SP
'-
Mr
l&#r ,i
Gemengde Berichten.
r#V;
HAAGSCHE SCHETSEN.
te*
Itr
%s-
P"
"C&ï -.sg-fr&s
v a r V >V '"•A' j
M*
p" '-
staat-, van ontsteking, volstrekt overeenko*
Humde met de bjj den mensch in geval van
roodvonk voorkomende verschijnselen. De heer
"Klein onderstelt, op grond van een en ander,
<3at de melk uit aangetaste uiers door de
ringers der melkers kan worden besmetdat
de micro-organismen van den uitslag in de
melk eene geschikte stof vinden om zich te
vermenigvuldigen, en dergelijke melk dan
feitelijk gelukstaat met de kunstmatig door
tiem gekweekte giftstof, welke, op kalveren
jngvënt, de bovenvermelde uitwerkselen
heeft. Nieuwe proefnemingen zullen moeten
uitmaken, of weikelijk diezelfde uitwerkselen
mede het gevolg zjjn, wanneer de stof, in
plaats van te worden ingeënt, wordt ingeslikt,
jooals op grond van de hoven aangestipte
ondervinding met de zes arme gezinnen schijnt
t« mogen worden aangenomen. Is dit eenmaal
beslist, dan is men ongetwijfeld op den goeden
weg om tut eene afdoende voorkoming en
bestrijdiog der gevreesde ziekte te gerakeo.
(A- O.)
l)eii Haag. De heer J. J. F. Noordziek,
referendaris en bibliothecaris bij de Tweede
Kamer, is ernstig ongesteld.
Amsterdam. Ir het Amstel-hotel alhier
vertoefde Dondprdag de beroemde ouheden*
ontgraver, dr. Schlietnan, die een bezoek had
gebracht aan Scheveningeo. Naar wij verne
men, komt de echtgenoote van dr. S. eerstdaags
alhier onder behandeling van dr. Mezger eo
Is hj] thans naar Duitschland om haar af te
halen,
Dr. S. is zjjn Ilollandsch nog niet vergeten,
%'ooais men weet, was liy vroeger in Amsterdam
^kantoorbediende,
Zjjn voornemen is, om in September a, s, op
-Crete nieuwe ontgravingen te bewerkstelligen.
(N. v. d. D.)
Breda. Alhier is eene permanente com
missie in het leven geroepen tot het organiseeren
van eene algemeene feestviering op den ver
jaardag van de jeugdige kroonprinses. Het
beschermheerschap is aangeboden en aanvaard
door (or. E. De Man Ez., burgemeester dezer
jgemeentp, en geueraal-majoor Van der Schrieck.
Verder is de president der nrr.-rechtbanb, de
heer mr. J, H, Van Mierlo, eere-voorzitter
en de overste Henckens, van het 6e reg,
infanterie, voorzitter.
Er zal een beroep gedaan worden op de
ingezetenen.
Nog altijd zijn de Duitsche bladen vol van
bijzonderhedon omtrent den overleden koning van
Beieren, en de pracht, waaraan hij zijn groot
iff-
vermogen verspild heeft. In het Bcrl. 'Tageblatl
komt eene uitvoerige beschrijving voor van het
wonderbaar prachtige slor op het sllerreninsel",
in het grootste meer van Beieren, het schilder
achtige Chiemsee.
Het middengedeelte van het slot eene navol
ging van dat te Versailles, maar nog prachtiger
is gereed, evenals het park, met grootsclie
torrassen, reusachtige bassins, met bronzen on
vergulde beelden en groote fonteinen. Do geheele
koningsburcht is echter nog lang niot voltooid en
zal waarschijnlijk wet niet voltooid worden.
Deskundigen voorspollen dat binnen 10 jaren
de heerlijke gebouwen door vocht vernield en tot
een bouwval zullen worden.
