Gemengde 8èrichten. Schiedam; u Januari issa Z. M. de kouiog heeft dezer dagen aan de koninklijke Deventer tapjjtfabriek een hoogst nuttig en zeer kostbaar prachtwerk geschon ken, getiteld: «Dupont-Auberville ornement des lissus avec des notes, explications et une introduction générale, ouvrage édité sous la direction de Monsieur Bachellin-Deiloreane," -x Het geschenk was begeleid van een waar- deerend schrijven,' waarin de gröot'e belang stelling van Z. M. in den bloei en vooruitgang op 'industrieel gebied teu zeerste doorstraalt. 1° d€ uitzicht opende op een voorstel dat aller be langen waarborgde, b. v. verlenging van den termijn van vrijdom van 't gebruik van den wondorkuil van 1 Februari tot 15 Juli. Of schoon deze opvatting ook tegenspraak uitlokte, waren vele leden het eens dat 'twénschelyk is 't gevoelen der regeeribg te'kénnen.Zal deze b'y aanneming van het voorstel het niet ter bekrachtiging aan den koning voordra gen? Zal zjj by verwerping spoedig een wetsvoorstel doeD, waar by 'aan de belangen der visschers wordt tegemoetgekomen? Er waren leden, die van 't antwoord op deze vragen hunne stem afhankelijk maakten. Offlcleele Medodeellngen. De gewone audiëntie van den minister van justitie zal op Dinsdag 17 dezer niet plaats kobben. De heer mr. W. De Sitter, lid der Eerste Kamer, heeft, naar gemeld wordt, verklaard by de aanstaande Kamer-ontbinding geen ver nieuwing van zjjn mandaat te wenschen. By den gemeenteraad van Rotterdam is ingekomen een schrjjven van het raadslid Heckes, met de mededeeliog dat hjj ontslag neemt, alsmede een voorstel vao burgemeester en wethouders tot het aaokoopen van diverse hectaren weiland voor de verbetering van den polder Cooltot verbinding van Delftshaven oset Rotterdam, waarvan de kosten geraamd *yn op f560.000. Het voorstel tot het aangaan van eene lee ning van vyf millioen is aangenomen. Men seint uit' Londen 'aan het N. v. d, D.i Volgens een telegram uit Durban heeft de Briuche regeering geweigerd het artikel in de HollandschTraosvaalsche spoorweg-coti- cessie te erkennen, waarby exclusieve privi legiën worden toegekend. Omtrent het ongeval, dat Woensdagavond op den Delftschen weg is gebeurd, verneemt men van bevoegde zyde dat op de stoom tram vao 9.12 uit Delft.niets hoegeoaamd js bespeurd van het rjjtuig van den heer Van Marken, ofschoon er b'yzpnder werd uitgezien wegens den mist. Op 200 meter volgde een losse machine, die stopte, omdat, een der machinisten meende te hoorén roepen;.doch op. de luide vraag: of er iemand om hulp vroeg, werd geen antwoord gegeven, en daar. meo aan de overzijde twee meoschen be- speurde, dacht men dat deze luide gesproken hadden. Uit een en ander wordt afgeleid, dat/het in hooge mate twijfelachtig is of de Stoomtram schuld heeft. Een ernstig spoorweg-ongeluk hoeftMaandag Weer in de Vereenigde Staten plaats gehad op de lijn der sUnion Pacific Railway Company". Een goederentrein kwam in botsing met een personentrein nabij Gheyenne, in Wyoming. Twee emigranten rijtuigen werden geheel ver woest, twee kinderen werden verbrand en tien personen verwond. Vele passagiers waren 'ernstig bevroren. De thormometer stónd 20 graden on der 0. De treinconducteur werd door liet vree- telijk schouwspelzoozeer. aangegrepen,-dat'hij plotseling; krankzinnig werd en wegliep.;'* Men\- gelooft dat hij sedert in debergen':1 van koude' is omgekomen. Een ander ongeluk had plaats op de Boston and Marine Railway. Een sneltrein van Boston naar Portland ontspoorde op eene brug te Ha verhill, in Massachusetts.'Acht personen werden gedood en. vele gewond. Bij de jongste sneeuwstormen in Oostenrijk* Hongarije zijn een aantal