Vrijdag.16 iuii. 38 6515. Feuilleton. Liefde is 't Hoogste. A0- 1886. Veertigste Jaargang*. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag, Buitenlandse he Berichten. Binnenlandsche Berichten If SIT. r -;v.v/fr"' Gs. DBRNAZ. -m 'O met uls, che ende i be- NGE 1 ver- aan- 3 van prijs stens ends 1. a. gen. /en. 5. die. sluis. - -V k jkBONNKitHHTStuilJS, per kvwutast1.85. franco per post, door het geheels Rijk- 2.50. Afzondeilijke notiimers- 0.10. BURBA. Ut HAKKT, KS, 124. Advertentieprijs: van 1-10 gewone regels met inbegrip vau eene Courantf 1.10# Iedere gewone regel meer- 0.10. Dkiema.aL geplaatst wordt tegen tweeha&U berekend. E N G B L 1 N I>. Dinsdagavond hebben te Belfast ernstige onlusten plaats gehad tusschen de Orangisten «c de katholieken. In twee wijken der stad werd met geweren geschoten en metsteenen geworpen. Velen werden gekwetst. Nadat de politie versterking had ontvangen, slaagde z'y er in, de menigte uiteen te drijven. De straten ?|jn thans afgezet door infanterie en cavalerie. Twee gendarmes en twee der muiters z'yn by bet oproer doodgeschoten. Twaalf personen ontvingen ernstige verwondingen. Ook teLim- merick zyn onlusten uitgebroken. De menigte nam aldaar eene dreigende houding aau en weigerde op het hevel der politie uileen te gaan, zoodat deze gebruik moest maken van hare wapenen. Er werden velen gekwetst. De bijdragen der Ieren in de Yereemgde Staten voor het Engelsche parlementaire ver- idozingsfonds big ven-nog steeds ruim vloeien, omdat men veronderstelt dat het nieuwe La gerhuis spoedig weder zal worden ontbonden. Tot gisteren waren gekozen 307 conservatie ven, 73 unionisten, 170 Gladstonianeu, 81 Parnellisten, De slotsom van gisteren is, dat de Tories 7 en de Gladstoae-parttj 1 zetel gewon nen hebben. Aan Reuters agentschap wordt medegedeeld dat er niet de minste grond bestaat voor het bericht in ds Ween er JBresso van Dinsdag, waarin beweerd werd, dat lord Rosebery eene nota tot de mogendheden gericht bad, behel zende dat, met het oog op Ruslands handel wijze ten aanzien van Batoem, de Eogelsche regeering niet kon vei ti ouwen, dat Rusland de andere bepalingen van het tractaat van Berlijn zou eerbiedigen, weshalve tg zich ge noodzaakt zag tot het nemen van maatregelen van voorzorg au last gegeven had tot het vertrek van drie pantserscbepen naar de Dar danelles, teneinde elke andere verrassing te beletten. BDllSCHLHD, De Nordi. Allgemeine Zeitung neemt op eene in het oog vallende plaats de volgende opmerkingen van een provinciaal blad over. Sedert geruimen tjjd wordt op grove wijze misbruik gemaakt van de legitimatie-papieren, welke worden afgegeven ten behoeve van personen, die zich voor de Nederlandsche koloniale troepen laten aanwerven. Uit Neder land (voornamelijk uit Duik) worden dikw'yls tot de Pruisische autoriteiten aanvragen ge richt om zoodanige papieren ten behoeve van Pruisische onderdanen, zander dat die stukken, ter afzending aan het opgegeven adres/ in handen komen van de personenwelke als aanvragers werden opgegeven. De aldus ver strekte 6tukken worden veeltijds gebruikt tot legitimeering van ontvluchte misdadigers en deserteurs. In 1884 werden om deze reden de Pruisische autoriteiten aangeschreven, om de op deze wyza aangeviangd wordende oor konden nimmer naar het opgegeven adres, maar steeds naar het Duitsche consulaat- generaal te Rotterdam te zenden. Deze aan- sebtyving wordt echter niet algemeen opge volgd en is derhalve op uitgebreide schaal aan de autoriteiten in herinnering gebracht. Ook is, tot verdere voorkoming van bedrog, bepaald, dut bij de naar Rotterdam opgezon den wordende papieren