Binnenlandse lie Berichten.
op een misverstand, dat op de volgende wijze
in de wereld gekomen zou zijn
Zooals het gebruik in de diplomatieke
kringen meebrengt, maakt kardinaal Ram
polla in de eerste dagen van Januari de
visites terug die hem in zijne hoedanigheid
van eersten staatsdienaar des pausen door
gezanten en andere vertegenwoordigers der
vreemde mogendheden gebracht zijn.
De vertegenwoordiger nu van Rusland bij
het Vaticaan, de heer Iswoldy, heeft zijne
woning in het oude paleis Mignanclli, waarin
ook de Italiaansche premier Crispi woont.
Kardinaal Rampolla doet, bezoeken afleg
gende, zijn rijtuig voor het paleis Mignanelli
stilhouden, neemt een naamkaartje en geeft
dit den palfrenier, om het aan den Russi-
ichen gezant af te geven. De knecht evenwel
vergist zich daarbinnen in de deur der appar
tementen en brengt het kaartje van den
kardinaal aan het adres van Crispi. Deze
laatste begrijpt natuurlijk niets van die
vriendelijkheid, maar in wellevendheid niet
voor den kardinaal willende onderdoen, zendt
ook hij zijn kaartje naar Rampolla, die op
zijn beurt weder verwonderd staat over de
hoffelijkheid van zijn ouden vijand.
Toen men de zaak onderzocht, bleek het
dat de geheimzinnige toenadering haar oor
sprong vond in de vergissing van een palfrenier.
Intusschen verzekert men dat wel degelijk
door den heer Crispi onderhandelingen met
het Vaticaan geopend zijn, in de hoop de
tusschenkomst van den paus te verkrijgen
ter bevrediging van Sicilië. Leo XIII moet
echter aan den tusschenpersoon, mgr. Carini,
een antwoord gegeven hebben, dat met een
weigering gelijkstaat.
De correspondent van de Times te Rome
ontkent niet langer de juistheid der mede-
deelingen in de Hamlurger Nachrichten, vol
gens welke het Kabinet Di Rudini onderhan
delingen opende met Rusland, strekkende
om Italië casu quo te waarborgen tegen de
gevolgen zijner driebondspolitiek. Doch dezelfde
berichtgever loochent pertinent, en oogen-
schrjnüjk ook daartoe gemachtigd, dat Crispi
de bedoelde Russische pourparlers aanving.
Hij wilde integendeel stellig hernieuwing van
het Drievoudig Verbond, maar onder gunsti
ger voorwaarden voor Italië. Thaus echter
aanvaardt Crispi's Kabinet onvoorwaardelijk
het Drievoudig Verbond, alsook de verstand
houding met Engeland ter zake van de Mid-
dellandsche zee.
Te Rome was er gisteren een groote toe
loop om geld uit de spaarbank terug te halen.
De administratie moest verscheiden loketter»
openen om aan de eischen te voldoen.
EGYPTE.
Naar de Times uit Kaïro verneemt, decre
teerde de regeering een vijfjarige verlenging
van de gemengde rechtbanken, nadat de
meerderheid der Europeesche mogendheden
een voorstel had aangenomen, krachtens
hetwelk de gemengde rechtbanken niet
langer berechten zullen in agrarische ge
schillen tusschen inboorlingen.
Hierop volgden eenige oogenblikken van stilte.
Het was haar evenwel onmogelijk langer te
zwijgen, en ofschoon zij zich bewust was de
zaak onhandig aan te pakken, vervolgde zij
•Hij heeft een piano."
•Nu, wat zou dat?" vroeg hij barsch.
Zij begreep dat het oogenblik niet gelukkig
gekozen was en ook dat zij, roet zijn onder
zoekenden, strengen blik zoo op haar gevestigd,
geen moed zou hebben hem alles te zeggen. Zij
begon dus over iets anders en wachtte tot later
op den avond, als Aubinet misschien in een
betere stemming zou verkeeren. Toen haar
jongen naar bed waszeide zij eenigszins ge
dwongen glimlachend en zonder van haar werk
op te zien
•Verbeeld je, mijnheer Bruchard is voor de
piano gaan zitten en hield niet op of ik moest
voor hem zingen."
