A". !S92.
Maandag 4 Apr I.
N". 7985.
Eerste Blad,
Zegen veertigste Jaargang.
Verschijnt day el ks, uitgezonderd Dinsdag.
UITGKVEU: J. 0 i) K"
r
Binnen lands cite Berichten.
COURANT.
kwaiian
ftitx v i'iw»« *n»t
Afzum^i iiV.-
f i.?S.
- 2.50.
- i>. Hl.
tr tl It G A V BOf K BkTKA.lT. E 2
AovkrtïktisfKuS; van 1—10 gewone /egH* met
inbegrip tétié Cntiram /I 10»
It-ilere regi*1 inteer 4 ,-<'10
flHHA.i wonft te^en twïkkui h- fcinnul
t Dit nummer l»e«ffaat uil vier bladen.
Schiedam, 2 April IS92.
Bisrnnrck heeft zij» achtenzeventigsten
verjaardag gevierd. Het gewone geschenk der
goede landlieden, een pan ij tje kievitseieren,
2»t wel niet achtergebleven /ijn, maar zeker
-was het een verrassing voor den grijzen
.staatsman, dat de nationaal-liberalen als partij
hem een te'egram .net een geluktvensch
zonden. In ieder geval blijkt hier toch uit
dat genoemde partij tiaar veeljarigen tegen
stander weet te waardeeren te waardeeren
boven degenen die mi hem zijn gekomen ert
toch eigenlijk niet in /.ij» schaduw kunnen
staan Graaf Waldcrsee, de bevelhebber van
*.'een Uuitscb legerkorps, te tl to na gevestigd,
kwant persoonlijk den grij/eu jubilaris be
groeten t of hij nok de drager was van 'skei
zers geluk wensch, wordt niet gemeld. Over
het algemeen heeft men deze gelegenheid
aangegrepen, om door betuigingen van sym
pathie aan Bismarck duidelijk te maken, dat
men met den tegenwoordige» staat van
zaken minder tevreden is.
- Een der beroemdste bevelhebbers van het
Pruisische legergeneraal Von Al ven s-
lebeuis in den hoogen ouderdom van 83
jaar overleden. Men begint ze te kunnen
tellen, de helden uit den Fransch-Duitschen
oorlog, die toen voor een groot deel den leef
tijd hadden bereikt, waarop men elders amb
tenaren aan den djjk pleegt te zettendoor
ze op nonactiviteit te stellen of te pensïon-
jjecreu. Ze hebben de eer van den ouderdom
heerlijk opgehoudenmogen anderen zich aan
'hen spiegelen!
Hoe is toch de verhouding van Rusland
tegenover zijn naburen 1 In de laatste maan
den nam de nood in Rusland aller aandacht
in beslag; die is nu nog wel niet gelenigd,
maar er doen zich thans verschijnselen voor,
.welke de bovenstaande vraag op de lippen
arengen. Zoo lezen we, dat Rusland aan de wes
telijke grenzen van het rijk een buitengewoon
sterke troepenmacht concentreert. Men weet
*dat in Duitschland ook en schijnt daar een eigen
aardig middel in toepassing le brengen, om te
weten, hoe de nabuur zich toerust totden
"krijgWie weet I liet JJandekblad beschrijft
de fiuitsche manoeuvre aldus: Steden en dor-
fen in het westen van Pelen worden nu en
'dan 's nachts door een schel licht beschenen.
Eerst wekte het angst, maar tegenwoordig
verlevendigt het hier en daar hoop. Het is
•eleetrisch licht, gelijk aan dat, waarmede
•oorlogsschepen de zee bestrijken, om te zien
-of er torpedobooten te ontdekken zijn. Het
dicht daalt neer uit een ballon, die ongeveer
eiken avond wordt opgelaten uit de sterke
'Oostpruisische grensvesting Thorn. De ballon
beschrijft -en halve» cirkel, sesnt de Russische
correspondent ia» de Standard, die echter
niet meedeelt, hoe de bo! dit 'loet. Beur
telings worde» d» vesting Alexamhovo. de
rivier de Wetehsel ett de verschil lende grens
dorpen verlicht. Met verschillend gekleurde
vuurpijlen mi lichte» wordt het resultaat
van wat gezien wordt overgeseind aal de
officieren der genie te Thorn, lie Russische
bladen beweren, dat dit re» scheiding der
grenzen is. Doch het is de vraag, of het
volkenrecht dergelijke tucht observaties voor
zie» heeft. AfzondeiUjke conventies zullen
waarschijnlijk hiervoor moeten /.orgen.
