iêMMèi
'5
Gemengde Berichten.
im
HAAGSCHE SCHETSEN.""
1
W
■sterf
'scho
■centi
vast
buizt
bij
zoodi
t
"VV
,- si-'t"rf V 1 "£<•-.
tram daardoor niet tegengehouden, dan zou
;tg to water geraakt zyn. De personen die in
de tram zaten, kwamen er met deo schrik af.
r De Weener kluchtspeldichter Karl Elmar (eigen
lijk Swicdal! gekceten), van wiens werken, o.a.
Dichter nnd Bauer", verscheidene ook buiten
zijn vaderland bekend werden, is thans overleden
in den ouderdom van 73 jaar.
Da eerste universiteit in Siberië is Zaterdag
te Tomsk plechtig geopend.
De jachtclub te Christiania wenscht gemzen
jn Noorwegen inheemsch te maken. Zij wil die
ruilen tegen elanden en rendieren.
De Fr. Bhatier is van oordeel dat de Zwitser-
sche regeering in dit exceptioneel geval het van
gen van levende gemzen, dat bij de wet verbo
den is, wel zou toestaan. Voorts gelooft men
dat de luchtsgesteldheid en plantengroei op de
hooge Alpen wel geschikt zijn voor het rendier.
De elanden kwamen nog in de middeneeuwen
vrij talrijk voor in Zwitserland en Duitschland.
Een gewezen Fransch officier, Albert Cayro,
jts to Parijs gevangen genomen als hoofd van een
inbrekersbendo. Hij heeft sedert 1882, toen hij
den krijgsdienst verliet, ruim honderd diefstallen
gepleegd te Parijs, maar vooral in de villa's der
voorsteden, welke gedurende de wintenteravonden
onbewoond waren. Hij had in de RueLegendre
een fraaie woning met kostbare meubelen, welke
naar hij den commissaris van politie verzekerde,
bijna uitsluitend van zijn diefstallen afkomstig
'waren.
Op de wereldtentoonstelling te Parijs zal te
zien zijn een aardbol op een millioenste van de
werkelijke grootte (dus van 40 meter in middel
lijn). Parijs zal daarop worden voorgesteld door
een cirkeltje van ruim 12 millimeter middellijn.
Pe aardbol zal op een gegoten ijzeren toren van
S meter hoogte in 24 uren eene wenteling vol
brengen.
Het vonnis van den wijnvcrvalscher van IJy-
ères, 'den graaf de Villenauve, dat na in hooger
beroep verzacht werd tot 48 uren gevangenisstraf,
is al zeer genadig, als men het vergelijkt met de
straffen, welke in de middeneeuwen de vervai-
schors van levensmiddelen troffen.
Een wijnkooper te Neurenberg, die zijn wijn
;aet water had vermengd, werd in 1459 «uit bij-
zoudere genade" veroordeeld tot het verlies van
beide ooren. In 1456 werd een burger aldaar,
die saffraan bad vervalscht, met zijn vervalschte
waar levend verbrand, en een vrouw die hem
geholpen had, werd levend begraven. In 1464
werd een vrouw, die valsche gewichten had ge
bruikt, levend begraven onder de galg, enz.
De stad Hambnrg zal weldra hare kunstschat
ten op een aanzienlijke wijze verrijkt zien. Eene
verzameling van ongeveer honderd schilderstukken
van oud-Holiandsebe meesters zal door haar voor
de som van driehonderd duizend mark worden
aangekocht. Deze collectie is aangelegd door pro
fessor Spangenberg en door de heeren Wesselhöft
en Hudtwalcker aangevuld. Men vindt er stukken
in van Rembrandt, Terburg, den Delftschen Jan
Vermeer, Barth. Van der Helst, J. Van der Heij
den, Both en andere meesters. De koopsom zal
in zes jaarlijksche termijnen van 50,000 mark
worden voldaan.
De prins van Wales ontving, vijftien jaar ge
leden, een brief van een blijkbaar beschaafd en
ontwikkeld man, die hem schreef»In een on
gelukkig oogenblik maakte ik een valsche hand-
teekeningik werd ontdekt en bracht vijf jaren
in de gevangenis door. Thans ben ik ontslagen.
"Wie zal gelooven dat ik een beter mensch ge-
worden ben, en mij in staat stellen mijn verder
leven in eerlijke, trouwe plichtsvervulling door
te brengen?"
Door dien brief getroffen, benoemde de prins
den ontslagen gevangene tot opziener op een zij
ner landgoederen.