GRIEKENLAND.
De regeering overweegt nog de vraag, of op
het eiland Paros een kolenstation ten dienste
van het Russische eskader gevestigd mag
worden.
SPANJE.
Te Madrid loopt het gerucht dat een anar
chistische samenzwering ontdekt is, ten doel
hebbende een aanslag te plegen op een der
groote provinciesteden. In de hoofdstad zijn
ontplofbare stoffen ontdektte Monte-Agudo
(prov. Soria) is een dynamietpatroon oatploft.
De overheid verdubbelt hare voorzorgsmaat
regelen.
De minister-president Sagasta zal als scheids
rechter uitspraak doen in het geschil, ge
rezen tusschen den minister van financiën
en de vertegenwoordigers der Baskische pro
vinciën. Het betreft de bekende zaak der be
lastingen, die, in strijd met de eeuwenoude
J-ueros of voorrechten, bij de begrooting aan
de bevolking dier gewesten zijn opgelegd.
In weerwil van het aandringen van den
Spaanschen gezant te Tanger, weigert Mo
hammed Torres nog steeds verlof te geven
tot het inschepen van paarden ten dienste van
het Spaansche gezantschap naar Marokko,
onder voorwendsel dat het uitvoeren van
paarden verboden is. Deze verwikkelingen
zullen liet vertrek van maarschalk Campos
uit Mazagran belangrijk vertragen.
Uit Mehla wordt gemeld dat maarschalk
Martinez Campos gisteren naar Tanger ver
trokken is.
AMERIKA.
De secretaris van de schatkist der Yer-
eenigde Staten, de heer Carlisle, verwacht eene
inschrijving van 200 millioen dollars op de ge
vraagde 50 millioen, tegen uitgifte van schat-
Jkist-obligaiiën. Den verkregen middenkoers
verwacht hij dat hoog genoeg zal wezeaom het
■werkelijk rente-bedrag te brengen op 2i/2 pCt,
Inmiddels heeft eane sub-conunissie der
commissie voor de rechtzaken uit het Huis
van vertegenwoordigers als haar gevoelen
te kennen gegeven, dat de bedoelde uitgHle
van obligatien in strijd is met de wet.
Bij het jongste gevecht voor Nichteroy,
waarvan nu uit Rio de Janeiro gemeld wordt
dat het onbeslist is gebleven, zijn een vijf
tigtal dooden gevallen.
SCHIEDAM, 20 Januari 1894.
Nog eens wordt de quaestie van het lang
durig staan der winkeljuffrouwen aangeroerd.
Thans is het dr. Aletta H. Jacobs te Amster
dam, die een beroep doet op de hulp der
vrouwen van Nederland. Zij kon oordeelen,
als ar*-;, tot welke ernstige gevolgen het
onmatig lang achtereen blijven staan van
vrouwen aanleiding kon geven. Zij heeft in
hare practijk patiënten gehad die, tengevolge
dezer tirannie van publiek en patroon beiden,
hun gezondheid en levenslust voor altijd zagen
verwoest. De winkeliers blijven zich er op
beroepen, dat de dames zouden verlangen, dat
Aubinet werd opmerkzaam, en met gefronste
wenkbrauwen boog bij zich voorover om geen
woord te missen van hetgeen zij hem ging
tnededeelen. Mot een kloppend hart vervolgde zij
•Hij drong er zoo op aan, dat ik eindelijk
toegaf gij raadt nooit wat hij mij heeft
voorgesteld".
i>VVat heeft hij u voorgesteld T' vroeg hij
met heesche stem.
•Om mij een engagement te bezorgen en mij
in de opera te laten debuteeren."
En om het onverwachte van deze mededee-
ling eenigszins te verzachten, liet zij er terstond
op volgen:
Je begrijpt, dat dit in onze gewone wijze
van leven geen de minste verandering zou
brengen, want alle avonden zou ik met den
Jaatsten trein kunnen thuis komen."
Maar deze toelichting maakte Aubinet nog
bij haar binnentreden in een winkel het per
soneel haar staande zou ontvangen.