Volgens Reuter's con espondent te Peters
burg zij» het niet allee» ballons aan ee» )yn.
welke thans spion nendienst doen. Den 23n
Maait dreef ee» ballon over Warschau en
de bundel stralen van 't eleetrisch licht
scheen op de stad en omgeving Twee uur
lang hing de ballon boven de stad- Vervol
gens werd de vesting Novogeorgiveosk
welk een naam 1 en de stad Keleis be
schenen. De Poten beweren, dat de ballon
bewonderenswaardig gestuurd werd. Doch
het hoe wordt ook door Reuter niet geseind.
De twee mededeel in gen verdienen aandacht.
Ze bewijzen dat aan de borstweer, welke
Europa tegen Rusland beschermt, de Oosten
rijkers en Duitse hers niet inslapen.
Duitschland is niet gerust over de Russi
sche beweging aan de grenzen doch er wordt
beweerd, dat de regeering van den ezaar alles
slechts doet als middel tot verdediging en dat
de Russen zelfs niet eens gereed zij» voor een
aanvallenden ooi log. Ten minste de bevel
voerende generaal in Polen verklaart zulks;
in elk geval heeft h| het achtbaar getal van
ongeveer vierhonderd duizend mau onder
z i n bevelen. Een jodenvriend is deze generaal
ook al niet. Bij zijn laatste bezoek te Peters
burg moet hij vergunning gevraagd hebben
om de Russische bevolking aait de grenzen
zestig wersten naar het binnenland te ver
plaatsen.
Negen tienden dezer bevolking bestaan uit
Israëlieten en volgens den generaal zijn ze
zeker welwillend voor den vijanden doen ze
nu reeds dienst als spionne».
Zestig wersten, dat zij» ruim zestig kilo
meters; verplaats nu eens een geheele be
volking; laat de sleden en dorpen, diegeen
vestingen zjjn, leegstaan, drijf het volk land
waarts in; 'therinnert aan de handelwijze
der Romeinen tegenover de Karlhagers; en
dit waren ten minste nog vijanden, 't Js een
zonderling, zonderliug land, dat Rusland 1
't. Heeft allerwegen verbazing en in de
betrokken landen verontwaardiging opgewekt,
dat de Oos t en rij k sche minister Gentsch alle
manifestation heeft verboden, die beraamd
waren tot .viering van den Comeniusdag.
Bij het verbod voegde de minister een
korte toelichting, die aldus luidt: aTegende
feestviering bestaan aan de geschiedenis ont
leende bezwaren en me» kan aan de school
jeugd toch de beteekenïs van Gomenius als
opvoeder niet duidelijk maken". Als deze
redeneering opgaat, kunnen er vrij wat feest
vieringen afgeschaft worde». De oorzaak
van het verbod ligt echter elders, 't Is de
haat van Uuitschers tegen Bohemers, en
omgekeerd, die den minister tot de onhan-
digheid brachtde feesten te vei bieden,
't Gevolg is, dat hg in den Boheemschen
Landdag duchtig is doorgehaald. Een der
i afgevaardigde» heeft hem een parvenu ge
noemd. waarop een ander afgevaardigde uit
riep, dat parvenu nog een veel te zacht woord
was voor zulk een onhebbelijke» minister.
De Bobeniers willen als Hongarije een
zelfstandig lid i» den statenbond vormen.
Keizer Frans Jozef moet zich laten kronen
met de kroon van den heiligen Wen zei, dan
zullen zij tevreden zijn. Deze innerlijke ver
deeldheid lusschen de natiën, die Oosten rij k-
Hfwigarije vormen, is de zwakke zijde van
liAv- rijk, en gevaarlijk voor het bestaan
daarvan.
SCHIEDAM, 2 April IS'.Ö.
Vanwege de Kamer va» koophandel en
fabrieken alhier is eeu adres aan de Tweede
Kamer gericht i» zake de verhooging va»
den accijns op het gedistilleerdhet luidt als
volgt
Aan
dc Tweede Kamer der Staten Generaal.
Met ile meeste Oei a ngs, tel ling beeft de Kamer
van Koophandel en Fabrieken te Schiedam ken
nis genome» van de bij Uwe booge Vergadering
door Zijne Excellentie den Mini sier van Financiën
ingediende belasting-ontwerpen. Ten zeerste juicht
zij de voorgestelde maatiegele» toe, voor zooverre
die beoogen eene meer billijke verdeeling der
aigemeene lasten, eene verin in dering van sommige
evenredige legislraiie en hypotheekrechten en de
afschaffing van den accijns en wijziging van het
invoetrecht op zeep. Zij had echter niet gedacht
dat. als equivalent voor de vei mindering van
andere belastingen eene verhooging van den
gedistilleerd-accijns met t 5 per Hectoliter zou
worden vooigestebl en zij hcI» het dn» ook baar
duren [dicht daartegen baai slem te verheffen.
