II'
m-
mmmrnmmm
'i
m
1
W'
Mw
iSr
4
m::
Mk.
m-
Gemenade Berichten.
V i s s c h e r ij.
Marktberichten.
JP
m¥tz
-
Ik
IP
m x
HiV
m%,
sN^
R/
m
1m V
[fcfir
Fit-
w?
-
fs*
f&v
f
?r
Kv J
fe"
r
g v A --v M
Armenzorg.-
v
m
fp
SN1'
imV
j&V'
'u-
W;
srtv
^vi^V
®y
•1^/si
m, i
AVi
i.
$&3
J«Hv
18.7
Vl - I t I
J J t
nummers. Daorna is er een gedrang en eon ge-
klim op tafels en stoelen van belang. Er ont-
V' ataat een gegons en gelach en gepraat, dat u won-
derlijk maakt. Eenige lichten worden gebluscht.
"Wat vliegt daar plotseling omhoog? Eenvuur-
pijl is't, sidderend en sissend de lucht klievend
^/^'en hoog aan den nu donkeren hemel uiteenspat-
tend en oen regen van kleine vurige bollen over
v* het strand uitstortend. Ha, het vuurwerk is be
gonnen. Geheele zwermen van vuurpijlen volgon
dan groote zwermpotten, die ratelend en knallend
de lucht van haar geraas vervullen en bij 't uit-
eenbarsten een kanonnade doen ontstaan, die
i duizendvoudig door de duinenrij weerkaatst wordt
en langzaam wegsterft over liet water, 't Is
een heerlijk schouwspel, een vuurwerk aan 't
strand, dat niet in vergelijking komt met een
vuurwerk op 't land.
"Verre terug staan nog altoos de mannen, wijd
beens, de lmnden in de zakken, de reusachtige
kragen hunner huizen rechtopstaand in den nek. Zij
zien niet het vuurwerk, maar des te beter deszelfs
schijnsel. Telkens als een zwermpot of een don
derbus of een grooter stuk uiteenbarst, flikkert
het zinken dak van het badhuis helder tegen
do blauwzwarte lucht. Flitsen van rood, van
oranje, soms van zilver, spelen onophoudelijk
rond de groote en kleine koepeldaken, snellen
langs bogen en lijnen omhoog, omlaagkruisen
olkaar, weerkaatsen in de tallooze ramen
Somwijlen, maar voor een enkel oogenblik, ligt
heel het trotsche gebouw in een fe!-he)len licht
glans, om dan in dieper duister terug te zinken,
tot het geflits aan alle zijden opnieuw begint
De mannen aan 't strand zien dat alles, maar
verliezen de oude, gebogen vrouw niet uit het
Oog, die, wel langzaam waar haalde zij nog
de kracht vandaan? maar immer rusteloos, af
en aan loopt en wie een schok door de beverige
Joden trilt, telkens ais een stuk van't vuurwerk
in rollende echo's uiteenspat. Zij geraakt ondèr
do verdooving eener half bewuste moeheid en
loopt nog slechts met het overschot harer slin-
leende kracht. Eensklaps schrikt ze op. Breekt
de dag aan 1 De sesde dag al
Een electrische nzon" is op't terras ontstoken.
'tZou het glanspunt van den avond zijn. Men
heeft een poos van duister laten voorafgaan en
nu, verblindend wit, een kern van gloeiend zil
ver straalt de zonhoog geplaatst, naar alle
zijden een steiken bundel licht uit en dost bad
huis en terras, dorp, strand en zee baden in
glans
De oude, gebogen vrouw staat stilhare doch
ter, aan den voet van het duin,'ziet op. Maar do
mannen keeren hunne geoefende oogen 't eerst
en 't meest over de wijde, wijde zeezij glim
lachen en vinden het aardig, zooals de menschen
het tegenwoordig dag kunnen maken bij nacht
zij, God! wat doen zij? Zij snellen, ais op een
geheimzinnig heveleensklaps te zaraen naar de
zee, in de zee, heffen do armen op, zwaaiende
zuidwesteis, roepen een visseherskreet van ver
welkoming, gaan verder, reeds tot de heupen in
't water.... het deert hen niet, want zij hebben
een bruin zeil gezion, dicht bij de kust breeds 1
Van boven komt krakend een breedwielige
wagen mot twee sterke paarden door''t zanci'aan
rollen. Het zeil is ook boven gezien, en een vis-
schcrsgorei is spoedig aangespannen. Voortzwee-
pend de paarden, plast weldra het voertuig door
de eerste golvende pink tegemoet.
De zon van het badhuis is uitgedoofd. Maar de
visscliers weten de richting nu, en met iederen
golfslag komt het bruingeverfde zeil nader aan
wal.
