Binneiiliindsclie Berichten.
S T A T K N -GEN E R A A L.
K o 1
o n i 8 n.
■weesop <leleerstellingen inde laatsteencyclie
ken gehoorzaamheid aan de bisschoppen,
gehechtheid aan den paus, goed toezien op
de aanvallen tegen de wet. 'L II. eindigde
niet zijn zegen uit te spreken over Oostenrijk,
den keizer, de keizerlijke familie, de Oosten-
rijksehe bisschoppen en priesters.
A M BRIK A.
Uit Bio de Janeiro wordt van den 17n
gemeld dat het godsdienst-onderwijs op de
staatsscholen bij besluit van de Yoorloopige
Begeering is afgeschaft.
BBAZItlE.
Voor het samenstellen der nieuwe consti
tutie zal de regeering met de daarvoor spe
ciaal in liet leven geroepen commissie cene
ontwerp-constitutie gereedmaken, die door
de dagbladen gedurende twee maanden zal
worden openbaargemaakt. Vervolgeus zal
een definitief ontwerp vastgesteld worden als
de verkiezingsperiode zal geopend zijn. AHo
candidate!! voor het congres zullen deswege
geraadpleegd worden, en indien liet regee-
rings-ontwerp door de meerderheid wordt
goedgekeurd, dan zal de constitutie worden
beschouwd als aangenomen te zijn. In het
tegenovergestelde geval zal het congres het
karakter verkrijgen van eene constitueerende
vergadering.
Wyziglng der Kiestabel.
Het ingekomen wetsvoorstel tot splitsing
der groote gemeenten in afzonderlijke kies
districten, en wel Groningen in 2, Utrecht
in 2, Amsterdam in 9, Rotterdam in 5, en
's-Gravenliago in 3, beoogt aan het stelsel
van enkelvoudige districten volledige toepas
sing te geven. Uc minister van bintienl.
zaken meent, dat dezelfde redenen welke voor
de indeeling van het geheele land in enkel
voudige kiesdistricten pleiten, ook in gelijke,
zoo niet in meerdere mate voor de indeeling
der groote stalen gelden, terwijl geen enkele
reden afdoende schijnt om aan de steden
een anderen invloed op de samenstelling van
de volksvertegenwoordiging te geven dan aan
de kiezers in de andere deelen des lands is
toegekend. Ter rechtvaardiging van zulk
eene uilzondering moet men zijne toevlucht
nemen tot argumenten die, hoeveel waarde
zij ook op zich zelf beschouwd mogen heb
ben, toch niet passen in het stelsel van
distrietsvordeeling. dat nu eenmaal in onze
staatsregeling is aangenomen en waarschijn
lijk iti langen tijd niet door een ander zal
worden vervangen.
De bedenking, dat het organisch verhand
der gemeenten zou worden verbroken, heeft
geen waarde in liet systeem van ons staats
recht, volgens hetwelk de ingezetenen recht
streeks individueel deelnemen aan de ver
kiezingen en niet door middel van organismen.
Dat de grenzen der kiesdistricten tfians
samenvallen met gemeentegrenzen, is eene
toevallige omstandigheid, te danken aan
redenen buiten het kiesstelsel gelegen. De
kiesdistricten vormen geen vereeniging van
gemeenten, maar zijn en blijven niets anders
dan geographischegroepeeringen van kiezers;
de organen der gemeenten hebben niet den
minsten invloed op den uitslag der verkiezin
gen de kiezers stemmen niet als ingezetenen
der gemeente, maar als ingezetenen des lands,
en hun ingezetenschap der gemeente heeft
met de combinatie der uitgebrachte stemmen
niets te maken.
Hot tegenwoordig wetsontwerp zal te ge-
moet komen aan het groote bezwaar tegen
de bestaande indeeling, dat de kiezers inde
vijf groote gemeenten zonder «enigen deug-
delijken grond in eene andere betrekking
tot de door hen gekozen afgevaardigden
worden gesteld dan de kiezers in de andere
districten des lands.
Dezelfde indeeling is thans voorgesteld als
door minister Heemskerk is opgenomen in
zijne nota van 9 Maart 1887; ze is gemaakt
in overleg met de burgemeesters, berust op
de bestaande indeeling dier gemeenten in
wijken en buurten, en schijnt de meest
prnetisehe. Alleen voor Rotterdam zijn eenige
wijzigingen aangebracht.
Verder zijn eenige wijzigingen in de kies
wet voorgedragen, verhand houdende met
de splitsing der meervoudige districten.
