merk 2EÏ -O.
Vollenhovens
Vollenhovens
A G E R,
Hup en irnniii oMmicM
JOHs. PLOOY Jz„
Br. Retail's
WILLEM T. SAUTES J.Ca,
e l f b e w a r i n g.
H.-O. is eeitig* co alleen HAVERIVSOUT!
t
A I? V E 11 T K 5 T I E X
te beginnen 4 October,
3 avonden j>ei- week.
li;
Een ware schaf
Aanbevolen door de grootste autoriteiten op geneeskundig gebied.
meest versterkende drank.
beste Bier voor dagelijks eb gebruik.
VerJzrrjgbaar te Schiedam bij J.JET.C. VAN WAART,
gebotteld en op fusten van 20, 40 en 80 liter, tegen brouwers-
prijs.
naar, zoodra hij den ouderdom van 70 jaar
heeft vervuld."
Deze bepaling laat aan duidelijkheid niets te
ttenschen over. Als ik voor «ambtenaar" en
dat mag i!c (loen °P grond van art. 2 lees
jleefaar aan het gymnasium", dan krijg ik, zonder
eenigermate geweld te doen aan de gewone be
tekenis der woorden, zonder iets bij te voegen
of weg te laten
«Behoudens de bevoegdheid van andere mach
ten dan de raad wordt ontslag verleend, in te
gaan mot den aanvang van het eerstvolgend
kalender-kwartaal aan den leeraar aan het gym
nasium, zoodra hij den ouderdom van 70 jaar
heeft vervuld".
«Behoudens de bevoegdheid van andere mach
ten' is er kennelijk ingevoegd met het oog op
de benoeming en het ontslag van de politie
ambtenaren en beambten welke benoemingen
zijn opgedragen aan het Koninklijk Gezag, den
Commissaris der Koningin en den Burgemeester;
't slaat ook op de beambten door Burgemeester
en Wethouders te benoemen. Maar duidelijk,
wanhopig duidelijk, lees ik in art. 7, dat de
Raad iederen ambtenaardien hij bevoegd is te
ontslaan, na 't volbrengen van den 7O-jarigen
leeftijd, naar huis zal zenden.
Waar zoo onweersprekelijk duidelijk geschre
ven is, mag men alleen vragen: vvat staat er?
Doch wil men den geest? Welnu in de 2e
alinea van art. 7 is bepaald, dat de ambtenaar,
die voor zijn 70e jaar niet vrijwil® gaat, zijn
recht op pensioen (natuurlijk GE.MEENTE-pensioen
en niet zooals sommigen, willen beweren rtljKS-
pensioen) verliest.
De 2e alinea is er aan toegevoegd omdat,
wanneer gemeente-ambtenaren, die niet door den
Raad worden benoemd en verzuimen ontslag te
vragen, terwijl de betrokken autoriteiten niet door
't verleenen van ontsiag tegemoet komen aan
'sraads wenschen, om geen 70-jarigen in ge
meentedienst te hebben, den Raad niets rest dan
intrekking van het recht op pensioen. Waar hij
geen recht heeft om te ontslaan, omdat die
bevoegdheid aan anderen is opgedragen, daar
bedreigt de Raad met verlies van aanspraak op
pensioen.
Ook daaruit spreekt 's raads ernstig bedoelen,
om alle gemeente-ambtenaren van 70 jaar uit
den dienst te verwijderen.
Men heeft den geest der verordening willen
verkrachtenmet het beweren, dat 't was een
pensioenverordening en niet een verordening op
het ontslaan van ambtenaren.
't Is waar, dat de verordening tot opschrift
draagt: Verordening, regelende de pensioenen
en wachtgelden voor de ambtenaren der ge
meente Schiedam. Maar geldt dat nu als argu
ment?
We hebben in Nederland de gewoonte, om in
den titel onzer verordeningen te noemen het
hoofdonderwerp waarop zij betrekking heeft
maar door dien titel is geen grens gesteld.
De bepalingen zelf en niet de opschriften er
boven geplaatst, vormen de wet.
Laat me ter loops het sRubrica non est lex"
hier in herinnering brengen.
Da meeste artikelen hebben betrekking op het
pensioen der ambtenaren, daarom heette het de
pensioenverordening; maar wat het juist is,
waarom alles draaitdat de pensioenverordening
in de wereld is gekomen 't (Fas hei denkbeeld
dal de gemecn'e zich moest ontdoen van te oude
ambtenarenzonder af en toe al te groote gelde
lijke offers to moeten brengen.
Da ambtenaren vroegen om pensioen voor hun
weduwen en weezendaarvoor wilden zij een
offer brengen. AJs antwoord gaf de Raad hen
een pensioen-verordening, waarin de 70-jarige
leeftijd als eindpaal van de ambtelijke loopbaan
werd gesteld.