Nog eenmaal laat de kapel zich hooren. Een
vroolijke marschen inmiddels loopt het al
te korte vuurwerk ten einde. Maar toen de
laatste vuurpijl slingerend omhoog schoot, stortte
zich een bruine knaap van do verschansing eener
pink in zee, waadde naar 't land, en vloog
in de wijdgeopende armen zijner moeder en een
oude, gebogen vrouw zonk op de knieën in 't
vochtige zand, ten aanschouwe van alien, die
er omheen stondenPlox.
Men wil te Neurenberg nu al I een
gedenkteeken voor koning Lodevvijk II van Beieren
oprichten. Er is daar een comité met dat doel
gevormd.
Een Oostenrijksch schrijver, die er zeer vlug
hij is, verwerkt de geschiedenis van den onge-
lukkigen koning tot een roman»Een modern
koningsdrama", waarvan reeds het eerste hoofd"
stuk als feuilleton in een provincieblad verscheen.
Of het een kunstwei k is, valt zeer te betwij
felen.
Op het tooneel komt de geschiedenis waar
schijnlijk ook nog wel
Richard Wagner had, zooals men weet, don
thans overleden koning van Beieren tot voogd
over zijn zoon Siegfried bonoemd. Maar koning
Lodevvijk bekommerde zich bijna in het geheel
niet om zijn pupil, en zijn omgeving gaf zich
ook niet veel moeite, om hem aan zijn plichten
ten opzichte van den jongen Wagner te herin
neren. Toen de weduwe van den toondichter
voor de laatste maal een bezoek bracht te Hohen-
schwangau, weigerde de koning zelfs haar te
ontvangen. Hij liet haar door zijn kamerdienaar
zeggen, sdat Wagner's familie bestond uit iTann-
hiiusor," a Lohengrin," r Tristan und Isolde,"
Parsifal" enz., en dat ztjn genie, bij zijn hemel
vaart, alle aardsche banden had afgeschud."
Frau Cosima moet nu voornemens zijn, de
voogdijschap over haar zoon op te dragen aan
prins Lodewijk Ferdinand van Beieren, die, even
als zijn gemalin, de Spaanscbo prinses Donna
Paz, tot de hartstochtelijke bewonderaars van
Wagner's muziek behoort.
Volgens het Berl. Tagebl. bestaan er nagelaten
dichtwerken van koning Lodewijk van Beieren.
Van die gedichten in den trant van Wagners
operateksten werd indertijd, met groote geheim-,
zinnigheid, éen onkel exemplaar in prachtuitgaaf
gedrukt bij Mülthaler, te Munchen. Dit zal zeker
in 'skonings nalatenschap gevonden worden.
Fransche bladen berichten weder van een moord
aanslag in een spoortrein. Dinsdagavond is in een
trein van Parijs naar Soissons, in een coupé 2e
klasse, een reiziger 'aangevallen door een man,
met wien hij alleen zat. Hij kreeg drie slagen
op het hoofd, maar hij bood krachtig weerstand
en schreeuwde luidkeels om hulp, waarop zijn
aanvaller uit den wagen sprong on vluchtte. Aan
het station Villers Cotterets vond men den rei
ziger bewusteloos en badend in zijn bloed.
Do heer Pierre Van Wickevoort Crommolin,
de bekende luchtreiziger, is te Passy, nabij Parijs,
overleden.
Te Constantinopel heeft alweder een groote
brand gewoed, en wel in de voorstad Beshiktnsh.
Daar werden ongeveer 60 huizen vernield.
Zaterdagmiddag werd te Parijs een man, die
in het kanaal St. Martin gesprongen was, gered
door een voorbijganger, die hem nasprong.
Den redder van den ongplukkige werd van alle
kanten geiukgewenscht met zijn goede daad, en
men bracht hem in triomf naar het naastbijzijnd
politie-bureau. Maar daar werd hij erkend ais.
een gevaarlijke dief, dien men reeds lang tever
geefs gezocht had, en in verzekerde bewaring
gehouden.
Da man had zich verzet tegen den zegepra-
lenden optocht naar het politie-bureau, maar men
had dien tegenstand aan overdreven nederigheid
toegeschreven.
Een vader, die zijn zoon gedood heeft, is dezer
dagen voor het gerechtshof te Stettin door de
gezworenen vrijgesproken. Het was een man
van 58 jaar, een algemeen geacht houtvester.
Zijn zoon, een 28-jarig jonkman, paste slecht
op, was soldaat geweest, maar wegens diefstal
weggejaagd. In den laatsten tijd voerde hij niets
uit. Zijn zusters werden dagelijks door hem
mishandeld, en eindelijk viel hij zelfs zijn vader
met een hooivork aan, en sloeg hem met een
hamer op het hoofd. Toen, tot het uiterste ge
bracht, schoot do houtvester hem dood, omdat,
naar hij verklaarde, de ontaarde zoon anders
hem en zijne dochters vei moord zou hebben.
