Zonsverduistering in den voormiddag van Dinsdag 17Jnnia.s. irieclitzaken. V 2ssche rij. Kerknieuws. in toe, dat in de ver* n aan de- terwijl hij I brengen e brengen oir aan de uiting der i tot een- jr heeren zijds stelt tand van n van da mden tot ekdesbe- voorstel enomcn etrookea' de aan brengt en goede- en echter sri om de- acht hij' iij nog de den han- ir gioote ;nook beursge- ient zich ten ver- de voor- De raio* ;ewonen intotten,- r lengte, tvormig buiten* irpooteiv oop eatv ;oed aan jntottoft- t in den- waarin- rin eelt voorbij* nborleJT dag lieiii i tgd.) Do eerste en eenige van de hier te lande zichtbare verduisteringen in dit jaar zal op boven- gfinoemden datum plaats hebbendaarom heb ik gemeend vooraf de aandacht op deze eclips te moeten vestigen en den loop van het ver schijnsel door bovenstaande schets aanschouwe lijk te maken. De beweging van de maan om de aarde heeft, van uit de aarde gezien, steeds plaats in cene ricbling van de rechter- naar de linkerhand ten 'gevolge daarvan zal de maan, wanneer zij in zoodanigen stand geplaatst is ten opzichte van de zon, dat een verduistering mogelijk is, den rechter- of westelijken rand der zon het eerst moeten raken. Dit is dan ook op bovenstaande schets het geval en het punt waar de verduiste ring begint ligt een weinig beneden het midden van de rechterzijde van den zonsrand. Het mid delpunt der maan bevindt zich dan bij de letter B op de eenigszins gebogen lijn, die den weg voorstelt langs welken de maan zich beweegt. Die gebogen lijn is in lieele en halve uren ver deeld en daardoor is het gemakkelijk na te gaan 'dat het begin der eclips zal plaats hebben te 8 uur 44 min. het midden ofhetoogenbiik der grootste verduistering te 9 uur 48 min. en het einde te 10 uur 59 min. Deze drie zijn de voornaamste tijdstippen en daarom opdeteckening aangewezen. Wil men voor eenig ander tijdstip het voorkomen van de eclips nagaan, dan make men een stokje doorschijnend papier zoo groot als de cirkel, die de maan voorstelt, en schuive het njiddelpunt langs do kromme lijn, tot dit overeenstemt met het tijdstip, dat men heeft gekozen. De grootte van de verduistering wordt uit gedrukt in tiende deelen van de middellijn der zon, en zal, zooals ook uit de schets te zien is, 4/10 deelen bedragen, gerekend van den onderrand der zonneschijf. In het noorden van ons land zal de verduiste ring 'mts geringer, in het zuiden wat grooter zijn. Naarmate men zuidelijker gaat, neemt het verduisterde gedeelte der zon toe. De verduiste ring zal echter nergens totaal zijn, omdat, zooals ook de teekening aanwijst, de maan, uit onze aarde gezien, bij deze eclips kleiner middellijn heeft dan de zon, en daarom z&S er op die plaatsen der aarde, waar men de middelpunten van zon en maan ziet samenvallen, altijd nog een lich tende ring van de zon, om de maan heen, zicht baar bbjven.In Perzië, in liet zuidelijk gedeelte van Klein-kzi'é, op Candia en in Tunis zai men de verduistering ringvoimig zien. Voor de wetenschap heeft de waarneming eener ringvormige verduistering veel minder waards dan eene totale, daar bij de laatste, In de schets is door een vergissing van den k graveur Vil in plaats van VUt gesteld. wegens het onderscheppen van al de zonnestralen door de maan, verschijnselen kunnen worden waargenomen, die voor de kennis van do natuur lijke gesteldheid der zon hoogst gewichtig zijn. Er gaat dan ook geen totale zonsverduistering voorbij, of tal van sterrekundigen begeven zich naar die oorden der aarde, waar de zon geheel verduisterd wordt. Op Nieuwjaarsdag van 1889 was eene totale zonsverduistering zichtbaar in het noordelijk