1
J
1
A0. 1890.
Vrijdag 18 Juli.
N°. 7545.
KENNISGEVING.
F e u 11 e t o n.
Eene eerste liefde.
i r - e n - v© er tigöt© Jaargang.
Versch nt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag.
UITGEVER: J. ODÉ.
BtKEAÜ: IKAUK T, 15, 12 4.
Büitenlanflsclie Berichten.
CtUflWIT.
Abonnkjientsi'rus, cr kwartaal1.85.
2'ranco per postdoor het geheele Rijk- 12.50.
Afzonderlijke hommers- 0,10.
Advertentieprijs: van 110 gewone regels met
inbegrip van eene Courantf 1.10.
Iedere gewone regel meer - 0.10.
Driemaal geplaatst wordt tegen tweemaal berekend.
Inrlgtlngcn welke gevaar, schade of
hinder kunnen veroorzaken.
Burgemeester en Wethouders
van "Schiedam,
Gelet op Art. 8 der wet van den 2on Junij
4875 Staatsblad no. 95);
Geven kennis aan de ingezetenen, dat op
lieden vergunning is verleend aan:
•le. J, S. KLEKAMP en zijne regtver-
Jirijgendon tot oprlgtlng eener kuiper))
finu de JSToordvest alhier, wijk I), 172, kadas
ter sectie A, no. 768 en 1377en
2e. de firma KRANEN* Co. en hare
3'egtverkrijgenden tot uitbreiding harer
brander)) aan den Noordvesisingel alhier,
wijk B, no. 93/» kadaster sectie TI, no. 118.
Schiedam. 17 Julij 1890.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
P. J. VAN DIJK VAN MATENESSE.
V
De Secretaris,
S. A. VERNÉDE, L. S.
ENGELAND.
Het spoorweg-comité van het Iloogerhuis
verwierp gisteren de aanvrage om concessie
voor eone electrische onderaardsche spoor-
sveglijn midden door Londen.
Depêches uit de Kaapkolonie melden, dat
er een nieuw ministerie is gevormd. De dia
mant-koning Rhodes is benoemd tot minister
president.
Het nieuwe Kabinet zal eene gewijzigde
spoorwegpolitïek en de uitbreiding van lijnen
ïn 1891 voorstellen.
In tijdingen, door de Times uit Iquique
ontvangen, wordt het bericht dat de rust er
hersteld is, geloochend. Er zijn 7000 werk
stakers. Tusschen hen en de troepen had er
een gevecht plaats, waarbij 40 werkstakers
deels gedood, deels gewond zijn.
Be Engelsche gezant te Santiago had eene
bijeenkomst met de regeering van Chili be
treffende de bescherming van Engelsche on
derdanen in de salpeterwerken.
Een telegram aan de Times uit Buenos-
Ayres van Dinsdag meldt, dat de Senaat het
ontwerp tot uitgilte van hypothecaire biljetten
heelt goedgekeurd.
Een particulier telegram uit Kaapstad
meldt, dat de heer Cecil Rhodes, directeur
der Britsche Zuidafrikaansche maatschappij,
benoemd is tot eersten minister der Kaap
kolonie, ter vervanging van den heer Sprigg,
die als zoodanig is afgetreden.
Volgens de Londensche editie der iVeiu-
York Herald zou er eene samenspanning der
regeering der Vereenigde Staten bestaan, die
besloten zou zijn de onderhandelingen met
Engeland o\er de Behringzee-aangelegenheid
vooit te zetten, maar intusschen heimelijk
plannen voorbereidt om in den komenden
herfst alle Engelsche vaartuigen in de Behring-
zee plotseling in beslag te nemen en op te
brengen, Het doel van dit komplot zou zijn
de verontwaardiging van Engeland op te
wekken, daardoor invloed te kunnen uit
oefenen op de aanstaande presidents-verkie-
2.
