2o. Welke zijn de middelen tot verbetering daar toe 1 En wat verder ter tafel zal worden gebracht. Iedere deelnemende vereeniging of groep heeft bet recht punten der behandeling op de agenda te brengen. De afgevaardigden dienen een blanco mandaat te hebben. Hun die aan dit congres willen deelnemen, wordt verzocht hiervan kennis te geven uiterlijk 1 December aan P. Smitt, Fokke-Simonsstraat 7Ga, Amsterdam. In een artikel over»apothekersenapotheke- ressen" betoogt de hoogleeraar WefersBettink, in antwoord op een artikel in de Huisvrouw, dot het voor eene vrouw geenszins zoo ge makkelijk is om eene plaats als apotheker te verkrijgen, al heeft zij ook aan alle exa mens beantwoord. Ook wijst hij er op, dat voor de taak van den apotheker onder zoek van lijken slechts enkele vrouwen de geestkracht zullen bezitten. Maar ook de kansen om apotheker te worden zijn niet groot. Het aantal studenten in de pharmacie aan de universiteiten bedraagt 400. Er zijn nog geen 600 apotheken in het land; de sterfte op 1/30 stellende, komen er jaarlijks 20 vacaturen. Al wordt dit getal door andere omstandigheden iets grooter, b.v. 40, dan zal men moeten erkennen dat de toekomst niet rooskleurig is. Vooral niet wanneer men er bij in aanmerking neemt, dat ten gevolge onzer geneeskundige wetten, de ge legenheid om zich op kleine plaatsen te vestigen ten bate der geneeskundigen, onmo gelijk wordt gemaakt en meermalen de apotheker door eenzijdige toepassing dier wetten van kleinere, zeer welvarende plaatsen wordt weggedrongen. Is een apotheker over leden, dan zal vaak bij voorkeur een man eu niet eene vrouw in zijne plaats worden gesteld. In het Vaderland komt een brief voor uit de Colonie Micaëla Cascallares in Argentinië, waarin een geheel ander licht wordt verspreid over den toestand der landverhuizers naar dien staat dau deze geschetst is in den brief uit Rosario aan het Sf.v.i.D. De schrijver deelt in bijzonderheden mede hoe de kolonie werd ingericht, maar de Hollanders hadden te veel verlangdzij hadden ook geen over leg; zij verkochten de groenten en aardappelen, in plaats van er zich mede te voedenzij kochten voor het geld jenever en betaalden hunne schulden niet. Vandaar dat, terwijl de Hollanders in het begin zeer gezocht was en, men geleidelijk hen liever niet in dienst nam. Velen van hen liepen uit de kolonie weg. Zij legden zich ook niet op de taal toe en schikten zich niet naar de levenswijze in deze streken. Zij klaagden over de duurte van aardappelen, koffie en suiker, maar waarom wilden zij die gebruiken mouelijk gemaakt hadden, zij stuitten af op de gastvrijheid, den rijkdom, de weelde, voortdurend in het huis der Brückners ten toon gespreid en die dit huis tot een middelpunt voor het ver keer der groote wereld deden blijven. In den boezem der familie was de ver andering groot. Daar wilde de donkere schaduw niet wijken, door da jongste gebeurtenissen er over uitgespreid. Misschien dat Koenrnad het meest leed onder de veranderde omstandigheden. Dagelijks moest hij met Bianca omgaan, dage lijks nam de liefde, die hij jegens het meisje koo-terde. toe; dagelijks werd zij in hare stille bei listing en zachtmoedigen omgang hem dier baarder. En nochtans leed hij, want hij kon niet denken, wanneer zij daar nederzat, hare tranen mot moeite bedwingend en een smartelijker] zucht niet kunnende inhouden, dat het hem ooit zou gelukken het beeld van den schoenen, schit- teienden, met allerlei uitwendige gaven bedeelden jongen officier uit haar hart te verdringen. De gedachte wat er van de arme moest worden, wanneer haar vader onverbiddelijk bleef en haar hart toch immer naar den