Verscheidene getuigen bevestigden dio verkiaring,
en de jury sprak, zooals reeds gezegd is, den
beschuldigde vrij.
Eon wijnoffer, ter waarde van 600 pond ster
ling (f 7200), is dezer dogen door den heer Green,
voorzitter van het Londensche matigheidsgenoot
schap in nflighgate-gospel'', aan zijne afschaiTors-
beginselen gebracht. Hij heeft nl. Zaterdagochtend,
met behuip van een aantal leden van het ge
noemde genootschap, zijn geheelen wijnvoorraad,
bestadnde uit 2500 fle^schenin de goot laten
wegvloeien, In een voorafgaande toespraak ver
klaarde de heer Green, na rijpe overweging en
vurige gebedentot de overtuiging gekomen te
zijn, dat het Gods wil was, dat hij zijn wijn zou
wegdoen.
'W
De Maatschappij tot opvoeding van wéè/éfT{
in het Huisgezin ontving o. a. f200 van N. N.' J'
te Bussum, terwijl door den penningmeester der"
commissie voor onverzorgde weezen is ontvangen
f1031.15Va.
,^'Xj
VLAARDINGEN. Gisteren kwam do tweede -'ü
haringjager aan met 257 t/s ton volle en 685Vj
ton maatjesharing, zijnde do overgave van 50
schopen, terwijl gisteren nog binnenkwam de log
ger Meeuw 2, stuurman C. v, d. Linden, met 11
last haring. Ook de laatste bouger van deze
plaats kwam binnon met 65 ton zoutevisch.
MAASSLUIS. Gistet en zijn van de baugvis»
scherij alhier aangekomen 4 schepen, gezamenlijk
aanbrengende 259 ton zoutevisch, 22 ton leng
en 39 ton schelvisch.
V
5%
KRALINGSCHE VEER. In da afgeloopea
drio maanden zijn hier aan de markt aangevoerd
en veikocht 28,21-4 zalmen, zoodat de eerste
helft van dit jaar eene vangst aanwijst van 33,125
zalmen. Er werden 1279 zalmen meer aangevoerd
dan in de eerste zes maanden van 1885. Inde
eerste zes maanden van 1883 bedioeg het getal
aangevoerde zalmen 39,300 en in 188439,439
zalmen.
Gisterochtend werden aan do markt alhier
aangevoerd 470 zalmen, waarvan de prijs was i
de groote f 1 en de kleine 80 ct. per Vs' kilo.
Nog werden aangevoerd 17 St.-Jacobszalmpjej
en G steuren.
Schiedam, 3 Juli.
Kogge en Clerst zonder, handel.
Moutwijn: noteering der makelaars f 6Vn
Jenever: Amsterd. proef f 10Va A f 11
per hectol. Ct. zonder fust en zonder belasting.
Spoellngbeursf 0.50 per ketel.
By de Schiedamsche Spoehng-Vereanigiug
f 1 per ketel.
AMSTERDAM, 2 Juli.
Rogge op levering traag, October f128.
Leiden, 2 Juli,
De aanvoer en prijzen ter veemarkt van he»
den waren als volgt: 21 stieren f56 a f210,109
vette ossen en koeien f130 a 276 of f0.60 a
f0.72 per kg., 80 vara id. f118 a 236,12 gras»
kalveren f28 a 50, 125 vette id. f22 a 70 o(
f0.50 a 0.70 per kilogr., 47 nuchtere id. f4.73
a 14.800 vette schapen f20 a 31of f 0.50»
f0.60 per kg., 236 weide-dito f 14,- a 22.—i
478 lammeren f 8.a f 12.36 mngora
varkons f 13 a 32, 172 biggen f 4 50 a 14.—
- veulens f a - paarden f a 92
kalf- en melkkoeien f 120 a 255.
Brussel 1 Juli.
Op de alhier gehouden veemaikt waren
aangevoerd 1560 stuks. Men gaf voor ©sscnr
fr. 0.70 a fr. 1.00, Stieren fr. 0.55 a fr.
0,85, Koelen eu Vaarzen, fr 0.55 a fr.
0.85 per Kgr.
iSfV
ï?t,Vp-
"dreigde Samuël met heftige gebaren, en, had
hij ■weinig reden om liefde to eischen van zijn
kind welke dochter Israéls huivert niet bij de
gedachte aan den vloek der ouders Al verloren
Sara's oogen hun glans, ai dunden zich hare haren
door het verdriet en de schande, zij dulddohet
dat zij bekend werd als do eigenares der zaak.