deel van Californië. De sterre- kundigen van het beroemde Lick-Observatory op den Mount Hamilton nabij San-Francisco hebben zich met hunne instrumenten naar eenige plaatsen in Colusa County ongeveer 40 uren noordelijk van San-Francisco begeven. Zij werden vergezeld door een aantal amateur-photografen, die naar een door de astronomen van hetLick- Observatory vastgesteld pian, photographieën der verduistering vervaardigd hebben. Ofschoon zij op hun tocht midden in den winter door zware regens overvallen werden, lieten zij zich niet afschrikken, maar zetten hunne reis voort, tot zij omstreeks 3 dagen voor de verduistering hunne standplaatsen bereikten. Het weer gaf weinig hoop op succes, zóo weinig, dat zelfs in den Oudejaarsnacht van 1888 de hemel zwaar bewolkt was en zulk een dreigend aanzien bad, dat men den tocht reeds als geheel mislukt beschouwde. Dij het aan breken van den Nieuwjaarsdag (den dag der eclips) klaarde de lucht echter op en ofschoon tegen den middag, een half uur vóór het begin der eclips, een wolkenlaag in bet zuid-westen langzaam kwam opzetten, bleef de zon toch gedurende de verduistering vrij van wolken en hadden alie waarnemers de voldoeningdat hunne waarnemingen naar wensch gelukt waren. Een vrij dik boekdeel vullen de verslagen van de verschillende waarnemers dezer eclips en het enthusiasme over de welgeslaagde pogingen was zoo groot, dat kutten tijd na de eclips een genoot schap onder den naam van vthe Astronomical Society of the Pacific" werd opgericht, dat nu reeds een aantal leden, zoowel vakmannen als leeken, telt. Zesmaal in 'tjuur vergadert dit ge nootschap, 's winters te San Francisco en 's zomers in bet Lick-Observutoiy op den top van den Mount Hamilton, 1300 M. boven het oppervlak van den Grooten Oceaan. Moge de hemel ons op 17 Juni evenzoo be gunstigen als de Amerikanu op den Nieuw jaarsdag van 1889 N. M. KAM. Schiedam, 14 Juni 1890. Over de Bagblindheld of het Wacht- I geelcht. Dit gebrek in het zien,'waardoor zij, de daaraan lijden, bij dag zeer weinig, bij helderen zonne schijn geheel niet, mam- des avonds en des nachts beter en somtijds zelfs scherp zien, komt wol is waar zeldzaam voor, doch wordt in een minderen graad door een opmerkzamen gezichtkundige meermalen waargenomen zoo heb ik dikwijls in gelijke gevallen ontwaard, dat er menschen 2ijn die bij helderen dag niet in staat zijn om op een afstand van dertig tot veertig pas eenig voorwerp te onderscheidenmaar zoodra het schemerend of duister is, op het wijzerbord van een kerktoren kunnen zien hoe iaat het is. Dit gebrek kan ontstaan uit verschillende oor zaken, maar ook dikwijls door een al te groote vernauwing of samentrekking van den oogappel waardoor te weinig lichtstralen in het oog komen; het voorwerp wordt alsdan niet duidelijk genoeg op het netvlies afgebeeld hetwelk het duidelijk zien verhindert. Wanneer dit vlies door het sterke daglicht wordt geprikkeld volgt er onmiddellijk een vernauwing van den oogappel op, en zulk een oog kan zelfs een geringe hoe veelheid licht niet dan bezwaarlijk verdragen. Zoo kan men het zich zeer wei verbeelden dat een groot uitpuilend ooghetwelk door de oogleden niet genoegzaam gesloten wordtten einde hot te scherpe licht af te weren veel prikkeling moet verdragen, hetgeen in het zien onaangenaam is; veal malen is dit mij voorge komen, en het is mij ook mogen gelukken, om zulke oogen bij dag volkomen te doen zien door middel van gekleurde glazen. Door die glazen verwijdt zich de oogappel weder, en valt, er «neet licht in het oog. Door aan deze lijders om de drie maanden lichter gekleurde glazen te geven, kan