1
N°. 7975
Tweede Blad
Feuilleton.
A0. 1892.
Maandag 21 Maart.
Zesenveert gste Jaargang.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag.
Buitenlandsclie Berichten.
ir i t s c ii t i s
UITGEVER: jT ODÉ.
COURANT.
WOhiNKMBMTSPRiis, per kwartaal
Sranea per pastdoor hét geheele Rgk
A flooded tj ke nominers
I.Sn.
- 2.50.
- 0,10.
BdKEAtT; BOT «HSTltA ,jT, E 3?.
AovearSMTisPRiJs: v»n 110 gewon» regel, met
inbegrip van eene Courant. f 1.1 G.
Iedere gewone regel tneer - I O
Briei aai, geplaatst woxlt tegen tweemaal berekend.
De particuliere correspondent der N, B. Ot,
schrijft van gisteren:
Wat heden middag nog slechts als gerucht
de ronde deed, wordt thans van verschillende
kanten "bevestigdook de rijkskanselier Caprïvi
heeft zijn ontslag ingediend. In den gisteren
gehouden kroonraad bracht de keizer onver
wachts het schoolwet-ontwerp ter sprake,
hetwelk niet op de agenda geplaatst was. De
keizer verlangde dat de beslissing omtrent dit
ontwerp verdaagd zou worden. Daartegenover
spraken Von Zedlitz en Caprivi den wensch
uit, dat vooraleer deze quaestie in overweging
genomen werd, de eerste lezing in den boezem
der commissie zou worden afgewacht. Hierop
moet de keizer kort maar stellig een weige
rend antwoord gegeven hebben, waarop Von
Zedlitz en Caprivi hun verzoek om ontslag
hebben ingediend. De laatste verklaarde, als
minister-president zich solidair met den minis
ter van eeredieost.
Men gelooft intusschen dat de keizer het
ontslag van Von Zedlitz aannemen, maar dat
van den rijkskanselier weigeren zal, eu ook
dat Caprivi zich waarschijnlijk wel zal laten
overhalen om oau te blijven. Dit alles is
evenwel nog oozeker en reeds worden er
combinaties omtrent Caprivi's opvolger ge
maakt; zoo worden o. a. genoemd de minister
van financiën Miquel, Von Bennigsen en Von
Levetzow; de laatste is conservatief en thans
.president van den Rijksdag. Eene beslissing
wordt er echter in de eerste dagen nog niet
verwacht.
Opmerkelijk is liet dat thans van blikbaar
goed ingelichte zjjde toegegeven wordt, dat
het schoodontwerp en de politiek van dea
laatsten tijd bezorgdheid gewekt hebben bij
invloedrijke vorstelijke personen in Zuid-
Duitscldand, waar men de vrees koesterde,
dat eene versterking der positie van de cen
trumpartij in Pruisen in Beieren, Wurtemberg
en Baden ultramontaansch-gezinde ministers
aan het bewind brengen zou, waaruit ernstige
bezwaren zouden voortspruiten voor de binnen-
laudsche staatkunde van het rijk. Hierover
zouden den keizer vertrouwelijke opmerkingen
gemaakt zijn, welke in verband met de nog
altijd aangroeiende beweging tegen de school
wet adruk op hem gemaakt schijnen te
hebben.
In den kroonraad verklaarde de meerder
heid der ministers zich Donderdag voor eene
intrekking der schoolwet. Tegenover het
ergens geopperde plan, dat Von Zedlitz de
portefeuille van eeredienst tegen die van
Linnenlandsche zaken zou verruilen, daar Von
Herfurth bij de conservatieven geen persona
grata is, merkt de Freisinnige Ztg. op, dat
sliet verschil van meening tusschen Von
Zedlitz en minister Miquel van dien aard is,
dat zij naast elkander niet meer in het Kabi
net kunnen blijven".
De hedenavond verschenen liberale bladen
spreken zonder onderscheid hunne blijdschap
uit over het ontslag van Von Zedlitz, Van
Caprivi's ontslag is hun nog niets zeker be
kend; zij spreken nog slechts vermoedens
uit, maar daaruit blijkt genoeg dat zij over
zijn heengaan niet treuren zouden. Alleen
de iets later verschenen Fr eis. Zeitis van
zijne aanvrage om ontslag ingelicht, maar zij
meent dat hij wel in zijn ambt kan blijven,
als de keizer het verlangt; hij is bij de
schoolwet niet zóó betrokken, dat hy zou
moeten aftreden, en zal er althans de les uit
hebben getrokken in het vervolg minder
stegen den stroom op te roeien".