J?n alsof dit nog niet genoeg was, verbood ook
de vader haar den omgang met de christenen,
die haar stellig al die domme begrippen in het
.hoofd hadden gebracht van rechtvaardigheid en
eerlijkheid, O, 'twas bijna te veel om to dragen
doch Sara was moedig en sterk en bleef niet
.("vAlieen leven, maar zette ook hare studiën voort,
.al had zij nu niemand, met wie zij eens kon
praten.
Twee jaren verliepen op deze wijstoen voelde
Samuël Silberstein het einde zijns levens naderen,
on zette de kroon op zijn werk, door in zijn laatste
levensuur te eischen, dat Sara hem mot een plech-
tigen eed zou zweren, dat zij het geloof harer
vaderen nooit zou verlaten. Toen zij aarzelde,,,
flikkerden zijne oogen op zoo onrustwekkende-
wijze, dat Sara onmiddellijk neerknielde on den
eed aflegde; weinige oogenblikken later stond zij
bij het lijk van hem, dien zij vader had genoemd.
Zijn overschot weid naar de laatste rustplaats
gebracht en, terstond daarop liet Sara de vroegere
schuldeischers bij zich komen en verzocht hun de
winkelwaren en alles te taxeeren en te verkoopen.
'tWas niet voldoende; maarzij beloofde, zoo spoedig
als zij meer verdiend zou liebben, bij te betalen,
en zag al dadelijk naar middelen uit ora geld to
verdienen. Het eenige middel, dat zij daartoe
had, was les geven; maar al had zij vol
doende kennis, zo was niet in hot bezit eener
aktedie was nu wel te krijgen, maar daarvoor
zou zij naar Dantzig hebben moeten gaan, en zij
had geen geld om reis- en verblijfkosten te beta
len. Hare vriendin Maier och ter hielp haar door
voorspraak, en zoo kreeg zij van den lector en
den predikant der plaats, die haar sauien hadden'
geëxamineerd, een getuigschrift, dat zij denoo-
digo kennis bezat, on bezorgden deze hoeren haar
de vergunning om les to'geyen aan kinderen be
neden do twaalf jaar. Er w'as beiioefte in het
stadje aan een goede meisjesschool ën vóór dus
het jaar om was, had Sara meer leerlingen, dan
hare kleine woning kon bevatten. Die woning zag
er nu geheel anders uit dan vroeger. Sara had de
oude Rebecca in een diaconiehuis bezorgd, en een
vlug, jong meisje in dienst genomenzij had liaar
winkel verhuurd aan een weduwe, en haar xvoon-
huisje geheel doen opknappen, zoodat niemand
bezwaar maakte, zijn kinderen daaiheen te zenden.
Al zeer spoedig nadat zij hare school was begon
nen, spraken do coisle famihén met lof over alles,
wat hunne kinderen leerden bij do jeugdige onder
wijzeres,1 die inmiddels altijd zelve nog studeerde
en rusteloos vooitwerkte om meer kennis to
vergaren. Zij zou haar doel bereiken, dat stond
vast. Zij zou de weinige schulden betalen en dan,
eerst dan, zou zij zich geheel beviedigd gevoelen,
Sara was echter geen gelukskind; een zeer
onverwachte gebouitenis bedieif op eons vvieed
al hare goedo vooruitzichten. Men schioef hot
jaar 1848; dat jaar, dat met bloedige lcttei s in
de gcschiedboeken staat aahgetcekend. In liet
stadje,avaar Saia woonde, was hel uiteilijk lustig,
maar toch, do gemoederen waren zeer gespannen,
en in alle standen hield men de blikken gericht
op de buitenwereld. De,couranten waien dan'
ook de eenige gezochte lectuui. Eens op een
avond zat Sara geheel gebogen over een nieuws» 't
biad, om de laatste berichten te lezen. Haaf A
oude grootvader zat in het hoekjo van den haard(
maar hem behoefde zij niets medé to deele/ij "ij"!
want hij, de arme kindsclie suffer begreep hct'^|:
toch niet. Hij strompelde op zijn stokje do straat'
door, als hij zich heel wel voelde; soms echter..,,
kon hij maanden aaneen thuisblijven. De doöd,|
scheen liem te vergeten. Tussclienbeide liep bij f
'eens naar zijn kleindochter toe, maar hij hud^
meestal geen besof om haar te gioetcn of om eéö|
woordje to /cggon. Zoo zat hij ook dozon avomljj
enkele onvorstaanbaie klanken uitende, bij Iie|
vuur, toen de deur haastig geopend werd en;(
een man driftig binnenstoi mdo, die zich bhikbano
doodaf op een stoel het neervallen, nadat hij dë:
deur op het slot had gedraaid.
„(J Vonll ucivolgd
O3*»
rv<