Onder de vele prachtige zalen is het staatsie
slaapvertrek, de schambre de parade", het kost
baarst. lletrijkvergulde ledikant met toebehooren
zijden dekens, met goud doorweven gordijnen
enz., lieeft alleen reeds 500,000 mark (f 300,000)
gekost, en aan de geheele inrichting van dit
vertrok is eene som van 2!/s millioen mark be
steed.
Ook in do spiogel/aa), aan liet eind der reeks
van pronkvertrekken, is alles met krankzinnige
pracht ingericht2500 waskaarsen kunnen daar
op de reusachtige vergulde candelabres en kronen
aangestoken worden en hebben meermalen de
zaal verlicht, nan alle kanten weerkaatst uoor
de hooge spiegels. Uier zijn ook zeer schoone
plafond-schilderingen, van verschillende kunste
naars.
In de werkkamer des konings staat eene
schrijftafel, eene navolging van die van Lodewijk
XV, welko de kleinigheid van 00,000 frs., en
voorts twee uurwerken, welko ieder 30,000 frs.
gekost hebben. In do met purper en goud ge
stoffeerde eetkamer is oene kostbare eettafel,
welke mon, door het drukken op eene veer,
zonder gedruisch in den vloer kan laten zinken,
om haar met allerlei gerechten weer te voorschijn
to doen komen. Do vloer is hier van rozenhout.
Het geheele gebouw heeft tot dusverre 23 a 25
millioen mark gekost.
sters van sHome-rude dragen het Iersche klaver-
bind met blauwe korenbloemen op hare hoeden.
In den staat Wyoming worden gedroogde
zonnebloemstengols als brandstof gebruikt. Zij
zijn zeer hard en geven voel hitte, terwijl do
zaadbollen - met het zaad er in beter zouden
branden, dan de beste hardo steenkool. Een "hec
tare zonnebloemen levert brandstof genoeg "voor
do verwarming en do keuken van een huisgezin
van 5 a 6 personen voor een geheel jaar.
Dezer dagen word te Londen, in hot» Strand,"
een lijkschouwing gebonden over een man, die
uit de Theems was opgevischt. Verscheidene ge
tuigen beweerden den doode to herkennen aan
verschillende teekenen. De gezworenen waren juist
door die overeenstemmende vei klaringen over
tuigd, toen. do man, dien men gemeend had
in den drenkeling te herkennen, in levonde lijve,
onder geleide van een politio-beambte, het vertrek
binnentrad 1
De staatkundige gezindheid in Engeland open
baart zich tegenwoordig ook in de dameshoeden,
gelijk onzo Londensche berichtgever reeds korte-
lijk heeft aangestipt. Conservatieve hoeden dragen
als kenteckeri gele en witte spriraula's," de
runionistische" zijn versierd met Chamberlain's
lievelingsbloemen orchideeën, en de voorstand-
'tls beusch mijn schuld niet, als ik vinden
moet dat er tegenwoordig in de letteren oen ver
schrikkelijke manie van kibbelzuehl bogint to lieer-
schen, die soms overgaat in de hebbelijkheid van
op 't papier klappen uit te deelen. »Klits, klets 1
Wat een rumoer in den lotterliundigen hoek!"
schreef de Gids van Juni tereebt. Die zucht en
hebbelijkheid zijn een enkele maal het gevolg
van de waarlijk wonderlijke manier van sommi
gen om hunne gedachton uit te drukken; maar
meestal komen zij uit ongemotiveerde vitzucht,
of onedeler nog, uit jalousie de métier voort,
zoodat do komkommertijd er niet ten volio schuld
aan heeft, hoe gaai no men dat anders ook ge-
looven zou.
Wat dte wonderlijke manier van schrijven aan
gaat, ik geloo! daartoe te mogen aanhalen de
reeds ietwat oudbakken brochure van Vnn Deijs-
sel: rOvor Literatuur", waarin de heer Frans
Netscher niet zuinig doorgehaald wordt, die 't dus
ook al van zijn vrienden (niet) hebben moet.