De uHramontaansche en conservatieve
bladen zijn nog zeer karig met woerden.
De Kreuz-Zeitung stelt voor, niet slechts de
behandeling der schoolwet, maar in liet ge
heel de zitting van den Landdag tot October te
verdagenmisschien is er tot dat tijdstip
eene bevredigende oplossing der crisis te
vinden. De ReifJtsbote zegt, nadere berichten
omtrent de ontslagaanviagen van Caprivi en
Von Zedlitz te willen afwachten, en bepaalt
zich tot de verzuchting»De gevolgen zouden
niet te voorzien zyn 1" De clericale Germania
zegt, zich van elke beschouwing te willen
onthouden, zoolang de keizer nog geene be
slissing genomen heeft. De vry-conservatieve
Fast, welke tegenwoordig beslist in de oppo
sitie is, waarschuwt bij deze i>gunstige wen
ding" tegen eene optimistische opvatting van
den toestand veeleer houde men zijn kruit
droog, om dooi' verderen tegenstand tot een
goeden uitslag te kunnen komen. De Feet
voegt er de kwaadaardige mededeeling bij
dat bij de behandeling der schoolwet in de
commissie een vertegenwoordiger van het
centrum gezegd h»eft, dat hem aan de school
wet op den tegenwoordige!! grondslag niet
veel gelegen was, daar zijne partij hoopte veel
meer te verkrijgen van de clericaaï-vrg zin
nige meerderheid, welke bij de volgende ver
kiezingen in de Kamer van afgevaardigden
stellig te verwachten is. Het is dezer dagen
juist een jaar geleden dat Von Zedlitz als mi
nister is opgetieden.
Donderdag is de kroonraad ouder voorzit
terschap des keizers bijeengekomen en hield
rich met de zaak van het "Welfenfonds bezig,
daar nog niet is vastgesteld onder welken
vorm de teruggave zal plaats hebben, namelijk
door- teruggave van het kapitaal, door uit-
keering der rente of door het geven eener
vaste rente-inschrgving, In parlementaire
kringen moet het ingediende ontwerp nogal
bestrijding vinden, zoodat de aanneming niet
zeker is.
De keizer is met een klein gevolg naar het
jachtslot Hubertusstoek vertrokken, om te be
komen van zijn jongste ongesteldheid.
De Norddexteche Zeitung is van bevoegde
zijde gemachtigd te verklaren, dat het door
nieuwsbladen verspreide gerucht over linan-
cieele aangelegenheden der kroon, meer bijzon
der over het aangaan eener kroonleening
van 40 millioen markover het voornemen
van eene nieuwe verkooping der kroondotatie,
vergrooting van den Schloszplatz door eene
loterij, alle geloofwaardigheid missen; al deze
geruchten, benevens alle daarop in omloop
gebrachte bijzonderheden, zijn uit de lucht ge
grepen.
De gedachtenisviering van don 18n Maart
(de straatrevolutie van 1848 te Berlijn) had
gisteren een buitengewoon groot aantal per
sonen gelokt naar het kleine kerkhof tn het
noordoosten van Berlijn, waar de gevallen
barricadenstrijders begraven liggen. De mani
festanten telden by duizenden en talloos
waren de roode bloemen, de op rood papier
gedrukte volksblaadjes en de kransen met
roode linten, welke men zien kon. Merk
waardig was de bij andere jaren verschillende
houding der politie, die de menigte met rust
liet, zoolang zij kalm bleef. Op de linten
der kransen, welke op de graven gelegd
werden, las me» opschriften als»Van werk-
loozen"vieve de anarchie I"»van het
proletariaat in lompen 1"»van Poolsclie
socialisten", enz. Ook door de Duitsch-vrij-
rinnige arbeidersparty werd een krans neer
gelegd. In liet algemeen bleef men rustig;
alleen toen een man en eene vrouw, wegens
het uiten van oproerige kreten, door de
politie aangehouden werden, wilden een aantal
personen hen verlossenwaarbij van de
blanke wapenen gebruik gemaakt moest
Eene Sc fiets naar het leven.
