Men schryft aan bet Utr. Dbh:
'Het gouvernement van den Oranje-Vry-
ftaat roept personen op, die genegen zyn
den spoorweg van Nerval's Pont naar Bloem
fontein en dien van Harrismitb naar Van
Beenen'a pas aan te leggen en te ezploiteeren.
De eerste baan moet een lengte hebben van
117'/s Engelsche myl, de tweede eene van 22
Eng. my!. Inschryvingsbiijetten moeten vóór
of op den 20a April aan het kantoor vao
den gouvernements-secretaris zyn ingeleverd.
Verder wordt door hetzelfde gouvernement
aanbesteedde bouw van een stalen of steenen
brua over de Caledon-rivier, by Jammerbergs-
drift De pryzen moeten afzonderlijk gegeven
worden. De stalen brug moet zes bogen hebben
van 153 voet elk, en de steeoeo brug 10
spannen van 95 voet elk en een van 89 voet.
Inschryvingsbiljetten worden voor of op 27
April a. s. ingewacht op het kantoor van den
auditeur-generaal met het opschrift: tender
voor brug te Jammerbergsdnft. Is er geen
Hollandsche firma, die het laatste werk aan
durft, en geen Nederlandsche maatschappij,
die den spoorweg wil leggen? Anders kapen
de Engelschen ons ook dit groote en zeker
winstgevende werk in Zuid-Afrika weer voor
den neus weg, Er is haast by."
Volgens de N. Prov. Gr. Ct. is de heer
W. A. Scholten voornemens een blijvend aan
denk en te schenken aan de stad Gtouiogeo,
dat hjj 50 jaar in haar midden vertoeft. Dat
aandenken zou bestaen iu eene overdekte
markt, welke aao den Noordkant vao den
Turlsingel vóór de Bloenistraat zou geplaatst
woiden en waar in de eerste vier jaren geen
Sttógeld zoti mogen worden geheven. Hier zou
dsn de markt kunnen gehouden worden van
boter eo eieren, wild en gevogelte, fruit en
groenten enz. De kosten worden op f50 a
f70,000 geraamd,
In de Donderdagmiddag te Rotterdam ge
houden vergadering der vereeniging tot bet
verleunen van hulp aan minvermogende oog-
fyders werd het 23e jaarverslag uitgebracht.
Daaruit blijkt, dat de jaarlyksche bjjdragen
beliepen f 3463 ol 38 meer dan hel vorig
jaar. Daarentegen kwamen verschillende be
langt yke giften in. Teiwyl 109 gemeenten
ia Zuid-Holland minvermogende patiënten
jsonden, verleenden slechts 17 een jaarlyksche
Oodei aieumog; een verhouding welke zeer
Ongunstig te noemen is.
Iu 't geheel waren in 1888 bydevereem-
,ging iogeschieven 4097 lyders, aan weike
23550 adviezen kosteloos werden verstrekt.
Yah deze adviezen komen 16224 op de poly-
Jdioiek en 7320 op de kliniek. Tot de kliniek
behooren 114 lyders die aan hun woning of
tydelyk verblijf bezocht werden en 212 die in
de inrichting verpleegd werden, waarvan 102
Ijjders met 3097 verpleegden geheel kosteloos.
zeide hij«zoo hebt gij mij eens gekost
ontvang dien kus honderdvoudig terug. Daar
ik u niet in mijne armen, niet aan mijn hart
kan drukken, laat dit nu het onderpand onzer
verloving zijn."
Een zalig gevoel greep het diep geschokte meisje
aan. Gloeiend rood en doo lelijk bleek wisselden
alkander op haar gelaat af. Zij stond daar, de
linkerhand tegen den kloppenden boezem ge
drukt en wankelend, alsof de overmaat van geluk
pa zooveel leed haar dreigde ta overmannen.
«Zeg toch dat gij mij liefliebtfluisterde
Herman op roerenden, smeekenden toon. «Zeg
dat gij de mijne wilt zijn, de mijne voor altijd."
Met onbeschrijfelijke aandoening in haren
blik zag Elima den geliefde aan. Twee groote
iranèn rolden haar langzaam over de gloeiende
wangen, maar de glimlach om hare lippen
zeide hem dat het vreugdetranen waren.
Spreken kon zij evenwel niet. Uit bare oogen
kon Herman het antwoord lezen, dat hij zop,
vurig verlangde.