Laat", aldus spreekt dr. Aletta H. Jacobs
de vrouwen toe, slaat ten duidelijkste blijken,
dat de wreede eisch u door winkeliers toe
gedicht, niet bestaat.
Toont dit door telkens wanneer gij een
winkel binnentreedt, waar geen gelegenheid
tot zitten achter de toonbank bestaat, aan
den patroon te kennen te geven, dat uwe
verdere bezoeken van het bestaan dier ge
legenheid worden afhankelijk gesteld.
Zoodoende kunt gij in korten tijd de vol
doening smaken, een ernstig kwaad te hebben
uitgeroeid en voor talrijke vrouwen den toch
reeds harden strijd voor het bestaan eeniger-
mate te hebben verlicht."
Door den heer C. A. A. Steinigeweg, te Am
sterdam, is een brochure over emigratie uitge
geven. De heer S. heeft eerst samengewerkt
met den heer Van Marselis Hartsinck, maar
later alleen een plan ontworpen. Door een
vijfentwintigjarig verblijf in Amerika en
een perseonhjk onderzoek van de gronden,
die hij thans voor emigratie geschikt acht,
mag de heer S. zeker op aandachtige over
weging van zijn plan aanspraak maken.
De gronden, die de heer S. voor 't oogenblik
de meest geschikte acht, zijn gelegen bij
Norfolk, gedeeltelijk in den staat Virginia,
gedeeltelijk in Noord-Carolina, en staan be
kend als de Dismal-Swamp-landen. Door
doelmatige draineering zouden deze gronden tot
groote vruchtbaarheid kunnen worden ge
bruikt.
De heer S. noemt zijn plan seen gelegenheid
voor meer dan 50,000 menschen om een goed
bestaan te verwerven en te gelijk eene onder
neming die ruime winsten verzekert".
Omtrent de droevige ramp, een deel der
bemanning van het stoomschip Amsterdam
der N. A. S. M. overkomen, worden nog de
volgende bijzonderheden gemeld
De gezagvoerder, kapt. Stengtr, rappor
teert, dat in den ochtend van den 14n Januari
op 43° 21' N.B. en 58° 18' W.L. een klein
zeilvaartuig, de Maggie Well (Maggie Willet?)
werd gezien met noodvlaggen op en in zin
kenden staat.
Het woei een hevigen storm met nu en
dan sneeuw. De gezagvoerder besloot onmid
dellijk de in nood verkeerenden te helpen,
liet de machine stoppen, riep vrijwilligers op
om de reddingboot te bemannen en koos
uit de velen, die zich aanboden, den opper
stuurman S. Meijer, den bootsman E. Requant,
den timmerman A. Oudijn, den tusschen-
dekswacht A. Bas, den kwartiermeester F.
Eichhorn en den matroos A. van Vliet, allen
Nederlanders. Door de hooge zee was het
uiterst moeilijk de reddingboot te water te
laten, doch gelukte het den moedigen red
ders om vrij van het stoomschip te komen.
De reddingboot was nog niet ver van het
s.s. verwijderd, toen deze door een vreeselijke
bui dwars in de zijde werd getroffen, waar
door de boot voor het oog der opvarenden
toornigeren in zijn zucht om terstond de
hoofdzaak te weten, viel hij haar snel in de rede
Wel zooheeft hij je voorgesteld om te
debuteeren En op spottenden toon vervolgde
hij»En hoeveel heeft hij je daarvour aange
boden
Zij zag hem aan en had bijna geen moed
meer om voort te gaan, zoo vertrok zijn anders
zoo goedig gelaat. Het spottende in zijn toon,
iets wat zoo geheel buiten zijn aard lag, was
reeds genoeg om haar te openbaren hoe hij
gemarteld werd. Toch noemde zij de som
veertig duizend Irancs per jaar," maar zoo
zacht alsof zij er zich voor schaamde. Hij barstte
in een schaterlach uit.
