A0. 1894,
Zondag 21 en Maandag 22
Januari.
N°. 8451
Eersfe Blad
Achtenveertigste Jaargang.
Binnenlandsclie Berichten.
TER GEDACHTENIS.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag,
y~ ODÉ.
UITGEVER:
.ïfi zi.'
Abonnementsprijs, per kwartaal
Franco per post, door het geheele Rijk
Afzonderlijke nommers
f 1.85.
2.50.
- 0.10.
Heeft ooit een doodstijding verplette
rend geklonken, dan was het wel deze
Ds. Haver Schmidt is overleden. Ds. Haver
Schmidtde man met het fijne geestige
gelaat, die bijna dertig jaren onder ons heeft
geleefd en gewerkt. Ds. Haver Schmidt
dood"! Och, wij wisten het wel, het was niet
goed met ds. Haver Schmidt; de vreeselijke
zielsziekte, die melancholie heet, en waarvoor,
als voor de tering, geen kruid op aarde wast,
had hem reeds maanden aan zijn arbeid ont
trokken als we hem zagen, dan hadden we
deernis met hemdat waren niet meer die
sprekende trekken, waarover bij wijlen zich
zulk een schalke lach kon verspreidendat
was niet meer dat heldere, kalme oog
neen, dat was ds. Haver Schmidt niet meer;
maar toch we hoopten immers had hij zelf
niet zijn stonden van hoop Had hij nog zelf
niet het aandeel bepaald, dat hij zou nemen
in de leiding der bijeenkomsten van de
Protestanteovereeniging, welke in dit jaar
worden gehouden
Zijn mond is gesloten, voor altijd gesloten,
en wij, zijn treurende vrienden, we zetten
ons neder en herdenken de dagen van
weleer, en voegen elkander toesWeet ge
't nog, dien Zondag, 't was de eerste Zondag
van de Octobermaand van 1890. Daar trad
hij op in het lokaal »Paulus", en sprak met
buitengewone geestdrift over de woorden
sSteek af naar de diepte" en wij hebben
hem gevraagd, die rede in druk te geven
en voor een weldadig doel was weldoen
niet zijn lust en zijn leven voor een
weldadig doel gaf hij zijn kostelijk woord,
en nu wij deze bezielde taal nog eens
lezen, bewonderen we de kloekheid van zijn
betoog, de kracht, waarmede het
„Kust u ten strijd!"
door hem werd uitgesproken.
Kracht brengt het kampen, en sterk maakt het streven.
Mensch, wie gij zijt,
Op uw hanier zij de leuze geschreven
Kust?... Ja rnst na den strijd!
Wat hebben we het ernstig den toen zoo
kvachtigen strijder nagezongen We hoopten
hem nog lang aan onze spitse te zien. 't Heeft
niet mogen zijn. Fiat Voluntas.
Wat was hij goed, wat was hij deelnemend,
wat leed hij mede met de zijnen't Was op
Zondag den 13n September 1891. Niet lang
te voren had hij een zwaar verlies geleden,
en weder trad hij in jPaulus" op, en 't moest
ieder uit den toon van zijn spreken wel
duidelijk worden, dat hij in een bijzondere
stemming was. Dat eigenaardige in zijn stem
buiging, dat weeke, kwam dien morgen bij—
ÏB1AT, E 2 7.
KV F: B 41"? K K f
Advertentieprijs van i10 gewone regels met
inbegrip van eene Courant1.10.
Iedere gewone regel meer- 0.10.
Driemaal geplaatst wordt tegen tweemaal berekend.
zonder uit. sVergeten worden", dat was het
onderwerp van zijn rede, en bij voerde zijn
vrienden naar die welbekende pastorie van
zijn grootvader, ons uit zijn Familie en Ken
niseen" overbekend. Daar hield hij, de kleine
jongen, den grijzen mnn bezig met allerlei
vragen; ook met deze: nol grootvader, als
hij eens gestorven zou zijn, wel ooit vergeten
zou kunnen worden En grootvader had toen
eerst niets gezegd, maar in huis gekomen
had hij toen den ouden Bijbel opgeslagen en
een plaats in den profeet Maleachi opgezocht,
en toen had hij gelezen»De wet der waar
heid was in zijnen mond, en er werd geen
onrecht op zijne lippen gevonden; hij wan
delde met My in vrede en oprechtheid, en
hij bekeerde er velen van ongerechtigheid".
