Vrijdag.16 iuii.
38 6515.
Feuilleton.
Liefde is 't Hoogste.
A0- 1886.
Veertigste Jaargang*.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag,
Buitenlandse he Berichten.
Binnenlandsche Berichten
If
SIT.
r
-;v.v/fr"'
Gs. DBRNAZ.
-m
'O
met
uls,
che
ende
i be-
NGE
1 ver-
aan-
3 van
prijs
stens
ends
1.
a.
gen.
/en.
5.
die.
sluis.
- -V k
jkBONNKitHHTStuilJS, per kvwutast1.85.
franco per post, door het geheels Rijk- 2.50.
Afzondeilijke notiimers- 0.10.
BURBA. Ut HAKKT, KS, 124.
Advertentieprijs: van 1-10 gewone regels met
inbegrip vau eene Courantf 1.10#
Iedere gewone regel meer- 0.10.
Dkiema.aL geplaatst wordt tegen tweeha&U berekend.
E N G B L 1 N I>.
Dinsdagavond hebben te Belfast ernstige
onlusten plaats gehad tusschen de Orangisten
«c de katholieken. In twee wijken der stad
werd met geweren geschoten en metsteenen
geworpen. Velen werden gekwetst. Nadat de
politie versterking had ontvangen, slaagde z'y
er in, de menigte uiteen te drijven. De straten
?|jn thans afgezet door infanterie en cavalerie.
Twee gendarmes en twee der muiters z'yn
by bet oproer doodgeschoten. Twaalf personen
ontvingen ernstige verwondingen. Ook teLim-
merick zyn onlusten uitgebroken. De menigte
nam aldaar eene dreigende houding aau en
weigerde op het hevel der politie uileen te
gaan, zoodat deze gebruik moest maken van
hare wapenen. Er werden velen gekwetst.
De bijdragen der Ieren in de Yereemgde
Staten voor het Engelsche parlementaire ver-
idozingsfonds big ven-nog steeds ruim vloeien,
omdat men veronderstelt dat het nieuwe La
gerhuis spoedig weder zal worden ontbonden.
Tot gisteren waren gekozen 307 conservatie
ven, 73 unionisten, 170 Gladstonianeu, 81
Parnellisten, De slotsom van gisteren is, dat de
Tories 7 en de Gladstoae-parttj 1 zetel gewon
nen hebben.
Aan Reuters agentschap wordt medegedeeld
dat er niet de minste grond bestaat voor het
bericht in ds Ween er JBresso van Dinsdag,
waarin beweerd werd, dat lord Rosebery eene
nota tot de mogendheden gericht bad, behel
zende dat, met het oog op Ruslands handel
wijze ten aanzien van Batoem, de Eogelsche
regeering niet kon vei ti ouwen, dat Rusland
de andere bepalingen van het tractaat van
Berlijn zou eerbiedigen, weshalve tg zich ge
noodzaakt zag tot het nemen van maatregelen
van voorzorg au last gegeven had tot het
vertrek van drie pantserscbepen naar de Dar
danelles, teneinde elke andere verrassing te
beletten.
BDllSCHLHD,
De Nordi. Allgemeine Zeitung neemt op
eene in het oog vallende plaats de volgende
opmerkingen van een provinciaal blad over.
Sedert geruimen tjjd wordt op grove wijze
misbruik gemaakt van de legitimatie-papieren,
welke worden afgegeven ten behoeve van
personen, die zich voor de Nederlandsche
koloniale troepen laten aanwerven. Uit Neder
land (voornamelijk uit Duik) worden dikw'yls
tot de Pruisische autoriteiten aanvragen ge
richt om zoodanige papieren ten behoeve van
Pruisische onderdanen, zander dat die stukken,
ter afzending aan het opgegeven adres/ in
handen komen van de personenwelke als
aanvragers werden opgegeven. De aldus ver
strekte 6tukken worden veeltijds gebruikt tot
legitimeering van ontvluchte misdadigers en
deserteurs. In 1884 werden om deze reden
de Pruisische autoriteiten aangeschreven, om
de op deze wyza aangeviangd wordende oor
konden nimmer naar het opgegeven adres,
maar steeds naar het Duitsche consulaat-
generaal te Rotterdam te zenden. Deze aan-
sebtyving wordt echter niet algemeen opge
volgd en is derhalve op uitgebreide schaal
aan de autoriteiten in herinnering gebracht.