men hen na verloop van eemgen tijd vol maakt doen zien want door het trapsgewijze afnemen van de donker gekleurde glazen kan men het oog gewennen, om bij zonnelicht zelfs den bill geheel te ontberen. M. VAN DER HOEK. gezichtkundige, Schiedam. Het treurige ongeluk dat in het laatst ven April te Hatert plaats greep, de plotselinge dood van een schooljongennadut hij des morgens door den onderwijzer tegen het huofd was gesla gen had ten gevolge dal Woensdag de hoofd onderwijzer J. F. v. d. P. terechtstond voor de arrondissements-rechtbank te Arnhem. Bekl. werd ten iaste gelegd mishandeling, die den dood ten gevolge heeft gehad. Bekl. zelf erkende dat hij op 24 April des ochtends in de school zijn leerling Jan Bakker een klap of misschien een paar klappen met de vlakke hand op de rechter zijde van het heofd had gegevenechter niet hard, zoodat ook de jongen niet had geschreid, zooais hij meende. De schoolkinderen beweerden echter dat hij wél geschreid had. Daarna had Jan Bakker zijn werk gemaakt en was na school tijd nog met twee vriendjes gaan spelen. Toen hij naar huis kwam, was het zijne pleegmoeder in 'toog gevallen, dat hij eenigszins gebogen en wankelend liep. Al spoedig daarop was hij in elkander gezakt en had, na in bed te zijn gelegd, den geest gegeven. Thuis komende had hij geroe pen dat zijn hoofd zeer deed en dat hij niet meer zien kon. Ook had hij geklaagd dat de meester hem had geslagen. Toen bekl. van het ongeluk hoorde, is hij dadelijk bij de pleegmoeder van den overledene gekomen en later op den dag, toen dr. Kolff een voorluopig onderzoek insteide, nog eenmaal. Bekl. bracht toen de lei en het schrift mede, waarop Jan Bakker nog na de klap had gewerkt. Uit do gerechtelijke schouwing door de deskundigen drs, Imnn Hocke en J. H. Heintjes, beide doctoren te Nijmegen, bleek dat er bloedstortingen hadden plaats gehad in de hersenkamers, die ontstaan konden zijn door een harden slag of stoot. Hoe de slag is toegebracht kon niet met zekerheid gezegd "worden. De des kundigen antwoordden bevestigend op de vraag of, indien de dood door den slag was veroor zaakt, de jongen dan. toch na den slag nog had kunnen werken, zooals ook geschied is. De dood moet uit den bloeddruk zijn gevolgd. Vier kinderen leggen, buiten eede.verklaringen af van hetgeen op den bewusten morgen op school voorviel. Jan Bakker kreeg veel klappen en had ook dien morgen weder slaag gehad. Oudere getuigen verklaren dat er op de school van bekl. veel geslagen werd, vooral als de kinderen dom waren. Een dezer, een 25-jarige boerendochter, had den meester wel zien slaan, zelfs schoppen, doch was zelf nu en dan slechts op haar wangen gestreeld. (Beki. noemde dit goedkeurende tikjes) Vijf en twintig getuigen a décharge, waarvan sommigen zich uitzichzelven hadden opgegeven, zouden daarna gehoord worden. Nadat zes dezer getuigen gehuurd waren, verklaarde de verdedi ging, dot zij van het hooren der ovengen afzag. Drie kinderenwaarvan een naast Bakker zat hebben na den schooltijd met den jongen geknik kerd, die, toen hij hoorde dat het bij twaalven was, hard naar huis liep. Volgens een hunner had Bakker dien morgen slechts éen klap gehad. Drie ouderen verklaren dat de meester slechts enkele malen klappen gaf. Zij zelf hadden nooit slaag gehad. Een hunner had zelfs liever slaag gehad dan de straffen, die hem opgelegd waren, en die hadden bestaan in het ageknield liggen onder een kastje" en »met de armen uitgestrekt boven op een bank staan". Het O. M. eischte veroordeeling tot 6 maan den gevangenisstraf, Wat een klein kind alzoo verdragen kan! Bij bevelschrift der rechtbank