1
PICCIOLA
,A°. 1889.
Zaterdag 5 Januari.
N°. 7153,
KENNISGEVING.
P 0 L I T I E.
Feuilleton.
Drie-en-veert gste Jaargang.
WAARSCHUWING.
ferschifnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag.
UITGEVER: iToDE.
luitenlandsche Berichten.
U
Abonnementh-sijsper kwart I
franco per post, door het geheele Rijk
Afzonderlijke nominers
f 1.85
- 2.50.
- 0.10.
SIIRKAV: MARKT, H, 12 A.
Advertbmtuprus: nut 1—10 regels met
inbegrip van eeo» Courantf 1,1#.'
Iedere gewone regel meer.10,
Driemaal geplaatst wordt tegen tweemaal berekend.
De Bukoemeester en Wethou
ders van Schiedam;
Brengen ter kennis van de Ingezetenen, dat
«bet de afgifte aan hunne huizen van de Be-
jchrijvings-biljettcn voor de Plaatselijke Directe
Belasting dezer Gemeente, ingevolge de Veror
dening voor die belasting, vastgesteld den 26
Januarij 1882, is aangevangen.
En herinneren de ingezetenen aan het bepaalde
bij alinea 2 van art. 2 der Verordening, regelende
-de invordering der genoemde Belasting, houdende:
-dat de belastingschuldige, die geen Beschrijvings-
biljet ontvangen heeft, verpligt is er een op de
.Gemeente-Secretarie af te halen.
En is hiervan afkondiging geschied, waar het
"•behoort, Jen 4en Januari 1889.
De Burgemeester en Wethouders voornoemd,
P. J. VAN DIJK VAN MATENESSE.
De Secretaris,
A. W. MULDER.
AANGIFTE VOOR DE BELASTING
OP DG HONDEN.
De Burgemeester en Wethoü ders van Schiedam,
Brengen de Ingezetenen onder de aandacht, dat in
gevolge het bepaalde bij de Verordening tot heffing
.eener Belasting op de Honden, van 4 December 1873,
ieder ingezeten, die één of meer Honden houdt,
daarvan aangifte moet doen bij den Gemeente-Ont
vanger vóór den 15 Januarij van ieder jaar.
En is hiervan afkondiging geschied, waar het be
hoort, den 4 Januarij 1889.
Be Burgemeester en Wethouders voornoemd,
P. J. VAN DIJK VAN MATENESSE.
De Secretarie,
A. VV. MULDER.
Aan het commissariaat zijn als op straat
gevonden aangegeven: een ;rlff«lkoher,
<;en zwait 'onlje, een gouden oorbel met
zwarte steentjes, een paar zwarte tricot
handschoenen, een bloedkoralen armband
met gouden sluiting, een bos teenen, een
porfemonnale met f 006, een zilveren
knip met geld, een bruin houten kruisje,
een rocitc (camee) met gouden rand, een
zwarte paraplule, drie sleutels, een
gekleurd kladernrantje en een donker
kleurig smoushondje.
f R A Ji K K IJ k.
Het eerste werkje dat in 1889 verschenen is
ter herdenking der weldaden van de revolutie
van 1789, is geschreven wie zou 't gelnoven?
door—bisschop Freppek Het ia-waar, hg zou
natuurlijk de revolutie met verder uitgestrekt
willen gehad hebben dan tot de beweging van
dat jaar. L'ever nog zou hij gezien hebben dat
de beweging zich had blyver. bepalen tot 1788,
die beschouwd kan wordeo als de inleiding tot
hetgeen later gevolgd is. en hg verklaart dat de
monarchie in 1788 reeds eene verandering zou
hebben ondergaan, indien men haar rustig aan
het werk had gelaten. Hy erkent evenwel dat
hetgeen m de ïCahiers" voorgesteld is als
noodzakelyke eischeu rechtmatig was, dat da
buitensporige macht des konings niet duldbaar
was voor het volk. In dat opzicht verschilt hy
weinig van Taine iu zgn requisitoii tegen den
toeninahgeu toestand.
De Tempt, van dit geschrift des bisschops
sprekende zegt dat men met nalaten kan, da
opmerking te maken dat, zoo da intellectueels
vaders van den heer Frepp»l vónr een eeuw
dezelfde verlichte denkbeelden hadden gehad,
hunne opvolgers nu nog, zooal niet de meesters,
dsn t 'h de gidsen zouden zyn, door wien het
volk zich zou hebben laten leiden.