Een faveurtje voor de gemeente-ambtenaren
werd die pensioenverordening niet genoemd
aöch door de ambtenaren, die over ieder voor
stel tot bijdrage moord en brand riepen, nbch
door den Raad, die 't terecht een gemeentebelang
achtte en van de bestaande ambtenaren geen
bijdrage vorderde.
Dat die verordening pensioenverordenmg ge
noemd wordt, sluit volstrekt niet in, dat zij
geen bepaling mag bevatten, waarbij het iederen
ambtenaar ten plicht wordt gesteld ook de
rijkspensioen-trekkenden om op 70-jarigen
leeftijd weg te gaan. Die bepaling is daar niet
misplaatst en ook niet in strijd met den geest,
het doel der geheele verordening.
De vrome strijder in Cromwell's leger, die
zich aanmeldde onder den naam If Christ had
nol died for me, I would have been damned
Iiarbonc, werd bij verkorting Damned Barbune
genoapid, maar bleef toch een vroom strijder.
Een braaf puritein was hij, en zijn vroomheid en
moed achtte niemand misplaatst. Die naam deed
er per slot niets toe, en dat doet ze ook niet bij
onze verordening.
Ad 2m. Is de Raad enz. (zie boven).
In de wet op het II. O. lees ik »<le leeraren
der gymnasia worden benoemd door den Raad",
En verder «Zij worden ontslagen door den ge
meenteraad, Burgemeester en Wethouders en den
inspecteur gehoord."
Waar den Raad hot recht is gegeven van be
noemen en ontslaan, daar is die Raad toch be
voegd, nopens het ontslaan, algemeene regelen te
stellen, die niet strijden met do wet of het alge
meen belang.
Een dusdanige regel is in het bovengenoemde
art, 7 vervatda regel toch, dat iemand op 70-
jarigen leeftijd met gonot van pensioen den dienst
moet verlaten, mag uitzonderingen toelatenals
regel strijd ze niet met het algemeen belangze
wordt er door geboden.
Met welk wetsartikel de betrokken bepaling
we! in strijd zou zijn, heb ik nooit gehoord;
(mocht iemand mij met juistheid kunnen inlich
ten, ik houd me beleefdelijk aanbevolen). Geen
grondwet, geen gemeentewet, geen wet op hot
hooger onderwijs bevat iets, dat met de Sciiie-
daznsche verordening in strijd zou kunnen zijn.
Misschien dan de wet tot regeling van burger
lijke pensioenen? Daar zal 't wel schuilen, want
men beweert, «Zoo beschikt de Raad over
's rijks kas."
Gaan we die wet echter na, dan lezen we
«Burgerlijke ambtenaren hebben, na bekomen
ontslag, recht op pensioen, wanneer zij den
ouderdom van 05 jaren hebben vervuld," (of
onder zekere omstandigbedon vóór dien tijd aan
den dijk worden gezet).
Waar de Staat, die hier ongeveer de rol ver
vult van pensioen-verzekeraar, reeds pensioen wil
geven op 05 jaar, is het zeker niet in strijd met
de wet, als de Raad tegen haar ambtenaren, die
aanspraak op rijkspensioen hebben, zegt »op 70
jaar moet gij van Uw recht gebruik maken".
Aangezien de pensioenwet eenvoudig zegt
»na bekomen ontslag" en buiten art. 8 geen
enkele restrictie maakt ten aanzien van dat ont
slag, kan 't toch wel niet ernstg gemeend zijn,
dat de hier gemaakte bepalingen zouden strijden
met de wet.
Het motief, dat zoo dikwijls geklonken heeft
«Maar dan beschikt de Raad over 's rijkskas",
klonk niet onaardig, maar had toch volstrekt
geen waarde, al was 't gezegde volkomen waar.
Het rijk moet, in de rol waarin zij ingevolge
de pensioenwet optreedt, het gedoogen, dat ieder
ambtenaar na zijn G5e jaar tot op zekere hoogte
kan beschikken over 's rijks schatkist. Die be
voegdheid heeft de wet uit vrijen wil en met
volkomen weten gegeven aan de burgerlijke
ambtenaren en ze heeft het den Schiedamschen
Raad niet onthouden voor haar ambtenaren tot
op zekere hoogte mede te beschikken.
Hoe waar 't beweerde is, 't mag op de beslis
sing der hangende kwestie even weinig invloed
hebben als bijv. de mededeeling, dat z'ttvaler
giet, terwijl ik daze zit te schrijven." Dat is ook
een waarheid, maar 't doet niets ter zake.
Ik meen, Mijnheer de Redacteur, voldoende
te hebben aangetoond
lo. dat in de onderwerp ilijke zaak de Raad
volkomen bevoegdheid is tot regelen dat de ge
stelde bepalingen niet strijden met eeriige wet en
2o. zij naar den duidelijken letter en den bekenden
geest hier onbetwistbaar van toepassing zijn.
Terloops wil ik er nog bijvoegen dat m. i. prof.
