3
ii-
Jean do la Hoela.
i
1
i
Feuilleton.
j\°. 1885;
Zaterdag 4 uli.
6250.
e
>r
VI
N egeu en Dertigstkjaargang.
I
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag.
4
®?-(
3'
r»
3.
A
r?j
J^t-Wt. ,f V I.J J- J r< 1 k'1 "0 y J r i f N Jv tl^ iV I 1
^BONMvW^Nrii'rtiJM, uer awniwhi
i
j franco per post. he( gtthetólt* lttfk
-*u
30
£r,
eo
op
jm
)e-
uit
rys
Schiedam 3 Juli 1885.
i Dat er strijd is ia het anti-ievolutioonahe
Jianop, dat met name de heeien Buytendgk,
redacteur van het Wageningsch Weekblad en
■4> dr. Bronsveld, redacteur van de Stemmen voor
Waarheid en Vredemet op éeo stoel zitten
.,i jnet den leider der party dr. Kuyper, is be-
Cjieod. Dat dr. Kuyper liet besluit nam zijn
mandaat als leider der anti-ievolutiounaire
party ter beschikking zijner committenten te
(tellen, .was tnissehion een gevolg van deze
f pao val leu op zijn beleidhet Wagenin<]sch
'Weekblad wees aansionds er op, dat het geen
OOfenbhk twyfelde, of dr. Kuyper zou woi den
jierkozcn. eu dat vindt het blad vei dei fel(jk.
Reeds meei malen toonde het blad aan, dat
de anti-ievolutio/maiie partij in veel betere
condities z< u zyn, mdien haar leidei zich met
jierkelyke zaken nooit had ingelaten. En nu
dr. K. bovendien zich in de ai men dei ultia's
op godsdienstig geb>ed geworpen beeft, plus
(ihiniste gue Calvin isgewoiden; nuhy zyn
politieken invloed gebankt lei bevoidenng
jjjnrr dogmatische en kerkelijke inzichten, èn
da laatste omgekeeid, om op staatkundig ter
rein zyne verlang ms te reahseereii, nu. 't
kan met aodeis, moeien beider belangen
schade lydeti. Taomfeeida dr. K. te eeniger
tijd, tiouwens er is nog weinig vooruit
zicht op dan zou feitelijk alle macht in
Staat en Keik in zijne hand beruste», dan
oefende hij een dictatnnale macht uit.
Dat daarvan niets ilan ellende'!onmiddel
lijk gevolg zyu zou, is ongetwijfeld de over
turning van de groote meeiderheid van ons
volk. Voor een tweeden Calvyn is althans
tea onze, t em>» plaats. Daarvoor zyn wy een
te V! ijhoidlieveud volk. Ook weten we uit de
'geschiedenis, dat imt Culvijnsche dictatorschap
'de gedaante «Ier dingen niet bly vend kac vei-
agderen, Met den persoon van Caivijn viel
ook het door dezen gemalen denHei en mach-
i'3
w -
i.lSe
h<t
et j
iirr 4
1 i
VJ
'Deze onverwachte ontmoeting, juist op het
Oogenblik dat ik met een zeer imksche beweging
fechis-om-kear wilde maken om mij te verwij
deren, bracht mij geheel van mijn stuk. Do
jongelui zagen ér echter blijkbaar niets anders-
;Hodan cene beleefde bedoeling, en gingen dade
lijk niet minder beleefd aan de zijde van den
2jWeg staan om mij voorbij te laten, maar ik was
jto verwnid om o, partij van te trekken. En zoo
.i'tonden wij daar eensklaps al zeer zonderling
tegenover elkander: zij hoogst venvondeid, ik
M'?4L wetende wat te doen, en dus wederzijds
jbjj® weg vrijlatende, zondei dat iotnand er gebruik
;5<n Wilde maken. De heer Butler maakte op 't
"'in oogenblik nan dien dwazen toestand een
i xG
- 2.50
- 0.11',
•t
RUHEADi M-A HUT, I. e.
Ai,vK«TShT»sPM)«- tan fiu gewone ïegels met
inbegrip van eene Couruit1,10»
lettere gewone regel ineer0,10,
Drig><aw plaatsing wordt tegen TwitmzAL Wekend
tige persoonlijkheid opgetrokken gebouw in
puin. Epu waarschuwend teeken voor vol
gende geslachten."