En toen had grootvader hem trachten dui
delijk te maken, dat de mensch, van wien
dit gezegd kan worden, zal blijven vooitleven,
ook nadat lnj gestorven is, dat deze mensch
niet zal vergeten worden. En daaraan nu
knoopte de goede Haver Schmidt van die
innige beschouwingen vast, waarvan hij het
geheim bezat, en Waren allen geroerd de
treurenden hadden een zware ure. Maar wie
vertoonde zich nog dienzelfden middag op
hun drempel? 't Was de trouwe vriend, die,
kon het zijn, balsem ia de weer meer ge
opende wonden kwam gieten. Goedheid was
de grondtoon van zijn gemoed.
Wat leefde hij mede met zijn zieken I Nog
niet zoo heel laDg geleden was hij de primus
in een feestcommissie, 't Eerste gedeelte, de
plechtige receptie, was afgeloopen. Hij had een
woord gesproken, dat behoort tot de schoonste
bladzyden van hetgeen hij ooit heeft ge
schreven. En tusschen die receptie en den
feestmaaltijd moest nog een poos verloopen,
en we vroegen hem zoo»wat gaat ge nu
doen En met zijn toen van opgewektheid
stralend gelaat zei hij»ik heb nog iets nood
zakelijks te doen ik ga naar(hier volgde
de naam van een sedert lange jaren kranke),
och, weet je, die ziel weet nog zoo graag
alles van de buitenwereld, en ziet er niets
,van. Ik wil haar nu vandaag eens vertellen,
wat we alzoo gedaan hebbendan blijft voor
mijn volgende visite het verhaal van den
maaltijd bewaard, 't Goede mensch moet toch
ook iets hebbenZoo was hij I
'tWas een heerlijke Paschen, die van
1893. 't Was de tweede April, maar het groen
was als van Meiwe beleefden een lente,
zooals er ons geen heugde. Op den eersten
Paaschdag trad Haver Schmidt op in de Groote
Kerk met een rede naar aanleiding van de
woorden uit de Openbaring van Johannes
sik ben dood geweest, en zie, ik ben levend
tot in alle eeuwigheid", 't Was duidelijk, hy
had in de schoone dagen, die aan Paschen
waien voorafgegaan, de natuur bespied. Haar
ontluiken had hij blijkbaar van dag tot dag
ia onze poldeis medegeleefd. Hooggestemd
was zijn woord, indrukwekkend zijn schilde
ring. O. wo zijn er zeker van, de talrijke
vrienden, die hem toen hoorden, zullen zich
den Haver Schmidt van dien eersten Paasch
dag blijven herinneren; zijn onvergetelijk
woord op dien morgen zal, telkens als de
gezegende voorjaarstijd weder aanbreekt, drin
gen tot weemoedige herinnering aan hem,
wiens laatste goddelijke poëzie hun toen
werd geschonken. Want, beloofde de lente
veel,in den sehoonen zomertijd reeds kwam
de krankte over hem, die hem niet meer verliet.
Onze kinderen zullen hem, de ziel hunner
Kerstfeestvieringen, niet meer hooren. Onze
armen zullen zijn troostend woord en zijn
gulle gaven niet meer ontvangen. Zijn heen
gaan veroorzaakt om de eigenaardige plaats,
die hij hier innam, een leemte, welke niet
licht zal aan te vullen zijn.
Mogen zijn vrienden zich daarom te nauwer
aaneensluiten, om mei elkander in zijnen geêst,
ïden geest der liefde en der vrijheid", elkander
de lasten des levens te helpen dragen.
H ij ruste in vrede
SCHIEDAM, 20 Januari 189*.
Vergadering van den raad der gemeente
Schiedam, Dinsdag den 23n Januari 1894,
des namiddags ten kwartier voor 2 ure.
1. Ingekomen stukken.
2. Benoeming van een lid der commissie
voor het butgerlijk armbestuur.
