A°. 1895.
Zondag en Maandag 4 Februari.
N°. 8718
Eerste Blad.
KENNISGEVING.
egenenveertigste Jaargang.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd Dinsdag,
UITGEVER: J. ODÉ.
Hinnen landsclie Berichten.
COURANT.
Abonnementsprijs, per kwartaal
JriKO per pose, door het geheele Rijk
Afxanderlijke nommers
t 1.85.
2.50.
- 0.10.
B I' It R 4 |i BOTKRITRA1T 7 O.
Advertentieprijsvan 110 gewone regels rre
inbegrip van eene Courant. f 1.10.
Iedere gewone regel meer- 0.10.
Driemaal geplaatst wordt tegen tweemaal berekend.
Bet lokken van Nedcrlnndsche
Werklieden naar Uultschland.
Schiedam, 2 Februari 1895.
Dat de jonge keizer van Rusland rechtvaar
digheid wil betrachten, blijkt reeds uit meer
dan éen door hem genomen maatregel, maar
dat hij aan zijn onderdanen meer aandeel in de
•behandeling der staatszaken zou willen toe
slaan, heeft hij beslist ontkennend beantwoord.
Dat hebben verscheidene corporatiën uit zyn
eigen mond kunnen vernemen. Als naar ge
woonte hebben verschillende deputatiën den
«aar hun opwachting gemaakt, by gelegenheid
ran zijn troonsbestijging en zijn huwelijk.
Was den czaar zeker niet onbekend, dat velen
groote verwachtingen hadden, en de mee
ting koesterden, dat met den jongen monarch
«en constitutioneel tijdvak voor Rusland zou
aanbreken. Kort en goed heeft de czaar aan
•deze verwachtingen een einde gemaakt. Hij
heeft veiklaard, autocraat, dat is, alleen-
heerscher, te zijn en te zullen blijven. Enkele
■deputatiën hadden de vrijheid genomen, den
czaar op het nederigst onder het oog te
brengen, dat bij hen de hoop levendig was,
dat zijn majesteit naast do stem van de hoog
geplaatste» uit het rijk, ook die van de burgerij
zou willen liooren, ter bevordering van liet
algemeen belangde czaar beeft hun be-
duid, dat deze uitingen dwaze droomen waren,
Sn wier verwezenlijking in het minst niet
noest worden gedacht.
Alleen heethoofden en onverstandigen kun
nen deze woorden van den czaar tot woede
drijven. Gemakkelijk had deze jonge man
beloften kunnen afleggenmaar als het op
houden daarvan moest aankomen, wat
zou er dan van de vervulling dier schoone
woorden geworden zjju? Een parlement?
De burgemeester van Schiedam
Voldoende aan het vei langen der regeeiing:
Vestigt bij vooi tduring de aandacht op het vol
gende eitract uit de missive van den heei minister
tan binnenland®e zaken. d.d. 22 Mei 1890:
Herhaaldelijk komt het voor jat Nederland,echt
terllieden door berichten in de nieuwsbladen of door
hortos uitgezonden agentensoms met verstrekking van
reisgeld voor de heem eis, naar Duitschland. ten behoeve
tm aiustrieele ondernemingen worden gelokt, terwijl
Jij htm aankomst ter plaatse blijkt, dat zij daar niet
jjjniifó kunnen worden
Hst is daarom geradendat die werkliedenalvorens
tg zulke IcAchiex en voorspiegelingen der agenten af
it gaan, of self o/ door lusschenkomst van den bur
gmeester hunner woonplaats zich tot den Nederland-
sthen consul in de streekwaar die ondernemingen zich
betinien, om inlichtingen wenden omtrent de vooruit
zichten in het bekomen van werk, de loonen en de
huurprijzen der woningen aldaar.
Voorts deelt hij mede, dat hij bereid is de door
fi~mimster" bedoelde tussehenkomst te verleeiien".
Schiedam, den ln Februari 1895.
De burgemeester van Scltiedam,
VERSTEEG.
Turkije permitteerde zich eenmaal, er éen te
scheppen; zelfs Egypte volgde den stroom;
maar door het bezitten van den parlemen
tairen regeeringsvorm, worden in een volk
zekere hoedanigheden verondersteld, die nu
juist niet voor liet gi ij pen liggen.