In art. 37 is nu bepaald dat de stembil
jetten ten minste 5 (in plaats van 8) dagen
voor den verkiezingsdag moeten rondgezonden
worden. Voorts dat het zegel op liet stem
briefje moet zijn afgestempeld en dat een zegel
voldoende is.
In art. 38 is nu o. a. bepaald dat de leden
van liet bureau van stemopneming en de ge
meente-ambtenaren, die liet bureau bijstaan,
bij dat bureau hun stembriefje inleveren.
In art. 41 is bepaald dat de inlevering
der stembriefjes te Amsterdam, Rotterdam,
's-Gruvenliagc, Utrecht en Groningen reeds
om acht uur 's ochtends aanvangt, in liet
belang der talrijke werklieden-kiezers in die
districten. Hij koninklijk besluit kan dat
aanvungsuur van acht ook in andere districten
worden toegelaten.
Volgens de jongste oflicieele gegevens zal
het aantal kiezers bedragen in Groningen
I 44,915, Groningen il 4*2,510; Utrecht I
41,381, Utrecht II 47,805; Amsterdam 1
44,lJ0-.), Amsterdam U 4.1,092, Amsterdam
UI 52,080, Amsterdam IV 39,152, Amster
dam V 47,722, Amsterdam VI en Nieuwer-
am.stel 42,853, Amsterdam VU 47,505,
Amsterdam VIII 51,215, Amsterdam IX
37.800; Rotterdam I met Kralingen en
Kapellead IJsel 4-7,805, RotterdamII43,893,
Rotterdam 111 43,909, Rotterdam IV 43,748,
Rotterdam V met Charlois 39,853; 's-Gra-
venhage I 49,390, 's-Gravenliage II 51,706,
's-Gravenliage III 48,342.
Voorgesteld wordt het in werking treden
der wet uit te stellen tot de periodieke ver
kiezingen in 1891, tenzij onverhoopt vóór
dien tijd de Tweede Kamer moelit worden
ontlmnden, in welk geval hij koninklijk be
sluit de wet vroeger in werking kan worden
gesteld.
Ter voorkoming van moeilijkheden is be
paald dat vacatures van leden, die in Sep
tember 1891 zullen aftreden, niet meer
zullen worden vervuld, indien die vacatures
na den 2On April 1891 ontstaan.
SCHIEDAM, 1!) April 1890.
Het Zoo. »Er is in dit eenvoudigste van
alle llollandsehe paleizen iets dat onmisken
baar aan Britsche comfort herinnert, en als
gij de lange beukenlaan afloopt, die van het
onder booinen schuilende dorp er heenleidt,
kunt ge u haast verbeelden in Buckingham
shire te zijn."
Aldus een schrijver in het Engelsche week
blad 2he Worlddie onlangs een bezoek
bracht, aan «het schilderachtige Apeldoorn
met zijn lachende huizen, groene bosschen,
nette tuinen en vruchtbare boomgaarden",
en toen ook het Loo bezocht, dat hij liet
bekoorlijkste plekje tusschen Utrecht en Zutfen
noemt. Sinds stadhouder Willem III daar zijn
jaehtverblijf bouwde, is er weinig veranderd.
Ofschoon de witte gevel en groene zonne
blinden nieuw gewit en geschilderd zijn, bezit
het paleis een oud, eerwaardig voorkomen.
Een breeile stoep leidt naar een ruime vesti
bule, die, naar het schijnt, te gelijker tijd voor
salon, boekerij, museum en biljartzaal dienst
doen. Groote albums, meest met platen uit
vreemde landen, kaarten e. d. liggen op de
tafels er staan ouder we. tsche rustbanken en
stoelen, kachels verspreiden liet grootste ge
deelte van het jaar een aangename, gelijk
matige warmte, en aan de muren hangen
talrijke merkwaardigheden uit de Oost, door
Houtman, Lematre, Uurtog,Citron, VauCampe
en Uerkel van hunne ontdekkingsreizen mede
gebracht. Koning Willem lil is even ervaren
in de geschiedenis hunner reizen als in de
muziek. Geen der nieuwste werken, die op
deze kunst betrekking hebben, is hem onbe
kend.
