Kamer
li ij er om, in weerwil ran zijn pijnen, en da
kundige Beier bleef zijn geneeskundige raadsman
tot op den huidigen dag. Dr. Schweninger is,
naar men zegt, de eenige man, die invloed op
Bismarck heeft.
De Franscbe schrijver August*Yacquerie Heeft
een dramatisch gedicht «Futura" voltooid, dat
een soort van vervolg op het twrede deel van
Goethe's «Faust" moet zijn. De heldin, «Futura,"
ie een dochter van Faust en Helena. Yacquerie
heeft twintig jaren aan dit gedicht gewerkt.
Te Neubrandenburg, de geboorteplaats
•van Fritz Reuter, wordt een gedenkteekca
voor dien schrijver opgericht.
Een eigenaardige tentoonstelling zal eerstdaags
te St.-Petersburg gehouden worden, namelijk
een tentoonstelling van speelgoed uit allerlei
lauden en tijden. Er moeten daar Aziatische
Stukken speelgoed zijn, welke ais wonderen van
kunst en smaak geroemd worden.
Coblentz, eene der sterkste vestingen in de
Rijnprovincie, wordt weldra ontmanteld. Do
regeering der stad koopt de vestingwerken aan,
om ze daarna te slechten.
Te Acciano (Italië) is een man overleden, Ca-
eoni, bijgenaamd vil Gigante d' Acciano" (de reus
van Acciano). Hij verdiende dezen naam ten
volle, want hij had een lengte van 2.25 M,
Jarenlang was hij een groote aantrekkelijkheid
op de kermissen. Zijn geraamte zal geplaatst
worden in het anatomisch museum te Rome,
De Deutsche Medizinal Zetlung vei haalt het
volgende staaltje van da macht der verbeelding.
Onlangs werd dr. S. bij een heer geroepen, die
zijne vaibche tanden had ingeblikt en up het punt
was van te stikken. Hij voud den man doods
benauwd, mat een vuurrood gezicht en uitpui
lende oogen. Zijn pols was gejaagd en zijne
ademhaling zeer moeilijk. De patiënt werd steeds
benauwder, en eindelijk, toer, andere middelen
vruchteloos bleken, ging de doctor op aandringen
van den lijder over tot eene operatieoesopha-
golomie (opening van den slokdarm). Er werd
achter niets in den slokdarm gevonden.
Toen de patiënt, die gedurende de kunst
bewerking met chloroform bedwelmd was geweest,
dit vernam, kreeg hij plotseling hevige pijnen
in de maag, welke steeds toenamende tanden
waren stellig in zijn maag gekomen.
Voor men ze echter met heelkundige instru
menten daar ging zoeken, zocht men eerst nog
ergens anders en de tanden werden gevonden
onder de canapé.
Nu ging de maagpijn van den benauwden
heer spoedig vanzelf over en de wond van de
operatie genas in een week of drie.
Te Melbourne is zoo groot gebrek aan dienst
boden, dat de dames der stad een vergadering
belegd en een aanzienlijke som gelds bijeenge
bracht hebben om dienstmeisjes uit Engeland te
laten komen. Een dienstmeisje te Melbourne krijgt
meer salaris dan menig kantoorbediende of onder
wijzer in Eurepa.
Donderdag jl. is te Grenada, in den Ameri-
kaanschsn staat Mississippi, het doodvonnis vol
trokken op een blanke, wegens moord op een
neger gepleegd. Dit is het eerste geval van dien
aard. Tot hiertoe kregen blanke moordenaars van
negers steeds gratie in Amerika.
Het oppergerecbtsliof tan Wisconsin heeft be
slist, dat bet lezen van den bijbel op de scholen
inconstitutioneel is, op grond dat de daarin ver
vatte leeringen door de verschillende gezindten
verschillend worden opgevat. De bijbei, oordeelt
het hof, behoort alleen in de keik tehuis.
Een der laagste aardigheden is wel iemand,
die niet gewoon is drank te gebruiken, dronken
te maken, en die laagheid wordt misdaad als de
drank bovendien vergiftigd woi dt b. v. door tabaks-
asch.
Een 50 jarig werkman te Wasquehal, vader
van tien kinderen, is dezer dagen overleden aan
de gevolgen van zulk een «grap".
Zijne kameraden hadden hem teveel getiacteerd.
Kleuwe betrekkingen tuaschen Hon
garije en Sedtrlaad.
Een landgenoot, aan den Donau-oever ge
vestigd, schrijft aan het N. v. d. B.