Maar die oogen spraken dan ook zoo duidelijk,
Het aantal uitgereikte brillen bedroeg 1236. Het
getal grootere kunstbewerkingen bedroeg 291.
De behoefte aan uitbreiding der inrichting
wordt meer en meer gevoeld.
De rekening sluit in ontvangst en uilgaaf
met f 15190 65Yz, een batig slot aanwijzende
van f73453'/s.
De begrooting voor het volgend jaar sluit
met f10700,
In het jaar 1888 werden in de inrichting
voor ooglyders te Amsterdam verpleegd 576
patiënten, waarvan hersteld werden ontslagen
551. In behandeling zyn thans 25 patiënten.
Men schr'yft uit Neerbosch:
Men is aihier begonnen met den bouw vaa
het nieuwe weeshuis; de steigerpalen zyn
gezet en wanneer het weer maar eeuigszms
gunstig is, wordt de bouw met spoed voort
gezet, opdat er spoedig plaats koine voor de
vele arme weezen, die om plaatsing hebben
gevraagd, doch waarvoor geen ruimte is om
hen te huisvesten.
Het Maandblad van dr. Pieraon uit Zetten
deelt een en ander mede over de midder-
nachtzending en haar arbeid te Amsterdam:
Deze beiaDgryke tak van arbeid onder
mannen breidt zich in de laatste dagen sterk
uit. Twee jonge mannen staan aan het hoofd,
onder toezicht en gesteund dour een veree
niging, waarvan hel bestuur, uit mannen van
leeftijd beztaande, is samengesteld uit de
volgeade beerenJ. Muller, W, J. Roos, H.
Mulder, A. Breedó en J. J. Van Usseldyk.
Het bestuur is bereid alle inlichtingen te
geven, die men veriaogen kan.
Men houde wel ia het oog, dat deze ver
eeniging geheel bestaat uit personen, die
zich vrijwillig aan dien arbeid wijden en die
daarom eik op hun beurt enkele uren daaraan
geven. Doch zal de beweging stand houden,
zoo is bet noodzakelijk dat het tweetal, dat
er de ziel van is, zich daaraan geheel kan
wyden en niet door andere zorgen belet
Worde, nacht aan nacht zyn moeiljjken',
ernstigen en zwaien dienst te vervullen. Zjj
wenscben bovendien ook in audere steden
hetzelfde weik te bevordeieu. Te Haarlem
geschiedt dit reeds en eeuigszms ook te Rot
terdam. Maar van verschillende zydeo worden
zy uitgenoodigd, en zoo dit gelukken zal,
moeten zy kiachtig worden geholpen.
Er rust reeds veel zegen op hun werk.
Ook te Nijmegen openbaart zich reactie
van de groote bouwwoede. De Tijd meldt
dat daar ter stede een paar honderd huizen
ledig staan, lerwyl eea villa, die 70,000
gekost had voor f 27,000 en een groot heeren
huis waarvoor f 30,000 werd betaald voor
f16000 werd verkocht, Volgens den beiickt-
gever zou de toekomst nog erger doen vreezen,
nu de rijkskweekschool wordt opgeheven en
dat de jonkman geen «ogenblik meer kon
twijfelen dat zijne liefde door het onschuldige,
reine meisje, dat misschien nimmer te voren
geweten had wat liefde beteekende, beantwoord
werd.
De terugkeer van Sidin, die zich misschien
over het lange zwijgen der gelieven ongerust
begon te maken, stoorde hen in hunne stille
betuigingen van wederzijdsche min. Ook nog
iets anders bad zijne ongerustheid opgewekt,
«Wees op uwe hoede!" voegde hij met ge
smoorde stem Herman toe. pik hoor ginds be
weging. De oude heks komt nu en dan luisteren
aan onze deur."
»Hoor eens, Sidin, "zeide Herman, als schoot
hem plotseling eene goede gedachte in »kom wat
dichter bij mij staan om beter te kunnen hooren.
Graag zou ik u en Elima nog op het oogenblik
uit dezen kerker verlossen. Zitten die stangen
vast?"
sHelaas, zeer vast, beer! Maar als ik dat
W»l, zie ik,, kans ze tegen morgenavond los te
wringen,"
het garnizoen met Mei. naar Amersfoort wordt
verplaatst.
Aan een schrijven van iemand die nu drie
jaar geleden uit het noorden van ons laad
met vrouw en drie kinderen naar Kansas ver
trok na hier ie lande aan lager wal te zyn
geraaktis het volgende ontleend
«Het ia hier als in uw land", schryft de
man «de luiaard moet bedelen.