Als de Russische czaar op de hoogte blijft
van de dagelijks verschijnende liieraluur op
het gebied der politiek, dan moet het hem
Wonderlijk te moede worden. Daar is België
een Kamer van afgevaardigden, door het
algemeen stemrecht uitverkoren, levert too-
neelen op, die van de grootste verachting
voor de parlementaire zeden en gebruiken
getuigen. Den voorzitter, den heer Ue Lants-
lieere, n zijn hoedanigheid als zoodanig door
ieder geacht, wordt het door de volksverte
genwoordigers onmogelijk gemaakt, zijn gezag
te handhaven. De presidiale hamer begon zyn
uitwerking te missen, en de lieer De Lants-
heere was zoo verstandig, dien hamer voor
goed neer te leggen, en zich met de plaats
.van. eenvoudig afgevaardigde te vergenoegen.
Alle pogingen, aangewend om hem op zijn
besluit te doen terugkomen, zyn vruchteloos
gebleven. Zelfs zij, die er de meeste aanleiding
toe hebben gegeven, boden hem hun veront
schuldigingen aan, maar de oude heer had
er genoeg van.
Aan zijn opvolger, den heer Beernaert,
vroeger minister, de moeilijke laak, de orde
onder de veel-en luidsprekende leden te hand
haven. Benijdenswaardig is die taak zeker niet.
En dan Frankrijk Levert dit misschien
het aanschouwelijk beeld van een volksver-
gadeiing, bijeen om de waarachtige belan
gen des volks te behartigen, en eigen grieven,
eigen wrevel, eigen haat op den achtergrond
te dringen? Eindelijk, na de piesidentscrisis
heeft de republiek weer een ministerie, dat
echter eerst na veel mislukte proeven van
kabinetsvorming is samengesteld. Het heeft
tot eersten minister den heer Ribot, een zeer
bekend politicus en meermalen vroeger minis
ter. Hij behoort niet tot de vooruitsti evenden,
veeleer kan bij tot de conservatie®benden
worden gerekend. Toen de Panama-kwestie
de gemoederen beroerde, trad hij op als
minister-president en minister van binnen-
landselie zaken. Na vijf maanden luimde hij
zijn zetel. Hoe lang zal zijn ministerieel leven
nu duren? Het ministerie heeft het nieuwe
tijdvak ingewijd met aan de Kamer van afge
vaardigden een ruime amnestie of vergiffenis
voor te stelien voor allerlei politieke mis
drijven. Als gevolg daarvan kan de bekende
Henri Rocliefort, die in ballingschap leefde,
maar in zijn blad IIntranskeant, de on
verzoenlijke haat en tweedracht bleef
stoken, naar Frankrijk terugkeeren. Of hij
de hem bewezeu gunst waardeert In zijn
blad noemt bij de amnestie een vertraagde
erkenning van een der ergste rechterlijke
dwalingen dezer eeuw. Van dezen dankbaren
zoon kan Frankrijk nog pleizier hebben.
Dan heeft Frankrijk deze week den laat
stee zijner maarschalken verloren. Deze
schepping van het keizerrijk heeft thans uit
gediend. De thans overledene was maarschalk
Camobert, die in hoogen ouderdom overleden
is. Ruim veertig jaar geleden was hij een
tijdlang aanvoeider van het Fransche leger
in de Kl im, doch daar hij het niet best met
de Engelsche bondgenooten vinden kon, stond
hij liet bevelhebberschap aan den uit Algerié
bekenden generaal Pélissier af. Ook in den
Frensch-Duitsclien oorlog onderscheidde hij
zich, o. a. bij Sainl-Privat, hetgeen de Duit-
sche keizer in een schrijven aan de familie
van den overledene volmondig heeft erkend.
Welnu, aan dezen overledene wenschte
de regeering een waardige hulde te bewijzen,
door hem op staatskosten een plechtige be
grafenis te verschaffendoch daar met der-
ge'-ijke plechtigheid een twintigduizend francs
kosten gepaard gaan, moet de regeering bij
_!'>er en Senaat aankloppen, om die som
te verkrijgen. En bij die gelegenheid nu barstte
een storm in de Fransche Kamer los. Men
herinnerde zich, dat Canrobertop 2 December
1851 't geheugen der menschen is op
sommige punten uitstekend dat Canrobert
toen medeplichtig is geweest aan den staats
greep van den latereri Napoleon III. Hem,
den medeplichtige aan die snoode aanranding
van de vrijheden des volks, was men niets
schuldigwaarom hem op staatskosten begra
ven. Er ontspon zicli een debat, waarbij men
elkander allerlei liefelijkheden naar het
hoofd wierp.