Ia zyu manifest aan de kiezers in het
departement der Seine zegt Boulanger:
i De parlementaristen, die al het mogelyke
hebben gedaan om my onverkiesbaar te maken,
schrikken thans voor het denkbeeld terug,
®y verkozen te zien. Myn degen verontrustte
ien, en daarom hebben zy my dien ontnomen.
In werkelijkheid koesteren zy geen vrees voor
hay, maar duchten zy het algemeen stemrecht,
welks herhaalde uitspraken van deD afkeer
getuigen, dien hunne onbekwaamheid en hunne
age intriges het land inboezemen. Ten einde
niet zich zei ven te moeten beschuldigen, be
schuldigen zij my en dichten zij my dictatoriale
planneu toe. Indien ooit het denkbeeld om
der dictator te spelen by my ware opgekomen,
üSö zou het immers geweest moeten zijn toen
ik minister van oorlog was en het geheele
eger in mijne hand had. Is er dan ooit sprake
geweest van eene dictatyur in myn program,
hetwelk de herziening eischt der grondwet
door eene constituante, waarin immers elk
afgevaardigde gelgkelyk zyne denkbeelden
verdedigen kan 1 Laat men éen woord, éene
daad van mg noemen, waarbij ik niet zoo
duidelijk mogelyk gezegd heb de republiek te
willen. Fiankryk wil de republiek, maar op
andere wyze ingericht dan de huidige wedloop
naar ambten en eer. Frankryk dorst naar
rechtvaardigheidhet land aan de geldverspil
lingen en de ambtenjagery te ontwringen,
dat is voor mg het land te dieneo. Laat ons
beletten dat Frankryk ter prooi worde van
enkeltn.
02.
"Vertel mij toch eens, vriend, zei Charney
op zekeren dag, dat zij weder 't zelfde onderwerp
behandeld hadden, en Girhardi hem weer zooveel,
nieuws uit de plantenwereld had medegedeeld:
leveren nu de insecten, waarvan gij speciaal
uwe studie gemaakt hebt, ook zooveel bewonde
renswaardigs op, als gij mij van 't leven en
maaksel der planten hebt 'verhaald? Zooveel
-als van Picciola alleen bij voorbeeld reeds te
leeren valt? I
Minstens evenvee), antwoordde Giihardi:
en gij zult 'fccio/o eerst recht ieeren waar-
■deeren, wanneer gij ook kennis hebt gemaakt
met de insecten, die nu en dan om haar heen
komen gonzen en vliegen, en haar soms een
bezoek brengen. Dan zult gij de talrijke be
irekkingen, de geheime wetten leeren kennen,
die het insect met de plant verbinden, gelijk
insect en plant beide met de overige schepping
want alles is uit éen wil voortgekomen, alles
wordt door een zelfbewuste geest geregeerd. Van-
Jaar die harmonie, diealgemeene overeenstemming,
die wij wel niet in haar uitgestrekt geheel kunnen
bevatten, maar die evenwel, alles overtuigt er
ons van, bestaat.
Gifbardi wilde zijne gedachte breeder ontwik
kelen, maar zweeg eensklaps, terwijl hij de oogen
op Picciola gevestigd hield, en bewaarde toen
eemge oogenblikken eon aandachtig stilzwijgen.
Een prachtig gekleurde kapel zette zich op een
Jer takjes neder en klapwiekte op een zeer
bijzondere wijze.
Waar denkt gij over? vroeg Charney.
Ik denk, hernam Girhardi, dat Picciola
mij helpen zal om op uwe vorige vraag te ant
woorden. Zie eens naar die kapel. Op dit oogenblik
noodzaakt zij uwe plant eene verbintenis met
haar aan to gaan. Zij heeft de toekomst van haar
geslacht aan Picciola toevertrouwd.
Charaey haalde t vergrootglas uit zijn zak
en overtuigde zich van 't feit. De kapel vloog
weg, nadat zij hare eitjes, met een gomachtig
vocht overdekt, aan don stengel der plant be
vestigd had.
