pikant
A0. 1891.
Maandag 24 Augustus.
N°. 7827.
Timede Blad.
Feuilleton.
i
"Vij f- en-ve ©r tigs t Jaargang.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag.
Buiteiilandsclie Berichten.
UITGEVER: J. ODÉ.
il
IU
bo mu.
Abonnementsprijs, per kwartaal
franco per post, door het geheele Rijk
Afzonderlijke nominers
t 1.85.
- 2.50.
- 0.10,
BVREAV: BOTBtt§TRAAT, E 3 7.
Advertentieprijs: van 110 gewone regels met
inbegrip van eene Courant. 1.10.
Iedere gewone regel meer.-0.10
Driemaal geplaatst wordt tegen tweemaal berekend.
DUITSCHLAN».
De particuliere Berlijnsche correspondent
der L2V. II. Ct. schrijft dd. 21 Augustus:
Heden heeft Moltke's i> Geschiedenis van
den Duitsch-Franschen oorlog" het licht ge
zien. Het werk, 27 vel druks, is in beknopten
en populairen stijl geschreven en bevatmeeren-
deels slechts bekende zaken, maar ook veel
militair en een weinig staatkundig nieuws.
In de inleiding schrijft Moltke
«Zoolang de natiën een afzonderlijk bestaan
behouden, zullen er geschillen zijn, welke
slechts met de wapenen kunnen worden be
slecht, maar in het belang der menschheïd
is het te hopen, dat de oorlogen zeldzamer
worden, gelijk zij ook vreeselijker geworden
zijn."
Het uitbreken van den oorlog schrijft Moltke
hieraan toe, dat de vrijzinnige stroorning n
Frankrijk tegen de alleenheerschappij van
Napoleon in verzet kwam, zoodal deze hare
macht binnenslands verzwakt, naar buiten
versterken moest.
Bazaine komt er in het boek zeer slecht
af. Moltke beschuldigt hem, dat hij op het
slagveld, alleen uit politieke overweging, on
juiste maatregelen nam, welke liet verlies
der veldslagen van 16 en 18 Augustus ten
gevolge hadden. De eerste poging van Bazaine,
om uit Metz door de Duitsche liniën te breken,
toen Mac Mahon in aantocht was, is volgens
Moltke slechts eene parade-manoeuvre ge
weest. Bazaine is wel geen verrader, maai
bij heeft eene zware misdaad tegen het vader
land begaan, doordien hij zijne militaire in
zichten en zijn plicht ondergeschikt maakte
aan politieke mogelijkheden.
Ook heeft Mac Mahon met zijn mislukten
tocht op Sedan tegen zijn betere militaire
inzichten gehandeld. Mac Mahon gehoor
zaamde de regeering als trouw soldaat, zijne
meening en zijnen roem opofferende.
Napoleon komt er niet minder slecht af.
Napoleon had, naar het heette, aan de spits
van zijn leger willen sterven, maar Moltke
schrijft: Napoleon heeft geweigerd,generaal
Wirnpfen te volgen bij eene poging om met
geweld door de Duitsche liniën te breken,
en integendeel hem bevolen onderhandelingen
aan te knoopen.
Omtrent het Duitsche Sedan-feest schrijft
MoltkeHet is moeilijk te verklaren, waarom
wij, Duitschers, den 2n September vieren,
waarop niets gedenkwaardigs gebeurd is dan
alleen wat het onvermijdelijk gevolg was van
den werkelijk roem vollen In September.
In een slotwoord doet Moltke d« ïegende
te niet van den »grooten krijgsraad", die
in oorlogen vaak heet gehouden te worden.
Vóór Königgralz b.v. bestond de geheele
gfoote krijgsraad in een onderhoud van
hoogstens tien minuten tusschen koning
Wilhelm en Molkc.
Zoodra de Pruisische Landdag weer bijeen
komt zullen nieuwe voorstellen worden
ingediend betreffende de Welfenfondsen. De
hertog van Cumberland zal niets krijgen,
maar een aanzienlijk bedrag zal ter beschik
king van de provincie Hannover gesteld
worden.
Op Nieuw-Guinea zijn twee zendelingen
van het sRheinisclie" genootschap vermoord.
