IN
m
N
rzien.
313,
sbodett
V. 1890.
Donderdag 20 Maart.
N°. 7461.
aagd
ELLEN,
en.
ENTJE.
n
Feuilleton.
De weduwe Neumann.
i r-en-v eert g ste Jaargang.
Versch nt dageiïfks, uitgezonderd Dinsdag.
iuitenlandsche Berichten.
N
i,
ODÉ.
UITGEVER: J.
bevelen.
tO.
BW t
«rhouden fliDfc
jaren eea
iltgcoefead
'sen stand,
uitzicht,
i der Sc hie-
|aar.
Huls aan het
Courant,
n magazijn
GÖIIRfi' I.
Abonnementsprijsper kwartaal
Itawo per post, door het geheele Rijk
Afzonderlijke nommers
1.85.
- 2.50,
- 0.10.
IDBdAii: HARKT,
lil,
Advertentieprijs: ran 1—10 gewone regels raat
inbegrip van eene Courant1.10
Iedere gewone regel meer-0.10,
Driemaal, geplaatst wordt tegen tweemaal berekend.
raten vol
te., vertrou-
en te dezer
DÜITSCIIIiAND.
Het keizerlgk besluit, waarbü aan vorst
Yon Bismarck, overeenkomstig zyn verzoek,
ais rijkskanselier en minister-president ont
slag wordt verleend, wordt elk oogenblik
verwacht.
Graaf Herbert von Bismarck zal in zyn
ambt gehandhaafd worden.
Onder de gisteren verschenen tnorgenbladen,
die over Bismarck's aftreding spreken, zyn
«r slechts enkele, die nog twyfeien of de
keizer werkelijk de aanvraag oia ontslag defi
nitief zou hebben aangenomen.
De Yomsche Zeitung zegt: iHetDuitscha
volk zal nooit de historische beteekenis van
Bismarck geringschatten. Zijne aftreding zal
wel in alle geval eeD gewichtigen invloed op
alls openbare toestanden uitoefenen; .doch
wy kunnen er ons mede troosten, dat het
Duilsche volk de kracht bezit om die wisse
ling te ODclergaan^zondór er dooc to wordso
geschokt. Bismarck heeft eens gezegd
l vlaten wij Duitschland slechts in den zadel
natten, ryden zal het wel reeds kunnen"
Tbans is het oogenblik gekomen om dat ge
zegde te bevestigen, en de DuitscUe natie zal
die proef weten te doorstaan".
Het Berliner Tageblatt zegt»De openbare
meening was op die gebeurtenis reeds lang
voorbereid en is daaronder kalm".
De Bórsen Kurrier redeneert als volgt: »De
keizer heeft reeds eene nieuwe combinatie
ter vervanging van Bismarck gereed. Het
departement van buitenlandsche zaken zal
worden afgescheiden uit het ressort van den
rijkskanselier, teiwyl aan bet hoofd der ryks-
kausetary een generaal mi ,'chien de vroe
gere ch'f der admiraliteit Cfc.privi zal
worden geplaatst. Twee voorname ryksdepar-
tementen zullen worden opgedragen, het eene
aan Miquel (nationaal-libeiaal). het andere
aan baron Hueoe (centrumparty) Ook graaf
Herbert von Bismarck heeft ontslag willen
nemen, hetwelk echter door den keizer niet
is aangenomen, Bismarcks aftreding zal in
de haiten der Duitschers een schok verwekken,
maar niet voor Duitschland zelf. Daarin ligt
de roem van en de eervolle nagedachtenis
aan Bismarck's werkzaam zyn".
De National Zeitung meent insgelijks, dat
de zekerheid en vauheid des rijks zich hierin
uitdrukt: dat de keizer en de natie, reeds
tydens het leven van Bismarck, de taak
kunnen aanvaarden om zonder Bismarck de
vraagstukken op te lossen, waarmede ieder
volk steeds opnieuw heeft te doen, terwijl er
voor de Duitscha natie nog eeoe voldoening
ligt in het feit, dat zy den nog ievenden
Bismarck als grondlegger des Dnitschen ryka
hare dankbaarheid kan betoonen.
Het Deutsche! Tageblatt zegt: nOfschoon
ook de keizer de meest mogelijke waarborgen
aanbiedt, dal het Duitscha vaderland na
Bismarck's aftreding in denzelfden geest als
tot nog toe zal worden bestuurd, zoo laten
zich toch niet bet gevoel en de indruk uit-
wisschnn, dat den eersten en grootsten staats
man van Duitschland en van de geheele wereld
een Onrecht is aangedaan, zoo onverdiend
als maar denkbaar is".