Ook is, tot verdere voorkoming van bedrog,
bepaald, dut bij de naar Rotterdam opgezon
den wordende papieren zooveel mogel'yk eene
beschrijving vau den persoon dergenendie
tot de ontvangst gerechtigd zynbehoort
gêvoegd te worden.
FRANK RUK»
Het nationale feest is gisteren, ondanks den
aanhoudenden regen, met de gewone opge
wektheid gevierd, zonder eenig bijzonder
voorval. De hertog d'Aumale, wien gister
ochtend het veibanoingsbesluit is aangezegd,
vertrok hedeo naar Eogeland.
ITALIË.
Een sergeant der infanterie, te Monza ia
bezetting, heeft eene mislukte poging gedaan
om zich met zyn geweer dood te schieten.
Onder zyne papieren heeft men een brief
gevonden, die door hem gericht was aan den
koning. Daarin schreef hij dat hy door een
geheim genootschap was aangewezen om den
koning te dooden, maar dat by liever verkoos
'teT-stervun;; dan hiertoe over te gaan. Hij beval
verder zyne moeder in de welwillendheid des
konings aan.
De -sergeant, voor een magistraatspersoon
gebracht, verklaarde, dat het waar was, wat
hy in den brief had geschreven, maar hy
weigerde deleden van het geheim genootschap
te noemen, waarvan hy in den brief gespro
ken had. Algemeen gelooft men dat de ser
geant met een praatje voor den dag is ge
komen. De koning zou na het lezen van den
bedoelden brief gezegd hebben»De man
moet krankzinnig zyn, als by meent op die
w'y'ze zyne poging tot zelfmoord belangwekkend
te maken."
DEN HAAR, 15 Jttli 1886.
Z. M. de koning heeft gistervoormiddag
te 10 uren audiëntie verleend, ter beëediging
van de leden der Tweede Kamer van da
Staten-Generaal en van den beer A. O. "Werfr*
heien als lid der Eerste Kamer.
Het verblijf van het hof in de residentie
zal van korter duur zyn dan auavankelylc
verwacht werd. Z. M. de koning is voorne
mens reeds na ontvangst der candidatenly'st
voor het voorzitterschap der Tweede Kamer,1
uit handen der commissie, en de daarop ge
volgde benoeming, met gamahn en dochter,'
naar Soestdyk terug te keereu.
De adressen van antwoord op de troonrede
zouden dan den koning te Soestdyk geworden#'
De opening van de Staten-Generaal ges
sebtedde in volkomen orde, overeenkomstig
het programma. De generaais Pel en Van der
He'yden reden te paard naast het koninklyk
rytuig, met den adjudant-generaal Verapyck
en den gouverneur der residentie Klerck.
Herhaaldelijk werd de koning op den toebt
toegejuicht. Voor het venster van het paleis
zaten de koningin en het prinsesje, die den
koning toewuifden.
De commissie voor in- en uitgeleide ia dfl
Kamer bestond uit de heereo Huydecoeper,
Biussé, Pijnappel, Mooienburgh, Wertheim
en Pyls, van de Eerste Kamer, en Van der
Kaay, Van Pailandt, Van der Sle'y'deo, De
Raoitz, Corver Hooft, Goekoop, Vermeulen,
Clercx, A. Van Dedem, Reuter, De Vos van
stige
borst
DOOR
iZe was neg zoo jong, 't arme kind, en dan,
dan sterven0, 't is hard, heen te gaan van
allen, die ons liofhebben en haten, zonder liefde
t« kunnen geven en haat to kunnen verduren l
Het is zoo hard, plotseling weg te gaan van 't
woelige tooncel, zoo hard, die tranen te zien in
de oogen van familie en vrienden, tranen
ïf doet hij u dan leed, die kalm en gelaten u vaar-
-J ;-Wel zegt, omdat hij heengaan moet?
O, sterven is hard, harder nog zelfs dan leven.
aan-
vaar-
-aneo
teren
Sterven O, in die laatste ure uit zich de liefde
f? in al hare volheid, en dia glimlach van oneindige
Vimart van de beminden, en die handdruk, en die
ktu, voor 't laatst herhalen ze 't onsterfelijke
v'Hed der liefde, eij die daar heengaat richt nog
eenmaal 't brekend oog op wie hem omringen,
,éen blik nogen met een der zaligste oogen-
blikken, die hij ooit konde, besluit hij zijn leven.