Welnu, ging Girhardi voort, zou 't
bij toeval en in den blinde zijn, dat zij Picciola
met haar kostbaren schat belast? Geloof'tniet,
vriendDe natuur heeft voor iedere soort van
insecten eene soort van plant bestemd. Iedere
plant heeft zijn eigen gasten te herbergen en te
voeden. Ga nu eens alles na, wat er vooraf is
geschied en hoe alles een vasten loop volgt
als rups heeft zij zich gevoed met de sappen
van eene gelijksoortige plantzij heoft daarna
de gedaanteverwisseling van rups tot pop, van
pop tot kapel ondergaan heeft toen op alle
bloemen rondgeiladderd om zich te voeden
ondervinding heeft zij niet opgedaanzij
beeft hare ouders niet gekend, zoomin als hare
kinderen haar zullen kennen, want nu zij hare
roeping volbracht heeft, gaat zij sterven, 't Is
dus of zij zich nu herinnert, welke plant haar
't allereerst gevoed heeft, in een anderen vorm
en in een ander jaargetijde; 't is of zij weet,
dat uit haiw eitjes kleine rupsen, zooals zij
ENGELAND.
Met den bewusten brief van Gladstone a«tt
den markies de Ri»o sch'ynt het toch niet in
den haak te zyn. De redacteur van The Tablet
heeft tot dien van de Tall Mall Gazette hel
volgende schryven gericht;
nik las zooeven 'sheeren Gladstone's tele*
gram in antwoord op uwe vragen omtrent
zyneo brief aan den markies de Riso, in
The Tablet openbaargemaakt. De heer Glad
stone zegt: vMyn brief is niet nieuw". Doch
die brief diende tot antwoord op eene mts*
site, waarin de schry ver zegt; »De noodlottige
bres van Porta Pia is thans achtten jaren
oud". By gevolg kan deze «niet nieuwe" brief
niet meer dan vier maanden oud zyn. «Hy it
opnieuw vertaald en de openbaargemaakte
lezing is onvertrouwbaar", zegt de heer Glad*
stone. Inderdaad werd de brief uit hetli«|[*
aansch van den Osscrvatore Romano iu bet
Engelsch vertaald. Of nu die vertaling <ver*
trouwbaar" is of met, is eene vraag di ik
gaarne aan'tl, mynheer,* te beslissen ovéilahf^"'
terwyl ik het oorsprookelyke en de vertaling
naast elkander leg. (Hier volgen de beide
teksten). De heer Gladatoue eindigt inet ta
verklaren dat «het bericht ooder de huidige
omstandigheden onjuist is". Maar op welks
verandering van omstandigheden heeft
hij dan wel het oog? Iodien de stelling va a
den paus voor vier maanden een internationaal
scheidsgerecht wettigen kon, dan is het moei*
lyk te zien, waarom dit ook op het huidigs
oogenblik niet het geval zou wezen."
Aldus de redacteur van The Tablet. Zyn
schryven werpt niet veel licht op het gevalt
Alleen begint het er naar te iyken of Gladstone
om de zaak heendraaide.
Volgens bericht aan de Timet uit Zanzibar
verlaten de Britsche handelaars Daressalam,
geweest is, zullen voortkomen, en nu legt zij
alle wispelturigheid afde kapel vagabondeertniat
meer, maar vertrouwt haar toekomstig kroost
alleen toe aan dezelfde soort van plant, waarop
zij haar leven begonnen is. Hoe komt zij zo0
verstandig? Hoe en waaraan weet zij de plant
te herkennen, wier bladeren nu toch geheel
anders zijn dan in de lente? Een geoefend oog
zelfs vergist zich somtijds maar 't insect
vergist zich niet!
Charney hoorde hem sprakeloos aan an gaf
door eene beweging zijne verbazing ta kennen.
O, wij zijn er nog niet 1 ging Girhardi
voortZie nu eens bet takje, dat de kapel
uitgekozen beeft.'t Is een der oudste, der stevigste,
want jonge loten bewegen zich meer, komen
dikwijls den winter niet door of worden eef
geknakt door den storm. Dat schijnt de kapel
ook al te wetenen r.u vraag ik u nug eens, wis
heeft haar dit geleerd en doet haar deze voor»
zorg betrachten 1
(Wordt vervolgd