•Hij heeft je aardig voor den gek gehouden 1"
Zij werd hoogrood en een gevoel van ergernis
gaf haar de kracht om te spreken. Zij vertelde
nu alles wat er wa» voorgevallen en opgewonden
van de Amsterdam ten onderste boven sloeg
Slechts een oogenblik kon men de manschs
pen met de golven zien worstelen, dewijl een
verblindende sneeuwstorm, -welke uren aan.
hield, alle gezicht benam, zoodat het onmo-
gelijk was eenige hulp hoegenaamd te ver-
leenen, zoodat allen het leven verloren. De
menschlievende gezagvoerder bleef nog zes
uren in de nabijheid, in de hoop in staat te
zijn de bemanning van de Maggie Well te
redden, doch toen de sneeuwstorm bedaarde
en men weder gezicht had, was er van den
schoener niets meer te zien en is deze onge-'
twijfeld met de bemanning in de diepte ver
dwenen.
Men meldt uit Zand voort aan de JV. B. Q;
Zooals onder de officieele berichten is ge»
meld, is de badman van de badinrichting
Driehuizen alhier, W. Draijer, benoemd tot
broeder in de Orde van den Nederlandsehen
Leeuw.
Een ieder, die Draijer kent, zal blijde zijn,
dat die koninklijke onderscheiding hem te
beurt gevallen is wegens de zelfopoffering en
menschenliefde, zoo dikwijls betoond bij het
redden van schipbreukelingen en badgasten.
Ongeveer dertig jaren is Draijer roeier in
de reddingboot der >Noord-en Zuidhollandsche
Reddingmaatschappij" alhier en gedurende
dien tijd heeft hij deel genomen aan het red
den van schipbreukelingen van een vijftiental
schepen.
Voor bijna achttien jaren verloor hij het
linkeroor, dat als het ware werd afgescheurd
door een touw bij het redden der equipage
10 man van het gestrande schip
Eenrietfe. "Wegens het redden vanFransche
schipbreukelingen ontving hij in 1884 van
de Fransche republiek eene zilveren medaille.
Bij de poging tot redden van de bemanning
van de 2P. R. von Lindern, waarbij de red
dingboot omsloeg, was Draijer, die ongeveer
1 uur na het omslaan der boot aan land
kwam, bijna verdronken.
Hoevele badgasten hij wel gered heeft,
dikwijls zelfs met de grootste moeite en zelf
opoffering, is niet bekend. Het is te hopen,
dat hij nog vele jaren genot mag hebben van
de koninklyke onderscheiding, hem te beurt
gevallen.
Het slachtoffer van den verraderlijken aan
slag te Terheiden, Piet Jansen, is in denaf-
geloopen nacht overleden. De moordenaar is
tot heden niet bekend.
Iemand te Breda, die eenigen tijd geleden
een revolvertje gekocht had bij den heer
Kamerling, teneinde een verdedigingsmiddel
in huis te hebben, kwam Zondag 1.1. op den
inval om het ding eens te beproeven en
kwam tot de ontdekking dat hij er niet erg
best mede terecht kon.
Hij stak het ding, geladen als het was, in
zijn zak (vanwege de wapenwet) en ginger
mede op weg naar den verkooper. Maar
onderweg rustte de hand zenuwachtig in den
broekzak, waar het gevaarlijke ding in ge
borgen zat, en toen hij in de Vischmarktstraat
bood zij aan, terstond te zamen met hem naar
Brochard terug te keeren, dan zou hij wel zien
of alles niet de waarheid was.
Maar hij kon niet langer twijfelen ontmoe
digd en diep bedroefd zat hij somber voor zich
uit te staren.
Zij bleef nog eenige oogenblikken zenuwachtig
en opgewonden voortpraten, totdat zijn ontdaan
gelaat haar deed ontstellen. Haar ergernis maakte
voor zachtere aandoeningen plaats en op over-
redenden toon begon zij over hun armoede te
spreken. Zij hield niet van klagen, maar het
kon toch niet worden ontkend dat zij minder
dan eenvoudig leefden en ontbeerden. En dan
de toekomst van hun zoon Mochten zij nu zoo'n
onverwachte gelegenheid om fortuin te maken
laten voorbijgaan Sedert hoevele jaren sloofden
zij zich niet reeds af, zonder maar eenigszins
vooruit te komen(Slot volgt,)
