J I Gemengde Berichten. HAAGSCHE SCHETSEN. BI BÜlï 3 3e 3 B Demi-S •worden Wc - Als een der vele bewijzen van de groots opgewektheid die hier heerscht en zich bij de geringste aanleiding in allerlei komische ea humoristische tafereeltjes uit, dieue hetgeen Donderdagavond bij Krasuapolsky voorviel. Een oudachtig heer stapt binnen, die als men wil in voorkomen en manieren gelij kenis vertoont met Zijne Majesteit. Nauwelijks is h'ü over den drempel, of een guit fluistert ïijn buurman in: nDaar heb je den koning!" Het nieuwtje gaat van mond tot mond en is jn een ommezien door- alle Z8len verbreid. Men staat op, juicht en jubelt, dringt naar den wintertuin, alwaar de bewuste heer in- tusscheu heeft plaats genomen, klimt op stoelen en tafels, zwaait met hoeden, heft de volks- liedeten aan, en breekt telkens iu een ouDe- dauiiieiijk lachen uit, ieder zich vermakende (nel zjjus buurnmns pret. De heer, het voorwet p dier ovaties, speelt de hein opgedrongen 10I icon-amore." Hu is opgestaan, dunkt met hel bekende gebaar, Wuift niet de hand, ten teek en adat het zoo goeü is", laat zich aanleunen, dat eeuige heeren aan hem wordeu voorgesteld, ouderhuUUi zich minzaam met hen en commandeert ten plotte uiet eeno vervaarlijke stem een glas Beieisch, dat hij, na ileu kelluer met eene ridüeiorde te hebben begiltigd, op het welzijn fOu zyn volk naar binnen slaat. Het 25-jaiig tooueel-jubilé van mevrouw Beeismaus is nok met veel opgewektheid te Middelhuig gevierd. Bloemen eu een keuiig gescneuk werden haar aangeboden. Zy trad or Bouüeidagavond iu ïMartelaies" op. Uit Suez wordt van 15 Aprii aan de Af. E. Ct. gemeld By oudeizoek is gebleken, dat er noodza- Jjelykheid bestaal om de lading der mailboot JPrinses Amalia te lossen, daar net schip door braad zwaar beschadigd is. Be heer J. II. F. Faber, van Haai lera, die by den jl. Biosdag te Nijmegen gehouden Wielerwedstrijd een der pi ijowiouers was, ging op zyn tweewieler Woensdag jl. te hallzeven uit Nijmegen en reed via Arnhem en verder, den straatweg volgende, over Wageuiogeu, Reenen, Doorn, Zeist, Utrecht, in eeuen adem door naar Jluuifoort, waar tiy te ongeveer haif- twaall uie v.m. aankwam, zoodat hy dien af stand in 5 ui en aflegde. Van hier vertrok de heer Faber naar 's-llage, met het voot nemen om nog deozellden dag van daar naar Haarlem te gaan en aldaar 's-avouds aan te komen. Het dorp Schermerhoro werd op 13 dezer, terwijl veiïclveideoe ingezetenen zich naar Amsterdam hadden begeveo, om getuigen te Z|ju van de daar gevierde feeslelykhedeu, door eene droevige lamp getroffen. Vijf huizen Werden door een brand, die door onbekende oorzaak te ongeveer half dr ie 's namiddags bij den winkelier J. B. Geeike ontstond, in de asch gelegd, terwyl nog drieaclere woningen aaiimeikelijke schade bekwamen, De heer Geerka zoowel als zijne vrouw, alsmede de heer Völker, de gebiuiker eu bewoner van twee amlere der verbrande huizen, waren te Amsterdamook velendie anders by de pogingen tot blussching goede diensten hadden kunnen bewijzen. Eerst nadat de brandspui ten uit Rijp, Grout-Solienner en Ursem waren te hulp gekomenslaagde men er in het woedende vuur te bedwingen. Persoonlijke ongelukken heeft men gelukkig niet te betreu ren. Ook het' vee werd gered; van do inboe dels werd het grootste deel door het vuur verteerd. Men kau zich de ontsteltenis voor stellen die de dorpelingeu beving, en vooral ook die, welke het gezicht der puinhoopen veroorzaakte by de vau het Amsteriiamsche koningsfeest terugkeereude slachtoffers van de ramp. Wio de Toussaintkade alhier bewandelt, zal thans aan het huis no. 11a een eenvoudigen steen opmerken, tusschen de ruinen aangebracht, waarop met gulden letters te lezen staat Hier woonde en stierf op 13 Apr il 1881» A. L. G. Bosboom-1 oussaint. Eindelijk I Eindelijk eeue oflicieelu hulde aan de nagedachtenis der begaafde vrouw gebracht