zooveel mogel'yk eene beschrijving vau den persoon dergenendie tot de ontvangst gerechtigd zynbehoort gêvoegd te worden. FRANK RUK» Het nationale feest is gisteren, ondanks den aanhoudenden regen, met de gewone opge wektheid gevierd, zonder eenig bijzonder voorval. De hertog d'Aumale, wien gister ochtend het veibanoingsbesluit is aangezegd, vertrok hedeo naar Eogeland. ITALIË. Een sergeant der infanterie, te Monza ia bezetting, heeft eene mislukte poging gedaan om zich met zyn geweer dood te schieten. Onder zyne papieren heeft men een brief gevonden, die door hem gericht was aan den koning. Daarin schreef hij dat hy door een geheim genootschap was aangewezen om den koning te dooden, maar dat by liever verkoos 'teT-stervun;; dan hiertoe over te gaan. Hij beval verder zyne moeder in de welwillendheid des konings aan. De -sergeant, voor een magistraatspersoon gebracht, verklaarde, dat het waar was, wat hy in den brief had geschreven, maar hy weigerde deleden van het geheim genootschap te noemen, waarvan hy in den brief gespro ken had. Algemeen gelooft men dat de ser geant met een praatje voor den dag is ge komen. De koning zou na het lezen van den bedoelden brief gezegd hebben»De man moet krankzinnig zyn, als by meent op die w'y'ze zyne poging tot zelfmoord belangwekkend te maken." DEN HAAR, 15 Jttli 1886. Z. M. de koning heeft gistervoormiddag te 10 uren audiëntie verleend, ter beëediging van de leden der Tweede Kamer van da Staten-Generaal en van den beer A. O. "Werfr* heien als lid der Eerste Kamer. Het verblijf van het hof in de residentie zal van korter duur zyn dan auavankelylc verwacht werd. Z. M. de koning is voorne mens reeds na ontvangst der candidatenly'st voor het voorzitterschap der Tweede Kamer,1 uit handen der commissie, en de daarop ge volgde benoeming, met gamahn en dochter,' naar Soestdyk terug te keereu. De adressen van antwoord op de troonrede zouden dan den koning te Soestdyk geworden#' De opening van de Staten-Generaal ges sebtedde in volkomen orde, overeenkomstig het programma. De generaais Pel en Van der He'yden reden te paard naast het koninklyk rytuig, met den adjudant-generaal Verapyck en den gouverneur der residentie Klerck. Herhaaldelijk werd de koning op den toebt toegejuicht. Voor het venster van het paleis zaten de koningin en het prinsesje, die den koning toewuifden. De commissie voor in- en uitgeleide ia dfl Kamer bestond uit de heereo Huydecoeper, Biussé, Pijnappel, Mooienburgh, Wertheim en Pyls, van de Eerste Kamer, en Van der Kaay, Van Pailandt, Van der Sle'y'deo, De Raoitz, Corver Hooft, Goekoop, Vermeulen, Clercx, A. Van Dedem, Reuter, De Vos van stige borst DOOR iZe was neg zoo jong, 't arme kind, en dan, dan sterven0, 't is hard, heen te gaan van allen, die ons liofhebben en haten, zonder liefde t« kunnen geven en haat to kunnen verduren l Het is zoo hard, plotseling weg te gaan van 't woelige tooncel, zoo hard, die tranen te zien in de oogen van familie en vrienden, tranen ïf doet hij u dan leed, die kalm en gelaten u vaar- -J ;-Wel zegt, omdat hij heengaan moet? O, sterven is hard, harder nog zelfs dan leven. aan- vaar- -aneo teren Sterven O, in die laatste ure uit zich de liefde f? in al hare volheid, en dia glimlach van oneindige Vimart van de beminden, en die handdruk, en die ktu, voor 't laatst herhalen ze 't onsterfelijke v'Hed der liefde, eij die daar heengaat richt nog eenmaal 't brekend oog op wie hem omringen, ,éen blik nogen met een der zaligste oogen- blikken, die hij ooit konde, besluit hij zijn leven. Liefde ontving hem, liefde viert zijn uitvaart 1 O, sterven is hard en d&n, als men jong is 1 Met