Zoo menigmaal werd leeds, zoowel binnen als
buiten Uwe hooge Vergadering, gewezen op het
verderfelijke der verhooging van de» accijns op
het gedistilleerd, doch steeds zonder succes. Slaan
wij dan ook de handelingen Uwer Kamer op, dan
vinden wij een bieede rij sprekers, die de accijns-
vet hooging afkeurden, en onder hen treffen wij
mannen aan, aan wie thans de teugels van het
bewind zijn toevertrouwd. Reeds in 1S77 sprak de
tegen wowdtge Minister van Binoenlandsche
Zakent welke die maatrogelen (tegen drank
misbruik) zonden moeten zijn, is mij niet duidelijk
in vei hoogtng van den accijns is geen heil te
wachten, zij zal eer vervals el una en nog grootera
benadeeling der volksgezondheid vei ooi zake». Ik
voor mij vet wacht in dit oplicht, meei van liet
initialief, van he> plichtsgevoel der bevolking
zelve"; en veider. *dat de ■-!aal niet bij uit
sluiting belang hebbe bij vei mem dent jenever-
gebruik. B'j maatregelen in deze richting moet
de toekomst der financlé» bezorgdheid verwekken".
Niettegenstaande dit prote-t van den heer Mr.
Tak van Poortvliet, daarin gesteund doir de
heere» Saaymans Vader en Kappeyne, werd het
voorstel van den toenmalige» mini-ter Vin der
Heim om den accijns op liet gedistilleerd te
brengen op f57 aangenomen met 35 tegen 29
stemmen, echter niet dan nadat de» minister do
verklaring was ontlokt, adat men niet steeds
kon voortgaan met den accijns te verheugen".
De opvolgers van don minister schenen echter
weinig wairde aan diens verklaringen te hechten.
Reeds op 20 Juni 1884 t «eb bei rikte eene
Koninklijke boodschap Uwe Vetpadding, waarbij
werd voorgesteld den accijns ie brengen op f60.
Bij de aigemeene beraadslagingen werden weder
van verschillende zijden bezw iivn legen het
ontwerp ingebracht. Be tegenwoordige Voorzitter
van Uwe Kamer, de lieer Gleiehman, wees er
namens vete zijner politieke vrienden op, dat deze
belasting zou drukken op de» minderen man,
niettegenstaande men bezig w«« het drankmis
bruik te besirijden. teiwijl de lieer Van Houten
zijne gedachten vorm gaf in deze njutie, die
evenwel verworpen werd»de Kamer van oordeel,
dat de belasting op hel gedistilleerd niet ver
hoogd behoort le worden dan in verband met
andere belastingen, teneinde alle in verhou
ding tot hun draagvermogen ia doen bijdragen
in de vermeetdering der staatsinkomsten, gaat
over tot da oide van den dag". Ook de
specialiteit op het gebied ven het belas
tingwezen de haer Verniers van der Loeff,
meende niet met 's ministers voorstel te mogen
oiedegaan en stelde voor de wet slechts tijdelijk
te doen werken n.l. tot 1 Januari 1886, omdat,
zooals hij zeide, «wij hier te doen hebben met
een van die takken van onze nijverheid, waarin
wij in het buitenland onzen naam nog meteere
ophouden". Weinig dachten wij toen dat na
aanneming van het voorstel van dien afgevaar
digde en nadat tater de wet nogmaals voor aen
jaar verlengd wasde minister nog den meed
zou hebben eene definitieve verhooging voor te
stellen. Toch meende bij dit t» moeten doen, niet
tegenstaande de ernstige waai schtiwing van den
lieer BoMmann ede jeneverilescli moge voor ons
volk troost tijn m lijden en sterven, de accijns
op bet gedistilleerd schijnt het plechtanker te
worden voor onze financiën". Artikel I van de
wet van 23 December 1887 zag In; door Uwe
Kamer aangenomen met 28 tegen 27 stommen,
dus met slechts éen stem meerderheid, nadat de
minister uitdrukkelijk verklaard had, dat de accijns
op het gedistilleerd niet meer voor vethonging
vatbaar was en dat die nu tot het maximum was
opgedreven.
De tegenwoordige Minister v,ui financiën
schijnt echter die woerden van zijn voorganger