De afdeelingen van het anti-revolutionDaire
comité hebben natuurlijk vergaderingen be
legd, om een caudjdaat te kiezen in de plaats
van den aftredendeu leider. De Standaard,
het blad van dr. Kuyper, vermeldde den
uitslag dier vergaderingen, en dit gaf het
Handelsblad aaulmding op het ongepaste te
wyzeu van dei gêujke mededeehngen door den
persoon in quaestie in rijn eigen blad. Want,
rnen kop iu de Standcard lezen:
Ten aanzien van de benoeming van een
vootzitler van het Centraal-Oomité spreekt
de kipsvereeoïging sNederland en Oranje" te
Gonnchem als haar besliste overtuiging uit,
dat dr. Kuyper de door God aangewezen
leider der aiiti-revolutionnaire party is en moet
blijvend'
En verder
»Een kieaveieemgiog te Utrecht heeft vei-
kiaard dank te zeggen aan den Heere God
voor het vele. haai geschonken iu den pt-rsooc
van dr. Kuypei, warme»hulde toebiengende
aan diens uitnemend beleid enouvermoeiden
yvei",
nDe vergadering te Dordrecht verklaarde
met eenparige stemmen den zegen te
waardeeren, haai door God in li. Kuyper
geschonken".
Eti omtient Leiden werd aangeteekend
sOmtrent de behandelde punten zy gemeld,
dal by acclamatie besloten werd, ür. Kuypei,
op grond van de eminente gaven, hein door
den Heeie geschonken, als lei,lei te herkiezen.
Indien, zegt hel Handelsblad, de nederigheid
en loomzoete bescheidenheid van dien gezegen-
den ondei de deputaten met algemeen bekend
waren, zou men zich wellicht vei won dei eu, dat
de heer Kuyper in zyu eigen b'ad zich zoo liet
bewieiooken, als thans geschiedt. Maar, ach 1
weten we het niet, hoe deze voortreflelyke
zich zeiven overwonnen heeft, hoe hij gaarne
den schyn wi! op zich laden van eeu ijdel-
tuitige comedie te spelen, enkel dus dien«t
te doen aan rons Christenvolk" gelyk hy
zijne volgelingen met apostolische nederigheid
noemt.
Wij wisten reeds lang, dat de heer Kuyper
der deputaten deputaat was, dat geen volks
menner handiger dan hy wist om te springen
met bjave, doch niet zéér ontwikkelde ver
eerders, doch we vernemen nu eerst uit He
Standaard van den heer Kuyper, dat de heer
Kuyper eeu sman Gods" is, een profeet, een
Heilige 1 Die eer achten wij voor ons lang
niet gering, a! hopen wij, dat ónder de libe
ralen niemand zal pogen Kuyper na te bootsen,
door zich ook met veel geweld nBar voren te
dringen om alleeuheerschertje te spelen.
En na de vermelding der bpven aangehaalde
getuigenissen omtrent den heer Kuyper, zegt
het Handelsblad het volgende
•jDs Tijd, die ook zyn eigen chiistenvolk
heelt, bezigt scherpe woorden aangaande St.
Kuyper.
Het blad noemt hem een ademoctaat in
den onaangent/men gin van liet woord". liet
blad zegt:
Wanneer zijn tegenstandeis dr. Kuyper een
sooit van ijdelheid verwyten, dan kan men
met omkeuneu, dat hy er soms den schijn
vau aauneemt. Wanneer men hoort zeggen,
dat de grooie leider der aoti-revolutionuaire
partij weieens ten eigen bate de Turksche
tiom Haat, dan meent men waarlijk onder
het klavier der volks-conscieutie zulk een in-
stiumei)t vee-cholen te hebben gezien."
Ach, hoe boos is toch het gedichtsel van
het bait van hen, die dezen Kuyper niet
beminnen I Hoe speplt hun haat hun parten I
Welk een beeld! Hoe komt JDe Tijd ertoe
dr. Kuyper voor te stellen, op zyn hurken zit
tende vyor een Turksche trom onder de piano
van het volkegeweten. Neen, dit beeld doet,
hem onrecht! onze Kuyper zit met op da
hurken! Hij, gezeten op het tabmiretje van
He Standaard, bespeelt zelf de piano van het
volksgeweten, maar gelyk die begaafde,kun
stenaar, dien men soms over onze grachten
ziet wandelen, bespeelt hy meer dan een in
strument tegei'yk, Met de eene hand op de
piano, met de andere hand de Turksche trom.
Maar He Tijd zegt nog scherper dingen
van zyn bondgenoot.
jHet onaangenaam democratische, dat is
het rumoer maken rondom den eigen persoon,
komt by dr. A. Kuyper juist in deze dagen,
die aan de depulaten-vergadering voorafgaan,
zonderling uit.
zHoe zal men dit alles noemen? Het spruit
voort uit de vrees, dat men zonder rumoer
er niet komen zal, uit de vei warring van
rumoer en naam'!