Onlangs overleed die man, en hij vermaakte
het niet onbelangrijke vermogen dat hij vergaard
had aan den Engelsehen kroonprins, «den edel-
moedigen redder van een menschenziet".
De prins heeft op de kist van den overledene
een krans laten leggen met het opschrift«Prins
Albert van Wales, aan den trouwsten aller die
naren.
De Frnnsehe vereeniging tot bestrijding van
het misbruik van tabak zal in 1889 te Parijs
een internationaal congres houden ter beraadsla
ging over het gebruik- van tabak en den invloed
daarvan op de gezondheid. Voorzitter der veree
niging is do heer E. Decroiz, te Parijs.
De maatregelen te Parijs genomen tot oprui
ming der onbeheerd rondzwervende honden be
ginnen, volgens getuigenis van prof. Pasteur,
gunstiger invloed te doen gelden. Het aantal ge
beten personen daalde van 67 in Mei op 46 in
Juni.
Het diepste boorgat der wereld bevindt zich
bij Schladebach, tusschen Merseburg en Kbtschau,
met ver van Leipzig. De boring aldaar, welke
op kosten van den Pruisischen Staat met een
geologisch wetenschappelijk doel geschiedde, had
de diepte bereikt van niet minder dan 1748 M.,
toen onlangs ten gevolge van een staugenbreuk
het verder boren werd opgegeven. Het niet voor
handen zijn van steenkolenlagen op die plaats is
evenwel door de boring bewezen.
De grond te San Francisco is zóo gestegen, dat
de raming voor den bouw van een postkantoor,
350,000 dollars, te laag bteeker was 850,000
dollars noodig.
Een vermakelijke vergissing begaat de Külni-
sihe Icitung, die in haar telegram betreffende de
begrafenis van Eudes het woord corbillard (lijk
wagen) voor den naam van een persoon heeft aan
gezien.
«Bij de aankomst van Corbillard, schrijft zij,
roept de g.heeïe menigte»Leve de Commune 1"
Corbillard gaat aan het hoofd van den stoet.
Werkstakenden maken ruim haan voor hem en
gaan vóór hem uit", enz.
Een Weener blad geeft de volgende bloem
lezing uit de annonces en officieela kennisgevin
gen in verschillende couranten«Eerste groote
brillant vuurwerk, onder persoonlijke ontsteking
van den heer Patselt." «Voor een gezant aan
het koninklijk hof wordt een min gevraagd."
«Kennisgeving(betreffende armenvoeding)Iedere
bon vermeldt een bepaalden dag en de dame,
die dan aan de beurt van koken is, draagt do ge
drukte spijskaart en is op de rugzijde met den
afdruk van onzen stempel voorzien." «Profes
sor dr. Kranz kan heden niet lezen." «Allen,
die ons bij het ontstaan van den brand te hulp
zijn gekomen, onzen diepgevoelden dank."
«Ter eero van Zijne Majesteit den Koning van
Saksen wordt heden het gebeele garnizoen ver-
'plicht op strant slechts met den helm te verschij
nen." «Het inenten der kinderen van het kalf
zal op den 23en dezer plaats hebben." «Mot
den verkoop van wijlen mijn echtgenoote zal
worden voortgegaan." «De Keizer gaf het tee-
ken tot den aanvang van het feest met een ko
raalgezang." «Een driejarige ezel, wegens zijn
tamheid ook geschikt om met kinderen om te
gaan, wordt te koop aangeboden." Door den
garnizoens-kommandant van Glogau zal worden
aanbesteed het maken van elf kleerkasten voor
luitenants ven grenenhout." «Zij, die nog aan
spraak hebben op akten uit de nalatenschap van
mijn overleden man, den advocaat B,, worden
uitgenoodigd zich binnen vier weken aan te mel
den, daar zij in tegengesteld geval worden ver
nietigd."
Levertraan vervangen door röoml
Het kan niet genoeg gezegd worden dat room
die van versch gemolken melk genomen is, alvo
rens deze verkoeld is, de levertraan volkomen
kan vervangen, en dat personen van een zwak
gestel, die gedurende het koude jaargetij dit ge
neesmiddel noodig hebben en hun weerzin daar
tegen niet kunnen overwinnen, gerust, in plaats
daarvan, dien room kunnen nemen en in de
meeste gevallen een zeer groote verlichting on
een gunstige werking daarvan zullen bespeuren.
In verscheidene buitenlandsche ziekenhuizen
heeft men ook de walgelijke traan als genees
middel geheel afgeschaft en daarvoor zoodanigen
room toegediend.