Tot zoover wat de stemmen der Berlyneche
pers tot op dit oogenblik belieft.
Verscheidene bladen maakten zich tot tol
ken van da meaning dat de Pruisische minis
ters naar aanleiding van Bismarck's aftreden
mede hunne ambten ter beschikking van den
keizer zullen stellen. De National Zeitung ver
neemt echter dat dit nog met geschied, en
ok, volgens da verzekering van welingelichte
personal), niet te verwachten is.
De National Zeitung zegt dat de dankbaar
heid der Duitsche natie jegens den wederop-
Lauwer van Duitscbland's eenheid zich op dit
beslissende oogenblik het best zal uiten in
den algemeeneo wensch, dat Bismarck nog
langen tyd van Duitscbland's bloeien en ge
dijen getuige mogen zyn, al wordt dan ook
zyn werk door andere mannen voortgezet.
De Bost boopt dat Bismarck voor den dienst
des rykg nog bewaard moge blijven.
lo.de Maandag door dearbeids-conferentie
gekozen commissiën komen voor Luxemburg
in de eerste en in de tweede commissie Bras-
seur; voor Nederland in de eerste commissie
Rn'yder van Wissekerke en Struve, in de
tweede Van der Hoeven en Struve en in de
derde Van der Hoeven en Snyder van Wis
sekerke,
In het Huis der afgevaardigden maakte
jet verzoek om ontslag van Von Bismarck
fiet algetneene onderwerp der gesprekken uit;
in de overvolle nevenzalen zag men overal
levendige groepen; verscheidene geruchten
deden de ronde, en zoo werd er ook her
haaldelijk verteld, dat het gezameolyk ministe
rie eveneens ontslag had ingediend, hetgeen
echter niet aangenomen was geworden. Tot
nu toe is echter niets zekers hiervan bekend.
Gisteren, tydeus de middagpauze der con
ferentie, verscheen de rijkskanselier met graaf
Herbert en bracht een uur ongeveer in den
kring der gedelegeerden door.
's Namiddags om vyf uur was er receptie
en om zeven uur gala-diner voor de gedele
geerden in het paleis. Rechts van den keizer
zaten Jules Simon en de Deen Tietgen, tegen
over hem Moltke en links Boiticher, Ook
Herbert Bismarck was onder de aanwezigen.
De keizer en de keizerin onderhielden zich
met vele afgevaardigden. De keizer legde de
grootste minzaamheid aan den dag, en toonde
zich zeer verheugd over de als gunstig be
schouwde vooruitzichten dor conferentie. H(]
bleef tot halttien.
Heden beginnen de zittingen der afdeelin*
gen. Morgen wordt er vergaderd by Berlepsch,
De minister van eeredisnst heeft geant
woord op het stuk, ingediend door dan kapit
tel-vicaris Kampf, waarin de oud-katholieken
worden beschuldigd van verwerping der on-
feilbaarheidsleer en ODtkenniog van dogma's
van het Florentynsche concilie, betreffende da
eer en liet jurisdictie-primaat van den paus,
De minister verklaart, dat de oud-katholieken
de leer van het Vaticaansch concilie en an
dere leerstukken der kerk hebben verworpen,
en dat de Beiersche regeering, ofschoon op
het leerstuk van het Vaticaansch concilie niet
formeel het placet verleend hebbende, het
toch zydelings door handelingen en besluiten
heeft erkend.'" Aaa de oud-kath-iiioAt» <-»er-
eeniging is mitsdien medegedeeld, dat de oud-
katholieken in het bisdom van Muocheo niet
meer als leden der katholieke kerk worden
beschouwd.
PBUERUt,
Sedert den val vau Thiers, den 24n Mei 1873)
zyn er in Frankrijk 24 ministeries geweest:
negen onder maarschalk Mac Muhon, twaalf
onder Gié«y en drie onder het presidentschap
van Gamot. Sedert 1871 zyn er 19 ministert
van oorlog geweest, dus éen per jaar. Het
ministerie, dat sedert 1873 het langst heeft
geleefd, is het tweede ministerie-Feiry, van
21 Febr. 1883 tot 6 April 1885; het ministeria,'
dat het kortst geleefd heeft, is dat van Roche-
bonëtnameljjk van 23 Nov. tot 13 Dec«
1877. De Fr-ycinet is minister-president ge-
Novelle van C. FISCHER—Saltstein.