Met belangstelling las ik uw artikel in Met
Nieuws van den Bag van den 4 5n Maart (2e
blad)Nieuwe betrekkingen tussehen Neder
land en Hongarije", en onmiddellijk deed het
mij goed, toen ik las dat het bestuur der Am-
sterdamsche Markthallen zijne relation tot in
Hongarije heeft uitgestrekt. Het is mijn op
rechte wensch, en ik twijfel er ook geenszins
aan, dat zijne moeite ruimschoots beloond zal
worden.
Doch toen ik het laatste van uw artikel las,
kon ik mij niet weerhouden de pen op te ne
men om een kleine beschrijving te geven, hoe
en in welke conditiën de landbouw in de Do-
nau-streken wordt uitgeoefend, en ik gevoel
m\j hiertoe te meer gedrongen, opdat ik ook
iets kan bijdragen, dat de Hollandsche jonge
lui uit den boerenstand zich niet onvoorwaar
delijk naar plaatsen begeven, welke hen zeer
waarschijnlijk niet zullen bevredigen en waar
zij zich later, door armoede gedrongen, tot een
hun onwaardige betrekking te vernederen
hebben.
Het klimaat in de laaggelegen kleilanden
vaa Hongarije en Rumenië is voor een deel
constant, doch met een grooten overgang.
De winter, die half December invalt, duurt
tot Maart en is meestal zeer streng. Voor
jaar kent men bijna niet, terwijl de herfst
overheerlijk kan genoemd worden. De zomer
is heet; dan stijgt de thermometer in de
schaduw steeds tot 90° a 95° Fahrenheit,
en dan behoort het tot de zeldzaamheden,
dat zich een wolkje aan den hemel vertoont,
dat een milden regen komt brengen.
Regel in de Donau-landen is, dat er tus
sehen 1 April en 15 September, eenige wolk
breuken uitgezonderd, bijna geen regen valt.
Hoe ver het oog ook staart, men vindt
in de banaat van Hongarije niets dan vlak
veld, en geen boompje verhindert u om van
alle zijden den horizont te doen zien. Heeft
eenmaal de langdurige droogte een veront
rustend karakter voor den landbouwer aan
genomen, dan trekken priesters en popen
in processie het land rond om den regen af
te ameeken, maar gewoonlijk blijft moeder
natuur onverbiddelijk en het arme vee, aan
veel ellende gewoon, moet zich weer tevreden
stellen met het oude ma'isstroo.
Zelf bewoon ik sedert vier jaren de lagere
Donau-landenen ik kan er van meepraten
dat onze koedie wij aangeschaft hadden om
voldoende melk te hebben voor ons gezinniet
meer met den herder naar de uitgedroogde
velden kon gaan, wilden wij nog eenige drup
pels melk van haar hebbenterwijl wij de
twee liters, die ze dan hoogstens geeft, nog
met haar kalf moesten deelen.
Het zij hier opgemerkt dat de Hongaarsche
of Wallachische koe zoo verstandig isdat
ze hare melk niet laat schieten voordat het
kalf op de natuurlijke wijze zijn aandeel heeft
gehad.
Voor den veehouder is dit kalf ook dikwijls
zeer onmisbaar: het is voor de koehetaan-
trekkingspunt, om, wanneer zij bij dag met
den herder op de meer afgelegen velden uit
grazen is geweest, des avonds weer naar haar
eigen stal terug te komen, of liever gezegd
naar het afgesloten park dat door de boer
derij, bergplaatsen, schuren enz., tezamen
in een carré gebouwd gevormd wordt. Op
deze binnenplaats brengt al het vee en het
pluimgedierte den nacht door, goed bewaakt
door een legio herdershonden. Houdt de boer
zijne levende have des nachts niet in een,
goed bewaakte afgesloten ruimte, dan loopt
hij groote kans dat hem 'i yachts eenige
stuks ontstolen worden door voorbijtrekkende
Zigeuners of Wallachen,
De boer in de Orient legt zich hoofdzake
lijk toe op het aanfokken van trekvee, zijne
ossen bebouwen zijn land, endeboerverric'
hiermede allen noodzakelijken veldarbeid/
Eene Hongaarsche boerderij is minstag
groot 2000 joch of ruim 000 hectaren. Da
eigenaar, en dit is voor een groot gedeetu
de staat zelf of een edelman in eene der
groote steden, verhuurt zijn grond of geeft
dien in halfbouw.
