f II ij i t gIsvërTjTod F e u 11 e t o n. A". 1889. E Vrl dag 12 April. iN°. 7222. Het geleerde Elsje. C ri©-©n-v©ertigste Jaargang. Versch nt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag. Buiteniandsche Berichten. 0 GDURA IT. ABOKNKIIRMTSI'RUS per kwartaal franse per post, door het geheele Rijk Afzonderlijke nommers r i.85 - 2,50. - 0.10. BCBBAIi HABIT) B, 124. Adveetkntiiprus: van 1—10 gewon* regels met inbegnp van eens Oonrant. f lifBr Iedere gewon* regel meer- .10. Drikzxax geplaatst wordt tegen twkk«4AL berekend. LUXEMBURG. Da hertog van Nassau is gisteren te Luxem burg aangekomen. Bg de ontvangst van den Baad van State heeft hij verklaard, met alle sympathie voor het land naar hier te zgn ge komen, terwijl hg hoopte spoedig de sympathie des lands te zullen verworven, voor welks welzijn hg tot zgn laatsten droppel bloeds veil heeft. De hertog vaa Nassau droeg bjj zjjne komst Alhier de uniform van zgn voormalig leger. De erfprins verscheen io de uniform der .Oostenrgksche huzaren. Beiden werden be groet door den minister-president, die ben welkom heette, erk «itelijkheid betuigde voor da diensten, die de hertog aan het land be wees, en de hoop te kennen gaf, dat het buis van Nassau in het nieuwe vaderland moge bloeien en gelukkig zyn. De hartog antwoordde in bijna gelijkluidende «termen als waarin bjj tot den Raad van State had gesproken. Langs den weg, dien de trein doorliep, Jkwam de bevolking allerwegen op de been om den vorst te begroeten. De klokken wer den geluid, en aan het station te Luxemburg >was eene onafzienbare menigte bjjeen, die den hertog en den erfprins toejuichte. De stoet trok de voornaamste straten der stad .door. Aan het paleis gekomen, ontving de hertog de leden van den Raad van State, de voorzitters der Kamers en andere dignitarissen. Jn de toespraak tot den voorzitter van den Baad van State maakte de hertog eene toe speling op da treurige omstandigheden, die een regentschap noodig gemaakt hebben. Hg verklaarde dat het land verheugd was het regentschap in handen te zien van den vorst, die teveos erfgenaam is van de Luxemburgscba kroon en die voortgaan zou met aao het land eene regearing van geluk en vrijheid te ver zekeren, die het door het huis van Oranje Nassau was tea deel gevallen. De menigte voor het paleis liet luide bet »Leve de hertog 1" hooreo, De vorst kwam aan het venster om bet volk dank te betuigen. ENGELAND. Volgens telegraphische berichten uit Was hington zouden de Duitsohe en Amerikaansche regeeringen zgn overeengekomen v6or den afloop der Samoa-conferentie te Berlijn gee nerlei versterkingen naar Samoa te zenden. In de politieke kringen te Washington is de vraag gerezen, of de Duitsche regeering den Amerikaanschen gedelegeerde Bates ter con ferentie zal toelaten, daar hg in de April aflevering van een Amerikaanech tijdschrift zich allerhevigst uitlaat over Duitschlaoda be leid op de Samoa-eilanden. Wat de zaak verergert, ia volgens de New Yorker live ning Pott dat de regeeriog te Washington, alvorens Bates tot gedelegeerde le benoemen, met den inhoud van dat stuk bekend was. Naar de meening van da Evening Pott blgkt daaruit, dat Blaine het geschil raetDuitsch- land over Samoa wil verscherpen, in plaats van bijleggen. Hg schijnt er op te rekenen, dat Bismarck zal weigeren Bates te ont vangen, waarna de gebeele conferentie zal mislukken. Aan de Daily Neut wordt uit Bome ge meld: In de laatste berichten uit Abyssinië wordt medegedeeld dat de negus kort vóór zgn dood zgoen neef Dagiac MaDgascia, oud 30 jaar, tot troonopvolger heeft benoemd. Deie heeft een Europeesche opleiding ge noten en spreekt verscheidene taleo.Basalula bleef den negus getrouw en trachtte het overschot van 'skonmgs leger weder bjjeen te brongen. Daarentegen was Debeb bezig, een eigen leger aan te werven. Volgens bericht uit St.