I Het was eene verrassing. In geheime raads zitting was tot deze hulde besloten. Waarom? Bosboom zeif wist, wat er op den eersten ver jaardag van den sterfdag zijner ochtgonooto stond te gebeuren, want Inj moest toestemming lot do plaatsing van den steen geven. Waarom dan het publiek onkundig gelutun Eén politieman, twee of drie gelukkige voorbij gangers die 't waarschijnlijk van dien agent vernamen, ziedaar do eeuige getuigen. Die voorbij gangers althans tweewaren toevallig boiden letterkundigen en veieerders van mevrouw Bos boom Niets natuurlijker dus dan dat zy een oogonb ik toeldenen weldra den burgemeester blootshoofds naar buiten zagen komen, om rond te zien naur een gedienstigen geest, die het lapje doelt van den steen zou willen afnemen. Daaruit i i *-> r T volgt', dut de voorstelling van Met Vaderland op' dit punt niet volkomen juist is. Maar de vei slag gever was binnen, en kon dus niet zien op welke armelijke wijze de eigenlijke onthulling plaats had. Kan ik nu reeds do verzekering geven dat het met-uffieieele gedenkteeken op het graf der schrijfster op eenigs/.ms amlere wijze zal gewijd worden, voldoening over het feit, dat er dan toch iets is gedaandoet mij verder zwijgen. Trouwens, in liet atelier dos schilders zijn dooi den burgemeester hai lelijke woorden tót aen treu renden weduwnaar gesproken; en nu oeist be grijp ik, waarom hij die zoo te.echt op -zijn overleden vrouw roem diaagt, bij mijn bezoek aan zijn atelier op verschoonende wijze over ons gemeentebestuur sprak, 't Moet hem zwaar zijn gevallen, niet te mogen gewagen van wat er op den d3n Aptil gebeuren zou Do vriendelijke lezer, die misschien ook ul eens ojigemerkt heeft, dat do redactie van alles, wat een officieel karakter draagt, soms to wonschen overlaatplaatse nu nog achter de woorden «lller woonde" eon komma (die op den steen niet gevonden wordt en daar toch wezenlijk niet best gomist kan worden), en alles is in orde. Van mevrouw Bosboom sprekende, valt mij in dat het panorama in de Zeestraat, voorstellende de Noordzee van liet Seinpostduin gezien, waar zij zon menigmaal piacht te komen, niet meer hier is. liet is overgebracht naar Munchen, en wij hebben thans daarvoor in do plaats «Cairo cn de boorden van den Nijl." Wat het Schoveningscho vergezicht voor mij zoo aantrekkelijk maakte, is de mogelijkheid tot vergelijking. Die is thans vervallen, }Ien zegt dat het tegenwoordige panorama eveneens natuur getrouw is, en ik heb geen reden om liet niet te gelooven. Maar roet die verrukking, waarmee ik herhaaldelijk Mesdag's Noordzee heb gezien kan ik Cairo tot nu toe niet beschouwen. Doch afgescheiden hiervan levert dit nieuwe doek weder een wonderlijke verrassing. Wie het wil gaan zien, doe het vooraf hij een zonnige luchtik trof een grauwe, sneeuwzwangere lucht, en zoiis toen kon ik bijna mijne oogen niet geloo ven. Zoo stemmig, zoo sober van toon als de Noordzee was, ondanks hare eindeloozc verschei denheid van tinten, zoo gloeiend, zoo warm is het tegenwoordige doek. liet gelijkt een wonder, hoe het den schilder gelukt is, dien gloed van kleuren, al het zonriigo van den Oosterschen hemel af te zien en weer te geven. Bewonderenswaardig en bedriegehjk is het water, waar eemgo scheepjes zich in spiegelen. De zeer talrijke groepen en enkele figuren zijn meesterlijk bohundeld, vooiul het rijtuig, waarin twee hooggeplaatste personen geze ten zijn eu dat voorafgegaan wordt door twoe voor- ioopers, dio regelrecht op u aankomen. Wel schij nen mij do figuren op den voorgrond meer dan levensgroot, wat voornamelijk van degroejikamee- len geldtmaar ik weet niet oi hierop gegronde aansnel kingen kunnen gemaakt wordou. Onge twijfeld is het nieuwe doek een aantrekkelijkheid der residentie te meer. Inmiddels is liet eenige nog nu en dan be woonde paleis weder tot zijn rust teruggekeerd. Do koning met zijn gezin heelt