A°. 1894. Woensdag 24 Januari N°. 8452. Eersle Blad. .A. chtenveertigste Jaarffanff. Verschijnt dagel ks, uitgezonderd Dinsdag, UIT G EVE L ODÉ. Van de oplaag van ons nummer van 21 en 22 Ja nuari is geen enkel exemplaar over gebleven. Aan veler verzoek kunnen we dus voorloopig niet voldoen, doch we hebben besloten de beide artike len „TER GEDACHTENIS" en „TER UITVAART" afzonderlijk uit te geven, zoo mogelijk ook gebonden. Deze uitgave zal binnen eenige dagen verschijnen. TER UITVAART. BuitenlaiHlscUc Be richten* Abonnementsprijs, per kwartaal Franco per post, door het geheele Rijk Afzonderlijke nomtr.ers t 1.85. 2.50. - 0.10. it Cf 55 K A r t BOTEItSTBA ITT, R a 7. Advertentieprijs van 110 gewone regels met inbegrip van eene Courantf 1.10. Iedere gewone regel meer. - 0.10. Driemaal geplaatst wordt tegen tweemaal berekend. Ziet, hoe lief ze hem hadden Zeoch, het doet ons zoo goed. te mogen vertrouwen, dat onder se alle menschen van goeden wil, die Schiedam huisvest, kunnen begrepen worden. Ge kwaamt buiteneen geestverwant drukte u zwijgend de hand, en ge gingt verder. Maar daar kwam een ander, een, wiens richting met die van den ge storven vriend zeer uiteenloopend was, en hartelijk, hartelijker dan anders, klonk diens woord tot ons: «gij moet wel diep getroffen zijn En dan volgde een verhaal van Haver Schmidts stil weik; hoe hij een ziek kind och, dat er bij moest komen»'t was van andersdenkende ouders" opzocht, er mee speelde, en 't zijn ellende trachtte te doen vergeten. Ja zelfs dat zelfs is eigenlijk verschrikkelijk zells had hij eens een katholieke, diep, diep bedroefde weduwe op gezocht, om haar een woord van troost toe te spreken 1 O God! wat is de wereld bijwijlen nog benauwend voor een fijn gevoelende ziel Zoo ging Vrjjdag, zoo ging Zaterdag, zoo ging Zondag voorbij. Zondag 21 Januari en Maandag 22 Januari 1894, ze zullen voor Haver Schmidts vrienden in Schiedam dagen blijven, waarvan de gedachtenis nimmer uit hun geheugen zal worden gewischt. Zondag, daar waren ze in »Paulus" bijeen, in buiten gewonen getale. Men behoefde het niet te vragen, of er diepe ontroering heerschle in die menigte, die kudde zonder herder I Daar trad ds. P. H. Hugenholtz Jr. van Am sterdam voor hen op. Zijn woord was na tuurlijk gewijd aan de nagedachtenis van onzen overleden vriend. Naar aanleiding van Handelingen XI vers 24a j>Hij was een goed man en vol des Heiligen Geestes en des ge- loofs", werd ons nog eenmaal de man ge- teekend, met zijn verheven opvatting van Heiligen Geest en van geloofwerd ons wel degelijk de zwaarte van het verlies, dat wij leden, herinnerdmaar werd ons toch ook het bemoedigend woord niet onthouden, dat waar de geest blijft leven, de troost niet verre is. En weldadig aangedaan, hoe bedroefd ove rigens ook, zijn we elk ons weegs gegaan, als treurenden, maar niet zonder hoop. Ook n de Groote Kerk was door ds. C. L. van den Broek Haver Schmidts heengaan be sproken. Hier was de tekst: Spieuken 19 vers 21J: i>De raad des Heeren, die zal be staan". In hartelijke bewoordingen werd van den oveiledene gewaagd, als van een man met vele gaven van hoofd en bait, een man, wiens lust was weldoen, wiens beeld, wiens gestalte voor ieders geest zal blijven staan. En gisteren hebben we hem begraven. We hebben zijn stoffelijk overschot, dat onder bloemen en kransen bedolven was, vergezeld naar zijn laatste rustplaats. Langs de straten, waar de lijkstoet doortrok, waren tal van woningen gesloten. Door de pi-oteslant«che begratenis-vereeniging, die zich daarvoor had aangeboden, word het lijk graf.» aai ts ge bracht, terwijl de slippen van het lijkkleed werden gedragen door de predikanten bij de Ned. Iierv. gemeente C. de Wilde Cz., C. L. van den Bioek en P. C. A. Halffinan en dr. Joh. W. Pont, predikant der evang.- Luth. gemeente. Op de begraafplaats zelf was reeds lang te voren een ovei groote me nigte verzameld, maar onmiddellijk bij de geopende groeve een eerewacht, door vorsten te benijden honderden van leerlingen en oud-leeilingen, de weezen uit het weeshuis der hervormden, en eenige verpleegden uit het diaconiehuis in de voorste rijen, allen met be traande ocgen. Lieve, trouwe handen hadden den bodem der groeve met bloemen bestrooid. Langs de wanden van het graf slingeiden ran ken van klimop! Zoo moest het zijn In zijn gezonde dagen had Haver Schmidt de natuur lief, waren bloemen zijn lievelingen. Op bloe men rust zijn stoffelijk omhulsel, bloemen bedekken liet 1 Ook tal van bloemkransen en palmen be dekten de kist, waren aan de lijkkoets gehan gen en werden wegens luin groot aantal door deputaties gedragen. Onder die kransen waien er van leeilingen, oud-leeilingen, wee zen, de Protestantenvereeniging, de vereeni- giiig »Paulus", het Leidsche studentenkorps, vrienden enz. Er is bij Haver Schmidts graf niet gespro- keu. Meermalen had hij vroeger gezegd, dat hij, voor zich zelf, daarmede met ingenomen was. Kon dit bij zijn eenvoud ook wel