«Langs een zacht-verlichte dubbele trap
bereikt men een soort van opperzaal, waar
van de wanden mot kostbare Vlaninsche
gobelins uit de iüe eeuw zijn behangen, 1>
receptiezaal van ilea Koning is vol van de
fraaiste lunst werkenGroepen in brons op
marnieren voetstukken, liouecjuerau'.s mees
terstuk, «Suzanne het bad verlatende", trekt
liet meest uwe aandacht. De Koning is een
vurig bewonderaar van dezen meester en wil
geen afkeurende critiek hooren. In deze zaal
hebben muziekuitvoeringen plaats. Hier ga.
schiedde ook de verzoening der koningen van
Nederland en België in '1830.
'sKonings studeerkamer, rechts van de
middengang, is van boven tot beneden met
alle soorten van wapens behangen. Koning
Willem kent de plaats van elk jachtroer en
verheugt zich bijzonder in do volledigheid
dezer verzameling. Elke nieuwe verbetering
in wapens kent hijzijn kloeke houding,
frissche gelaatskleur, zijn wit haar maken
eea aangenamen indruk.
Een brandende kaars staat op de met
papieren bedekte schrijftafel en in een reeks
"portretten, voor 'sKonings inktkoker, ziet
men de beeltenissen van de Koningin, prinses
Wilhehnina, koningin Victoria van Engeland,
den koning der Belgen, den prins van Wales
en andere vorstelijke personen. Een vroulijk
vuur brandt in den open haardonder
's Konings stoel ligt een Perzisch tapijt en
elke plaats waar geen kanonnen of geweren
staan, wordt door eenige zeldzame schilderijen
en bronzen heelden ingenomen.
De buitenplaats is geheel in overeenstem
ming met het Engelsch karakter van liet ge
bouw ingericht; alleen terzijde van het paleis
is een llollandsehe tuin. Overal is buiten
gewoon frisch, groen gras, en er is niets dat
de Koning meer mist dan zijne dagelijksehe
uitstapjes te voet ofte paard naar vergelegen
deelen van zijn heerlijk landgoed."
Batavia, 22 Staart.
De vorige week is liet lid ia den raad van
Ned. India, de beer W. I'. Grooneveldt, van hier
vertrokken ter voldoening aan een besluit van
den gouverneur-generaal, waarbij de/.e krachtens
machtiging des Konings, hem opdraagt zicli naar
Franseh Indo China te begeven, «teneinde een
onderzoek in te Stillen naar de inrichting en de
werking van bet in Chochin-Cluna bestaand
stelsel van opiumregie, ook met betrekking tot
de bezwaren welke het ontmoet en tot de mate
waarin door sluikhandel aan dat sttd.-eUdbieuk
wordt gedaan, een en ander met het oog op da
vraag of voor Nedeilnndsch Iiuli8 do invoering
eener gouvernementsregio van liet opium aan
beveling verdient1'.
Blijkens een schrijven uit Atjrii aan de Jam
bode. heeft Ketapun-Dnea weer eens -ij» kleinen
oorlog gehad, liet had namelijk bericht gekregen
dat de vijand titans daavtog® zijn artillerie
wilde aanwenden. De generaal, hiervan verwittigd,
zond intijds ren compagnie itilaiuerie daarheen,
die zich in twee polntons opstelde - een achter
den spoordijk nabij Laijipenernet, teneinde zomvel
tegen otntrekking van dun vijand verzakeid te
zijn, alsook om het opbreken der spoorbaan
tusschen buide posten te beletten.
Omstreeks 10 /2 uur m den avond viel de
eeisto granaat van den vijand, terwijl do !5e
of laatste omstreeks 12 nut' den onzen werd toe
gezonden. Van die granaten zijn er slechts 8
gesprongen, alle op ongeveer 200 passen vóór
de benting. Door de gezamenlijke infanterie
werden in die weinige ure» ongeveer 2500 pa
tronen versi-huteu, terwijl het aantal verschoten
gianaatkartet.sen 32 bedroeg. Aan onze zijde werd
niemand gewond. Volgens ingekomen berichten
moet
bed ra
zij oo
leden
On
van f
die oi
en on
Da
maal
tings
Maart
dvrunf
700 i
nemer
hun i
Ketap
zij tol
l)r.
bet p
meent
rode
hare 1
Op
te Zetl
57 (1
Tali tb
plei-gd
geheel
Din
te Ho
terechi
broodl
18S9
Bij
heeft
eenige
hoorde
bekend
beid w
wat to
liet
sant. maar nu ontbreekt mij nog het leidende
motief
«Het zal zicli wel latrn vinden!" riep Salis
uit, terwijl hij zijn Pnux de sporen gaf en Styx
even voor een witte brugleuning schrikte.
