j u N°. 7230. Feuilleton. Het geleerde Elsje. A0. 1889. Donderdag 25 Apri l. Dr: e-©n-v©ertigste Jaargang. lw I! 4fh M Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag. UITGÖBVEB: jr. ODÉ. V'l I1 itenlandsche Berichten. tfh 'V li f ,V' Hf1 4t ?<r v'i 1 i GOURA r*i Abonnementsprijs, per kwartaal Jtoaea per post, door bet geheele Rijk Aftonderlyke nommers f 1.85 - 2.5ft, - 0.10. BVBEAVt HARKT, B, DPKRIENTIBPMIJS: ran 1—10 gewon, regel* met inbegrip van «ene Courantf l,tfc Iedere gewone regel meer,lf« DkiemiuU. geplaatst wordt tegen «wmmau. berekend. Schies&m, l2i April 1889. Het ontwerp van wet tot herziening der wet van 1878 op het lager onderwys bevat ook enkele wijzigingen in de eiacben voor de acte-examens. Zoo stelt de regeering voor in art. 575 te bepalen, dat voortaan minstens eenmaal in plaats van tweemaal 'e jaars de gelegenheid wordt opengesteld tot liet afleggen van het onderwijzers-examen. We meenen dat tegen deze wijziging weinig valt in te brengen. Is de bedoeling van de regeering in de provinciën, waar geregeld zeer •weinig candidaten zjjo, slechts eenmaal 's jaars de examen-commissiën samen te stellen, dan ontstaat hierdoor wel een ongelijkheid ten opzichte der provinciën, maar wordt aan den Anderen kant het belang der schatkist en van het onderwys zoozeer door de nieuwe regeling gebaat, dat men hierover been kan stappen. Dat bovendien zjjdie zich aan bet onderwijzers-examen wenschen te onderwer pen vooraf f5, zjjdie zich voor het ioofdonderwyzers-examen aanmelden, f 10 behooren te storten, komt ons als-een ge Inkkige gedachte voor. Het lichtvaardig op gaan en probeeren van vele on voorbereiden -zal sterk verminderenhierdoor eveneens de ■duur en bijgevolg de kosten der examens; aan twee kanten wordt dus de schatkist ge baat: meer inkomsten en minder uitgaven. Bovendien wordt den examinatoren veel nut teloos en onpteizierig werk bespaard; voor zeker zal byna niemand zich tegen deze -wijziging verklaren, Zonderling bljjft het echter van de regeeriDg, dat zy ongeliil'heid in de samenstelling der examen-commissien van den onderwijzers- en den hoofdonderwyzersrang, waarvoor geen enkele reden bestaat, in stand houdt. Gaan we nu na, hoe de regeering voor stelt de eischen van de examens ter ver krijging van den onderwijzers- en hoofdonder wyzersrang te wijzigen. Voor onderwijzeressen vervalt het verplichte examen in de nuttige handwerken. Is dit een verbetering te achten, ja dan neen 1 O. i. niet. Aan vele dorpsscholen benoemt men een onderwijzeres juist met het oog op het verplichte vak van onderwys: de nuttige handwerken, Zjjn de onderwijzeressen niet meer in staat het onderwys in dat vak te geven, dan is de gemeente verplicht, daar voor iemand afzonderlijk aan te wyzen, en zal deze wijziging dus strekken tot verhooging van uitgaven. We meenen dus deze beper king van bet programma te moeten ontraden. In de eischen voor den rang van hoofd onderwijzer worden twee wijzigingen voorge steld de eene betreft het wederopnemen in het programma van da theorie van onder wys en opvoeding; de tweede bet schrappen der wiskunde. Meenen we de eerste wijziging ten zeerste te moeten aanbevelen, de tweede zal blijken uit meer dan éen oogpunt onge- wenscht te zyo.'De theorie van opvoeding en onderwys stond op het programma der wet van 1878. In 1883 echter viel dit vak afom welke reden is onbekend. Dat het in 1889 weder in eere hersteld wordt, is een daad van rechtvaar digheid en noodzakelijkheid, waartoe zeker alle Kamerleden zullen meewerken. Een ander geval is het echter met het schrappen der wiskunde. De