De zakdoeken der dames onderscheiden zich
meer en meer in weelde. Thans komt uit Parijs
zelfs het bericht, dat de zakdoeken hun ge-
bruikelijken vorm verliezen en de gedaante krijgen
van bladeren. Zoo zijn er smalle, lichtgroene
batisten doeken, die er uitzien als het blad van
een waaierpalm witte zakdoeken van batist, die
op een epheublad gelijkenzakdoeken in den
vorm van een twintigmaal vergroot laurierblad
weder andere in den vorm van een noteblad,
enz.
Natuurlijk is de steel dezer zonderlinge blade-
- gi -1 "val-
ren slechts zeer kort; daarin worden ook de ini-"./$1f
tialen geborduurd. Naar men zegt, is deze mode
eene uitvinding van de ex-koningin Isabella van
Spanje. (ffuisurouw.)
De Tentoonstelling In den Koehamp»
IV.
Aan de beurt is do afdoeling der «nieuwe
kunstnijverheid". Hier was het de vraag, hoe
mijne schetsen in te richten: groepsgewijze, den
catalogus op den voet volgende, of wol, evenals
in de afdeeling «oude kunst", de ten toon gestelde
voorwerpen te noemen in de volgorde, waarin
zij langs da wanden en in het midden zijn opge
steld. Noch het een noch het ander bleek uit
voerbaar.
Do groepsgewijze indeeling zou de beste zijn,
maar de plaatsing van voorwerpen, tot éen groep'
behoorendezou dan een vermoeiend heen en
weer dwalen vanzelf meebrengen. De opsomming
der voorwerpen naar hunne volgorde zou daar
entegen alle regelmaat buitensluiten en vergelij
king tusschen verschillende werkstukken van éen
soort bezwaarlijk maken. Ik bob me dus voorge
nomen, zooveel mogelijk groepsgewijze deze
afdeeling te behandelen en te gelijk waar de
groepen, volgens den catalogus te veel verspreid
zijn, ook de andere manier, die der volgorde van
rangschikkingin toepassing te brengen. Dikwijls
zal ik zoodoende een groep voor een oogenblik
moeten loslaten om die eerst later terug te
vindenmaar de kans, dat een of ander belang
rijk voorwerp overgeslagen zou worden, wordt
er des te geringer door.
Nog een andere opmerking. Zeer dikwijls komt
de bezoeker op punten, waar de hoeveelheid en
de aard der voorwerpen, geholpen door de wijze
van rangschikking, de tentoonstelling op een
magazijn van luxe-artikelen doen gelijken. Het
uitvoerend comité is vrijgevig geweest in de toe
lating van dingen, die, jagoed en mooi zijn
maar met kunst niets uitstaande hebben. In zulke
gevallen is een stilzwijgend voorbijgaan de beste
wijze om vooruit te komen. Het is zeer natuurlijk,
dat iedere exposant te gelijk van zijne inzending
een reclame voor zijne zaak maaktmaar soms is
die reclame wel wat te zeer in 't oog vallend.
Dat totale (ook zeer natuurlijke)gemis van reclame
in de afdeeling «oude kunèt" maakt juist deze
zoo aantrekkelijk, geeft haar iets museumachtigs.
Wat ik dus maar zeggen wilis ditslechts de
belangrijkste inzendingen kunnen hier aangestipt
worden, en meent iemand, dat er hier of daar
een belangrijk werkstuk ten onrechte overgesla
gen is, dan kan hij het er eens voor al voor
houden, dat ik mij tot een oordeel er over niet
bevoegd rekende.
De middengalerij weder latende rusten en thans
den linkerzijvleugel binnengaande, zien we al da
delijk een zevental marmeren schoorsteenmantels
van de firma Cool te Amsterdam, die een aller-
aangenaamsten indruk maken. Alle zeven zonder
onderscheid zijn betrekkelijk eenvoudig zonder
B.W'
iiing, dat geen der boeren of werklieden die daad
bedreven had."
«Misschien zijn ze heden van gedachten veran
derd," sprak de commissaris. «Het doet mij leed,
dat ik u op den terugweg niet vergezellen kan.
Ik moet naar huis om mijne chefs omtrent het
nieuwe misdrijf in te lichten. Verontschuldig
mij bij mevrouw Van Stelten, dat ik haar mijne
deelneming nog niet betuigd heb. Nog beden-
avond of morgen vroeg kom ik op Westerkamp
Vferug.