«Dat is gemakkelijk gezegd 1" hernam Kind, zijn
paard een weinig inhoudende. «Voor eene buiten
sporige zaak, als dit thema is, vindt men niet zoo
gemakkelijk een motiel van de geheele handeling,
welke zich op zoo eigenaardig gebied beweegt."
spat brengt mij op een idee!" riep de jonge
baron vroolijk uit. «Laat ons eveneens een vreemd
gebied betreden. Wat zegt ge er van, Kind 7 Wij
zijn reeds zoo dikwijls naar Brunn gemden en
altijd langs denzelfden weg. Laat ons nu vandaag
ook eens den weg nemen door het Rothharten-
woud Daar vindt men rotsen, boleri. dennen
wouden, muildierwrgen, afgronden, in 't kort, het
is een rechte wildernis, juist geschikt, om er het
leidende motief van een heksemopera op te
doen
De oude Ferdinand ving deze woorden, ondanks
den behoorlijken afstand, dien hij van de beeren
was verwijderd, op, en werd dubbel ernstig. Hij
zette zijn niageren Bostntek in den draf en ver
oorloofde zich de onderdanige opmerking, dat do
weg door bel Rothlmrten-wouri met verlof een
veeweg was, maar geen menscbenweg, en dat
mijnbeer zaliger, zoolang bij op «Stadshof" had
doorgebracht en naar Biunn was gereden, nog
nooit den weg door het Rothharten-woud had ge
nomen. Onder meer andere vreemdigheden, be
vindt zich daar een verwenschte grot, gewoonlijk
de wolligrot genoemd, waar liet niet zuiver was
en die door geen menscb, zoo bij er niet toe ge
dwongen werd, zou worden betreden. Want
schrikkelijke avonturen
«Avonturen 1" jubelde Salis. «Zoo iets zoeken
v/B immers, zoo iets hebben we juist noodig voor
uw «Freischütz", is 't niet waar, Kind? Alleen
door liet Rothharten-woud gaan we naar Brunn
en wel door wegen en Raten, die onze paarden
zich zelf zullen zoeken
En zoo gebeurde het. Men reed het altijd
groene woud tegemoet cn verdween tusschen de
stammen der naaldboomen.
Ach, hoe schoon was bel daarlloo verheven
en stilEn de paarden namen den besten weg
on geen avontuur wilde zich opdoen, zooals men
den slaap nooit kan vatten, wanneer men hem
zoekt.
Steeds nader kwam men bij een rtiischonden
bergstroom, wiens eentonig geluid men in den
beginne ais zachte muziek had vernomen, cn
steeds liooger stapelden zich de rotsen langs den
kant van bet bergpad op en verhieven zich bij-
Wijlen ver tioven do hoofden der ruiters. Plotseling
kwam men voor een groot rotsblok, dwars over
het pad gewenteld, en zoodoende noodwendig het
eind van den weg vormende
Er bleef geen andere keuze over, dan terug te
Keeren.
Zoodra zij zich van die waarheid hadden over
tuigd, herinnerden ze zich iets, dat een fraai
gebaande weg wellicht had doen vergeten den
mondvoorraad, dien men bad meegebracht. Men
besloot dan ook, eer men een beter pad opzocht,
een flink ontbijt te gebruiken, evenals de dieren
des wouds, onder Gods vrijen hemel.
De paarden bond rnen aan boomstuminen,
waarna de ham en do flesschen uit de zadel*
tascli van Dostatek voor den dag werden ge-
hauld. Sales en Kind zetten zich in gemakkelijke
houding op bel zachte mos neder, terwijl de oude
bediende, ziili ten volle bewust van zijne waar
digheid, hun de spijzen en dranken voorzette.
Onder het spreken merkte men op, dat liet
gesproken woord menigmaal een zehlzamcn na
galm had. Men riep met luider stemme eenige
woorden, en een luidkünkende echo herbaalde ze.
Nu bief Salis oen vroolijk liedje aan, en ook dit
weei kaalste do echo maar zoo wonderlijk ver
anderd en verward bet scheen wel uf men
een andoio melodie hoorde, terwijl nog lang
nadat do laatste tonen waren weggestorven
lichte vrooiijke klanken door het woud zweelden;
evenzoo als men bij bet zeestrand bet geluid
van een zeilend schip verneemt, dat zich op verrea
afstand aan ons oog voordoet.
{Wordt vcruo!yd.)
