l
J
DE SLAVIN.
A° 1889
Maandag 4 Maart.
N°. 7194.
Eerste Blad
Feuilleton.
D r i ©-© n-v r t g- s t Jaargang.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag.
Binneniandsche Berichten.
UITGEVER: CoD
V
OÜRANT.
tBONNEMKNTOPBUSi per kwartaalf 1.85
franco per post, door het geheele Rijlc- 2.50.
Afzonderlijke nommers
0.10.
BDRBAV: HARK7, E, 184.
Advertentieprijs: ran 1—10 gewon* regels met
inbegrip van eene Courantf l;((,
Iedere gewone regel meer,10.
Driemzu. geplaatst wordt tegen TWEsnaat. berekend.
SCHIEDAM» 2 Haart 1889.
Het hedennamiddag ontvangen officieel
bulletin luidt:
Volgens verklaring van de geneesheeren
des koniugs is in de laatste dagen de toestand
van Z. M. onveranderd gebleven.
Uit Het Loo wordt van Donderdagavond aan
bet Hbl. gemeld:
Een eenigszins merkbare verandering in den
toestand des koniogs valt ook op dit oogen-
blik nog niet te vermelden. Dr. Vinkhuyzen
beeft in de laatste dagen het paleis niet meer
sei laten. De ziekenoppasser Hemmes deed
gisteren voor het eeist als zoodanig dienst.
Heden heeft Z. M. een paar malen voor korten
t|jd het bed kunnen verlaten en scheen zich
daarbg tamelijk wel te gevoelen. Het afnemen
der krachten schijnt in werkelijkheid grooter
ie zijn dan zicti oppervlakkig laat waarnemen.
Z. M. zoo meldt men aan het N.d. B.
was Donderdag zeer kalm, doch koo slechts
door het gebruik van opium in slaap komen.
Het voedselgebruik blijft te gering, waardoor
de krachten wel eenigszins afnemen.
Hoewei de toestand vrjj ernstig is, valt
echter een naderend einde nog Diet te consta-
teeren, daar lust tot en meerdere opname
van voedsel kan wederkeeren.
Dr. Vinkhuyzen, die nog ten pa'eize is,
schijnt daar vooreerst te blijven.
Dr. Vlaanderen komt echter ook nog dage
lijks bjj den hoogen patiënt.
Aan Met Vaderland wordt verzekerd dat
het advies van den Baad van State aangaande
de oodeiwyswet reeds is vastgesteld en met
een speciaal advies van den staatsraad mr. J.
Heemskerk Azu. aan den koning is verzonden.
Woensdag a. s. eindigt de termijn voor
den hei jjk der maten en gewichten almer. Zij
die daarvoor nog geen brietje hebben ontvan
gen, kunnen dit bekomen aan het commis
sariaat van politie.
Gisternamiddag ten 1 ure is de locomotief
van een zaudtrem aan het station alhier bjj
het rangeeren ontspoord, waardoor het ver
keer op die spoor eenigen tjjd is gestremd
geweest..
In een adres aan de Tweede Kamer der
Staten-Generaal, betuigt bet bestuur van de
vereenigmg >Het Pensioenverbond" zjjnead-
baesie aan de door den koning aan de Kamer
aangeboden ontwerpen, tot regeling vao de
pensioenen der burgerlijke ambtenaren en van
hunne weduwen en weezen.
Het veroorlooft zich echter daarbij een paar
bemerkingen en wello. dat het gehoopt
had, dat de regeenug, die de ontwei pen op
9 Dec. 1888 aan de Tweede,Kamer inzond,
de nieuwe wetgeving in den loop van 1889,
b.v. in Juli, zou nebben willen mvoeien, uaar
nu in den loop van dit jaar nog velen weduwe
en wees zullen worden, die met zullen genieten
van de mildere bepaling der wetgeving; en
2o. dat het tot zyn leedwezen gezien heeft,
dat volgens de ingediende outwerpen de even-
tueele weduwen en weezen van de ambtenaren,
die bjj tiet m werking tienen der wet uog
leven, doch reeds gepensionneerd zjjo, geen
pensioen zullen genieten.
Het bestuur zet zyua bezwaren tegen deze
beide bepalingen uitvoerig uiieeu, en verzoekt
ten slotte dat het der Kamer behage, de
bedoelde wetsontweipen, al of uietgewyzigd
in den geest van hetgeen hiervoren omtrent
twee punten werd aangevoerd, aan te nemen.