Een doodelijke bleekheid bedekte onder 't lezen
'het gelaat van da schoone gravin. Wat te begin
nen Herman sterven en ikzv, noordena-
res zijn? Neen, nooit!Mijn echtgenoot bedriegen,
•dia zoo goed en trouw voor mij is Ook dat
Is onmogelijk. Maar sterven hij? Voor
eeuwig scheiden Onstuimig vliegt ze naar
buiten, naar het balkon, en blikt met betraande
oogen in de verte, of ze den vertrekkende nog
ontdekken kan. Daar gaat hij langzaam met
ioome schreden de laan door. Hoe terneergedrukt
is zijn anders zoo fiere houding. O, Herman,
indien ge wist, hoe dat viouwenhart voor u
klopt daar op 't balkon, ge zoudt er heen vlie
gen, haar in uw armen sluiten en uwe tranen
vermengen met de bare. om de hopelooze liefde,
die ge voor elkaar koestert.
Nog eonmnal wendt hij zich bij de kromming
van den y/eg om, nog eens slaat hij zijne blik-
zing en Harrison's herkiezing te weeg te
brengen.
Hetzelfde blad meldt uit Tanger, dat de
troepen van den keizer van Marokko onder
bevel van diens zoon eene verpletterende
nederlaag geleden hebben nabij Salee in een
gevecht met den machtigen stam der Zem-
nors. De opstandelingen overrompelden te
middernacht het slecht bewaakte kamp. Na
een korten strijd gingen de keizerlijke troepen
op de vlucht met achterlating van tenten,
wapenen en legertros. De Zenrnors maakten
alles buit en doodden eene menigte officieren
en manschappen, zoodat slechts een klein
gedeelte van het leger ontkwam. De kroon
prins redde zich door de vlucht en houdt
zich schuil, uit vrees voor den toorn zijns
vaders.
F B A N K R IJ K.
Bij gelegenheid van het nationale feest te
Parijs heeft Maandag, toen president Carnot
naar het Elysée terugreed, ongeveer zes uur
's avonds, iemand in de nabijheid een pistool
schot gelost.
Er was eerst sprake van een aanslag, maai*
later bleek, da: c<m half-krankzinnige slechts
met los kruit in de lucht geschoten had om
op deze meer en rr.eer gebruikelijke wijze de
aandacht op zich te vestigen.
Bij de Kamer is een Geel Boek ingediend
met stukken over de Cougo-quaestie.
Op den nationalen feestdag hebben de
Orleanisten te Bordeaux portretten van den
jongen hertog van Orleans doen ronddeelen.
De politie heeft de colporteurs doen arres
teeren.
De rechter van instructie Athalin is belast
met de vervolging van de zaak Martial Jacob,
den bedrijver van den Maandag gepleegden
aanslag op den president der republiek. Reed*
eenige dagen geleden had men aan het
presidentschap der republiek een gedruktert
brief ontvangen, waarin gemeld werd, dftt
den 14n Juli op den weg vari den president
een revolverschot zou worden gelost. Men had
geen acht geslagen op dien brief, die waar*
schijnlijk van Martial Jacob afkomstig is.
Volgens de Temps komt de vergoeding,
die Frankrijk bij de onderhandelingen met
Engeland vordert voor Engelands aanvaar
ding van het beschermheerschap over Zanzi
bar op het volgende neer. Vooreerst ver
langt Frankrijk, dat Engeland uitdrukkelijk
diens recht erkent om het exequatur aan <fë*
vreemde consuls op Madagascar te verleenen>
Voorts zou Engeland geen hinderpalen meer
opwerpen tegen Frankrijks volledige vrijheid
van handelen op den Niger, en ten derde
fiischt Frankrijk, dat het handelstractaat tUS*
schen Engeland en den bey van Tunis, ge*
sloten vóórdat het regentschap door Frankrijk
veroverd was, in 1896 ophoude, tegelijk mot
dat tusschen Italië en Tunis.
De Temps voegt er bij, dat de termijn
voor het Engelsch-Tunesische tractaat sedert
lang verstreken is, maar er is bepaald, dat
het na dien termijn rechtens van kracht
blijft, zoolang geen nieuw gesloten zal zijn.
Deze bijzonderheden van het blad heeton
afkomstig te zijn van zijn correspondent te
Londenmaar men houdt het er voor, dat
ze officieus medegedeeld zijn door de Fran'
sche regeering.
keu naar de woning, waar zijne eerste liefde
huist, op liet venster, waarachter wellicht een
vrouwenoog hem naziet. Wat is dat Staat ze
daar niet zelf? Is zij het niet, die hem wenkt?