personen, meest vrouwen, omgekomen. In het graafschap Fiuraewciden 14 vrouwen onder de sneeuw dood gevonden. ge nóodig hebt," zei ik zacht, maar drukte de sleutels van woede tegen elkaar. - «Misschien zoudeneen zijden rok en een fluweelen lijfje niet leelijk zijn?" «Dat moet iief zijn. Maar wat kost dat?" «Als go er tegen zijt «In het geheel niet. Dat is een prachtige inval, van boven fluweel, van onderen zijden, aan den rechterzij kant en aan de linkerzij bloemen. Maar het bedrag?" Ik meende iets buitengewoon ver- standings gezegd to hebben, maar mijn vrouw keek mij verbaasd, beleedigd aan. Mijn hemel, dacht ik, ik 'heb zeker weer iets doms gezegd. Ik kreeg een koude rilling, wreef eens over mijn voorhoofd, nam vlug eenigo bank biljetten uit mijn kast, reikte ze mijne vrouw toe en zei: «neem zooveel gij wilt." Zij stuk echter de hand niet uit naar den talisman der huwelijks-eendracht. Dat was erg. «Je spot en iacht me uit," kwam .er ten slotte van tusschen hare opeengeklemde lippen to voorschijn. - 1 «IkHoe verzin jo het, Mar.ietjehoe zou ik in staal zijn, zulk een goed, hartelijk, lief vrouwtje voor den gek Ie houden Mijn onderdanigheid bleef niet zonder gevolg. De vochtigheid loste zich niet in tranen op, maar vervloog. Ik herleefde. «Maar ge spraakt, alsof «Alsof ik vau een damerkleeding niets af wist," viel ik haar vlug in de rede. «Ik weet er ooit wer kelijk: niets vanik kan mij niet voorstellen, wat er tot een smaakvol kleedje behoort. «Dan vergeef ik 'tje." Zij vergaf het mij. Wat? Wat had ik haar eigenlijk gedaan Dat ik haar in bloemen en kant wilde steken Iets dergelijks had ik toch wel eens meer gezien. «Hoeveel hebt ge dus noodig riep ik fluks, en hield de nietige en toch zoo machtige mun tjes in de hand. Mijne vrouw greep een papiertje van ff 00 uit mijne hand, het overige borg ik haastig op zijn oude plaats, draaide den sleutel om en de kast was dicht. Hé! dat luchtte op, Het onweer was - voorbij getrokken. Het Jiep zonder tranen, smee kingen. bezweringen, beloften van beterschap enz. al. En dan moet iemand nog eens zeggen- dat ik de baas niet ben. De mensch leert diplo maat te zijn, dus bijgevolg ook huiclieien en 'list-in do huwelijks-school/ «Ik heb alleen éen verzoek aan je," zei ik, terwijl ik mijn gemakkelijke» stoel weer opzocht. »Spreek, ik ben geheel gehoorzaam/je wensch is mij een bevel," zei mijne vrouw, terwijl zij het bankpapier in haar geldtaschje stak. •Maai- ge moet niet boos worden." »Hoe zou ik dat kunnen Op jou Wat is mijn vrouwtje toch goed 1 O goddelijke mammon, gij toovenaar. Je weet, ga ik voort, eik heb het niet erg op die vrouwelijke inkoopen."; «Dat weet ik, beste man, dezen keer zal ik mij echter waarlijk haasten." «Je zoudt mij een groot genoegen bewijzen, wanneer ge de japon dadelijk morgen gingt koopen." «Natuurlijk. Ik ga naar Makowski, Herse 'en misschien nog naar Toluki en ben in een uurtje klaar." «Ik herhaal het, je zoudt mij daarmee een groot genoegen doen." >lk .zal het' doen, maar' zeg mij eens, wat kan' het jou schelen, of ik de japon iets vroeger of later koop »Dat heb ik je toch al eenige keeren uitgelegd ten eerste is er geen orde in huis, wanneer mevrouw «inkoopen" doet; ten tweede wordt gij van hot overtolligeheen- en weer 'rennen moede er. zijt ge gewoonlijk voor elk nieuw kleedje eenige dagen ziek; ten derde geeft gij door het telkens uitstellen het geld voor iets anders uit; en moet ik voor de tweede maal betalen," ïlk koop toch nooit onnoodige dingen," be weerde zij. "Dat waag ik niet te bestrijden. Wanneer ik jo echter een som voor een kleedingstuk, wat je noodig hebt, gegeven heb, geloofik dat mijn kas van dien kant geen gevaar te vreezèn heeft, en doe uitgaven, die ik anders misschien niet doen zóu.'