De pachters belijden voor het meerendeei
den Israëlietische godsdienst. Zij leggen zich
in hoofdzaak toe op roofbouw, en het laad,
dat niet drooggehouden wordt, nog minder
geïrrigeerd, is grootendeels vervuild. Zij beste
den ook bijna niets om hun land rein te houden.
De hoofdoorzaak hiervan ligt voor de hand:
de contanten ontbreken hun, en zijn zij in d#
gelegenheid om zich geld te verschaffen, dan
behoort het niet tot de zeldzaamheden dat
zij 20% 's jaars moeten betalen.
Doordien het land laat in het voorjaar vrjj
van water komt, kunnen ook in de lags
landen, die het vruchtbaarst zijn, slecht»
zomergewassen verbouwd worden, en daartoe
leent zich de maïs liet beste.
Resumeerende kom ik tot deze hoofdge
dachte: Wanneer zich een consortium van
Hollandsche kapitalisten vormt, die van het
Hongaarsche gouvernement een stuk gunstig
gelegen grond in erlpacht nemen of koopen,
wanneer zij over practisch en theoretisch
ontwikkelde mannen beschikken, diedenoo-
dige machines ontwerpen en daarstellen, ora
den grond in den winter van het overtollige
water te bevrijdeu, en die in den zomer het
land voldoende kunnen irrigeeren, nadat het
van slooten en greppels is voorzien, dan houd
ik mij overtuigd dat hunne moeite rijkelijk
zal beloond worden en hun geld ruimschoot»
rente zal opleveren.
Gaat echter een boerenzoon met een be
trekkelijk klein kapitaal zijn geluk in deze
streken beproeven, dan ben ik nog meer
overtuigd, dat hij zijn fortuin in een betrek
kelijk zeer korten tijd zal zien verdwijnen.
Zonder gold en met de protectie van heeren
magnaten en boyaren is het te wagen, doelt
wil zich een Hollandsche boer met hen ia
verbinding stelten, dat bij dan zorge dat hjj
zijne conditiën goed beschreven hebbe, om
later niet de dupe van zijne goede trouw te
worden.
Maar geld is in deze landen het wiel, waar
alles om draait, en voor geld kan men daar
alles koopen
Ontvang, Mijnheer de Redacteur, de ver
zekering mijner hoogachting,
L.
Donau-oever, 18 Maart 1890.
volgent
jnwotie
over
In he
leend te
a. s t i
bnve
tot i
huizi
2 loi
ver
bene
1 ka
2 loi
opb
b ij t
Ingevi
vergunn
door
a. tot
4 distill
vischdroi
voor pa
beandere
kopergiei
b. tot
(waai ont
kanisenü
Door
werden
6,
c.
d.
Op 3
branderij
derijen
fabriek.
Er we
ad 50 pi
Enkele
nieuwe s
zaarohedi
meer dai
De m
met vooi
dingen vs
het buitt
De li
uit, ook
gevoelen.
De w
hadden
bruik va
toenemer
stoomvor
Da s
de Dubi
gram log
kilogram
«De W
kilogr. m
zDeDi
kilogr. m
«Zie
6.896.351
maïs.
De sti
Melchars
De ba
vredigend
spoelingp
De vrai
kaarse
zoodat n
Op 31
weikiiede
vrouweiijl
De ru
fabrie
De fa
leverden
D« k u
bevredigei
worden g
De b i
voordeelig
in vooraf|
meerdere
uitgaven
ongunstig
kolen- eit
Demti
'niet ongui
De s n
vredigend.
«toen ik mijn echtgenoot de oogen sloot, heb ik
hem beloofd alles te beproeven om mij met u te
verzoenen. Tot nu toe is mij dit niet gelukt. Zou
nu misschien het oogenblik gekomen zijn, dat gij
de hand niet meer terugwijst van haar, die uwen
zoon zoo innig, zoo trouw bemind heeft?"
Neumann kon niet spreken, maar drukte kramp
achtig de hand, die zij in de zijne legde.
Juffrouw Neumann sloeg den arm om hem heen.
Nu vond hij woorden.
«Ja, mijne dochter, het uur der verzoening is
gekomen, wel iaat, maar toch niet te iaat. Ai
het veriedene is vergeten. Kunt gij mij mijne
hardheid vergeven Ik heb gedwaald, maar wil
alles weer goedmaken. Waar is mijn kleinzoon?"
Nu kon de weduwe zich niet meer bedwingen.
Met uitgestrekte airaen snelde zij op Edmund
tie en drukte hem aan de borst.
«Mijnheer Formann, vergeef mij I" riep zij.