ER
14.
En broeder en zuster leefden ook verder bijna
alleen voor hun pleegkind. Het groeide allervoor-
dedigst op en werd in den waren zin des woords
da vreugd van hun ouderdom.
Een zestiental jaren waren weder verloopen.
Het kind was jongeling, was man geworden,
maar had zich steeds in alle omstandigheden de
liefde en zorg zijner pleegouders waardig betoond.
Aan het kantoor en op de fabriek was Edmund
de meest vertrouwde en de meest geziene persoon.
De fabrikant en zijne zuster hunne haren
Waren met de jaren sneeuwwit geworden be
schouwden dan ook hun pleegzoon als den steun
van hun ouden dag en zagen dien tijd gerust
en tevreden te gemoet. De gedachten, dat hij na
zijnen dood zou worden vervangen door eenea
man, die de kracht en de geoefendheid bezat, de
fabriek niet alleen in stand te hooden, maar ook
geheel volgens de eischen des tijds in te richten,
was bij den fabrikant aanleiding tot die ge
rustheid.
't Was op voorstel van burgemeester Formann,
dat besloten werd den pleegzoon ter voleinding
zijner practische vorming nog eenigen tijd in eene
groote fabriek te Berlijn werkzaam te doen zijn.
sik ken bier meer dan eene gelegenheid,"
schreef de heer Formann, »woar alles volgens de
eischen van dezen tijd is ingerichtdoch laat uw
zoon naar hier overkomen en zelf de keus doen. Hij
kent zijne behoeften en den aard der inrichting
heter dan wij. Een goed gemeubileerde kamer
staat tot zijn dienst. Laat mij, als hij hier komt,
de zaken maar eens met hem bespreken.
De vriend bezat genoegzaam het vertrouwen
van den hear Neumann otn hem dien raad te
doen opvolgen. Hij reisde mat Edmund naar
Berlijn en keerde alleen terug.
Toen Edmund nu op eigen beenen stond, als
vrij man op eigen kamer leefde, gevoelde hij zich
recht op zijn gemak. Hij werd geheel beheersebt
door het verlangen, zich in de woelige menschen-
werald te storten, waarop hij dagelijks nederzag,
en zich met dan stroom mede te laten voeren,v
waarheen ook en onverschillig hoe ver.
Het was het verlangen, het heimwee van den
jongeling, die, aan de knellende banden der ouder
lijke verpleging en leiding ontgroeid, de kracht
in zich gevoelt, de vleugelen uit te slaan en ge
heel op eigen wieken te drijven. Wel hem, zoo
het geon Icarus-vleugelen zijn, waarop hij ver
trouwt, en hij niet wil pogen, zooals deze, de zon
in het aangezicht te vliegen.
Den eersten dag van zijn verblijf in Berlijn kon
Edmund niet tot rust komen. Zelfs den slaap kon
hij niet vatten. Allerlei geluiden, die in de groote
middelpunten van verkeer den ganschen nacht
worden gehoord, deden hem telkens uit een korte
sluimering wakker schrikken. En dan ging hij
weer peinzen en zich phantasie-beelden scheppen
van eene schitterende toekomst en met lust en
jeugdige onbevangenheid die beelden omkleeden
met allerlei illusiën, de eene al schoener dan de
andere.
Eerst tegen den morgen, toen reeds de straat
vegers waren aangevangen het asphaltplaveisel
van de Markgraven-straat te reinigen, sliep hij
in, tot acht uur toe. Toen stond hij verkwikt op»
kleedde zich en gebikte zijne boeken.
Onder deze bezigheid werd hij verrast door de
huisvrouw, die zich voor den nieuwen huurder
had opgeschikt met gegarneerd voorschoot en
sneeuwwitte muts.
Goeden morgen, mijnheer Neumann," riep zij
hem vriendelijk aan de deur te gemoet, waar
zij staan bleef." Hoe hebt gij den eersten nacht
te Berlijn gerust?"
Edmund beantwoordde den groet en zeide goed
geslapen te hebben.
»Ik vreesde, dat de drukte bierbuiten u zou
hinderen. Men moet zich daar eerst aan gewen
nen, dat heb ik zelf indertijd ook ondervondem
Is mijnheer uw papa gisteravond nog naar
Haagdenburg teruggekeerd
Zeker, antwoordde Edmund, jmnar heden
voormiddag verwacht ik bezoek van eene dame,
die mijne kamer eens wil zien en ook kennis
maken met u, juffrouw ileiser."
{Wordt, vervolgd)i