! Tenteeken, dat ze mij verstaan heeft; ktyuif zij met het hoofd en belooft mij zich ditmaal 'til haasten. - Den volgenden dag kwam ik als gewoonlijk tegon vier uur van het bureaunaar huis^fïM «Waar is mijne vrouw vroeg uK§fl meid. vMevrouw is uit," antwoordde de dienstboéll Hoe dat zoo?" «Om inkoopen te doen." A >0, .dat is waar, ik had het vergeten.''- >f§| «Wanneer is zij uitgegaan?" iï:|i »Tegen 42 uur." Öfl Zonder honger at ik, nadat ik eerst een posijjl had gewacht, want ik behoor tot diegenen, wièaf zonder gezelschap niets maakt. Buitendien is <0 soep aangebrand, het vleesch zonder smaak, de>i meelkost beneden alle critiek en de koffie ondrintf haar. «Komt mevrpuw nog niet 1" vroeg ik woedenl? »Er is nog niets te zien," antwoordde de babsf belzieke Anna, «Weet mijnheer dan niet daöi wanneer mevrouw boodschappen doet, zij altijd! tot 'savonds laat uitblijft?" «Wat gaat jou dat aan, maak dat ge weg komt.'$ sla, waarom vraagt u het mij dan?" -t^ De praatzieke Anna nam de borden weg ettf verdween. Daar hoor ik buiton de borden stak"' vallen. Ik werd woedend. Ik vloog,op, liep naar! buiten en riep: «Hebt ge dan.geene oogen?"^| «Jawel, waarom schreeuwt u ook zoo Ik ban v zoo. geschrikt, en daardoor komt het. MaarmijiÉ hemel, zulk een groot ongeluk is het toch niet Lj; Wie maakt er nu om een paar borden dadelijkf zulk eene drukte Het is ook waar, het is dwaas, zich over eenigitf scherven te ergeren. xi-l? «Kijk toch eens, of mevrouw nog niet in 'tga*$ zicht is," zei ik zachter. i-f! «Maar waar Ik heb u gezegd dat als mevrouw,;! uitgaat, blijft zij tot...." «Ik weet het, ik weet het al.... x||f Ik ging boos op de canapé liggen, sliep in, enrfl werd weer wakker, las de courant; het werdX' donker, men bracht mij thee, maar van «mevrouw'53; was nog steeds geen spoor, te ontdekken. Eindelijk?» tegen 8 uur 's avonds verschoen zij, vermoeid^ bleek en hongerig. «Hoo kunt gij nu ook in *s hemels naam zo»-"- lichtzinnig zijn I" riep ik; «gij zult u nog eené*|| ziekte op den hals halen." ï!sff Zij voelde zich echter ditmaal niet beleedigd.M Met schitterende oogen haalde zij, ondanks ver-11| moeidheid en honger, eenigo pakjes uit haar zak\M te voorschijn, wierp die op tafel en zeide zege-5^1 vierend«Zie je, dat zijn de vruchten van arbeid van vandaag." Het waren stalen van zijden stoffen, ,,ljM «Gij zijt zeker de geheele stad rond geweest «Wel neen I Ik ben alleen in de Komediestraafc-|| geweest." Vpê «Alleen in de Komediestraat I Alsof hetdaar|| niet overvol van winkels was." f «Gij zult wel honger hebben Marie, eetgauvw^f wat." - «Neen, neen, eerst moet ik je de staaltjes^ laten zien, wij moeten ze vergelijken; welko:|f kleur bevalt jou.het beste?" .of-I' Al pratende legt zij wel 400 stukjes zijde ópfïj tafel, rangschikt ze als soldaten naast elkaar^ bekijkt ze en houdt ze éen voor éen voor licht. .".M-l «Zeg, welke kleur zoudt ge niij aanraden Alsof mij dat iets schelen kon 1 «Laat mij met rust," zeide ik, «koop watjou|||l beste bevalt en hdast je'er sléchts mee!" "'§1 Maar deze tegenstand hielp weinig. Ik moestlfI de staaltjes van de rij af bekijken, er over praten^Xfel en ten slotte éen kleur bepalen. !