-Petersburg aan de Daily News heeft de vereeniging voor ontwik keling van handel en ny verheid in Rusland een plan aangekondigd om de Amu-Daria naar de Kaspische zee af te voeren, waardoor voor de omliggende landerijen eene geschikte be sproeiing kan worden verkregen. De kosten worden begroot op 28 millioen. Hetzelfde blad bevat een bericht uit Athene, inhoudendeDe regeering heeft aan de Kamer medegedeeld dat de vereeniging van de Grieksche met de Turkscbe spoorwegen fei telijk verzekerd is. De regeeriDg heeft alle onderhandelingen over aanvragen om concessie voor het Grieksche gedeelte afgebroken, om- dat^jj het beter vindt, zelve de ijjn aan te leggeD. Verder geeft het blad ook nog een bericht uit Belgrado, volgens hetwelk de gewezen metropotitaan Michael uit Moskou aao het regentschap heeft geschreven dat hg weigert naar Servië terug te keereD, tenzjj aldaar de oude betrekkingen tusscben staat en kerk werden hersteld. BE£«IÜ. Dinsdagavond is de koniDgin, vergezeld vau hare jongste dochter, prinses Glémeotine, naar Milaan vertrokken en van daar naar Miramar, waar de kroonpriuses-weduwe Stephanie ver blijf houdt. V R A N K B IJ K. De opbrengst der belastingen over de afgd* loopen maanden februari en Maart is 373009' francs beneden de raming geblevenmaar 7215900 francs hooger dan in hetzelfde tjjdi»"* verloop van het vorig jaar. De heer Rochefort heeft Dinsdag te Brussel eeo hotel gehuurd in de rue Blanche, terwijl hg ook zgn rjjtuig en paardeu heeft doelt overkomen. Het ligt dus voor de band dat bjj geruimen tjjd ia België denkt te bljjveo. ITALIË. Volgens te Rome ontvangen berichten ail Massowah van den 8n dezer zou de negus vat» Abyssinië alB zjjn opvolger hebben aangewezen- zijn neef Smco-Mangastia. Ras Alula tracbt de in deBeghermeder verstrooide manechappfljf" bijeen te zameleD. Man gast iadie Italiaanse tfe kent, heeft reeds ala tolk gediend toen 09' Italiaansche consul met een zending naaf koning Jan belast was. Debeb is tot eeo ver-»' standhouding gekomen met Tedia-Aiba, ge* weatf aan hangar van koning Jen. D (JIISCHliND. De Velktzeitung is gisteravond weer ver* schenen. Zjj wjjdt een artikel aan hare ouder vrienden, dat met de volgende woorden ein«' digt: »Wy nemen de oude wapens weer te? hand tot een nieuwen strjjd in het bewuatzjjtt dat wjj .en slotte zullen zegevieren". De keizer en Bismarck wonnen omtrent d# opheffing van het verbod aangaande de Tollet' zeitung oog Dinsdagavond uitvoerig advies in van de rijkscommissie. Het plan ïb gevormd een telephonisch* verbinding tot stand te brengen tusscheo Berlijn, Petersburg, Warschau en Muskou, Novelle van E. Falk. 8. Kleine Kaatje werd zelfs als zoodanig bijzonder -rijk bedacht. Zij was een recht welig onkruid, eene ondeugd, zooals de menschen dat noemen. Dat zij in weerwil daarvan bij de zuster dikwijls voorgetrokken werd, wist zij zelve zeer goed en zij was daar zelfs trotsch op. Had niet de neef, de blonde Edgar, mettertijd door zijn om gang met haar een grooten invloed op het meisje gekregen, dan zou allicht hare levendige, vatbare natuur eiken toom of teugel ontwend en zoo verwend zijn, dat er met de kleine krul- lebol geen huis te houden geweest was. Nu was doorgaans een enkel waarschuwend woord voldoende om tranen van berouw