regeering deelt in haar memorie van toelichting mede, dat hot onder de wet van 1857 gebleken was, dat er vele en be kwame onderwijzers ia de rekenkunde ge vonden werden, zonder wiskunde te hebben bestudeerd. Wjj betwijfelen dit ten zeerste I Goed onderwys te geveo iu rekenkunde, zon der kennis der wiskunde, is volslagen onmoge lijk. En bovendien; de wet eischt dat de candidaten voor den hoofdonderwyzersrang zullen geëxamineerd worden in perspectief, natuurkunde, logarithmen enz. Hoe zullen zy een voldoend examen afleggen in deze vakken zonder kennis van meetkunde en algebra? Deze wijziging is dus onzes inziens nietin het belang van het onderwys. Wordt vervolgd.) F B A N K B IJ K. Als een''bewijs van welvaart en van de berustheièl"' dès lands, ondanks al de Isven- uakerjj der Boulangisten, voert Le Figaro aan, dat de drie- percents-rente dezer dagen den koers van 87.30 bereikte, den hoogsten, wel- f\ken ze in deze eeuw bereikte. Den lleu Mei geeft de gemeenteraad van Parys een groot diner, waarbij 700 personen zullen tegenwoordig zyn. Onder de genoodigden ajjn de Lord Mayor van Londen alsook da burgemeesters van Amsterdam en Brussel. Zondag had in het kanton Vertaizon de herstemming plaats voor' een lid van den arrondissamentsraad. Een republikein, Pou- choD, werd gekozen met 1770 stemmen, tegen 732 die op Boulanger waren uitgebracht. Deze verkiezing heeft zekere beteekenis, om dat genoemd banton behoort tot het arron dissement, waarvan Clermont-Ferrand, da stad die de zelet was van het vroegere mili taire commandement van Boulanger, de hoofd plaats is. Het comité van de nieuwgevormde xünion libérale" heeft aan al de leden van de gewes telijke raden haar programma gezonden en tevens eene circulaire tot toelichting van het programma. DaariD worden de verderfelijke gevolgen van het radicalisme uiteengezet Het radicalisme ook is het, aldus wordt verder gezegd, dat de algemeene misnoegdheid heeft doen ontstaan en de Boulangistiscbe partij, aangevoerd door mannen die door niets terug* gehoudon worden, exploiteert die misnoegd* beid te baren bate. Zy tracht lieden aan te werven van de meest uiteenloopende richtin gen en belooft aan allen vernietiging der constitutioneels instellingen, hetgeen voor ieder dia nadenkt zooveel beteekent als anarchie, welke byna onmisbaar moet uitloopen op burgeroorlog, Is het dét uu, wat de werkzame, verstan* dige, gematigde bevolking wil, die in de steden zoowel als op het platteland de overgroote meerderheid uitmaakt? Neen, zij wil het tegen* deelzy verlangt rust, veiligheid voor den dag van morgen, wederkeerige verdraagzaamheid, binn .landschen vrede, zonder welke iedeire vruchtdragende arbeid voor de natiën gelijk voor de bijzondere personen onmogelijk is. Maar die gematigden, zoo talrijk in het land^ ao leb niet van den stryd. Zy moeten opge* wekt, aangemoedigd, gesteund worden. Onze eerzucht nu is het ons aan hun hoofd te stellen en by da aanstaande verkiezingen te trachten da vertegenwoordigers onzer denkbeelden in de nieuwe Kamer te brengen. Er wordt verder een dringend beroep gedaan op de leden van de gewestelijke raden, die reeds zooveel bewijzen van gematigdheid heb* ben gegeven, om de nieuwe vereeniging in haar werk behulpzaam te zyn. BELGIË. Boulanger zou hedenochtend ten 63/, ure Brussel verlaten met een extra trein om te Ostende ten 9.10 ure scheep te gaan naar Dover en van daar onmiddellijk naar Londen te vertrekken. f I f X ÏM l' V Wil i U's 'd h f V s'i Cl Novelle van E. Falk. 12. Elsje zag hij deze zoo onverwachte hesehuldiging neemd op. Met vragenden, half smartelijken blik staarde zij haren aanklager aan. Keerde ook deze zich tegen haar? 