de residentie verlaten, hem is uitgeleide gedaan als 't ware door eene tal rijke menschenmassaeu in de hooidstad des rijks is hij ontvangen en geeetd op een wijze, die, luidens de berichten van daar, eenig is geweest. Naar ook wordt gemeld, is van zijne komst ge bruik gemaakt orn een adres tot het verleenen van gratie aan Domein Nicuwenhuijs in te dienen. Het is niet wamschijnlijk, dat 's konings raads lieden tot eene gunstige beschikking zullen advi- sceren. Maar wat wel te verwonderen en te be- tieuren is, dat is de gelijkstelling van s-luatkundigo met andere misdrijven. Daaraan kan de koning met den besten wil niets veranderenhier moet de minister van justitie zijn goeden wil toonen. Is het met verschrikkelijk, dat nen man, die in ontwikkeling boven een gemeeuen. misdadiger v i staat, tot dezelfde werkzaamhoden veroordeeld is Dat hem geen boeit, geen schrijfgereedschap ver gund wordt, om de eenzaamheid der col een weinigje draaglijk te maken Het is om krankzin nig to worden on waarlijk, ds'ministcr mag zich wel bedenken of hij zoo iets op zijn verantwoor ding wil hebben. Domein Nieuwenhuij's zal hon derdmaal bitterder gestemd de cel verlaten, als hij voor dien tijd niet naar lichaam en geest geknakt is. En dat het daarom 'te doen zou zijn verbiedt do menscholijkheid te gelooven. Plox, Te Brussel is eenige dagen geleden baron Hec tor du Mesnil overleden, wiens testament, of schoon eenvoudig en niet onduidelijk, tot eunige moeielijkheden heelt aanleiding gegeven. De baron was een der meest bekende sportsmen bij de wed rennen to Parijs on to Brussol, wiens vermogen zeer op en neer gegaan is. Er werd bij zijn over lijden geon onder testamont gevonden dan uit '1807; de baron vermaakte toen 100,000 francs aan eon jonge dame zijner kennis en «dn rest" werd bestemd voor het oprichten van een graf steen op het buiten Godinne in België Die «rest" bedroeg destijds 10,000 francs. Intusschen her stelde zich het fortuin van den baronbij nam deel in industrieeio ondernemingen, en bij zijn dood bedroeg de «rest", na nftrek der 100,000 francs voor de dame, nog twee miliioen, zelfs wel wnt veel voor een vrij beduidend mausoleum. Da broeder van den overledene verzette zich dan ook tegen het testament, en voerde aan, dat de bedoeling van den crilater, tijdens het testa ment gemaakt werd, niet meer dan 10,000 francs voor het praalgraf bcsiemde, en wat er sedert meer bij gekomen was, aan de familie behoorde. De rechtbank te Brussel was het hiermede eens en bestemde alleen de som van 10.000 i'rans. die in 1S07 er voor aangewezen was, voor het grafmonu ment. Niet nilcen in ons land is het abonnement op do telephooii duur. Een Engeisch blad deelt mede dat in Engeland oon abonnement kost van 120 tot 300 gulden. In Frankrijk, België, Holland, Duitschland, Italië, Oostenrijk, Noorwegen ea- Zweden vnn 30 tot 120 gulden. Te Bonden zijn van de vier miliioen monschen slechts 3820 per sonen telephonisch verbonden, terwijl Stockholm, niet 200,000 inwoners, 4000 abonné's teltdaar is do prijs het laagst. Isaac Murphy, do beroemde Amerikaansche joo- koy, is een neger. Hij moet oen vermogen bezit ten van 50,000 dollais en een joarlijksch inkomen van 15.000 dollars In zijne handelingen is de 23-jarige' Murphy een volkomen gentleman. Ilij rookt en diinkt niet, en in tegenstelling met velen 'zijner cbllega's, leidt hij eene zeer soiide levens wijs. Murphy heeft eene blanke, door bijzondere schoonheid uitmuntende vrouw. Prof. Nordenskjüld, doyermaardo ontdekkings reiziger, zal eerlang een nieuwe expeditio onder nemen ditmaal naar de Zuid-Pool. voor Inl regen middi De lijk d aau l Sc De t asnbei en Maanden aan maanden verliepen dus, zonder dat hij iets van baar vernam. Hij wist alleen dat in Februari, nog vóór 't einde van 't Carnaval, het huwelijk zou gesloten worden. Eenige dagen voor het bepaalde tijdstip begon de