F It A A K It IJ K.
Het comité, dat gelden inzamelt ter voort
zetting van den onderzoekingstocht in Afrika,
die door Crampel was ondernomen en die
hem en zijn gevolg het leven heeft gekost,
heeft tot dusverre eene som van 16000 fr.
bijeen.
De Liberie verklaart, dat er noch te Parijs
noch te Petersburg plannen gemaakt worden
voor een reis der czarina naar Parijs. Wel,
zegt liet blad, kan de grootvorst-troonopvol
ger in den loop van het volgend jaar in
Frankrijk? hoofdstad verwacht worden.
Terwijl de Solcil, het hoofdorgaan der
Oileanistische partij, voor eenige dagen het
bekende artikel beyatte, waarin, naar aan
leiding van de innige vriendschap tusschen
Frankrijk en Rusland, de republiek geluk-
gewenscht werd met haar succes en het
blad verklaarde dat de monarchale partij
verduisterd is door den luister, die de repu
bliek tegenwoordig omgeeft terwijl dit
en nog veel meer geschreven werd, zoodat
men het er voor houden mocht, dat de strijd
tegen de republiek bij de Soleil plaatsheeft
gemaakt voor stille berusting, acht de graaf
d'Haussonville den tijd gekomen, om in het
zuiden des lands eene rondreis te doen om
propaganda te maken voor de monarchie.
Zoo was hij Maandag te Pau, Dinsdag te
Biarritz en heeft in die beide plaatsen op
gastmalen getoost en geredevoerd als in de
dagen van weleer. Dat is eene manier van
doen, zegt de Temps spottend, om het pu
bliek te herinneren, dat er nog ergens een
kroonpretendent is. Het publiek liep waarlijk
groot gevaar het te vergeten. Indien men
nu nog van de monarchalen spreekt, dan is
het alleen om in het licht te stellen, gelijk,
voor een paar dagen, naar aanleiding van
een artikel in de Solcil, dat de verstandig-
sten onder hen afzien van de pogingen, ten
einde de beweging naar de republiek tegen
te houden, en hunne hoop neerleggen in het
museum van oudheden, dat de overwonne-
lingen gewoonlijk te hunner laatste eere
oprichten.
E N E I. A N I).
Het Fransche eskader, dat uit 6 schepen
bestaat, werd Donderdag met veel geestdrift
begroet toen liet om halfvijf ter reede van
van Portsmouth aankwam. Hier lagen 17
Britsche oorlogsschepen voor anker. Op de
gewone wijze werd den gasten het saluut
gebracht. Het weder was prachtig. De reede
wemelde van allerlei vaartuigen, waarop zich
duizenden toeschouwers bevonden.
Prinses Beatrix was tegenwoordig bij het
luncheon, den Franschen admiraal en zijnen
officieren gisteren door de koningin aange
boden. Het regende onophoudelijk. Des
avonds gaf de koningin een groot diner aan
Gervais, de Fransche hoofdofficieren en den
Franschen gezant. Waddington zat rechts,
Gervais links van de koningin. Hare Ma
jesteit stelde eenen dronk in op Carnot. De
vlootschouwing op gisteren duurde drie uur
en kwam overeen met die. welke in 1889
ter eere van den Duitschen keizer gegeven
werd.
De koningin is ten 3.20 aan boord gegaan,
vergezeld van de prinsessen Louise en Beatrice,
den bertog van Connaught en den prins van
Wales. De revue is ten 3.25 begonnen. Het
koninklijk jacht, door de liniën stoomende,
werd met salvo's, muziek en gejuich van elk
schip begroet. De admii-aal Gervais is ten
6.28 teruggekeerd. Ten 6.35 was de revue
geheel afgeloopen. Al dien tijd had men
mooi weder, nadat het in den voormiddag
onophoudelijk had geregend.
Des avonds ten 8 ure was bij admiraal
Eene Schets naar het leven.
Naar het Hoogduitsch door Gkegou Samarow.
9.