uit le lokken, wanneer zij tot inzicht van bedreven kwaad was gebracht. De aanwezigheid van den knaap was ook buiten dien tot zegen voor het huisgezin. De professor liet aan zijne bereddering zeer veel over, de ziekelijke tante vond in hem een altijd bereid vaardig vriend, die al hare wenschen wist te gemoet te komen, en voor Elsje was hij in ean woord alles. Hij was haar schoolkameraad, haar vriend, haar steun en hulp. Aan hem was het te danken, dat het ter wille van het verstand verwaarloosde gemoed van het meisje niet on gevoelig werd en hard, maar dat daarbinnen een warm hart bleef kloppen, gevoeliger voor indrukken, dan de bezitster zelve wel wist. Zoo leefde het gezin van professor Volkmar verscheidene jaren achtereen in rust en vrede, totdat de dood van de vrouw des huizes plotse ling aan alles eene andere wending gaf. De moeder was heengegaan, niet zonder ernstige bekommernis over de toekomst harer kinderen. Voor het kleine Kaatje had zij de minste zorg. Zij was er gerust op, dat de logica des professors in dat wilde kopje nooit ingang zou vindenmaar ernstige bezorgdheid koesterde zij voor het stille, bleeke Elsje, wier wereldbe schouwing zoo vreemd, zoo onnatuurlijk was voor een kind, en die, ouder geworden, zoo dikwijls vragen als deze tot haar gericht had: »Weet gij wel, moeder, waarom ik vaak zoo bedroefd ben Mij ontbreekt niets en toch kan ik niet vroolijk zijn, niet met Edgar en Kaatje lachen en stoeien. Hoe ik mij kwel, ik ben nooit over mij zelve tevreden, heb nooit zelfvoldoening, dat toch volgens vader het hoogste genot is!" Ach, de moeder had daarop zooveel kunnen antwoorden, maar haar plicht gebood baar te zwijgen. Met het helderziend oog van eene lang zaam wegstervende, voor wie verleden en toekomst somtijds in een wonderlijk helder licht tieden, had zij ontdekt dat het stelselmatig onderdrukken van het gemoedsleven voor de toekomst van een meisje nog veel bedenkelijker is, dan het toe geven aan de luimen van een vroolijk, levens lustig kind, Eénc uitkomst, éene hoop bleef haar over, en daaraan klemde zij zich hoe langer hoe krachtiger vast. 'tWas de hoop, dat zich uit de kinder lijke genegenheid tusschen Edgar en Elsje eens een vaste, innige band zou ontwikkelen, een band, die hare lieveling want dat was en bleef de oudste dochter nog meer dan de jongste veilig door het leven zou voeren. Wat voor da teedere moeder slechts een op wekkende droom was, dat was voor den trotschen vader reeds zekerheid. Elke twijfel daaromtrent werd door hem op bijna wiskundige gronden weggeredeneerd. Die twee jongelieden behoorden bij elkander, want hij, Everhard Volkmar, had hen voor elkander opgeleid, voor elkander bestemd. lit éene richting waren hunne vermogens geleid, een zin, éen gevoel, éen belang, éen neiging, die bij beiden door het welontwikkeld verstand werd bebeerscht, bestuurde hun doen en laten, en deze eenvormigheid moest bijna noodzakelijk leiden tot een nog nauwer vereeniging, tot eelt gelukkigen echt. 't Zou de kroon zijn, meend# hij, van het met zooveel zorg opgetrokken ge bouw, en elke twijfel daaraan zou tevens om trent zijn opvoedingssysteem een redeloos wan* trouwen verraden. Voor dit wantrouwen wa* natuurlijk bij den professor in de logica geens plaatsdie oorzaken moesten die gevolgen hebben. En onwillekeurig gevoelde zich de zwakke^ ziekelijke moeder door die vaste overtuiging lit hare hoop gesterkt en nam zij het geloof aan eene zekere toekomst voor haar Elsje mee 't graf. Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1889 | | pagina 1