Faust klaagt het hart in die laatste ure: soogenblik blijf 1" maar het blijft niet, en de stemme der achterblijvende noemt weeklagend een naam, en 't klinkt door de kamer als door Margaretha's caliHeinrich i Heinrich En als dan nog in die laatste ure de griinme Waan on beschaamd binnentreedt en allen wegdrijft van die éeno, dio stervende; als hij grijnslachende 't laatst vaarwel van die bleeke lippen beantwoordt met een ruw: «Ga weg van mij, ik hobu nooit gokend!" O, wèl moet sterven dan hard zijnl Ze was nog zoo jong, 'tarme kind, en dan, dim sterven 1 En de grimme Waan was binnengekomen om te vloeken Daar lag ze, bleek en vermagerd, op de mar meren wangen een brandend blosje, verraderlijk toer, en in de oogen dien glans, dien wondervollen glans, het laatste opflikkeren van doovenden gloed. Daar waren zo ellen, die ze eens lief had. Daar rat de moedor, die haar eens onder 't harte dtoeg, die.lieve, goede moeder, dio baarGod, 't is reeds twee jaar geleden zoo noode hoen liei gaan uit het ouderlijk huis, en die heur kind niet kon vloeken, waar het don vreemdeling volgde naar het tehuis, dat hij baar gebouwd had. "Vloeken 1 Want dio vreemdeling I Zij kon het begrijpen, hoe haar kind hem, den fieren man, aanhing met de volie warmte van haar edel, rein hartzij kon 't begrijpen hoe dat kind schrei end het hoofd boog onder 's vaders vloek, maar, 't fier opheffend, aan den arm van hem, den athe ist, den godloochenaar ten raadhuize toog en de kerk vooibijging; zij kon 't begrijpen, hoe die teere maagd lachend den vloek der geestelijkheid en den haat der geloovigen droeg, dwepend met den man, die Imar een blik deed slaan diep in 't leven der natuur, - in de ziel der schepping, die haar «en zalig weten gaf voor 't bedwelmende, verdoovende niet-weten haar werd de natuur een tempel, haar thuis een hemel en, daar 't arme harte te klein is om geene behoefte te heb- bebben aan iets persoonlijks, maakte ze heur Eduard tot heur God! Indien zij dan Maria was, dan moest immers heur lieveling, heur eenig kind, wel een kindeke Jezus zijn. En zij aanbad het met bijna meer dan menschelijke liefde. Daar lag het, half verscholon in de zachte kussens, lachend tegen de bleeke vrouw, die poogde zijn-glimlach te beantwoorden*. En naast haar zat hij, heur God, heur Crhistus, heur alles, daar naast zat hij, Eduard, en ie krachtige rechterarm hield da teere gestalte om- 'vat, en steunde haar, dat het moede hoofdje rustte tegen zijn kloppend hart, en debet e man zag neer op zijne Lize, die van hem zou heen gaan, voor eeuwig 1 en dan dwaalde zijn blik weer naar den kleinen lieveling, dien zij aanbad, haar kind, dat ze nooit gezoogd had, vont- dat ze 't te veel lief had, om bet bij't leven ook nog den dood mee'te geven op de levensreize;" zoo had ze gezegd, zij, de sterke, die wist dat de tering langzaam heur leven sloopte en ze had zich de hoogste weelde ontzegd uit liefde! Daar waren ze, man, vrouw en kind, do hoog ste drieëenhcid, éen door den Heiligen Geest dor liefde 1 En daarbij de moeder, die voor 't eerst in haar leven heur man ongehoorzaam was, om dat ze nog eenmaal heur kind wilde zien. Ja, zij zag het! 'tOog, nat van tranen, staarde onaf gebroken op die drie, en de kralen van den rozenkrans gleden door de bevende vingers, ett elk werktuiglijk gepreveld gebed werd als eena smeekbede om vergiffenis, alsof dat kind, haar kind, eene moeder, die liefhad, misdreven kon hebbent die arme, oude moedert Stilletjes was zij weggeslopen uit haar eigen huis; zij wist immers dat haar kind sterven ging l V - i j - 1

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1886 | | pagina 1