A". 1887.
Maandag 13 Juni.
N°. 6747.
Eersle Blad
F eu i II eto n.
De zilvermijn.
HD en-en-veer tig© te Jaargang.
Verschijnt dagelijks, uitge onderd Dinsdag.
Aan onze Abonnés.
U IT GEVER.' "MiODÉ.
Dc Premie Ilugli Conway* Terug
geroepen^ zal. den 15 dezer aan de
intoekonaren worden geleverd.
Dengenen, die tot nog toe verzuim
den hun inteelcenbiljet met bijvoeging
van 40 Ooi i ts, of abonnés bui
ten de stad een postwissel 'a 55
Voor hen, wier nteekenbiljet is
verloren geraakt, zijn er nog te ver
krijgen aan ons bureau.
jtnoN'NEMLNTSPiiiJS, per kwaita.it
Franco pei post, door liet golieele Rijk
Af/ondeilijko mumners
185.
- 2.50.
- O.IO.
t
,T
nDKËAV: MAUMÏ, Kt, 19 41.
AivutiTENriEPiiiJs: van 1—10 gewone regels met
iflu'.eg"p van eene Courant
Iedere gewoRe regel meerq.IU.
DniEMAAi. geplaatst Weidt togen tvveesiaai. Wiekend.
i
Oent-Sj bij den uitgever in te
zenden, wordt herinnerd dat na den
14 dezer geen exemplaren meer voor
dien prijs verkrijgbaar z||n.
Ook voor iicn, die ziek niet 1° Juli
op ons blad willen abonnec^cn, ls
genoemde premie verkrijgbaar.
Schiedam, II Juoi 1887:
Op welke groote gebeui lenissen geduiende
haar regiering koningin Victoria vau Groot-
Brittanuië en Ierland, keizerin van Indië, ook
rnoge tei ugblikke», nis de dog van haar 50-jarig
jubilé zal aangebroken 'zyo, zeker zal dit niet
met veel ingenomenheid kunnen,zyn op den
toestand van lei land. Geen barer staatslieden,
en ze heeft meuigeu' premier yoor zich
zieu verschijnen heelt het middel tot een
pacificatie van het Groeoe Eiland gevonden,
en hy, die het ondernam, de oude Gladstone,
heeft ondervonden dat de publieke opinie io
het Vereenigd Koninklijk hem op zyn weg
niet wilde volgen. Vinnige bestrijders betitelden
hem met deo naam van afvallige; anderen
mompelden vau landverrader; velen haalden
de schouders op voor den idealist, die opzijn
hoogen leeftijd het rechte spoor bijster laakte.
Een ander vatte Gladstone's taak op een
Ieische dvvaugwet werd voorgedrageunog
altijd beraadslaagt men er over in het parle
ment; om de zaak slepende te houden, stellen
de Ieren tal van amendementen voor, liefst een
derdehalf honderd, en terwijl men zich te Londen
in het parlemeotshuis dus verschrikkelijk ver
veelt, is het op hel Eilapd zelf weer geheel mis.
Men is er weer bezig aan het uitzetten vau pach
ters, dieliua verschuldigde laudhuurniet willen
of kunnen betalen, en het gaat weer hard
tegen hard; tegeu het wapeu der politie
mannen bezigt de woedende „Ier .vitriool.