Oppenheitn niet zal beweren, dat hij in zijn ad
vies (ten minste in het gedeelte wat aan den
Raad is voorgelezen) heeft betoogd, dat een
ontslag van den heer Koster in strijd zou zijn
met den geest der verordening. Wel schijnt hij
met een heenwjjzen in die richting wat clemen
tie te hebben willen bepleiten bij hen, van wie
hij mogelijk onderstelde, dat ze naar een uitweg
zochten; maar te zeggen dat piof. Oppenheim
zou hebben aangetoondwat hem eerst werd toe
gedicht, schijnt mij bijna een beleediging voor
den man, die, steeds ongezocht, helder on logisch
in zijn betoog, leeraart, dat alleen dan de geest
mag woiden gegist, als 'tden letter aan duide
lijkheid mangelt.
Van de rechtsvraag thans afstappende, nog een
enkel woord over de zaak «Koster".
Wat ook gezegd moge worden van de in deze
genomen besluiten, gedane vooistellen enz ze
getuigen over het algemeen van humaniteit en
gematigdheid, die waardeering verdienen. En
toen, te recht of te onrecht, de personenquaesiie
in 't front gedraaid was, mocht 't een daad ge
noemd worden van wijs beleid, om zonder be
slissing ten principale een jaar respijt te geven.
Voor mijn gevoel voor iedereen waarschijn
lijk is do qnaestie daarmede losgemaakt van
de personen en heeft 't gemeentebestuur een
bewijs gegeven van welgezindheid tegenover den
heer Koster, die me doet vei trouwen, dat het,
waar het weder op de personenzaak terug moet
komen 't zij door bestendiging der ontheffing,
't zij door een verhoogd pen-ioen, de haidbeid
zal wegnemen, die onmiskenbaar voor den heer
Koster in da overgangsbepalingen gelegen moot
zijn.
Als do Raad weer onthelling geeft, zou 't
echter wel aanboveling verdienen, die onthclffng
te doen eindigen, niet 1 September en niet met
1 October; dat is voor den gang van zaken aan
het gymnasium beter.
En hiermede, Mijnheer de Redacteur, mijn
dank voor Uw hospitaliteit en voor het geduld
van hen, die mijn wijdloopig geschrijf ten einde
toe lezen. O. v. N.
Mevrouw J. C. VAN DEVENTER— Cool
vraagt tenen Kovemhcr een bekwame
in liet
geeft weder
Baan 37, SBflfcB-vM,
O-iimal bekroond wedstrijd voor hand
werkslieden 1S91.
Vaste prijs tot I ÏÈetober a.s. Franco
rembours door geheel Nederland. lO M.CI
f1241/2 rs.83; 3Va f3.35.
Mei- en Jfunibolcr, waarvoor wordt in
gestaan, dezelfde prijs. Buitenland 5 ets.
per y2 KG hooger.
Overtuigt U van de geurige en fijne
kwaliteit en vraagt Monster a f 1 .If) per
KG nette verpakking en vlugge verzending.
ltijsnljkscheweg ï»/d. Haag.
voor de ongelukkige slachtoffers dei-
Zelfbevlekking (Onanie) en geheime uit
spattingen is het beroemde werk
Ilollandsche uitgave, met 27 nfb.
Prijs 2 Gulden. Ieder, die aan de ver
schrikkelijke gevolgen van deze ondeugd
lijdt, moet het lezende oprechte lee
ring, die het geeft, redt jaarlijks dui
zenden van een zekeren dood. Te ver
krijgen bij het Verlags-Magazin te
Leipzig, Neumarkt 34, franco tegen
inzending van liet bedrag (ook in post
zegels), en in eiken boekhandel in
Holland.
"Wie er prijs op stelL de vruchten te plukken van hot dagelijksch gebruik van HAVËIl-
BIOIJT, die bepale zich bij het
liet eenige merk, dat geheel door stoom wordt gekookt en dientengevolge den hoogsten
graad van bereiding heeft bereikt, doch ook liet EEA'IfSE merk dat niet EOS wordt ver
kocht, maar uitsluitend verpakt.
SfSÜF" Die onze ÏB.-O. verlangt, lette dus op de verpakking.
Wat men in grootsprakige annonces of op andere cliarlatanachtige wijze voor Havermout
aankondige,
Koopt, kookt en proeft de ÏÏ.-O. en vergelijkt ze met de zoogenaamde andere soor
ten, eerst dan zal men tot oordcelen in staat zijn.
Is H.-O. voor groote gezinnen te kostbaar, dan vrage men OX25E HCIVDEE (ook
verpakking van de H.-tï. fabriek) als de goedkoopste onder alle fiüaYer»oortcn. Ieder
verbruiker kan reeds bevestigen dat BUIÜBEE oneindig veel beter is dan welk ander merk
ook, dat werd ingevoerd na 31.-O.
s r o u t,