Toen wy hier voor drie jaar aanlandden,
hadden we nog vijftien dollars. Toen wy thuis
meenden te zyn, moesten we nog tweehonderd
mylen westwaarts naar onze prairie. Mjjn zoon
en ik bouwden eeo huis, half onder de opper
vlakte daarna hielpen wij een buu. aao een
onderdak bezorgen, waarvoor hy my vyf acres
ontbrak. Wy hadden drie kleine varkens en
twaalf kipjien, en geen duiten meer. Mjjn zoon
en ik gingen werk zoeken en vondeo dat aan
eea spooiweg, tweehonderd uur van onze
nedei zetting. Daar werkte ik ruien twee maan
den en mijn zoon twee maanden langer, daar
ik ongesteld werd. Op onze nederzetting terug
gekomen, vonden we werk by eeo boer. Van
dezen kocht ik twee jonge ossen om mjjn land
te breken zy kostten my 55 dollars, In 1887
brak myn zoon er twintig acre3 mee en ploegde
de vyl acres. Het geld was weer op. Alweer
op een spoorweg losmjjo zoon en ikda
vrouw en de meisjes beiedderden het land en
verzorgden de beesten. Na ruim twee maas
den giogeo we weer naar huis, werkten nog
een maaod by een boer en daarna bocht ik
eeo koe. Wy hadden nu een koe, twee ossen,
zeven varkens en dertig kippen. Hierna ging
myn zoon nog drie maandeo den boer op,
waardoor ik in staat was gesteld om een span
muilezels te koopendie my byna duizend
gulden kostten. De varkens waren vet gewor
den drie hield ik voor eigen positie en vier
werden te gelde gemaakt. Myn zoon werkte
vervolgens mat de muilezels en ik met de
ossen, zoodat wy nu 86 pondemeat land om
hebben. Prairiebi eken is outzagljjk zwaar
werk. De oogst in '87 was beter dan die van
verledeD jaar. Iu '87 maakte ik uit twee acres
zooveel als in 't jaar daarop uit zes, terwyl
ik in eerstgenoemd jaar per bushel aardappels
een dollar eo een jaar daarna geen hal ven
dollar maakte. Een bushel is 37 liter. Tueo
ik verleden jaar io 't vooijaar alles had be
plant, was het geld weer op, hetgeen ik io
Ft Iceland in de laatste tyden wel gewoon was.
Wy gingen weer aan het spoor werken, noch
toen maakten wij 't niet zoo goed, daar myn
zoon ziek werd. Tnaos hebben wjj drie koeien
eea os hebben we gemest en voor eigea ge
bruik geslacht, terwyl twee koeien een kalf
ter wereld brachteo. Ook kocht ik my ge
reedschappen aanwaaronder drie ploegen
twee eggen, planters enz. Eten hebben wy in
overvloed, spekvleesch zooveel wy lusten
wittebrood, kreotebrood, suikeibrood; koek,
ïZoudt gij mij willen volgen, Elima, waarheen
jhet ook zij?"
Waarheen het ook zij I" was haar antwoord,
dat Herman als muziek in de oorea blonk. Het
waren de eerste woorden, die zij sprak.
«Sidin,vroeg hij met aandrang, azijn alle
deuren gesloten
•Alle gesloten, heer, gesloten en gegrendeld,
en als ik poogde ze te openen, zou men het
dadelijk hooren."
Herman nam nog eens de proef of de dikke en
ook overdwars bevestigde staven ook te bewegen
waren, ook al moest dit eenige uren arbeids kos
ten, Het bleek hem onmogelijk. Er zat niets anders
op, dan den volgenden dag af te wachten of Sidin
er in slagen zou de versperring te verbreken.
«Houd u dan gereed tegen morgenavond op
ditzelfde uur," fluisterde Herman, aTegen dien
tijd vei breekt gij de staven, niet waar, Sidin?"
Ja heer. Doch spoed u nu voorthet is hoog
tijÖ"
«En gij, Elima," aldus wendde Herman zich nog
eenmaal tot de geliefde, «belooft mij trouw te
koekjes en taartjes bakken de vrouwelijk»
huisgenooteu, die af en toe mede werkzaam
zyn op de prairie.