Ja, zij is het zelf, en zou hij nn nog aarzelen?
Neen, op de vleugelen der liefde snelt hij terug
naar het voorwerp van zijn hartstocht. Niets
houdt hem meer tegen. Hij stormt naar boven,
naar het boudoir van de gravin, opent zonder
te kloppen de deur, en staat in het vertrek,
tegenover haar. Woorden zijn te zwak om
beider., gevoel uit te drukken. Eén oogenblik
ontmoeten hunne oogen elkaar en in dien blik
ligt een wereld van gedachten opgesloten.
Al wio met hunne omstandigheden niet bekend
is, zou zeggen, dut die twee jongelieden bij
elkaar behooien. De jonker, met zijn fleren oog
opslag en donkere golvende lokken, zal pas den
leeftijd van drie en twintig jaar bereikt heb
ben, terwijl de gravin, een pasontloken rozeknop
met blonde, lange krullen, de twee kruisjes nog
niet achter den rug heeft.
Eindelijk breekt zij de stilte af: «Herman!"
klinkt het, en welk eene betoekonis lag er niet
in dat éene woord I Was het eene terechtwijzing,
een verwijt, eene teedare luting van liefde?
Hoe moet de jongeling het uitleggen
»Ada!" zegt hij, nederknielende en hare hand
grijpende, «zonder u
»Sta op, Heiman!" roept zo met eene be
weging van schrik. Indien iemand binnenkwam
en u hier zoo vond 1"
Opstaande vervolgt bij«zonder u is er voor
mij geen leven meer en wij moeten scheiden
«Maar moet het dan op die wijze? Kunnen
we niet scheiden en toch leven? De tijd geneest
ook hartewonden, hoe diep, hoe pijnlijk Ver
trek, Herman, reis naar Amerika of waarheen
gij wilt, maar leef en tracht uwe rust terug te
vinden
«Wat zou het baten, of ik vertrok naar een
ver gelegen land, of dat eene zee ons scheidde T
Mijn overkropt gemoed 2ou er geen voldoening,
geen rust vinden. De afstand tusschen ons zou
geen beletsel zijn dat ik steeds met u in ge
dachten was vereenigd, en ik de eerste gelegen
heid de beste zou aangrijpen, om mij weer aan
uwe voeten te werpen. De eenige genezing voor
mijne zielsziekte is
«Spreek het woord niet uit, Herman; het is
te verschrikkelijk, ik weet reeds wat go bedoelt;
maar denkt ge dat het leven voor mij dan nog
iets ware
»Iloe?" riep hij in vervoering uit, «hebt ge
mij ook lief, Ada Heb ik m.j dan niet vpr-
gist? Dan wordt mijne laatste levensure toch
nog zoet. Met die gedachte ga ik gerust den
grooten stap te gemoet."
Wat zou Ada op dat alles antwoorden? Moest
ze hem terughouden van zijn vooi nemen en zon
zichzelvo blootstellen aan een ontknooping, die
eene verkoeling tusschen haar en haar echtge
noot of misschien een duel tusschen den graaf
en Herman ten gevolge zou hebben Hoe te
handelen! Vooiaf wist ze, wie als overwinnaar
uit dien tweestrijd zou teiugkeeren. Herman Z'itt
zich niet verdodigen daar hij stond tegenover
hem, aan vvien hij zooveel verplichting had, die
hem altijd beschouwde als zijn vriendja als
zijn zoon.
Beiden staan zwijgend daar. Een kloppen op
de deur doet hen opschrikken. De livreikneclit
diende bezoek aan van de barones Van Liendcii,
Ada heeft niet noodig te antwoorden, want on
middellijk treedt de huisvriendiu binnen, die hm
jonge kennis mot een stroom van woorden over
stelpt, zonder veel acht te slaan op den neef*
die zich terugtrekt.
Herman grijpt zwijgend naai' zijn hoed, neemt
met eene buiging afscheid van de dames en
vei laat het vertrek. Wordt vervolgd.)