geliefden man bleef en zich niet bepalen tot hetgeen zij goedkoop kunnen krijgenvleesch, yerba, maïsmeel, farina, galletas (hard brood). Dat de toestand waarlijk zoo erg niet is blijkt uit hetgeen de schrijver mededeelt uit het Ar- gentinische Wochenblatt van 10 September. Daarin vraagt het nationale bureau voor werkverschaffing 623 boeren, 2113 knechts, 36 zagers, 9 metselaars, 5 timmerlieden, 1 suikerbakker5 smeden155 clag- looners10 huisgezinnen zonder kinderen, 140 houthakkers, 15 slootgravers, 22 kui pers, 19 schoenmakers en 300 wat men noeint polderjongens. Mij dunkt, zegt de schrij ver, dat het nog niet noodzakelijk is te be weren, dat men geen werk kan krijgen, dat men moet hongerlijden en dat men de kin deren moet uitzenden om te bedelen. Het Vad. bevat slechts het eerste gedeelte van den brief. De Haagsche Sprokkelaar verhaalt in het O. I). Toen Bosboom nog jong was, in het aller eerste begin van zijn loopbaan, en hij voor namelijk stadsgezichtjes beoefende, was hij reeds uiterst actief, onophoudelijk bezig met het maken van studietjes, en aan zijne jeugdige vrienden verkocht hij die kleine aquarellen dan tegen 10 centen 't stuk, teneinde zich er een weekgeld uit te verschaffen. Dat die centen weldra guldens en van lieverlede tientjes en bankjes van 100 werden, zal ik wel niet hebben te vermelden. In nPulchri" hangt dan ook nu een schat, die niet alleen uit een artistiek, maar ook uit een financieel oogpunt eeue onschatbare waarde vertegen woordigt. De villa of het spookhuis te Gennep indertijd bewoond door den vermoorden Huisman, die vijf duizend gulden aan zijne erven naliet, is verkocht voor de kapitale som van vijftien gulden Afgaande op de zonderlinge gewoonten van den verslagene, kwamen de eigenaars met den kooper overeen, bij het ontdekken van een verborgen schat samen te deelen. Te Bergen (N.-H.) is Vrijdag jl. in een lijsterstrik een pestvogel (Ampelus glandarius) gevangen. Het fraaie exemplaar wordt door den heer A. Vogelesang, te Alkmaar, opgezet. Naar dr. Van Hamel Roos in 't Maandblad tegen de vervatsching meedeeltschijnt de vervaischingskunst tegenwoordig in Oosten rijk haar toppunt te hebben bereikt. Hij ontving uit het uMikroskopische Insti- tut" te Budapest eenige monsters kunst peperkorrels kunst-kruidnagelen en kunst- kaneel. Deze monstersafkomstig van een gerechtelijke inbeslagneming iu eenige groote fabrieken van dergelijke producten, zijn be langrijk, wijl zij een blik vergunden te slaan smachten, vergalde hem al de schoone vooruit zichten, waarmede hij zich toch zoo gaarne zou hebben gestreeld. Soms ontbrak hem de kracht nog langer dit leed te dragen; dan(besloot hij den handelsraad te verzoeken hem ver van huis te zenden om elders als agent werkzaam te zijn zelfs rees het denkbeeld van een geheime vlucht bij hem op. Doch telkens weerstond hij die aan vechtingen, welker uitvoering natuurlijk den man, wien hij alles te danken had en dien hij zoo hoog vereerde, ten diepste zou krenken en wie weet hem misschien tot meerdere strengheid jegens zijne dochter aanleiding zou geven. Ook waarom zou hij het zich ont veinzen bleef hem eene zwakke maar zoete hoop eenmaal te bereiken, wat zijne overtuiging hem als onmogelijk deed schijnen. Nu gebeurde het op zekeren dag, dat de han delsraad een brief ontving van een neef, een eenigen zoon van zijns vaders broeder, die in dienst was en in eene afgelegen vesting een regiment commandeerde. De overste Briickner, die steeds geheel voor zijn beroep geleefd had, was ongehuwd gebleven. in de geheimen der vervalschingspraktrjkde peperkorrels waren ook in halt afgewerkten toestand te zien. Zoowel de