Liefde ontving hem, liefde viert zijn uitvaart 1
O, sterven is hard en d&n, als men jong is 1
Met Faust klaagt het hart in die laatste ure:
soogenblik blijf 1" maar het blijft niet, en de
stemme der achterblijvende noemt weeklagend
een naam, en 't klinkt door de kamer als door
Margaretha's caliHeinrich i Heinrich En als
dan nog in die laatste ure de griinme Waan on
beschaamd binnentreedt en allen wegdrijft van
die éeno, dio stervende; als hij grijnslachende
't laatst vaarwel van die bleeke lippen beantwoordt
met een ruw: «Ga weg van mij, ik hobu nooit
gokend!" O, wèl moet sterven dan hard zijnl
Ze was nog zoo jong, 'tarme kind, en dan,
dim sterven 1
En de grimme Waan was binnengekomen om
te vloeken
Daar lag ze, bleek en vermagerd, op de mar
meren wangen een brandend blosje, verraderlijk
toer, en in de oogen dien glans, dien wondervollen
glans, het laatste opflikkeren van doovenden gloed.
Daar waren zo ellen, die ze eens lief had.
Daar rat de moedor, die haar eens onder 't harte
dtoeg, die.lieve, goede moeder, dio baarGod,
't is reeds twee jaar geleden zoo noode hoen
liei gaan uit het ouderlijk huis, en die heur kind
niet kon vloeken, waar het don vreemdeling
volgde naar het tehuis, dat hij baar gebouwd
had. "Vloeken 1 Want dio vreemdeling I Zij kon
het begrijpen, hoe haar kind hem, den fieren man,
aanhing met de volie warmte van haar edel, rein
hartzij kon 't begrijpen hoe dat kind schrei
end het hoofd boog onder 's vaders vloek, maar,
't fier opheffend, aan den arm van hem, den athe
ist, den godloochenaar ten raadhuize toog en de
kerk vooibijging; zij kon 't begrijpen, hoe die
teere maagd lachend den vloek der geestelijkheid
en den haat der geloovigen droeg, dwepend met
den man, die Imar een blik deed slaan diep in
't leven der natuur, - in de ziel der schepping,
die haar «en zalig weten gaf voor 't bedwelmende,
verdoovende niet-weten haar werd de natuur
een tempel, haar thuis een hemel en, daar 't
arme harte te klein is om geene behoefte te heb-
bebben aan iets persoonlijks, maakte ze heur
Eduard tot heur God!
Indien zij dan Maria was, dan moest immers
heur lieveling, heur eenig kind, wel een kindeke
Jezus zijn. En zij aanbad het met bijna meer
dan menschelijke liefde.
Daar lag het, half verscholon in de zachte
kussens, lachend tegen de bleeke vrouw, die poogde
zijn-glimlach te beantwoorden*.
En naast haar zat hij, heur God, heur Crhistus,
heur alles, daar naast zat hij, Eduard, en ie
krachtige rechterarm hield da teere gestalte om-
'vat, en steunde haar, dat het moede hoofdje
rustte tegen zijn kloppend hart, en debet e man
zag neer op zijne Lize, die van hem zou heen
gaan, voor eeuwig 1 en dan dwaalde zijn blik
weer naar den kleinen lieveling, dien zij aanbad,
haar kind, dat ze nooit gezoogd had, vont-
dat ze 't te veel lief had, om bet bij't leven ook
nog den dood mee'te geven op de levensreize;"
zoo had ze gezegd, zij, de sterke, die wist dat
de tering langzaam heur leven sloopte en ze had
zich de hoogste weelde ontzegd uit liefde!
Daar waren ze, man, vrouw en kind, do hoog
ste drieëenhcid, éen door den Heiligen Geest
dor liefde 1 En daarbij de moeder, die voor 't eerst
in haar leven heur man ongehoorzaam was, om
dat ze nog eenmaal heur kind wilde zien. Ja, zij
zag het! 'tOog, nat van tranen, staarde onaf
gebroken op die drie, en de kralen van den
rozenkrans gleden door de bevende vingers, ett
elk werktuiglijk gepreveld gebed werd als eena
smeekbede om vergiffenis, alsof dat kind, haar
kind, eene moeder, die liefhad, misdreven kon
hebbent die arme, oude moedert
Stilletjes was zij weggeslopen uit haar eigen
huis; zij wist immers dat haar kind sterven ging l
V - i j - 1