Met algemeens stemmen op éen na is dr.
Kuyper door de deputaten-vergaderiog op
nieuw tot leider gekozen. Zymiede, in de^.
"Waalsche kerk uitgesproken, heeft onder den
titel van IJzer en Leem reeds het licht gezien.
Het Handelsblad zegt daarvan
Indien men weten wil, waarom wy dr.
Kuyper een gevaar achten, niet zoozeer voor
de liberale party, als voor onzen goeden
naam als een verstandig volk, en voor de
toekomst van het vaderland, dan leze men die
taal, vol haat en opwekking tot haat. Welk een
inleiding tot een gebed I
Gelyk zich yzer niet met leem vermengt,
mag de party, die zich blindelings heeft over
gegeven aan dr. Kuyper, niet verbinden met da
orthodoxe protestanten, die dit met doen. Hjj
brengt in herinnering, wat in 1610 geschiedde
te 's-Hage. By trekt party voor het optreden der
yveraars van dien tijd tegen de Arminianen,
tegen Uytenbogaert eu OSdenbamevetd.
einde, door mij met een vioolyk en vriendelijk
gelaat tegemoet te komen.
't Was nu aan mij het reist te spreken, en
mijn naam te noemen, of wel, verschooning to
vragen, dat ik mij veroorloofd had het huis eens
van meer nabij ts willen bezienmaar ik zei
niets, gevoelende dat ik in hot eeiste getal
verder zou moeten gaan dun ik lust bad, en in
hot tweede op grove er, onherstelbare wijze alle
betiekking met fatsoenlijke buren afbrak, die
mijne moeder liet eerst do "beleefdheid bewezen
hadden haar to komen bez.ookon. De heer Butler,
te \\oi opgevoed om my te ondervtagen, watik
op zijn grond kwam doen, zeide ook niets, om
dat het tvooid uit den aard der zaal; nu aan
mij tvas, en /oo word mijn toestand inderdaad
belachelijk. Ik wierp con vei bijstelde» blik op
miss Lovc; z.ij glimlachte'achter haar voile en
koek van ter zijde haren broeder uan, die ook
in zijn vuistje lachte.
Do spijtigheid over mijne zotte houding maakte
mij loih eindelijk de tong los. Ik zei, wieik was,
dat ik het bezoek wilde beantwoorden, waar
mede de heer Butler mijne moeder vereerd had
en haar verontschuldigen, maar dat ik, hem
ziende uitrijden, terug had willen keei en en mijn
visite tot een meer gelegen oogenblik uitstellen.
Nu stak do heer Butler mij dadelijk op do harte
lijkste wijze de hand toe, stolde my zijne beide
kinderen voor, en om een einde aan mijne ver
legenheid te maken, noodigde hij mij in eeuon
adem uit hom in het park te volgen. iUvv
paaid is niet warm, zie ik", zeide Dij, sen ik
rijd giaftg iu stap. Wij kunnen hot dus zoo
best samen schikken, en dan mag ik 't genoe
gen hebben, wat met u te keuvelen."
Zoo loden wij een honderd pas op. De jonge
lui gingen voor ons uit, on ik zag, dat miss
Lote, wier alleiliefstc en elegante taille zeer
voordeelig in haar rijkleed uitkwam, goed te
paatd zat, en in alle bewegingen er een geheol
mee uitmaakte, zoo als de waie school vordert.
Haar gelaat was mij reeds bij den eersten oogop
slag goed bevallen, hoewel ik er maar een ge
deelte van had kunnen zienwant haar ronde
hoed met vceien was met een breede zwarts
kanten voile onuot, die mij belette haar in ds
oogen te zien.
B '.ar vader zei haar iets in 'tEngelsch, en
ik bemetkte, dat hij haar verlof gaf om naar harte
lust te rijden. 'Zij liet het zich geen tweemaal
zeggenzette Uaav paard dadelijk m guiop
en verdween weldra met haren broeder, den
hoek omslaande aan 't einde der laan, die de
heer Butler en ik te paard bleven afstappen,
uit ons oog.
Toen hij mij eerst naar de gezondheid mijner
moeder gevi oagd had, in bewoordingen, die van
don giootsten eerbied voor haar getuigden,
bi acht hij het gaspiek op mijn verblijf te Parijs.
Hij wist blijkbaar niet, dat ik reeds sedert zoo
lang teruggekeerd was, en ik paste wei op, dat
ik hem niet uit don droom hielp. Vervolgens
onderhield hij nnj over do landstreek, hare
voortbrengselen en de genoegens, die zij opleverde.
Ilij bieek in zijn gesprok een zeer beschaafd
i
I
•yj?