Als tegenhanger; kunnen de Engelsche illu-
sliaticu naast tafereelen uit de feestviering der
koningin eens het beeld van zulk een Iersch
ontruiinmgsproces geven. Welke gedachten
2ulk een beeld ook moge opwekken, deze zeker
bovenal: dat koningin Victoria niet kan roemen
op de verwezenlijking van het vorstelyk ide
aal eiken Zondag een hoen iu den pot van
al >Harer Majesteits loyale onderdanen
Met de groote mogendheden verkeert Enge
land, ja, wel op een goeden voet, maar het ont
breekt niet aan zwarte stippen. Onder anderen
is de conventie, door Engeland met de regee-
riig vau Turkjje uangegaau omtrent de
Egyptische zakeu aan Rusland en Finukrijk
eeu doorn in liet oog. Deze overeenkomst
behelst onder anderen de volgende bepalingen
Engeland zal zijn troepen bmneB drie jaren uit
het Nijlland terugtrekkeo, maar behoudt
het recht, in geval van hinnen- of buiten-
t landsche onlusten weder tot bezetting over
te gaan. Dat Russische agenten de regeering
van den sultan trachtten te overtuigen, dat
dergelyka bepalingen eigeulyk leiden tot een
blyvende bezetting van Egypte, behoeft geen
verwondering te baren. Nog vyf jaren^behoudt
Engeland het lecht tot benoeming van offi
cieren in het Egyptische leger en wat het
fraaiste is na al het gebeurde in de laatste
jarengeen andere natie heeft het recht troepen
naar Egypte te zenden. De laatste bepaling
zegt dat dc overeenkomst geen kracht ver-
krijgt, wanneer ze niet door de groote mogend
heden wordt bekrachtigd, en aangezien hierop
vooralsnog geen uitzicht beslaat, is het vry
zeker dat de Eogelschen er in den eersten
tyd niet aan zullen denken, het laad der
pyramiden te verlaten.
IjVwerd in den laatstee tijd veel gesproken
over eeu vrede tusschen den Heiligen Stoel en
de regeering van Italië. De gioote mogendhe
den zouden er voor yveren; met uitzondering
van een kieine groep zou, heette het, ieder in
Italië den viode wenschen; wat meer is, gene
raal Tliiirr, oud-Garibatdiaao, verklaarde er
zich vooreen en ander gaf aanleiding tot
eeu interpellatie in de Ilaliannsche Kamer
van aigevaardigdcn. Wat de regeering daar
op antwoordde, strekt nu juist niet om
bedoelde pacificatie als zeer aanstaande vcor
te stellen. De regeering kon niet begrijpen dat
een enkele harer handelingen tot deze inter
pellatie aanleiding kon geven. Italië kent
slechts éeu opperheer! den koning van Italië.
De denkbeelden omtrent de verhouding tus
schen kerk en staat hebben geen wyzigiug
ondergaan. Viijheid van geweten, vrijheid van
eeredienst, afkeer van vervolging, zoo is de
leuze der regeering. Maar er werd iels bij
gevoegd, namelyk dit: de tegenwoordige paus
is geeu gewoon man, en de tijd kan staat en
ke-f tot elkander brengen, doch deze legeering
zal op t\e rechten des lands geen inbreuk
maken. Die wil, kan hieruit iets meer lezen
dan er slaat geschreven, en dit blyft waar,
ook al krijgt men daarna nog de volgende
uitspraak van den Italmanscheo minister van
binnenlandsche zaken te hooien: rdatde regee
ring met niemand in oorlog verkeert en er der<*
halve ook van geen verzoening sprake is."
Politieke taal, zeker; ook ronde?
De Nederlandsen pers heeft het druk gehad
na het gevallen votum in onze Tweede Kamer
aangaande artikel 104 dergiondwet.
Hier opgeschroefd vicloriekraaiendaareven
buitensporig afkeuren, zoo zelfs, dat er werd
geschreven: seen dee! der liberale party in de
Tweede Kanier is thans bezig waanzinnigheid
te bedrijven I"
liet een en het ander kt.a niet oprecht
gemeend zyn; er zal nog vry wat water
door onze vieren in zee stroomen, ee de
bevrediging, door den heer Beelaerts voor
gespiegeld, weikelykheid is geworden.
Dat laten veischeidene bladen duidelijk door
schemeren de et-ii hoopt dit, de ander dat;
het Wageningsch, Weekblad op verdeia
gunstige stemmingen, omdat het dan geheel
van de Kuyper-fractie af is I Ook een aigument I
Eén zaak is zeker, dat het amendement-
Greeve, waarbij het onderwijs lot een voor-
weip van de aanhoudende zorg der legeering
wordt gemaakt, - een druppeltje of drie Holt-
rmiu - zegt de Standaard gerust achterwege
had Uunuen blijven en gaarne ondeischtijveu
Een verhaal uit hot Chilconsch gebergte,
DOOR
LOUIS ROSENTHAL.
10.
Verslagen en angstig trok zicli de oude die
naar in de nabijgelegen woning terug en legde
er don van Eusebio ontvangen brief op ta
fel.
Zoo ruw was hij nog nooit door zijn heer be-
ihandeld.
