een roos in bet knoopsgat naar de zaal,
voor do boeren afgezonderd, of lnj betrad het
balcondaar raak to lnj een zilveren beker vol
brandewijn met de lippen aan en hield een toe
spraak van dezen inhoud
cGij zijt tevreden met mijn verordeningen en
ik bon tevreden over uw ijver; onze goede ver
standhouding wederzijds is mij zeer aangenaam.
Wij zjjn allen broedersreeds van nature zijn
wij aan elkander gelijk. Ik drink op uw welzijn."
Dan gioctte hij zijn boeren oil deze bogen
diep, doch niet tot op don grond, hetgeen streng
varboden was. Vervolgens werden zij onthaald,
doch hierbij was do gastheer niettegenvvoordig.
Somtijds stoorde hij mij in het lezen door dett
uitroep ïLa machine se détraque Cela se gfite I"
Ook zijn oogen, die vroeger als steenen glinster
den werden dof en kleiner. Hij sliep veel
meer dan te voren on ademde moeiolijk in dett
slaap. Mij echter bejegende hij steeds op dezelfde
wijzealleen betoonde hij nu een hoffelijkheid,
die bijkans ridderlijk mocht heeten. Als ik name
lijk binnentrad, stond hij altijd, ofschoon somS
mot inspanning, van zijn stool op, en bij mijn
vertrek geleidde hij me tot aan de deur, terwijl
hij met zijn arm op de mijne steunde. In plaats,
van »Sii7on" noemde hij me nu eens »ma chérs
demoiselle", on dan weder »mon Antigone."
XX.
Do nCommandour" stieif twee jaren na het
overlijden mijner moeder en zijn dood had zicht-