Du namen van kleuren achter de titels der hoofd
stukken: lichtpaars, gracn-grijs, (wie mengde
ooit groen en grijs?) zullen misschien den knap-
sten schilder in het onzekore laten aangaande
de stemming des schrijvers of, als dat de bedoe
ling moet zijn, aangaande den zakehjken inhoud
der hoofdstukken. Zeer gaarne zou ik mijnen lezers
eenig inzicht in do zaak geven, door boven deze
schetsen den naam eenor kleur to plaatsenmaar
ik kom al dadelijk in moeilijkheden met de tegen
woordige schots. »Grauw-zwart" zou ik haar
kunnen noemen, en misschien ware dat zoo kwaad
niot, omdat de lezing der laatste nummeisvan
sommige periodieken me inderdaad in een ugrauw-
zwarte" stemming bracht; maar een geestig
woord van bovengenoemde Gids-aflevering houdt
er me bij nader inzien van terug. Immers, spre
kende over den eindindruk, door Van Deijssels
Jiefhebborij voor kleuron-opschriften opgewekt,
vindt de Gids daarvoor geen anderen term dan
pgroen en geel."
Zoo'n wonderlijke schrijfmanier nu stelt tegen
woordig heol wat pennen in beweging; maar de
meoston multon er zich vroolijk, weinigen boos
om. De kibbeiendo vitzucht, van welke ik boven
sprak, moet dus een andere reden hebben. Zit
die hem niet in den komkommertijd en zulk
een tijd beleven we in de letteren dit jaar waar
lijk niet dan moet er iets heol leelijks in
t spel zijn.
Ik kan er me niet moe vereenigen. Het wil
er bij mij maar niet in dat het oirbaar zij, dat
beoefenaars der rauie lettel en leelijke dingen,
en dan nog wei op onridderlijke wijs, van elkaar
zeggen.
Ieder weet dat en welk een feest er te Amster
dam op den 27sten Juni aan Willem Jacob/.. Hofdijk
op zijn 70sten verjaardag bereid is. Iedereen heeft'
gelezen van de hulde, Oio duidelijk genoog in
rechte vereering' en vriendschap, meor nog dsa1
in bewondering voor een letterkundig talent, wor
telde. Lezers van aan kunst gewijde tijdschriften'
weten bovendien dat dit feest nietop touw
ge/et is louter om een zeventigjarigen dichter
te bewicrookcn, die daarmee wellicht zeil' niet
gediend zou zijn geweest; maar veeleer om, fer-
wijl nuen Hofdijk huldigde, do geestdrift nog eens
wakker te maken voor wat waarlijk goed en schoon4
is, don band weer eens aan te halen, die de
keurgordo tezamen bindt en in liet aanschouwen
van onderlinge daadwerkelijke waardeering ver-'
stet kt te worden in het geloof aan de toekomst
der Nederiandsclie Letteren.
Daar komt nu de nLantaarn", met een salie
mortale van Jantjo Bianus, (die zijn paardrijdende
naamgenoot hem waarschijnlijk innaluraals
ik aldus vergelijken mag verbeterd zou heb
ben. Er zijn or,'ulo met do zoogenaamde cause
rieën (schoon causerieen er anders uitzien 1) van
dien auteur hoog wegloopen. Dezulken zijn aardig
op weg om zoo langzamerhand, op een oolijke,
soms grappige wijze, dus ol sjielend, de schoon
heden hunner moedertaal to verleeren; want
Jantje Bianus heeft een oigenaardigen stijl en sen
eigen zinsbouw, die zijn artikelen uitstekend ge-
schikt maken (annonce-term) tot een pretje in een
sociëteit van ellenjongens. Zijn betoog, herhaalde-
lijk gesterkt door puntjes achter heel of half
gebroken zinnen en uitdrukkingen, als: God ja!