«Het moederhart spreekt te sterk. Laat nu ieder
bet wetenhier is Edmund mijn zoon 1"
«Edmund uw zoon stamelde de fabrikant,
buiten zich zeiven van verbazing en blijde ver
rassing.
En nu was het de beurt van den heer Formann
om in eene vei klaring te treden en oplossing te
jgeven van wat allen nog zoo vreemd, zoo raadsel
achtig voorkwam.
«Ik begrijp, wat er in u omgaat, oude vriend,
en wit u antwoord geven op al uwe vragen. De
inleiding hebben wij heden reeds behandeld. Gij
hebt mij straks herinnerd aan het oogenbiik, dat
ik bij u binnentrad om na den dood uws zoons
eene verzoening to bewerken tussehen zijne we
duwe en u. Ik streelde mij met de hoop, dat gij u
nog over haar en haar kind zotidt ontfermen
en bracht het jongetje alvast mede. Ik ging, voor
u het kind aan te bieden, zelf eerst hoogte nemen
van uwe gevoelens, en toen bleek alias, hoe ijdel
mijne hoop was geweest. Gij waart en bleelt de
oude, haatdragende, onbuigzame schoonvader, en
toen kwam de stoute gedachte bij mij op, uw
eigen kleinzoon ondereen andeien nuam aan uwe
zorg op te dragen."
«Formann, Formann I wat hebt gij mij een kos
telijke poets gespeeld. Hoe zal ik er u genoeg
voor danken?"
«Geen dank ik deed enkel wat een goed vriend
betaamt, deed u en te gelijk uw kleinzoon en zijne
moeder een goeden dienst. Gij hebt uw eigen
vleesch en bloed gekoesterd en kunt thans mot
dubbele volduening terugzien op uw werk. Doch
iaat ik u uw Edmund, in dubbelen zin, voor
stellen."
Deze had zich zachtkens losgemaakt uit de om
arming zijner moeder en trad nu op den overgeluk-
kigen grootvader toe. Hij zonk voor hem op de
knieën, als vroeg hij hem zijn zegen af. En wer
kelijk daalden de van aandoening bevende
handen van den grijsaard zegenend op het hoofd
van den teruggevonden kleinzoon.
Eerbiedig gingen Formann en do weduwe een
paar schreden terug.
Welnu, juffrouw Neumann I" fluisterde de
eerste, «heb ik mijn stuk niet goed gespeeld?"
«Gij zijt do edelste en de beste man op de we
reld 1" riep de weduwe met tranen in de oogen.
Toen Edmund was opgestaan, wendde hij zich
plotseling met bleek gelaat tot zijne moeder; sid
derend greep hij hare hand en fluisterde
«Dus is Helena mijne zuster, mama?" De moe
der verstond die angstige vraag; zij las in des
jongelings hait. Met bijna kinderlijke blijdschap
legde zij den mond aan zijn oor en zeide, luid ge
noeg, dat het ook door de anderen kon worden
gehoord
«Helena is mijn pleegkind, maar ik zul haar
met vreugde als dochter aannemen, als het u ge
lukt is bate genegenheid te winnen. Zij is het ten
volle waard, Edmund
De houding van het meisje, toen ook zij door
hare pleegmoeder in den kring getrokken werd,
bewees genoegzaam, dat deze eigenlijk de laatste
voorwaarde niet had behoeven te stellen. De ge
lukkige jongeling vond tegelijk eene moeder, een-
grootvader en eene bruid.
Wel mocht de brave Formann, dit zijn werk-
aansciiouwende, uitroepen
«Ik heb mijne taak volbracht I Moge hooger
zegen dit werk bekronen1!"
Hij zou nog het genoegen smaken zijn werk-
bekroond te zien.
Nadat eon jaar verloopen was, woonde de heer
Formann de biuiloft bij van Edmund en Helena,
Nadat ook juffrouw Neumann van Maagdenburg
in den familiekring was opgenomen en zelfs tus
sehen de beide dames Neumann na de verzoening
eene innige vriendschap was ontkiemd, ontbrak-
alleen nog de inzegening van den steeds nauwer
wordenden band tussehen de twee gelieven.
Op den feestdag kwam het jonge paar met eern
sierlijken krans en vlocht dien om het hoofd vat»
den grijzen burgemeester, hun beschermheer eit-
vriend,
Zoo werd de profetie vervuld van den trouwen-
dienaar van Formann, die almede deelnam aait
de feestvreugde.
Juffrouw Neumann verkocht later haren winket
en verhuisde naar Maagdenburg, om daar geheet1
met en voor hare kinderen te leven.