geheelc zaak hem echter zoo onophoudelijk door 't hoofd te spoken, dat hij in eens tot het besluit kwam, weder paar den oever der 'zee terug te kceren. Hij vondwat haar uiterlijk betrof, het meisje maar weinig veranderd sedert zijn ver trek. Zij was slechts nog wat blceker geworden, «n bare oogen schenen nog grooter en donkerder. Maar haar geestestoestand was stellig verergerd, want. zij sprak in het geheel niet meer uit zich zelve, en ais hare ouders haar iets vroegen, waren Jiare antwoorden zoo kort mogolijk, Overigens ging zij stil en zwijgend voor zich heen, altijd on rustig, zelden lang verblijvend op eene plaats, als verwachtte zij ieder oogenbiik iets, dat haar alt baren treurigen toesiand vei lossen zou ,- of als wilde zij door hare rusteloosheid haar gov oei en de stem, die zich in haar gemoed hoeren deed, tot zwijgen biungen of ontvlieden. llare ouders daarentegen deelden den baron, zoodra hij den toren weder betreden had, met niet weinig drukteen bedrijvigheid mede, dat den volgenden dag het huwelijk gesloten zou worden. 'sMoigcns vroegtijdig zou de bruidegom konion om meteen rijtuigzijnnanstaandeschoonuudorsen zijne bruid af te halen en naar de kerk te Ostia te geleiden. Daar zou het huwelijk gesloten en do bruiloft daarna in zijn huis gevierd worden. Solden wilde do plechtigheid niet bijwonen. Hij zei 'taan Gioia, beproefde nog eens haar tot terugtreden te bewegen, en bood zich nogmaals tot bemiddelaar bij hare ouders aan. Maar zij wees dit niet do oude, doffe zwaarmoedigheid van de hand. ilij antwoordde dat hij den volgenden dag dan maar op de kwarteljacht zou gaan, doch dat hij haar voor haar vertrek uit de ouderlijke woning nog vaarwel zon komen zeggen. Toen Selden in der. vroegen morgen van den huwelijksdag bij Gioia kwain, vond hij haar reeds in een fraai zijden bruidsgewaad gedost, dat hare ouders, niet weinig trotsch nu hun droom eindelijk verwezenlijkt en Gioia eenesignoia zou wordenhadden laten nmken. Zij liet zich ook nu weder onverschillig alles welgevallen, spiak bijna niet, en was bleoker dan do witte oranje bloesem van den braidskrans, die in hare glan zend zwarte lokken prijkte. Zoo zat zij in de groote kamer, met neergeslagen oogen en de handen boweginglaos gevouwen. En de zee wierp baren blauwen weerglans op de witte muren, de wind sjieelde door de geopende ramen roet de blaadjes van den bruidskrans, met do plooien van 't bruidskleed, en Selden dacht onwillekeurig aan zijne eerste ontmoeting met liet vroolijke, zorgelooze kind, blozend van gezondheid en jeugd, toen zij op zijrie vraag: «hoe heet go?" lachend antwoordde: «Gioia, de Vreugde!" Ilij was diep ontroerd, en kon geen woorden vinden, om do gebruikelijke gelukvvonschcn te uiten. Nu eerst gevoelde hij hoo Hel' hij dat .schoone, jonge meisje had, en hij kon de ge dachte maar niet veidragen, dat hij juisi.door haar de leer moest bevestigd zien, die hij vroeger als T begin eh 't einde van alle ware levenswijs heid verkondigd hadMen onderwerpt) zich zonder tegenstand aan do onveranderbare wei king van liet noodlot. Giuia, zeide hij eindelijk half fluisterend, terwijl zij hare hand roerloos in de zijne liet rusten, wil ik voor u spreken Wilt gij uw lot nog in mijne vriendenhand leggen Zij is sterk genoeg om.voot":1 u te handelen, en u, zelfs thans nog, tegen da don- kere toekomst te beschermen dio gij nu trooste» loos tegemoet gaat. Gij hebt slechts sja" te1 zeggen, on ik neèm op mij, uwe ouders zelfs nu nog met het verbreken van 't huwelijk te ver zoenen I Zij staarde hem een oogenbiik mot een smnrt- vollen blik aan, en sloeg toen angstig 't oog op' hare ouders Neen, neen, fiuislerdo zijmij is nu alles on verschillig I Zij wenschen en willen het zóo, en ik zal wel spoedig uitkomst vinden I Wordt vervolgd.) HEI IIElb JON JON Geli

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1887 | | pagina 6