Biiinenlandsclie Berichten.
gen worden door Peixoto doorsnuffeld. Be
slissende gevechten worden te Rio Grande,
Porte Allegro en Pelotas verwacht.
AFRIKA.
Uit Kaapstad wordt van gisteren gemeld
De strijdmacht der Matabelen heeft ge
schoten op eene politie-patrouille in het
noordelijk deel van het Britsche protectoraat
van Bechuanaland. De politie beantwoordde
het vuur, waarop de Matabelen zich in het
struikgewas terugtrokken.
Het aantal Matabelen, die de Engelsche
politie aanvielen, bedroeg 30. Deze aanval
bewijst dat de Matabelen voornemens zijn
niet slechts in het land der Zuidafrikaansche
Compagnie te vallen, maar ook de Engelsche
politie te bestrijden, die aan de Macloutsie-
rïvier gestationneerd is ter bescherming van
het kafferhoofd Khama. De regeering is over
tuigd dat de strijdkrachten der Matabelen,
niet onder Lobengula's heerschappij, besloten
zijn alle blanken te bestrijdenofficieel heeft
xy bekendgemaakt dat de Engelsche politie
Tati bezetten zal, teneinde op die wijze
het oprukken van de strijdkrachten der Com
pagnie gemakkelijk te maken. Naar het heet,
zou de Matabele-gezant, die onlangs te Kaap
stad kwam alleen met een brief voor de
koningin, da instructie hebben, in afwachting
van het antwoord, terstond naar Palapye
terug te keeren.
A Z I E.
Uit Bangkok wordt van gisteren gemeld:
te Myre de Yiüers werd door den koning in
afscheids-audientie ontvangen. De koning gaf
den gezant de verzekering, dat de belangen
van het Siameesche volk eischen, dat het
niet Frankrijk gesloten tractaat ten stiptste
wordt ten uitvoer gelegd.
TWEEDE KAMER DER STATEN-GENERAAL.
Zitting van 6 October.
Ingekomen is het bericht van het lid den
heer Ruys van Beerenbroek, dat hij ontslag
neemt als afgevaardigde voor Roermond.
De behandeling der onderdeelen van de
suikervvet werd voortgezet, waarbij allereerst
besproken werd het amendement van den heer
Bahlmann om de verhooging van den aanslag
der fabrikanten geleidelijk op te leggen en
mitsdien door verlenging van den termijn van
werking der wet met twee jaren, eerst in
1898 over te gaan tot den voorgestelden aan
slag met '12 pCt., een en ander met het doel
om de industrie twee jaren respijt te geven.
Daardoor zou de schatkist over die 2 jaren
4Va a 5 ton derven.
De minister van financiën, en met hem de
meerderheid der commissie van rapporteurs,
was niet overtuigd dat de verhooging van den
aanslag met '12 percent onbillijk is te achien
en deinsde terug voor het brengen van een
offer van 472 ton ten natleele van de schatkist.
De kleine fabrieken worden door deze verhoo
ging niet gedood. Den suikerfabrikanten gunt
hij de grootste winst, maar niet ten koste van
de schatkist. Ook was hij tegen verlenging
van den werkingstermijn der wet.
Op een vraag van den heer Tydeman of,
bij verlenging van de werking dezer voor
ziening met 2 jaren, toch een definitieve rege
ling van de regeering te wachten is binnen
dien termijn, antwoordde de minister, dat hij
dit niet kon verzekeren, daargelaten dat i.toch
"weinig zou baten, zoolang de tydelijke wet
niet was geëxpireerd.
Het amendement-Bahimann werd verwor
pen met 57 tegen 15 stemmen. De heer
Bahlmann trok zijn overige amendementen in.