De naam Basaine werd in liet debat ge
mengd als van een maarschalk, die door een
krijgsraad wegens zijn houding bij Sedan ter
dood werd veioordeeld. De naam Boulanger
werd gehoord; men brulde, men schold, tot
liet einde was: de aanneming van het voor
stel met groote meerderheid. In den Senaat
waren drie en twintig leden tegen het voor
stel; alzoo woidt op 2 Februari de laatste
maarschalk van Frankrijk met militaire eer
begraven. Met hem sluit een merkwaardig
brok van Frankrijke geschiedenis af. Sebas-
topol en Suint-Privat, overwinning en neder
laag, de maarschalk Canrobert heeft de glorie
van het eene, de smart van het andere ge
smaakt en geleden.
Griekenland, met zijn wanhopig slechten
staat der financiën, komt nog maar niet tot
rust. liet heeft wel een nieuw ministerie, dat
naar den formeerder den naam van Delyanni
draagt, maar daarmede is de toestand niet
verbeterd. Krediet heeft het eenmaal met
zooveel geestdrift begroete koninkrijk niet.
Er is een massa geld eigenlijk verknoeid.
Met een zekeren grootheidswaanzin heeft het
rijk zich een vloot gebouwd, waarvan de
kosten ver boven de finaneieele krachten des
volks zijn gegaan. Het woord «verhoogde
belastingen'' alleen is reeds genoeg om het
volk woedend te maken. Wat beteekent liet,
dat men thans in de dagbladen leest het
nieuwe ministerie vindt algemeen instem
ming De tallooze Griekselie ministerien
en dito Kamers van afgevaardigden zijn niet
;n staat den toestand te bezweren. Gelukkig,
dat liet volk het vertrouwen in zijn koning
niet verliest. Er heeft aan de opvoeding van
liet Grieksehe volk iets ontbroken; daaiom
heeft de parlementaire regeering er weinig
of geen nut gesticht.
Met zulke voorbeelden voor oogen is hpt
van den Russischen keizer goed gezien, dnt
hij tegen geavanceerde meeuingen een flinke
houding aanneemt.
SCHIEDAM, 2 Februari 18115.
Vergadering van den raad der gemeente
Schiedam, op Dinsdag 5 Februari 1895, des
namiddags ten ly4 ure.
Te behandelen onderwerpen
do. Vaststelling der notulen van de ver
gadering van 22 Januari j.l.
2o, Ingekomen siukken.
3o. Rekening Kamer van koophandel en
fabrieken over 189-4.
4o. Rekening over 1894 der commissie van
beheer der fondsen van de vernietigde gilden.
5o. Voorstel tot wijziging van art. 26 der
verordening op de heffing der plaatselijke
directe belasting naar het inkomen.
6o. Voorstel tot nadere regeling der jaar
wedde van den adjunct-commies aan deafd.
comptabiliteit ter gem.-secretarie.
En verdere voorstellen en mededeelingen.
Dat de ie Februari, den dag waarop de
heer G. F. Penning, directeur van het post
kantoor alhier, voor 40 jaar als surnumerair
in dienst der posterijen trad, niet onopge
merkt zou voorbijgaan, liet zich verwachten.
Reeds vroeg in den morgen wapperde dan
ook de vaderlandsche driekleur van het post
kantoor.
Het kantoor-personeel, welks sympathie
de heer Penning door zijn aangenamen om
gang en humane bejegening had weten te
verwerven, had zich beijverd de/en dag voor
hem tot een feestdag te «aken. Te halfnegen
met zijne vrouw en dochter ten kantore ge-
noodigd, waar zijn zetel met groen was ver
sierd, werd de jubilaris opgewacht door het
personeel, dat zich daar zooveel mogelijk ver-
eenigd had. Bij liet binnentreden werd de jubi
laris toegesprok en door den ondei -directeur, den
heer Joh. Goedkoop, die ui korte trekken zijne
verdiensten voor de posterijen en de groote toe
wijding voor zijne betrekking in herinnering
bracht, daarbij dankbaar gedenkende zijne
goede eigenschappen jegens zyne onderge
schikten. Hij wenschte hem geluk met liet