te Middelburg is naar de openbare terechtzitting dier rechtbank verwezen J. B., oud 29 jaar, zonder beroep, ge boren en wonende te Kloetinge, thans in hechtenis, beklaagd dat zij in de maanden Maart en April ■1890 te Kloetinge haar kind, Jannetje Bilo, oud ongeveer 6 maanden, opzettelijk en met voorbedachten rade, op verschillende tijdstippen, lieeft doen inslikken eens een grindsteen en vervolgens telkenmale een spijker, met het doel om het kind daardoor van het laven te berooven. De uitvoering van dit voornemen is echter alleen daardoor niet gelukt, dewiji de voorwerpen zich langs den natuurlijken weg uit het lichaam hebben verwijderd. VLAAIIDINGEN. Verscheidene schepen kwamen deze week binnenalie met goede vangsten, van 60 tot 120 tonnen zoutevisch en 3 tot 10 tonnen leng. In publieke afslag werd alles opgeruimd tot ilinke prijzen, als zoutevisch f31.50 a 32.75, leng f24 a 25, kibbelen f-14, kooien f 15.50, heilbot f30 a 32, keelen en lippen f45, schelvisch f 10.50, alles per ton. De laatste berichten omtrent de lmnngvisscherij luiden nog niet bijzonder gunstig. De Sehevoning- sche bomschuit Aria, van de reederes da wed. A. Korving, had sedert hare aankomst slechts 10 ton haring gevangen en de bomschuit Cornelia, van den reeder N. A. de Niet, niet meer dan een halve ton. Enkele schuiten lu-bben om het ruwe en gure weder in 't geheel nog niet geschoten. SCtlEVENINGEN. Als bewijs van de buiten gewoon hooge prijzen die voor de visch wordon besteed, kan dienen, dat gisterochtend aan het strand te Scheveningen voor 60 tongen, klein en groot door elkander, plus 4 schotel botjes werd betaald de soat van 1 54. Een dr-nkerblauwe levende kreeft werd voor f2 afgemijnd. KRALINGSCHE VEER. Gisterochtend wer den ter markt alhier aangevoerd 134 zalmen, die de kleine voor fl en de gvooie voor fl,50 per Vs kilo werden verkocht. Nog werden aange voerd 3 steuren. Ned. Herv. Kerk. Beroepen: te Eenigenbui-g de heer Remmo HazelhofT, cand. te Blijham ie Hei-en Boei kop ds. D. Niessen, te Aequoyte Schenner- horn de heer H. L. Maagli Kniphuizen, cand. die voor Egmomi heeft oedunkite Warns ds. H. C. Lambers, te Longerhouw - te Oos- tenvierum de heer T. Eppens, cand.te Gelselaar de heer Chr. Broekhuizen, cand. ie Neerbosch te Muiden ds. J. S. Stekhoven, te Oudega te lloogmade de heer 11. W. Eige- roan, te Loosdrechtte Woudsend ds. J. l'evos, te Sauwert. Aangenomen: naar Lienden door ds. G. Spijkerboer, te Krimpen a/d IJsel. Bedankt: voor Gameren door ds. K. W. Hulstijn, te Echteldvoor De Bilt duor ds. J. Vonk, te Oldebroekvoor Ruuveen door ds. Poort, te llarmelen. De heer T. G. Knottneruspred. te 's-Gra- venhage, heeft Woensdag zijne 25 jarige ambts bediening gevierd. Van verschillende zijden, ook van buiten deze stad, ontving de jubilaris blijken van hoogach ting, o. a. een gesclienk van de pleegzusters in het diaconestenhuis (van welke inrichting ds. Knottnerus bestuurslid is). Voorts van veie lief dadigheidsinstellingen en zendingsvereenigingen, arabtgenooten enz. Ds. Knottnerus is zeer geliefd om zijn arbeid in de wijken; een bloem versiering, die zijn huis gisteren in een lusthof veranderdelevert hier voor het beste bewijs. Woensdagavond maakte een deputatie van het Ned. herv. kerkbestuur hare opwachting bij den geachten leeraar. Nu onlangs het bekende proces te Voorthuizen ten nadeele der doleerenden is beslist, zal het kerkgebouw aldaar, dat tot nog toe in het gebruik der doleereitden was, Zondag a, s. voor het eeist weder voor den dienst der hervormde gemeente beschikbaar worden gesteld.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1890 | | pagina 7