Een voorstel-Mutsaers om, met behoud van
den hoogsten aanslag, de wet eenvoudig met 1
jaar te verlengen, bij het onvoldoende van éen
campagne om de werking na te gaan, werd
door de minderheid der commissie bestreden,
omdat zij een definitieve regeling van den sui-
keraceijns niet langer wil verdagen, waarbij
de minister zich aansloot in het belang van
landbouwers en industrie, die door een vaste
regeling gebaat worden, welke de minister
einde 1895 of begin '96 hoopt in te dienen,
opdat het geknutsel met dien accijns eindelijk
ophoude. De minister behield den accijns
vrijen omslag van 44 millioen kilo, op ver
hooging waarvan de heer Van Kerkwijk in
het belang va? den landbouw aandrong.
Ook dit amendement werd verworpen, en
wel met 56 tegen 18 stemmen, waarna de
geheele tijdelijke regeling werd goedgekeurd
met 70 tegen 4 stemmen.
De vergadering is daarna gesloten.
De eorcmissie van rapporteurs voor de kies-
rechtontwerpen heeft zich reeds gisteren bezig
gehouden met de vaststelling van de hoofdpunten
van het verslag over het afdeelingsonderzoek
omtrent de amendementen op de artikelen dier
voordracht ingediend.
Het laat zich voorzien, dat de openbare be
raadslaging niet vóór Februari van het volgend
jaar hervat zal knnnen worden.
SCHIEDAM, 7 October 1898.
Het voornemen bestaat, in 1894 het tweede
examen voor de betrekking van surnumerair
der directe belastingen, invoerrechten en
accijnzen te houden in de maand Maart of April.
Te Zaandam is voor eenige maanden op
het terrein van de Zaanlandsche stoom-
wasch- en bleekinrichting en machinale
tapijtreiniging van de heeren Latenstein en
"Van de Stadt, op eene groote diepte eene
staalbron ontdekt, die volgens de analyse
uitgevoerd door de heeren dr. Van Hamel
Roos en Harmens, dd. 6 Juli 1893, met
uitzondering van de Pouhon-bron te Spa, alle
bekende staalbronnen in de schaduw stelt,
daar waar het water van de Wilhelmina-bron
bevat 0.1112 grammen per liter bicarbonas
ferrosus, dat van deze bron 0.1729 grammen,
alzoo 55Vi pCt. meer bedraagt.
Niet alleen bevat het water dit groote
staalgehalte, doch daarbij een zeer belangrijke
hoeveelheid afvoerende zouten, zoodat de
bezwaren, die tot heden steeds bij alle staal-
preparaten bestonden, doordien allen zonder
onderscheid steeds verstopping veroorzaakten,
aan dit staalwater niet verbonden zijn.
De geneesheerer. te Zaandam, de heeren
drs. Van Roojen, Kronenberg, Rebel en Sasse,
hebben dit staalwater reeds eenigen tijd bij
de patiënten toegepast met het resultaat, dat
zij dit allen verre verkiezen boven het Wil»
helmina-water en alle andere staalwateren
en staaipreparaten, en wel volgens de door
hen toegezonden attesten, omdat dit water
bij de zeer groote hoeveelheid staal, daarin
aanwezig, zoodanig van afvoerende zouten is
voorzien, dat bij niemand hunner patiënten
eenige verstopping plaats had.
Patiënten die steeds ander staalwater zon
der eenig gunstig gevolg hadden gebruikt,
zijn in betrekkelijk korten tijd na het gebruik
van dit staalwater volkomen genezen, zoodat
zij dan ook vertrouwen, dat hunne collega's,
na kennismaking met dit staalwater, dit
zeker boven dat \an andere bronnen zullen
verkiezen.
Deze verrassende resultaten hebben ge
noemde firma aanleiding gegeven tot bestel
ling van machinerieën in het buitenland om
weldra tot exploitatie te kunnen overgaan.
De staal waterbron zal geëxploiteerd worden
onder voortdurende controle van de heeren
dr. Van Hamel Roos en Harmens, en wei
hoogstwaarschijnlijk onder de benaming van
de Czaar-Peterbron.
Te Groningen is een 46-jarige schoenmaker,
die zeer veel misbruik maakte van sterken
drank, in het bureau van politie in de jenever
gestikt. Hij iaat eene vrouw met zeven kin
deren achter,
Nabij Herwijnen is op de Waal een 14-jarig
zoontje van een Belgischen schipper overboord
gevallen en onmiddellijk met den stroom
medegesleurd.