Ik hoop dan den gewonde in zooverre hersteld
te zien, dat ik eenige vragen tot hem richten
■.kan,"
Hij reikte den houtvester de hand ten afscheid
en verwijderde zich.
Boden keerde naar Westerkamp terug in eene
allesbehalve aangename stemming. Hij was nog
lang niet gerust omtrent den toestand van von
rToppen. Ook koesterde hij weinig hoop op ont-
dekking van den dader, want in den commissaris
1 had hij weinig vertrouwen en overlegde zelfs bij
jrich zeiven of hij diens lastgevers niet in beden-
«ui V
f-1.1.'.A l\
king zou geven een anderen beambte in, zijn
plaats te zenden.
XVI.
De commissaris had een lang en omstandig
verslag van het gebeurde opgemaakt en dit door
een expresse naar het naaste postkantoor laten*'
brengen. Hij zat nu op zijne kamer en dacht na
over de gebeurtenissen van den dag, toen Grill,
dien hij sinds dien morgen niet wedergezien had,
bij hem binnentrad. Deze scheen slecht gehu
meurd te zijn en wierp zich achteloos op een stoel.
«Den geheelen dag geen oogenblik rustgehad,"
riep hij. «Het een komt bij 't ander. Ik kom zoo
even van Westerkamp, want hedenmorgen was
't mij niet mogelijk mevrouw Van Stetten te
spreken
«Hoe maakt het von Tóppen viel de com
missaris in.
«Naar omstandigheden goed. Hij heeft een paar
uur geslapen en dat heeft hem versterkt. Ik
zelf heb hem niet gezien. De houtvester zeide
het mij."
«En mevrouw Van Stetten
«Zij is zeer ontsteld, en 't heeft mij veel moei
te gekost," haar een weinig te doen bedaren. De
heer von Toppen heeft zich toch niet verstan
dig gedragen. Hij had zich beter tegen de aan
slagen der wilddieven moeten hoeden, vooral nu
hij wist, dat Stetten als offer van hunne wraak
gevallen is."
«Hebt gij ook iets naders omtrent het geval
vernomen 7"
«Niets. Tóppen weet ook niets meer, dan wat
hij hedenmorgen aan den houtvester heeft mede
gedeeld. Ik heb een onderzoek ingesteld bij de werk
lieden, die al evenzeer verbaasd staan over zoo
veel stoutheid, 't Schijnt intusscten ook bij hen
vast te staan, dat dit het werk van een strooper
is."
«Weet men ook, wie hier in den omtrek van
wilddieverij verdacht wordt?"
«Neen. En al wist men het, de lieden zeggen
toch dat zij het niet weten. Ik ben overtuigd,
dat zij niet voor verrader willen spelen, misschien
wel omdat ieder hunner wel eens gestolen heeft
en dus vreest ter verantwoording te zullen wor
den geroepen."
«Zou die misdaad hier zoo algemeen bedreven -
worden vroeg de commissaris.
«Ja."
«De opperhoutvester loochent dit."
«Dan kent hij de waarheid niet of hij wil"
die niet zeggen," riep Grill tooinig. «Watheeft
Stetten zich daarover dikwijls tegen mij be
klaagd 1"
«Ik verkeer in een pijnlijken toestand," sprak
de commissaris. «Hoe zal ik mijn onderzoek ver
volgen Ik kan toch niet bij alle werklieden huis
zoeking gaan doen. En al deod ik dit, zou het
mij iets baten? De dader zou toch wel op zijne
hoede zijn," v
«Geeft de overeenkomst der gevonden kogels-
ook geen aanknoopingspunt vroeg GiilJ.
Wordt vervolgd,)
Verd
steen
glimt
werk
genoc
beeld'
Ev
•rende
wasct
ze in
die di
Tei
iels a
schildi
bjmva
dienst
keukei
bewer)
zijn m
uiterst
van wi
geslaaj
Keui
alhier;
waartu
van de
Aam
inzendii
werk,
kleine
borden,
goed g
Bembra
zoo juis
do kien
kaai.
De gi
de kindi
gezichte
lijke figi
beeldje i
Verde
schoorsti
voorstel!
ipectief
gewoon,
hoatr on
den dooi
en 118
rococo,
mer-gesc
deze, eei
hoogst h
zoo leelii
echter o
marmers
van Wiai
hoogste
door aan
met nabc
marmersi
niet gem
van v.d.
vier houi
overtroffe
-elfen; hi
misteeken
marmer,
minste in
stalen vai
gedaan zi
Weder
iinzending
J
t K i t 4