God neenis, waar hij het over Hofdijk hoeft, een
doorloopende hekeling van diens feestddNou,
meneer liofdijk, wel gefeliciteerd en nog velé'
jaren na dezen,zou zeer voldoende geweest
zijn, zou 't gewone compliment van den dag we
zen voor oen nf/ergewoonst feit." ïDouwes
Dekker, jij moet nog een beetje wachten, hoorl
Schimmel, jij ook! Neon kindertjes, jullie bent
nog te jong 1enz., steeds in den gezellig-
familiaren toon der nieuwe manier.
Waardig en waar is wat nu weer het jongste
nummer van de ^Portefeuille", kennelijk aan,
Jantje's adres, daarop antwoordtsEr zijn mon-,
schen, die over alles, wat van geestdrift getuigt,1
hun koudon adem laten gaan. Velen doen dat'V
uit zucht tot critiseoron. Zij vinden altijd" aan-a
leiding om to gispen. GeUt het niet den gevierde,'
dan de ij veraars, maar..... de gave der critiea'p
schijnt iedereen te bezitten. Ais zij eens begre-j
pen hoeveel kwaad zij dikwijls doenDaar achter
ben woelt een gansche massa, een geheele bende4
Jan Raps, mannen, die alleen van spijs en wijn
kunnen leven, en nu raecnen dat iemand hoo-
g'ere behoeften hebben mag. Zij vangen elke aan
merking gretig op, om belachelijk te maken wat
grootsch en verheven is."
Maar jammer is het, (in mijn oog lezer; anda-,
ren denken er misschien anders over, maar dat
kan ik niet helpendat diezelfde Porteleuille in
de rubriek sVaria" aardigheden als de volgende V
ten beste geeft:
sVermoedelijk zal er eerstdaags op Marken
eene commissie van i 00 leden benoemd worden
met sub-cqmmissien in alle gemeenten van Neder
land om een huldefeest voor te bereiden voor
alle redacteuren, medewerkers, lezers, (waarom
moesten de lezers er bij? die kunnen toch niet
helpen wat de redactie opneemt!) letterzetters,'5
drukkers enz. van De Lantaarn. Een meer dan
levensgroot ruiterstandbeeld van Janus BlanuSf -
eon geschenk van do Zoeloo-Kaflei s, zal op het
Rodactie-bureau worden geplaatst. Uit alle oorden",
der aarde zuilen verslaggevers gezonden worden<-
do Times, Daily News en New-York Herald zul*
ft
iS
baarto brongen, wankelde zij naar huis, on kreeg
harde koortsen, waarin zij door haar dienstmeisje
trouw verpleegd werd. Gedurende haar ziekte
stierf de oude grootvader, en dit was de eerste
tijding, die Sara kreeg, toen zij weer bij kennis
Wjts. Zij sprak bot gewone gebed uit voor den
sttiroper, wiens laatsto verstandsopflikkering haar
zooveel leed had gebracht en verheugde zich dat
-de oude wel bewaard was voor lichaamslijden.
(De tweede tijding, die zij kreeg, was treuriger;
zij hoorde namelijk dat haar broeder tot twin-
-tigjarigo opsluiting was veroordeeld en dat hij
reeds naar de vesting Küstrin was gebracht. De
viae, die zoo snakte naar vrijheid 1 o, al hield
Sar^'niet bijzondor veel van hem, ze zou alles
nebben willen geven om den zoon, dien haar
vader Jief had, te bevrijden. Maar al had zij nog
zooveel geld bezeten, wat zon het baten tegen-
,over de macht, die hem veroordeelde?
Er is niets dat ons zenuwloven zoozoer ver
zwakt dan het donken aan een zaak, die ons
hindert en die we toch niet kunnen vorande-
ren5 dit voelde Sara: zij begon zich stomp te
denken op den toestand van haar broeder en
daarom, zoodra zij meende dat hare krachten
,weer,'ioereikend waren om dc lossen te hervat-
r (waakte zij bekend dat de school weer begon.