Het lijk is nog niet opgehaald.
De kerkdieven zijn in Limburg weder aan
het werk. Behalve te Margraten en te Heer-
Kadier hebben zij ook te Veldwezeld de
offerblokken bestolen. Een persoon, daarvan
verdacht, is aangehouden.
Het volgende gedicht vertaalde de Echo
uit een Duitsche afschafferscourant. Het werd
vervaardigd door W. Bode,
De Alcohol spreekt:
Wilt gij wond're dingen aanschouwen,
Komt dan tot mij, gij mannen en vrouwen
Laat mij begaanzonder stoornis en stil
En 'k maak van de wereld, al wat ik maar wil.
Arm maak ik de rijken en ziek de gezonden,
Van werklieden maak ik u vagebonden
Uit vromen: spotters, uit heerenknechten,
Uit vlijtigen: luiaards,uit goeden: slechten,
Uit kuische meisjesstraatmadelieven,
Uit flinke mannen: roovers en dieven,
Uit huiselijk gelukellende en nood,
Gif uit brood, uit leven den dood.
Hoe ik dat doe 1
Luister maar toe:
Het nat
Uit 't vat
Doe 't ras
In het glas,
Dan naar de lippen,
Om te proeven, te nippen,
Dat smaakt
Dat vermaakt
Nu weer,
En nog meer!
Blijft drinken,
En klinken
En altijd maar drinken
Zoo stook ik het vuur, en gij zwelgt en gij drinkt,
Totdat ge in den afgrond der Helle verzinkt.
Eigen Haard bevat een artikel over de
vaandeluitreiking door mr. Eduard van Tsoe-
Meiren (Van Someren Brand) met illustratiën
van Hoynck van Papendrecht, waaronder
een groote, het oogenblik van de uitreiking
der vaandels door de Koningin voorstellende.
TerdftjjnlDg van twee vrouwen.
In sommige bladen wordt medegedeeld, dat
de justitie zou zijn ingegaan op het by haar
geopperde denkbeeld, om De Jong door middel
van hypnotisme tot bekentenissen te brengen.
Zelfs werden de namen vermeld van twee
bekende specialiteiten, aan wie deze taak zou
zijn opgedragen.
Wij kunnen met de meeste beslistheid
mededeelen, dat dergelijk bericht allen grond
mist. De justitie heeft in dezen geest abso
luut niets besloten en zal 't ook hoogstwaar
schijnlijk nimmer doen. (JV, v. d. JD.)
Als een bewijs van het talent, waarmede
De Jong moeilijkheden weet te ontwijken,
wordt verhaald, dat de officier van justitie, die
bijna al de kleederen van de verdwenen
Engelsche vrouw in het bezit heeft, plotseling
aan De Jong vroegwat zijn vrouw voor
japon aan had toen zrj van hem wegliep.
Zonder aarzelen verklaarde de verdachte»Een
japon, die ik in Londen voor haar kocht".
'tls natuurlijk thans niet te bewijzen, dat
hij onwaarheid sprak.
Een verslaggever van het Handelsblad
heeft thans ook den vader der verdwenen
miss Juett geïnterviewd. Deze bevond zich
in jHotel Sluis" te Arnhem, vanwaar hij
naar Amsterdam is gereisd. De bijzonderhe
den, welke de verslaggever uit den mond des
vaders vernam, komen in hoofdzaak overeen
met hetgeen de zoon hem reeds mededeelde.
Het volgende is echter de vermelding waard
Wat vertelde De Jongu van zijn fami
lie, vroeg de verslaggever ondermeer.