Beraadslagen over
3. Adressen van G. Diependaal, M, van den
Bos Sr., P. van der Velden Cz., J. Tak, W.
A. J. Wittkampf, L. Wendt Co. en J. van
der Burg Cz. om restitutie van betaalde pl.
dir. belasting over 1893.
4. Adres van M. Uhlenberg, oppasseres in
het stads-ziekenhuis, om ten haren aanzien
de toepassing van art. 7 der pensioen-ver
ordening voor gemeente-ambtenaren opnieuw
met éen jaar op te schorten.
5. Adres van het comité tegen werkloos
heid alhier, met verzoek om, ter voorziening
in den thans bestaanden nood door vverkge-
brek, zoo spoedig mogelijk te doen overgaan
tot de werkzaamheden in dat adres genoemd
en rapport daarop der commissie van fabricage.
6. Verordening regelende de keuring van
en het toezicht op vleesch en visch.
En verdere voorstellen en mededeelingen.
Het stoffelijk overschot van ds. Haver
Schmidt zal Maandagmiddag te 2 uur op de
algemeene begraafplaats worden ter aarde
besteld.
Dezer dagen deelden wij mede dat door
de politie een vervolging is ingesteld wegens
het naar deze gemeente overbiengen van
een 3-jarig kind uil een door pokken be
smet gezin van Rotterdam.
Het kind en het gezin waarin het hier
werd opgenomen zijn onder toezicht gesteld
van den geneesheer dr. B. de Bruijn, die gis
teren constateeide dat liet uit Rotterdam ge
komen kind lydende was aan pokken.
Het kind werp daarop naar de barak aan
het ziekenhuis oveigebracht, terwijl de woning
waarin het hier een onderkomen vond, wordt
ontsmet. Het gezin is tijdelijk onder dak
gebracht in een lokaal der barak.
Het is aan de vVereenïging tegen Bede
larij" gelukt een onderkomen voor Machiel
Sonius te vinden in het >IIuis van B irm-
hartiglieid" te Wagenborgen. Alle verdere
bezwaren tegen zijn verplaatsing van hier
zijn nu ook uit den weg geruimd alleen
moet het kostgeld nog bijeengebiacht worden.
Het zal echter zeker wel niet noodin zijn
iemand aan tc
•r pi te-
werking te verleenen, wanneer hem binnen
kort een inteekenlijst voor dat doel zal wor
den aangeboden. Iedereen zal toch wel willen
medewerken om aan dien ongelukkigen 67-
jarigen een i ustiger tevenseinde te bezorgen
en aan de jeugd een aanleiding tot wreed en
demoraliseerend vermaak te ontnemen.
Voor de ijzer-en metaalbewerkersvereeniging
sOnderlinge Hulp" is het afgeloopen jaar niet
ongunstig geweest, dank zij de goede zorgen van
het bestuur. Aan contributie werd ontvangen
f '1601.05, terwijl werd uitgegeven aan zie
kengeld f'1417.59, voor drukwerk en kosten
van een feestavond gezamenlijk f 159 55. Het
reserve-kapitaal, dat bij het sluiten van het
boekjaar 1892 f 743.12 bedroeg, is door toe
voeging van de rente en het batig saldo van
1893 gezamenlijk f 45.31, geklommen tot
f 788.43. In het vorig jaar kwam een regle-
mentsherziening tot stand, waai bij tevens
bepaald werd dat het ziekengeld aanvangende
met lo Jauuari 1894 zou bedragen f5 per
week, en dat daardoor atle geldelijke uit-
keeringen vervallen. Door dezen maatregel
heeft de vereeniging getoond dat onderliuge
hulp bij ziekte haar eenig streven is.
De president en de penningmeester, die
beiden aan de beurt van aftreding waren,
werden met groote meerderheid herkozen.
De brandersknecht A. van 't Hof, werkzaam
In de branderij van den heer G. M. Ham in
de Westfrankenlandsche laan, heeft gister
namiddag aldaar bij het afslaan van den
helm van een ketel door eigen onvoorzichtig
heid zijn rechterbeen gedeeltelijk verbrand.
Hij kon nog te voet naar zyne woning in de
Bakkerstraat gaan.