Kaar het Hoogduitse!) door Gregor Samaro'.v.
76.
Doch naarmate zijne krachten toenamen,werd
ook de overtuiging weer levendig, dat straks de
zoete droom zou moeien wyker voor de koude
werkelijkheidde leden van den kring wedsr
zouden te) lig treden in het proza van bet con ven-
tloneele levenbij zelf in zijn ondergeschikte
'betrekking. Dan zoo dacht hij zou alle
vertrouwelijkheid, gevolg van medelijden met zijn
f hulpbehoevenden toestand, een einde nemen en
hij weder «en leven intreden, even afgezonderd,
"en vreugde- on liefdeloos en enkel aan strengo
plichtsvervulling gewijd, als voothoen. En hoe
nader aan zijne herstelling, boe geslotener weer
dat gemoed en hoe koeler zijne uitingen. Een
klein incident onder de lezing maakte dit niet
beter. Men was bezig met de beschrijving der
merkwaardigheden van Spanje. Op den avond na
een bezoek aan de Alhambra had Koen raad
onder den indruk van dit grootsch gedenk teek et)
uit een romantisch verledeneenige schoone
regels neergeschreven, toen hem een brief uit het
vadeiland bezorgd werd, In een opwelling van
blijdschap had hij met groote letters en een drietal
uittoepleekens onder de aanteekening geschreven
sEen brief van Bianca IDit viel hem in, toen
Dianca met de beschrijving van de Alhambra
begon en hij bedacht, dat die uitroep zijne toen
malige gevoelens maar al te zeer zouden verra
den. Angstig volgde hij de lectuur en toen het
verraderlijke tusschenwerpsel kwam, sloeg hij met
zorg de uitdrukking op het gelaat der lezeres
gade. Hij hoopte dat zij de inlussching zou op
lezen en er een schertsend woerd of eeu vriend
schappelijke opmerking aan vast zou knoopen.
Plotseling echter, toen de beschrijving van het
Moorsche koningspaleis geëindigd wasmg hij
Bianca blozen, een'onrustige trek op haar gelaat
verried hare aandoening en haastig sloeg zij
liet blad om en vervolgde snel hare lezing op
de andere zijde, zonder een woord of opmerking
voor de schoone schets over te hebben.
Aan Koenraad ontsnapte een zucht. Zij had
de tusschen ge voegde woorden gelezen, zij had de
beteekenis er van gevoeld, maar zij had ze niet
willen zien en begrijpenomdat ze geen weer
klank vonden in haar hart Den geheelen avond
las en sprak zij met minder opgewektheid, en
ook bij het afscheid reikte zij hem enkel de hand
zonder een woord te spreken en zonder de oogen
op te slaan .Van nu af aan echter werd Koenraad
nog stiller en terughoudender en gevoelde hij
weer dubbel den knellenden band, waarin zijne
maatschappelijke positie hem gevangen hield.
Wellicht hadden de generaal en de handelsraad,
die de veran iring zeer goed opmerktenvoor
eene instorting gevreesd, hadde niet de arts kort
daarop de volledige genezing geconstateerd en
Koenraad vergund zijne gewone bezigheden te
hervatten. De avondbijeenkomsten van den
kleinen kring namen hiermede een einde. Wel had
de generaal die willen voortzetten om de lezing
van het dagboek te beelndigen, doch Koenraad
vond in de vele werkzaamheden, dte hem wachtten,
en gereed voorwendsel om zich voorgoed terug
te trekken. Hij stelde zijn dagboek ter beschikking
van den generaal, maar durfde, naar hij zei de,
niet beloven langer bij de lezing tegenwoordig
te zijn.
Wel verscheen hij weder, volgens den bepaal
den wensch van den handelsraad, bij den maaltijd
in den kring van het gezin. De vrouw des huizes
ontving item bij zijne terugkomst op koele wijze.
Wel durfde zij in tegenwoordigheid van baren
echtgenoot een welkomstgroet en een woord van
dank voor sijs moedig optreden voor de eer der
familie niet terughouden, maar het werd op roe
koudon toon gesproken, b,jna gefluisterd, en haio