«Ooze brandstof bestaat uit steenkool, hout
en drogen bufifelmest, dieu wjj in de prairie
voor 't zoeken hebben en die veel beter is dan
de lange turf in Friesland.
«Of wy weer naar 't vaderland terug wil
len? Niet gaarne. Maar Diet alle nienecheu
zyn hier thuis, veel moet men, wat gemakken,
geriefelijkheden en gezellig verkeer aanbe
langt hier ontberen en«werken eis
muilezels". Menschen boven de vjjftig jaar
passen hier oiet. Heeft meo wat duiten over,
dao is men hiér spoedig klaar eo voor de
toekomst bezorgd.
«Io Friesland zouden wij 't met den besten
wil niet gehaald hebben; daar zitten jetwee
dingen in den weg en dwars in den weg ook,
namelijk «kleine verdiensten en groote parade".
Als je het nu maar begrepen hebt. Wy gaan
hier aau den arbeid, dat de rug je 's avonds
piept en leggen allo weelde af, zoo komen wij;
vooruit. Onze tafel ziet er goed uit, ja,
de disch is zelfs overvloedig geladen. Naar de
weebma'kt waan we niet; aan biljarten eo
sociëteiten doen wjj ook niet; keruussen eo
pretjes woceo we niet by, eenvoudig omdat
ge dit alles hier te vergeefs zoekt: van ver
lakte schoentjes, polonaises, kostuums ea
queue's weten we hier niet af, zonder nu
juist io Adam's kostuum te loopen. Geeo vaa
ons weoscht weder te keereo, zoo staat 't nu
in elk geval."
Het haantje van den toren. Menigvuldig*
zijn nog heden ten dage de sporen en over
blijfselen van heidensch bijgeloof, dat onze
voorvaderen eenmaal aanhingen en vereerden.
In taal, zeden en gewoonten, in kleederdrarht,
bouworde enz., schemert veel door, 'wat aal*
lang vervlogen dagen, aan de grijze oudheid'
herinnert. Vooral in Friesland, het gewest, dat
zoo langen tijd een geïsoleerd standpunt wist ta
behouden, vallen die merkteekonen den nauw-
keurigen beschouwer spoedig in het oog. Maar
ook in de andere noordelijke provinciën, Gro
ningen en Drente, wordt nog veel'gevonden,
dat eene mythologische afkomst verraadt, Eén
gebruik, tot op heden nog in gansch Nederland
trouw in eere gehouden, wil ik hier «enigszins-
nader toelichten omdat er wellicht zijn, die-
zich van die gewoonte geene juiste verklaring
weten te geven, 'k Bedoel namelijk bet overal
gevolgde gebruik van het plaatsen van den haan
op de torenspits.
De haan was, roet de zwaan en de eend, bij
de ouden een bode uit het doodenrijk. Evenalp
hij eiken dag liet rijzen van het zonlicht aankon
digt, zal hij ook eens kraaien, als de jongste dag:
aanbreekt. Dikwijls zegt men tot kinderen, die
zich eene slechte gewoonte hebben eigen gemaakt:
«Als tegelijk de klok slaat, de haan kraait en de
hond blaft, zou gij dit of dat niet meer kunnen
laten, moet gij het altijd door blijven doen." Dat
rust op het oudheidonsche maar gansch niet
zullen volgen en mijn innigsten wensch, u te be
vrijden, met te zullen weerstreven?"
Het meisje knikte hem vertrouwelijk toe. Op
hare beweeglijke trekken spiegelden zich echter
weemoed, angst en bezorgdheid af.
Het was voor Herman hoog tijd geweest om
zich te verwijderen, want een oogenblik nadat
hij zich in den hof had'teruggetrokken, hoorde
hij deuren openen en dichtslaan en bet oude wijf
tegen hare gevangenen uitvaren.
«Wat hebt ge bier samen te bedisselen?"
klonk het op ruwen toon, «en dat aan het open
venster! Hoor ik daarbuiten ook niet wat? Sluipt
daar niet iemand tusschen de boomen door 1 ik
zal de politie gaan halen, 't Is hier niet zuiver;
gij pleegt verraadgij schelmen I"
Ijlings was Herman langs hetzelfde pad, dat hi;,
gekomen was, weggesneld. En pas was hij met
niet weinig inspanning op den muur geklom
men of hij zag twee fakkels van achter het
geboomte opduiken, die zich bewogen in de rich
ting, waarin hij gevlucht was.
Wordt vervolgd.)