't Werd haar bang om 't hart. Zou zij dan geheel alleen en verlaten staan in de groote, wijde wereld? Deze gedachten bezwaarden haar nog, toen men zich 's middags aan de koffietafel schikte, die dezen dag, wegens de drukkende hitte, in de tninkamer gereedgezet was. Allen aan tafel waren stil en nadenkend. Alleen Kaatje, ■die voor die stilzwijgendheid geen reden wist, -deed, zooals zij gewoon was, en zocht de anderen uit hunne mijmeringen wakker te schudden. Toen dit niet gelukte, stond zij op en trippelde door de kamer, tot zij eensklaps, voor 't venster staande, onder een luid gelach uitriep: sllubert, Hubert, kijk eens gauw hier. Daar wandelt uwe aanstaande. Hedwig WiUemsen heet ze't is een wees. Niet vlug, maar werkzaam is zo, niet rijk, maar ontzettend deugdzaam. Was 't ongeveer zoo niet, Elsje?" Deze schrikte op en kleurde tot over de ooren, meer van verontwaardiging, dat zo beluisterd was, dan van schaamte. Op ongewoon pcherpen toon klonk dan ook het verwijt; »G;j zijt een echte luistervink en bovendien vreeselijk onbescheiden. »Hij moet toch weten,, wie. gij voor bom uitgekozen hebt, en haar eerst zien," was het onverschillig antwoord. »Of denkt gij dat men iemand alleen op uwe aanbeveling zal nemen?" Hubert stond reeds aan het venster en volgde de richting van den kleinen wijsvin ger, die hem op een lang, wel goed, maar eenigszins forsch gebouwd en zeer eenvoudig go- kleed meisje wees, dat in tamelijk stijve houding voorbijwandalde, nadat een vluchtige blik uit de groote, lichtbruine oogen haar overtuigd had, dat Elsje niet aan het raam stond. Met op getrokken lip en eene gemaakte buiging wendde Hubert zich tot Elsje, zeggende: »Zeer verplicht, nichtje, voor uwe belang stellende zorg voor mijne toekomst. Ik vrees alleen, dat ik het in den korten tijd van mijn verblijf alhier niet zoover zal brengen, ook met den besten wii niet, dat ik uw smaak zal kunnen deelen. Juist dit slag van vrouwen is het, dat mij van huis en over zee gejaagd heeft. Ons gezegend Texas is er vol vanstevige fanners- dochters met blozende wangen en ferme handen, die den ploeg even goed weten te drijven, als ze den potlepel hanteeren. Zij konden mij nooit be vallen, evenmin als de fijne, geestige, zenuw achtige schoonen uit New-York, Boston of San Fransisco, wier doorzichtige vingers, zoo blank als ivoor, enkel de pen weten te voeren of langs de toetsen van een of ander speeltuig le zweven. Neen, neen; wanneer ik mij eene vrouw ga. kiezen, dan hoop ik mij voor deze beide uitersten te wachten. Ik stel mij haar gehqel anders voor." »En hoe dan?" vroeg het neuswijze Kaatje en keek van onder de lange wimpers haren neef, die al sprekende ernstig was geworden, uit* vorschend aan. Bedaard antwoordde Hubert: sik eisch van haar niet, dat se mijne dienstmaagd, verdraag niet, dat ze mijne heerscheres, wil alleen, dat zij mijne vrouw zij, kleine vraagal" En zijn blik richtte zich vaa haar op de oudere zuster, zoo vast en zoo ernstig, dat deze, die onwillekeurig de oogen naar hem had opgeslagen, ze snel weer neersloeg. Toch had ze dien blik gevoeld. Eene lichte siddering voer haar door de leden en drong haar het bloed naar 't hart. Snel stond zij op en ging de kamer uit, terwijl Kaatje het gesprek met Hubert voortzette en hem vertelde dat zij, ale zij eens mocht trouwen, de baas wilde wezen en niet bang voor het zwarfe gezicht van haar man zou zijn. Wordt vervolgd.) i-"t l ■ft, L i S

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1889 | | pagina 1