kruidnagelen als de peperkorrels waren uit nagenoeg waar deloos deeg vervaardigdmet een bruine kleurstof (ijzeroker) bestrooid en geurig ge maakt met nagelolie en een weinig peper extract. De ïkunst-kaneel"ook kaueel 3>matta" genoemdbestond uit ijzeroker perenmeel en gierstzemelenhr ofdzakelijk echter uit de waardelooze vau olie en extract bevrijde kaneelbastverder uit zaagsel van sigarenkistjeshout, gemalen boomschors ge malen amaudelschillen enz. "Wat er tegenwoordig alzoo geschiedt op het gebied der knoeierijen met levensmidde len moge de internationale tentoonstelling van voedingsmiddelen leereridie op het oogenblik te Weenen gehouden wordt. Daar is bijeen alles waarmede boter, melk, kaas, reuzel, olie meelbrood specerijen koffie, thee bier, wijn, spiritualiën, azijn, honig, groente en zelfs vleesch en viseh vervalscht wordt, om den smaak en het geziciit te bedriegen. Naast de echte paprika ziet men het poeder van baksteen, waarmede men ze vervalscht; naast de thee de indigo, Berlijnsch blauw, chroomgeel, catechu, curcuma, graphiet, waarmede na een- of meermalen gebruikt te zijn, de bladen weer voor den handel gereed gemaakt worden. Wie nog niet gelooft aan de vervalschingswoede onzer dagenga naar Weenen en bezichtige daar de monsters zooals zij uit den tegenwoordigen handel genomen zijn, en die dus waarlijk geen producten van eigen overdreven phantasie genoemd kuunen worden. Mochten onze wetgevers, aldus besluit de redacteur, er eindelijk door gedrongen wor den, om onze wetten en ons gebrekkig toe zicht te verbetereu Waar staat en stad ons tegen directe dieven trachten te beschermen, laten zij daar niet nalatenons ook zooveel mogelijk tegen de eenigszins indirecte, doch misschien daardoor nog gevaarlijker diefstal inden vorm van vervalschingen te vrijwaren." De roman van Louis Couperus Noodlot" zal, naar het Vaderland bericht, in de Duït- sche vertaling van Paul Roché den ln Janu ari a.s. verschijnen in het tijdschrift Aus jremden Zangen bij Kürschner te Stuttgart, bij welke firma het ook in boekvorm, onder den titel sSchicksal", het licht zal zien. Te Londen zal, naar de schrijver van een Ameri- kaansch uitgever vernam, eene Engelsche vertaling van »Eline Vere" worden uitge geven. De Ntwyorksche firma Appleton ver zocht Couperus verlof voor een Amerikaansche uitgave, die te gelijker tijd zal verschijnen. Als een middel tegen ratten wordt aange raden, de plaatsen, waar zij schuilen, met houtazijn te besproeien. Deze dieren moet de lucht daarvan niet kunnen verdragen. Hij meende, dat een soldaat geen recht had er een gezin op na te houden, daar dit hem zou verhinderen ten allen tijde met vreugde voor ko ning en vaderland te leven en te sterven. Voor den dienst alleen leefde hij, en al hadden de neefs elkander steeds de grootste toegenegenheid en achting toegedragen, dezelfde opvatting van plicht was ook altijd een beletsel geweest voor meerdere toenadering. Alleen op jaardagen en op nieuwjaar werden hartelijke brieven gewisseld. Onderlinge bezoeken waren uiterst zelden voor gekomen. Nu echter was er aan den ouden heer, die wel een trouw en ijverig dienaar van zijn vorst, maar geen overeenkomstig de nieuwere eischen ontwikkeld officier was, een wenk gegeven om zijn ontslag te vragen en ook nu had hij, volgens streng plichtsgevoel, aan dien wenk van hooger hand meenen te moeten gehoorzamen. Het ont slag was hem op de meest eervolle wijze en onder toekenning van den rang van generaal- majoor verleend. Thans kwam hij op zijne gewone korte en vrijmoedige wijze den handelsraad een bezoek Amsterdam, De Woensdagavond gehou den vergadering van den »Nederlandschen