Naar de N. B, Ot. verneemt, hebben ook de
Hóll, IJzeren, Nederl. Centraal- en Rijnspoor
wegen dezelfde reductie op de vracht voor de
goedereo, bestemd voor eo af komstig van de
wéreldteotooostellmg te Parjjs, toegestaan als
door de Exploitatie-maatschappij reeds werd
toegekend.
De heer Werker deelt in den Tijd mede
dat zich reeds 300 leden hebben aangemeld
voor een j>Bond tot afschalfing van de con
scriptie", waaronder burgemeesters, kassiers,
professoren, gemeente-ontvangers, notarissen,
dagbladschrijvers enz. In de volgende week
wordt de eerste aigemeene vergadering ge
houden.
1 sZy, die met ons willen meewerken, hetzy
protestant, katholiek of Israëliet. kunnen zich
nog aanmelden. Er wordt slechts éen voor
waarde gesteldMen moet trouw beloven
aan hel Huis van Oranje. We zjjn geen
revolutionnairenl maar verlangen de vrijheid,
die koning Willem I ons heelt beloofd", zegt
dkr heer Werker.
De heftige uitvallen in hetPiuisische Huis
van Afgevaardigden tegeu de Nederiandsche
regeering (bjj de beraadslagingen over bet
kanaal van Dortmund uaar Ems) welke de
verplichtingen, haar by de Ryoscheepvaart-
akte van 17 October 1868 opgelegd, niet zou
naleven, hebben begrjjpelykeiwys bier te
lande groot opzien gebaard, zegt de Ainster-
damsche coriespondent der Eöln. Zeit., die
er op wjjst, dat dezelfde klaenteo, die men
aan gene zjjde van den Ryn tegen Nederland
heeft, hier sinds jaren tegen de Pruisische
regeeriDg worden mgebiacht. üaarbjj komt
dat de lasten aan onze zjjde veel drukkender
en kostbaarder zyn, daar de Ryn op onzen
bodem minder snel stroomt on daardoor het
zand en het grootste gedeelte der medege
voerde stoffen weder loslaat. In de nog on*
langs te Rotterdam gehouden vergadering
van de »Vereenigiog tot behartiging der be-
langen van de scheepvaart in Nederland"
werd met cijfers bewezen dat de scheepvaart
op den Rijn in Nederland geen red tot
klagen bood; waarbjj aangetoond .0 dat
de stilstand van het verkeer op den Rtjn
tusschen Duitschland en Nederland vao 12
Januari tot 3 Februari geheel op rekening
van Duitschland naoest gesteld wordeo. Deze
beschuldiging schjjut echter niet geheel juist,
want al is het waar dat het verkeer tusschen
Rotterdam en Lobith geen oogenbhk ver
broken is, zoo is dit te verklareu 'uit den
minderen diepgang der Nederiandsche sche*
pen by laag water toch is het vaarwater niet
diep genoeg voor de grootere Duitsche schepen.
Toen in December 1888 deze zaak in da
Tweede Kamer behandeld werd, erkende de
minister van waterstaat zelf dat de Ryn over
een lengte van 14 KM. nog moest uitge
baggerd wordeo, -dat hiertoe de plannen reeds
gemaakt waren, en dat spoedig de noodigs
middelen daaitoe zouden aangevraagd worden.
Men ziet dus dat de goede wil aan onzs
zjjde niet ontbreekt, en dat de opmerkingen
in het Pruisische Huis van Afgevaardigden
minst genomen zeer overdreven zjjn.
Wegens de hooge invoerrechten op granen
en brood, zoo schrijft men uit Varsseveld,
wordt er tegenwoordig ontzaglijk veel van
deze artikelen Pruisen binnengesmokkeld.
Het muet zóa erg zyn, dat de winkeliers
en handelaren aan gene zjjde der grens een
adres aan de hooge regeering te Berlijn gericht
hebben, waarin zij er op wijzen, dat hun
toestand op deze w\jze onhoudbaar gaat wor
den en zjj hunne zaken zullen moeien opgeven,
1.85,
aneo
eren
•s, ur
i h «n
oeiie
den.
nV
44.