anders? Doch welspi ekender dan de meest welspre kende redevoering was de zwijgende hulde, hem bewezen door de lange rij van deputation, n.l. de kei knieesters, kerkeraad en collectanten der Ned herv. gemeente, het bestuur der Protestanten vereeniging" en van den »Pro- testantenbond", afdeeling Schiedam, het be stuur der vereeniging nPaulus", dat der «Maatschappij tot Nut van't Algemeen" met zijn eere-voorzitter dr. Vaillant, de senaat van het Leidsche studentenkorps en vertegen woordigers van de afdeelingen Vlaardingen en Delftshaven van den «Protestantenbond". Aan de groeve waren mede tegenwoordig de burgemeester, de wethouders, de secretaris en leden van den gemeenteraad, terwijl van elders vele vrienden en vereerders van den oveiledene gekomen waren om hem hun laatste hu'de te brengen. Aan een anderen wensch van den geliefden doode is eveneens bij zijn begrafenis voldaan. In den kring van zijn leerlingen, waar hij zoo innig, zoo vertrouwelijk kon spreken, liet hij zich meermalen uit, dat hij wel wenschte,»erzou bij ziju graf worden gezongen". Welnu, dit is geschied. Leerlingen en oud- leeilingen hebben boven de geopende groeve aangeheven: Lied 224, uit de godsdienstige liederen van den Nederland«chen Protestan tenbond het eerste, zevende en achtste vers. Dij liet Graf. Wij legden diep gebogen Den weg naar 'tkeikhof af, En zien met weenend' oogen Ter néér in 'topen graf. Het bergt iets van ons leven, Ach in zijn donk'ren schoot Wij willen 't volgzaam geven, Maar onze smait is gioot. Wij leggen ui Uw handen Den liefst en, besten schat. Verbreekt Gij dierb're banden, Zijn wij soms moed* en mat Toch gaan wij met U mede Naar 't land, dat Gij ons wijst, Wel vaak met wank'le schrede, Maar 't bai te dankt en prijst. Wat Gij ons badt gegeven, Dat naamt Gij ons weêr af, Maar 't beste blijft toch leven, 't Verzinkt niet in het graf. Het schijnt wel gansch veiloren, Maar blijft alious ons deel. De lieid', mt U geboien. Verwint den dood geheel. En toen, nadat de treurende verwanten zich hadden verwijderd, toen zijn die kinderen, die jongelingen en jonkvrouwen, die jonge weduwen, ja, want die waren er ook allen getiokkeu langs de groeve, en tranen, parelen, ja parelen zijn gevallen op de bloe men, en God weet hetwat voor heerlijks op dat oogenblik gewrocht is in die jeugdige harten, nu ze hun laatsten groet brachten aan den man, die zoo veel heeft liefgehad. Ja, ook hij zal leven, nadat hij gestorven is, F K A N K R IJ K. De Senaat heeft met 132 togen 84 stem men besloten ook aan vrouwen het stemrecht te geven bij de samenstelling der rechtbanken van koophandel. In de Kamer van afgevaardigden was het Zaterdag een dag van interpellation, nadat de Kamer, bij opsteken der handen, hot trac- taat met Siam bad goedgekeurd. Allereerst had de heer Garnard een vraag omtrent de plannen der regeei ing ten aan zien van den buffet staat tusschen Indo-China en Birma. De heer Casimir Perier antwoordde kortweg, dat deze zaak nog eeist in het stadium van het aardrijkskundig ondeizoek vei keert, en de regeering weigert, eenige verklaring te geven. Vervolgens ondervioeg de heer Mirnmn den minister van justitie over den rechtskundigen bijstand in de departementen, en hield de lieer Hamei een interpellatie ovei de vei In ging der belasting op de ongebouwde eigen dommen spr. stelde bij motie voor dat de Kamer zou vei klaren, van de legeenng zoo spoedig mogelijk vermindering dezer belasting te vei langen. De regeering verklaaide zich bereid, bij monde van den minister-president, deze formule te aanvaarden. Door de Kamer werd deze verklaring met bijval begioet; met 374 tegen G stemmen nam zij de motie- Ramel aan. De heer Vigué sprak nu geruimen tijd over liet verbod tot opvoering van Haupt- manns »Ames solitaites" in liet sThë&tre libre", daarbij betoogende dat bet stuk geen anarchistische strekking heeft. De heer Ray- nalminister van binnenlandsche zaken antwoordde dat de vertaler van het stuk, de heer Alexander Cohen, als anarchist in hechtenis' was genomen, en de regeering wist dat door de anarchisten een manifestatie bij opvoering op touw gezet zou worden, om welke reden de regeering heeft gemeend de opvoering te moeten vei bieden. Het verding met Siam (van 3 October 1893) is Zaterdag door de Kamer goedgekeuid, die daarna met 279 tegen 233 stemmen besloten heeft een voorstel van den afgevaar digde Jacques in behandeling te nemen, om den aanleg van een kanaal voor groote schepen van Rouaan naar Parijs voor eene zaak van openbaar nut te verklaren. Graaf De Mun, een der bekwaamste lei ders der rpactionnaire partij, doch die zich tot de republiek »geralheerd" had en dien tengevolge bij de vorige verkiezingen de nedeilaag leed, zal naar het parlement lei ug- keeien. Hij is Zondag te Morlaix gekozen. Te Havre winnen de republikeinen een zetel. In de gisteren gehouden zitting der Kamer

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Schiedamsche Courant | 1894 | | pagina 1