Dat zijn ouders dood waren, dat hij
een broeder had, die dokter was te Batavia,
verder een zuster en een broeder, die pries
ter was. De laatste had tegen den zin zyns
vaders dit beroep gekozen en was daarom
onterfd. Daarom had hy zooveel geld, een
bedrag van f 17,000, dat in Holland vast
stond, en waarvan hij, als hij zijn laatste
reis als steward zou gemaakt hebben, een
zaak zou koopen. Bovendien liet hij ons ver
scheidene portretten zien van ooms en tantes,
en andere familieleden, een geheele collectie.
Zeide hij niet tot welken godsdienst die
broeder-priester behoorde?
Neen, overzijngodsdienst sprak hij nooit;
hij verklaarde daaromtrent nooit anders dan
dat hij geloofde aan den Bijbel.
Mochten uw huisgenooten hem gaarne
lijden
O ja, hij was steeds vroolijk en hartelijk.
Een zijner gewoonten was o. a. iemand, b.v.
my zelf, hartelijk op den schouder te kloppen
en dan zijn arm door de mijne stekende, b.v.
te zeggensKorn papa, ga wat mede in den
tuin of iKom, papa, laat ons wat gaan
wandelen
Gelooft gij dat hij van uwe dochter
hield?
Ik geloofde het, zelfs scheen hij ja-
loersch en toen hij zijn laatste reis ging
doen als steward, dreigde hij o. a. met iets
woests in den blik, mijn dochter te zullen doo-
den, als zij hem niet trouw bleef. Zy beloof
de hem trouw te blijven en deed dit ook. Uit
Calcutta schreef hij o. a. dat de dokter hem
gelukkig een certificaat had gegeven om naar
Europa terug te keeren en hij genoeg had van
het varen, hij verlangde er naar een rustig
leven te lijden met zyn lieve Sally, zooals hij
mijn dochter noemde.
Schreef hy zelf nooit uit Holland na
zyn huwelijk?
Nooit, slechts eens schreef hij aan mijn
dochter Louise en meldde dat zijn vrouw ziek
lag buiten en men geen brieven meer naar
het Sluis-hotel moest zenden.
Wanneer kwam hij terug?
Op Zaterdag 19 Augustus, en niet 26
Augustus, zooals mijn zoon u bij vergissing
vertelde. Hij kwam ongeveer twee uur en
vertelde, toen mijn vrouw vroeg waar Sally
was, dat deze was weggeloopen met een rijken
Amerikaan, een dikken man, William Wilson
van New-York. Hij was diep geroerd en
huilde. Op mijn vraag hoelang zij reeds weg
was, zeide hijongeveer negen dagen. Hij
had haar reeds overal gezocht en had drie
dagen lang van verdriet niet gegeten»kyk
maar eens, boe mager ik ben geworden",
voegde hij daarbij, mij zijn handen toonende.
Hij had bij zich een groote hoeveelheid siga
ren, die hy mij", zeker om mij te troosten,
wilde cadeau geven. Ik lette er niet op, ik
was te verdrietig over mijn dochter, doch hij
deed die sigaren in twee porseleinen potten,
die in de kamer stonden. Ik zeide hem dat
ik het van mijn dochter niet kon gelooven,
waarop hij mij, toen wij in den tuin zaten,
vroeg, of ik dan niet wist dat mijn dochter
vroeger ook al eens drie weken weg was ge
weest. Toen ben ik woedend gewordenik
stampte met den voet op den grond en ver
klaarde dat dit een leugen was, evenals het
geen hij nu kwam vertellen was gelogen."
Zeide hij niet wat hij dacht te doen?
Toen ik zeide, dat die Amerikaan het
doodschieten niet waard zou wezen, als hij-
gedaan had, wat De Jong vertelde, zeide deze
hy moest doodgestoken worden, doch ik ga hem
zoeken. Ik vertrek naar New-York en zal van
daar seinen als ik hem vind. Ik vroeg hoe het
nu stond met het hoteldaar had hy een
hypotheek op genomen voor 5 pCt., zeide hy,
om geld voor de reis naar Amerika te hebben
en een chef die te vertrouwen was, dreef
zoolang de zaak.
Bleef hij lang bij u? 1
Nu, hij heeft eerst als iemand die uit—