«Hoe gaarne zou ik u elk oogenblik ten
dienste staan, mejuffrouw Bianca," zeide hij,
hartelijk hare hand drukkend. yGij weet, dat
ik reeds als kind geen grooter vreugde kende
dan u te helpen als ik konmaar" en
zijne blikken verduisterden weder - «wij zijn
geen kinderen meergij zijt zoo groot gewor
den gij hebt de wereld en de wereldsche zeden
leeren kennen, ook de scheidslijnen, die door
de wereld tusschen menschen en menschen ge
trokken worden, en het goede, trouwe hart,
het edelaardige gevoel, dat gij nog uit uwe
jeugd hebt overgehouden, dat zal u zelf zeggen,
dat mijn trots, of," en nu klonk zijn toon
weer bitter wanneer ik geen recht heb
om trotsch te zijn, mijn gevoel van eigenwaarde
mij niet veroorlooft u te naderen ep mij op te
dringen aan mevrouw uwe moeder, die mij dit
trouwens bij elke gelegenheid duidelijk genoeg
doet gevoelen,"
Bianca sloeg zuchtend de oogen neder.
»'t Is waar," zeide zij, «mijne moeder be
handelt u keel en onvriendelijk, maar ik begrijp
niet waarom. Mijn vader heeft toch bepaald
gewild, dat wij u als huisgenoot moeten be
schouwen en moeder doet anders altijd wat
vader wil."
«Misschien heeft uwe moeder gelijk, mejuf
frouw," zeide Koenraad op bitteren toon«zij
kan slechts als vriend omgaan met iemand, die
met haar in rang gelijkstaat, en ik ben immers
niet meer dan uwe vaders ondergeschikte, al
laat hij mij dit ook nooit gevoelen. Wat ik
ben, dat ben ik door hemrechten heb ik
niet."
«Geene rechten 7" riep Bianca. Heeft mijn
vader niet duizendmaal gezegd, dat gij hem
tiendubbel vergoedt, wat bij aan u gedaan heeft,
wanneer hij do meest gewichtige werkzaam
heden aan zijne fabriek gerust aan u kan over
laten, en dat hij bovendien, al wat hij aan u
gedaan heeft, aan de nagedachtenis van uw
vader verschuldigd was
Koenraad verbleektehij wilde antwoorden,
misschien met een bitter woord, maar bij be
dacht zich en staarde zwijgpnd naar den gi ond.
«Neen, Koenraad," vervolgde Bianca, «zoo
moet gij niot spreken, ten minste tegen mij
niet, want ik denk er over als mijn vader.
Mijne moeder moet gij niet al te euvel duiden,"
voegde het meisje er schuchter bij, «wat zij
uit beginsel doet, al steunen die beginselen
enkel op overlevering en vooroordeel. Wie weet
of zij nog niet eens veranderen zal. O, ik houd
mij vast overtuigd, ook zij zal nog eens var
u houden."
«Ik duid haar niets ten kwade," zeide Koen
raad bedaard. «Ik trek mij alleen terug. Dat
ben ik aan haar, bovenal aan mij zeiven ver
plicht"
«Doch gij wendt u ook van mij af!" riep
Bianca, «van mij, wie gij toch niets kunt ver
wijten. Waarom komt gij niet eens met mij in
het park wandelen, zooals gij doet, als vader
te huis iswaarom helpt gij mij niet meer,
zooals vroeger, mijne tropische gewassen in de
broeikassen verzorgen en vertelt mij van de
streken, waar deze arme gevangenen in de
vrije natuur tieren V'
Koenraad zag haar aan met een weemoe
digen blik.
"Voordat hij antwoorden kon, klonk een schelle,
scherpe stem uit de villa, die Bianca's naam
riep. Deze zag ontsteld om en aan Koenraad
ontglipte een zucht.
Mevrouw Biückner had door de glazen
vouwdeuren de jongelieden bespied. Hare onte
vredenheid over dit onderhoud bleek genoeg
zaam uit den toon harer stem.
Bianca volgde niet dadelijk die roepstem.
Koenraad snelde haar haastig voorbij, trad
op de woning toe en boven aan de stoep ge-
ko oen, ontblootte hij eerbiedig het hoofd en
sprak
«Mijnheer heeft mij in een schrijven, dat ik