Zoekend en tastend schreed Herman voort,
want hij wilde zich natuurlijk aan deze lieden
niet vertoonen. Hij kwam nu aan een door
ijzeren staven afgesloten raam, dat flauw ver
licht was. Hij vermoedde, dat het een huis-
houdkamertje was. Zachtjes sloop hij nader en
zag dat het open stond. In het vertrek bewoog
zich eene gestalte, in welke hij tot zijne blijd
schap Sidin, lilima's broeder, herkende.
Deze keek .verrast van zijn boek op, toen
hij buiten zijn naam hoorde noemen, en zijn
gelaat straalde van vreugde, toen hij de stem
herkende van den man, die zijne zuster en hem
onlangs uit levensgevaar gered had."
ïVerwonder u niet, Sidin, mij hier te zien,"
ving Herman fluisterend aan. »Ik moest u langs
sluipwegen zien te bereiken, wijl ik anders u
of Elima zeker niet had te zien gekregen."
ïllet noodlot drukt ons zwaar, heer 1" ant
woordde de aangesprokene, eveneens fluisterend
en terwijl hij zich dicht voor het venster plaatste.
vAlles is hier veranderd."
#Ik weet het, Sidin. Gij zult begrijpen, dat
ik niet eerder verschoen, als ik u zeg, dat wij
pas een uur geleden uit Garoet van de jacht
teruggekeerd zijn. Waar is Elima?"
ïEr is veel gebeurd, heer, en er zal nog
meer vreeselijks gebeuren. Ach, dat onze
goede meesteres zoo onverwachts moest komen
te sterven, Elima is in het naaste vertrek. Ik
zal ze gaan halen. Men heeft ons opgesloten,
heermen is bang dat wij zullen wegloopen.
Twee politieagenten en een oud wijf zijn in
huis om ons te bewaken."
zBreng spoedig uwe zuster hier, als gij kunt 1"
drong Herman ongeduldig aan. I
«Gelukkig kan ik dat, heer. Zij dreigde zich
te zullen dooden, als men ons scheidde. Dat
heeft hen bevreesd gemaakt. En toch willen wij
liever sterven dan verkocht te worden."
t
«Ik wil u redden, Sidin," fluisterde Herman,
die zich hoe langer hoe meer opwond, nik wil hot
ton minste beproeven. Daarom kwam ik hier om
u te spreken. Wilt gij in de andere kamer blijven,
als ik straks met uwe zuster spreek voegde
de jongeling er aarzelend bij. ïZoudt gij ons
niet een oogenblik alleen willen laten
»Wel zeker, heer
Eene oogenblik later verscheen Elima aan het
raam Hare geheele houding, toen zij Herman
gewaar werd, teekende eene mengeling van ver
warring, vrees en blijdschap, schuchterheid en
genegenheid.
Zij moest lang en veel hebban geweend. Nog
hing het vocht aan de lange wimpers van hare
groote, heldere oogen, en zij zag met zoo
roerenden, smeekenden blik naar Herman op, dat
deze tot in hot diepst van zijn gemoed geschokt
werd.
Nog driemaal had Herman na den bewusten
avond, waaraan een klein, nauw merkbaar
litteeken hem levenslang herinneren zou, hst
meisje ir. gezelschap van don kapitein en hare
meesteres ontmoet, zonder gelegenheid te hebben
kunnen vinden haar alleen te sprekenzijne
belofte om aan de jachtpartij deel te neinen
had hij wel moeten nakomen, maar, waar hij
ging of stond, was hem het beeld van de ge
liefde gevolgd, in zijn waken en in zijn droomeit
het verlangen haar weer to zien was met den
dag toegenomenhij moest haar zeggen welk
gevoel zijn hart steeds sneller deed kl"ppen-
en nu stond zij voor hem en hunne oogen
ontmoetten elkander en hunne harten klopten
elkander op zoo geringen afstand tegen en zij ver
stonden eikander, ook zonder dat een van beiden
nog een woord gesproken had.
Medegesleept door een onweerstaanbaar ge
voel, greep hij de kleine, poezele hand van het
meisje en overdekte die met heete kussen.
Elima," stamelde hij, »gun mij dat ik, die
u zoo innig, zoo vurig liefheb, u bij uw naani
noem." En terwijl hij nog eens en nog
eons zijn gloeiende lippen op hare band drukt*
m< n-A'