§S| «Als ge wilt, zal ik den koopman schrijvenvjf,! om het goed hier 'naar toe te sturen. Waartoe^;:W| zoudt gij er weer heen loopen en je onnoodig ver^|® moeien .;:?1 Neen, neen, dat is niet noodigik ga heel graag^S een. beetje wandelen bij dat mooie weer," riep zqi.lji geheel verschrikt uit. «Maar morgen zult ge dan ook stellig aUéa^|| koopen?" «Wees daarvan verzekerd." ïira De tweede, derde, vierde, vijfde dag, een •stwee wi vctrouw stalen t ïWannee jenmon 'van tnij wil uit'1 hoofd. X «Den de praa weer nt straat d jie naar gedaan. X De c Mijne vrouw zoi tot mij«Kijk toch eens naar mijn japon." «Dat doe ik, vrouwtje," antwoord ik. «Merk jo niets?" «Ja, dat het een japon is, en geen mantel of pels." «Jawel maar'kijk nog eens goed." Ik moet toegeven, dat de lust daartoe niet groot was, want ik had het verbazend druk en elke minuut was er éen. Maar zijn vrouw onvrien delijk te behandelen, gaat toch niet aan, en'ik sperde dus mijne oogon en bekeek haar. «Zie je niets Wat moest ik zien Zij droeg een smaakvol kleedje. Wat voor belang kon mij dat echter in boezemen Een jong meisje ziet men graag in een bevallig kleedje, maar ïijne vrouw Wij moestenmaarzien,hoo wij door de wereld kwamen, en in welk kleed mijne vrouw haar deel van onze - zware taak trachtte te vervullen was mij het zelfde. «Vroeger was je veel opmerkzamer," zeideze eindelijk. «Maar, lief kind," verdedigde ik mij, «zeg mij dan wat go wilt en terstond zal ik het zien." «Ge zijt me zeker al moe." «Maar lieve Murie Ik sprong, mijn geduld verliezend, van mijn stoel op. «Zeg mij toch," riep ik, terwijl ik mijn stem verhief, «waar het je om te doen. is!" «Schreeuw liever niet zoo," «Lieve hemel, je ziet toch dat de tijd nutteloos vei/strijkt," •?- «Wat gaat mij jou tijd aan?" «Maar voor mij is hij een tiran." «En jij met hem samen,éen voor mij." Ik voelde mij minder ;op rnijn.gemak, Ik kende dezen aanloop voor huiselijke onaangenaamheden. Ik was doodsbang voor tranen, dio waarschijnlijk' spoedig losbarsten zouden. Waarom Waartoe?. Ik wist eigenlijk niet water aan'dé hand was. Dé-'" angst voor ,de tranen, maakte mij echter ootmoe diger, en daarom zeide ik«.VVeos toch niet boos,' 'I Marietje, ik wou je niet kwetsen." :i Mijn lieve vrouw drong hare tranen terug, omzo voor een volgend keertje voor morgen misschien te bewaren en lachte als een regenboog in de 1! onweerslucht. «Zie je niet," zei ze langzaam, «dat mijn japon versloten is?" A Kindehjk I,Dus haar japon is versleten Ileehr goed. Zonder twijfel. Dat ik .dat. niet zien konl «Natuurlek, geheel versleten," stemde ik haastig toe. «Ge moet iets anders hebben." «Daar wilde ik om viagen, maar zie je, ik dorst nietDe tijden zijn zoo slecht," «Ach wat, slechte tijden." «Allé couranten schrijven' het." «Wat welen de 'couranten daarvan I" «Maar «Geen maar's. Je japon is versleten en je moet dus een nieuwo hebben." «Wat zijt gij toch góed!'En'toch.;.'." «Hoeveel hebt ge noodig?' Ik ontsluit mijn kast, want ik wilde graag mijn werk hervatten." «Zie je, ik .wilde..-1 «Hoeveel hebt ge noodig! Noem mij da som." «ik wilde iets moois hebben." - «Zeer goed. Hoeveel De som." «Iets smaakvols." Mijn bloed begon-te'kóken. Ik bedwong'mij echter, want ik vreesde de tranen. Men weet niet, hoe men zich daar tegenover hóuden moet. Is men ruv. .V dan is het mis; is meu zwak en toege vend, dat is ook niet practisch. Het beste is dus ze in het geheel niet uit te lokken. Ik speelde dus den den geduldige. «Ik verzoek je vriendelijk mij te zeggen hoeveel roer. Ei - Do g tweede haar de het een nog de hals ha Met allen g« stand 1 zuinig!) '•Af kei gcwach! terwijl waar g jongelie welbeko ter van te dien delbaar des gra bij het iéments gro'ote i teuren betoond den mi) reeds gelegen! tbeoretii plicht 1 en hun stelling ciens, h Het de jong leidëlijk Al is h met nai gelegen! van eo onverscl maar h dig ont op de epkotnei Ik h rich'aai H. B. si welke z zaak m anttvoor ten teg dé leerl der en da deopm Dat,! :betoon dochiei

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1888 | | pagina 2