Deze stond nog altijd buiten op dezelfdo plek
■en staarde als wezenloos voor zich. Het littceken
van de door Domingo's zweep geslagen wonde
vormde weer een schril contrast met Het dade
lijk bleek, dat zijn gelaat overtog-an had. Dieper
dan ooit was de wonde Weer opengereten, die
minnenijd on wrok tegen den gelukkigen mede
dinger in zijn hart geslagen hadden. Een geheim
zinnig vuur straalde er uit zijne oogen.
Langzamerhand ontwaakte hij uit zijno ver-
doovinghij trad het huis binnen en greep
liet papier van de tafel. Zijn bevende vingers
waren hijkans niet bij machte den brief te
op-nen. Toen hij hem gelezen had, frommelde hij
hem ineen, wierp hom in een hoek cn liep
onder liet uiten van een rauweu kroot de deur
uit en het bosch in.
«Duivelswat betcekent dit toch mom-
pelde Martinez, die in een hoek verbolgen alles
had aangezienszou mijn heer een oogje op de
zuster van onzen patroon hebben Hm, dat
schijnt wel zoo. Armo kerelIk had ze hem
liever gegund dan dien trotschen Domingo, in
wiens liuid ik overigens niet graag steken zou.
Doch 'waar haalt hij toch dat zilver van-
daan
Hoofdschuddend haalde hij don verfrommelden lj
brief te voorschijn en las, nadat hij *er zoo goed
mogelijk do vreemde vouwen uitgestreken had
ïiVVaarde vriend Rodriguez.
Ik kun u niet zeggen hoe het mij spijt, u niet
hier te vinden. Ik wilde u namelijk uthalen ter
bijwoning %an dc trouwplechtigheid van mijne
zuster niet don Domingo, die om twaalf uur
zal aanvangen. Zoodra gy dus tehuis komt
spring dan te paard en galoppeer naar do stad.
Ik zal cene plaats aan tifel voor u openlaten,
want wij verwachten u in elk geval aan den
bruiloftsdisch. of voor 't minst hedenavond bij
de tertulia Als gij ook daar nog mocht ont
breken, dan zou geheel ontroostbaar zijn
Uw Eusebio Vargas."
nik ben toch nieuwsgierig," mompelde de oude,
sof hij er ook nog heen lijdt. Ik geloof stellig
dat hij liet doen zal. Ik ken hem te goed. Hij
zal nog een woordje willen meepraten. 'tKnn
nog eene fraaie geschiedenis worden, want mijn
heer Rodriguez de Silva hanteert den degen
zoo goed als de beste. En als den goeden jongen
zelf het licht uitgeblazen werd, wel, wel, dan
was ik immers erfgenaam van dat kostbare stuk
zilvei, dat hij daar zoo achteloos heeft neerge
worpen. Een beetje geduld, oude Martin, hier
kan nog een aardig voordeeltje voor u opzitten
als hij zijn schat nog eerst maar niet weerom
komt halen I De duivel mag weten hoe hij daar
achter gekomen is
Zoo bij zich zelvon sprekende, lmd hij hel pa
pier weer zorgvuldig ineengefrommeld en op
dezelfde plaats neergelegd. Vei volgens liep hij ook
naar buiten en loon hij niemand in het rond be
speurde, nam hij het stuk zilver open droeg
liet in buis. Toen hij liet echter neergelegd ett
eenige minuten aandachtig van alle kanten be
keken had, keerde Rodriguez terug. Ilij had zijne
zeifbeheersching teruggekregen. Eene kalme
vastbomdenlieid spiak er tbar.s uit zijno trek
ken.
Martinez," dus sprak hij, »gij hebt mij daar
straks zeer opgewonden gezien. Dat gebeurt mij
tegenwoordig meer, en gij moet daar piet te veel
aan hechten. Ook heeft mij de inspanning om
den gevonden schat hierheen te sleeponeenwei'
nig uit mijn humeur gebracht. Doch, wat ik u zeg
gen wilde wees zou goed en zadel twee paarden.
Het is nu vijf uur en binnen twee uren moeten wij
in Gogoti zijn."
»\Vij, heer?"
Ja, wijwant gij most msegaan. Wij zullen ook