Zij kleedde zich vroegtijdig aan en wachtte op
den gewonen tijd hare leerlingen af, maar zon
derling er kwam niemand, Sara dacht eerst dat
de boodschappen niet goed waren overgekomen,
maar al heel spoedig vernam zij dat die goede
Christenen de hoofden bij elkander hadden
gestoken en dat zij hadden gezegd: aneen, wij
hebben onvoorzichtig gehandeld met onze kin
deren aan een jooilsche onderwijzeres toe te
vertouwen. Nu zien we hoe weinig ze te ver
trouwen was."
Was er niet een, die hare zaak bepleitte en
die er op woes dat de zuster niet andors lmd
kunnen handelen? Was dit het goval, Sara be
speurde er geen uitwerking van, Ilaar school
werd door geen enkel kind bezocht.
»En ik moet toch wat vordienen," dit was hot
thema van hot gesprek, dat zij met mevr. Maier
hield.
«Gelukkig hebt gij nog meer snaron op uw
boog," zoids deze. »Zio, bijvooi beeld, als ge dit
wilt vertalen," en zij gaf hanr een roman, dien
zij pas uit Engeland had ontvangen, en het adres
van de redactie van een der beste Duitsche bla
den. sVertaal maar cans een vel," zeidozij, sen
zend dat in met versoek om het te plaatsen."
Het duurde niet lang of Sara ken al een stuk
van hare vertaling zenden, en in zenuwachtige
spanning, wachtte zij op het antwoord. Hare toe
komst hing er toch gedeeltelijk van af. liet ant
woord kwam, de vertaling werd teruggezonden,
maar er was oen ander boek bij en een brief,
waarin Sara verzocht werd dit werk ten spoe
digste te vertalon en terug te -zenden. Men,
kan denken hoe Sara zich haasttevel voor vel
werd gedrukt, naarmate zij liet zond, en toen het
laatste vel ter peise was, had de redacteur dor
geillustreeide commit alweer iets anders gezon
de;, en schr».<*f er bij, of Sara niet in de stad
kon komen womm. waar hot blad gedrukt werd.
Als zij zich wildo verbinden tot vaste medewer
king, bood hij haar een vrij _hoog, vast jaargeld
ann.
Zij had weinig icden óm zich bijzonder aan
haar geboorteland gehecht te gevoelen en dus
nam zij dankbaar liet aanbod aan en vestigde
zich L. En daar hum do zij een kleine woning
en richtte hare zitkamer ongeveer op de/ellde
wijze in als die van mevr. Maier, en daar leeft
zij en werkt zij nu ine) de grootste zelfvoldoe
ning. Haar tafel is steeds ovdrdekt met brieven
van verschillende uitgevers, die haar vragen om
voor hen te vertalen, en menig werk weid reeds
door haar uit het Engelsch, Fransch en ook uit
het Spaansch overgezet. Zij heeft een kring van
vrienden, die haar liefhebben en hoogachten, en al
was hanr jeugd nog zoo somber en ellendig, het
laat zich aanzien dat de avond van haar leven
zonnig zal zijn, want zij heelt schik en voldoe
ning in haar werk, dat niet alleen bestaat in
vertillen, maar ook in liet schrijven van opstellen;
over verschillende onderwerpen; niet van \ciha-
len, want hoe knap zij ook is, aan phantasiej
blijft het haar steeds ontbreken.
Haar broeder is sinds lang door de amnestie-^
van het jaar -18(?) vrij geworden en is, zonder1
Sara te. bezoeken, naar Amerika vertrokken, ilbgcr -J
hij van daar nimmer terugkeeren om haar levens-:
geluk nogmaals te vergallen. Maar wat Saia's
oogen van vreugde en innige blijdschap doet stia-ff
len is een pakje met qui tan ties uit haar geboor-j
toplants. Daar zijn al do schulden van haar vuderV'
afbetaald met liet geld, dat zijzclve heeft vor^\S
diend met de pen.
K-
v 'L J t t\.Cf JJÊwOï
1 Sr i
r. *1 f* C 1,1 f