Vrouwenbond" werd door mevr. Klerck— an Hogendorp met gebed geopend. In haar inleidend woord verklaarde zij 't te betreu ren, dat de tweeërlei zedenwet voor den man en de vrouw een afzonderlijke bijeenkomst- voor vrouwen noodzakelijk maakte. Het doel der bijeenkomst isin het midden der vrou wen eenige gedachten neder te leggen over den toestand, waarin de vrouw zich geplaatst ziet in het huisgezin en in de maatschappij. De sociale quaestie is niet alleen de wanver houding tussciien kapitaal en arbeidmaar ook het wantrouwen tusschen de verschil lende standende standen zijn van God, de afstanden zijn menschenwerk. Wij kunnen zeide zij anderen nooit hun plaats benij den, want elk voorrecht brengt weder groo- tere verplichtingen mede. Een ieder zij trouw in de vervulling zijner plichten en spreke minder van zijne rechten. De man is liet hoofd des gezins, de vrouw staat als zijne hulpe naast hem. De man verkondigt de beginselen in het gezin en den staat; aan de vrouw de taak, die beginselen in toepassing te brengen. Een zeer kundig rechter verzekerde spr. eens, dat, als hij den schuldige niet wist te vinden, hij de zaak aan zijne vrouw voorlegde, die door intuïtie- altoos den waren dader aanwees. Hier was de vrouw zijn hulpe. De vrouw i n den man en de man door de vrouw, zoo komen beiden tot hunne, door God zelf aangewezen bestemming. Na haar nam mevrouw Wiegand, de voor zitster van den Ned. bond tegen de prosti tutie, het woord. Deze spreekster wees op- hetgeen in Engeland mevr. Buttler en hier te lande mevr. KlerckVan Hogendorp reeds- gedaan hadden ter bestrijding van het zedelijk, kwaad. Op 125 plaatsen in Nederland telt de bond onderafdeelingen. Hier ter stede bestaat er al drie jaar een. De bond zorgtdat de- meisjes niet in verkeerde handen komen.. Men heeft zich reeds het lot der bloemen meisjes aan het centraal station aangetrokken, en wenschte gaarne een christelijk huur-en verhuurkantoor te openen, omdat het verhuur kantoor zonder godspenning hier Ier stede- niet van zedelijke strekking is. Men kau lid worden voor vijf gulden en begunstigster voor minder. Mej. Scholten hield thans een populaire'en. belangwekkende rede over drankbestrijding. Het comité had haar verzocht te spreken over- »den strijd van de vrouw tegen dronken schap". Dit kon de spreekster nietdaarvoor worden bij sde vrouw" geheel eenige gaven gevorderd. Vrouw v, d. Goes doet dit in onze- achterbuurten met grooten tact en veel men- schenkennis. Zij gaat de kroegen in en over reedt de mannen die te verlaten, maar zij is eenig. in haar soort. Elke vrouw echter kan- aankondigen. Hij had besloten zich eenigen tijd ten huize van zijnen neef te komen inkwartieren, teneinde zich inlichtingen te verschaffen omtrent de levenswijze in 11., om, wanneer die, zooais hij vertrouwde, gunstig uitvielen, er zich te- vestigen. Dan zou hij op zijn ouden dag nog kunnen profiteeren van hetgeen hij levenslang ontbeerd had, een eigen familiekring, waarmede hij kon omspringen, zooals hij verkoos. De handelsraad kon bij die laatste woorden een smartelijken glimlach niet onderdrukken, doch was overigens door het bericht aangenaam ver rast. Hij hield van zijn neef en stelde prijs op- dezen eenigen namven bloedverwant. Hij ver blijdde er zich over den ouden heer een aange naam tehuis te kunnen bezorgen, terwijl hip bovendien hoopte in den braven, eerlijken en ronden soldaat een steun te vinden voor de- uitvoering zijner plannen, althans een vriend, dien hij deelgenoot kon maken van alles, wat hij tot nu toe in eigen boezem moest opsluiten^. (Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1891 | | pagina 10